Please watch the new posts from 22.07.2024.

Thanks

©Susan Afarin

لیلی-سو هفته پیش از غم جدایی از آیدا اشک خاکستری ریخته بود.
اما امروز او پیغامی از عمه مصی خود دریافت کرده بود که او را خیلی خوشبخت و هیجان زده کرد و لیلی-سو از احساسات زیاد غرق در اشک بنفش شد.
عمه-مصی همیشه احساس یک خواهر خیلی مهربان و کمی بزرگتر از خودش را به او میداد.
لیلی-سو با داشتن لالی-لو، خواهر دوست داشتنی و با صفایش که دیروز به دیدنش آمده بود و داشتن سیری-ترو، برادر بسیار مهربانش که قلبی از طلا داشت,، خود را ثروتمندترین انسان زمین می‌دانست.
خواهران خیلی جوان او، مریم و مینا و مرجان عزیز که خیلی دور از او زندگی می‌کردند، هم به نوبه خود با محبت و عشق و هنر زیبایشان دل لیلی-سو را شاد می‌کردند.
داشتن فامیلهای خوب و غیر قابل تکراری مثل عمه مصی و دختر بسیار فهمیده و زیبا و دوست داشتنی او، فرناز عزیز همیشه به لیلی-سو احساس دلگرمی می‌دادند.
چون لیلی-سو سالیان درازی بود که فراموش کرده بود، گرمی خانه یعنی چه و صدای زیبای عمه مصی امروز او را به گذشته ها برد و احساس عشق و صمیمیت و دلگرمی تمام وجودش را فرا گرفت.
متاسفانه لیلی-سو در طی چند سال اخیر به دلیل قلب گرم و اخلاق انسانی اش مورد ضربه چند نادوست قرار گرفته بود.
اما امروز در دل خودش مطمئن بود که انگار بدی‌ها و کینه های انسانهای بری از شرافت و لیاقت مثل خوابی که عمه مصی در خصوص بتی دیده بود، برطرف شده است.
بتی، مادر لیلی-سو بود که تقریبا بیش از پنج سال پیش به آسمان پرواز کرده بود و پشت رنگین کمان کنار بقیه عزیزان رفته فرود آمده بود.
اما نگرانی اش برای او با یک خواب عجیب که تقریبا چهار سال پیش دیده بود، با رفتن چهار موجود سمی از زندگیش و خواب عمه مصی مهربان که قلبی بسیار زیبا دارد، بالاخره به پایان رسیده است.
لیلی-سو امروز قلبش را با رقت احساسات زیاد لمس کرد و برای خانواده بی همتا و ارزشمند خود، برای فامیل های خوب خودش و برای دوستان بسیار خوبش، بهترین ها را آرزو کرد.
برای آنها سلامتی، شادی، لبخند، رفاه، سعادت و برکت آرزو کرد.
او برای دشمنان خود هم آرزوی شرافت و لیاقت و رسیدن به مقام انسانی کرد.

©سوسن آفرین

........

Lilly-Sue hatte letzte Woche wegen der Trauer über die Trennung von Aida graue Tränen vergossen.
Doch heute hatte sie eine Nachricht von ihrer Tante Masi erhalten, die sie sehr glücklich und aufgeregt machte, und Lilly-Sue wurde mit lila Tränen überflutet. Tante Masi gab ihr immer das Gefühl einer sehr freundlichen und etwas älteren Schwester von ihr selbst zu sein.
Lilly-Sue fühlte sich mit ihrer Schwester Lally-Lue, ihre hübsche und liebenswürdige Schwester, die sie gestern zu Besuch kam, und Ciri-True, ihren sehr freundlichen Bruder mit einem Herz aus Gold, als wolhabendste Person der Welt.
Ihre sehr jungen Schwestern Maryam, Mina und Marjan, die weit weg von ihr leben, machten Lilly-Sue wiederum mit ihrer Liebe und wunderschönen Kunst glücklich. Gute und einzigartige Familien wie Tante Masi und ihre sehr kultivierte, schöne und liebevolle Tochter Farnaz zu haben, gaben Lilly-Sue immer ein Gefühl der Ermutigung.
Weil Lilly-Sue so viele Jahre vergessen hatte, wie die Wärme eines richtigen Zuhause sich anfühlt und die schöne Stimme von Tante Masi sie heute in die Vergangenheit zurück brachte und dadurch das Gefühl von Liebe, Intimität und Ermutigung erfüllte ihr ganzes Wesen.
Leider wurde Lilly-Sue in den letzten Jahren aufgrund ihres warmherziger Natur und ihrer menschlichen Moral von mehreren Unfreunden angegriffen.
Aber heute war sie sich in ihrem Herzen sicher, dass das Böse und der Groll von Menschen ohne Ehre und Würde beseitigt wurden, wie der Traum, den Tante Masi von Betty hatte.
Betty war Lilly-Sues Mutter, die vor mehr als fünf Jahren in den Himmel geflogen war und mit dem Rest ihrer Lieben hinter dem Regenbogen gelandet war.
Aber ihre Sorge um Lilly-Sue endete schließlich, die mit einem seltsamen Traum, den Lilly-Sue vor fast vier Jahren hatte, begonnen hatte und mit dem Verschwinden von vier giftigen Kreaturen aus ihrem Leben und dem Traum ihrer liebenswürdige Tante Masi, die ein wunderschönes Herz hat, vorbei war.
Lilly-Sue berührte ihr Herz heute mit so viel Mitgefühl und wünschte das Beste für ihre wundervolle und wertvolle Familie, ihre Schätze als Verwandten und ihre sehr guten Freunde.

Sie wünschte ihnen Gesundheit, Glück, Lächeln, Wohlstand, und Segen.
Sie wünschte auch ihren Feinden Ehre und Würde und die Erlangung eines menschlichen Status.

©Susan Afarin

..........

Lilly-Sue shed gray tears last week because of her sadness over her separation from Aida.
But today she had received a message from her Aunt Masi which made her very happy and excited and Lilly-Sue was flooded with purple tears.
Aunt Masi always made her feel like a very friendly and slightly older sister to herself.
Lilly-Sue felt like the wealthiest person in the world with Lally-Lue, her pretty and kind sister who came to visit her yesterday, and Ciri-True, her very kind brother with a heart of gold.
Her very young sisters Maryam, Mina and Marjan, who live far away from her, in turn made Lilly-Sue happy with their love and beautiful art.
Having good and unique families like Aunt Masi and her very cultured, beautiful and loving daughter Farnaz always gave Lilly-Sue a sense of encouragement.
Because Lilly-Sue had forgotten for so many years what the warmth of a real home feels like and today Aunt Masi's beautiful voice brought her back to the past and the feeling of love, intimacy and encouragement filled her entire being. Unfortunately, in recent years, Lilly-Sue has been attacked by several unfriends because of her warm nature and humane morals.
But today she was sure in her heart that the evil and resentment of people without honor and dignity were eliminated, like the dream that Aunt Masi had about Betty. Betty was Lilly-Sue's mother, who had flown into the sky more than five years ago and landed behind the rainbow with the rest of her loved ones.
But her concern for Lilly-Sue finally ended, which had started with a strange dream Lilly-Sue had almost four years ago and the disappearance of four poisonous creatures from her life and the dream of her kind aunt Masi, who has a beautiful heart.
Lilly-Sue touched her heart with so much compassion today and wished the best for her wonderful and precious family, her treasured relatives and her very good friends.
She wished them health, happiness, smiles, prosperity, and blessings.
She also wished her enemies honor and dignity and the attainment of human status.

©Susan Afarin

For devils of this world there is no chance with me for a reconcile
I'm therfore happy for freedom of my deer being from crocodile
Blessed cage with true friends, but enemies make bitter the emerald isle
Mercy for good family and friends, even as infinite single file

©Susan Afarin

Own lyrics for Grace Jones, Libertango in 3 Languages
"Comfort"

دنج، هیچکی نگه چطور
Dictatorship, no any more
درد شب، امروز و نگو کی
I don't mean easy dance in May

دنج، نداره شکل و فرم
Without any ring bell and the phone
رهایی از هار و کار مار
Even for one breath feel inner star

Hältst Du von Dir Wow?
Liebst Du Dich bis Mord?!
Ein Narzisst mit mir
Wird nicht was, es fehlt Mir von Wir

Dance to forget bad romaunts
شیاطین و دروغها به طنز
Range, in Ramsar or Cologne

عشق و سعادت، بیرون و درون

Verweile im Wunderland, Alice
Pass auf Dich auf bei Arg
Vergiss nicht Deine Mottos
Sag zu dem Licht, Hallo

خدا، مرگ، هر که
نور بیداره

©Susan Afarin

"Translation of the song: P for Persian"

Comfortable, when no one asks you how (P)
Dictatorship, no, no any more
The pain of night, today and don't ask me whenever (P)
I don't mean easy dance in May

Comfortable has not a shape or form (P)
Without any ring bell and the phone
Freedom from rabid, and the deeds of snakes (P)
Even for one breath feel inner star

1.German part:

Do you think that you're irresistible?
Are you deadly in love with yourself?
Me and a narcisst?
It would never work, cause of the lack of Me inside a We

Dance to forget bad romaunts
Devils and the sarcastical humor (P)
Range, in Ramsar or Cologne
Love and luck, outside and inside (P)

2.German part:

Linger in wonderland, Alice
Take care and beware of devils
Don't forget your mottos
Say hello to light

God, Death, Anyone (P)
Light is awake (P)

©Susan Afarin

Every loving song that l sang and is filled with passionate and love is dedicated to my Irismann.

A man who is the wish of every loving woman and l've never met in my life.

He is natural and therfore can't play games and enjoy malicious glee.

Who is gentle and kind and loyal.

©Susan Afarin

در میان دردسری که دیروز بخاطر بی توجهی خودم برای خودم آفریدم، و جلوی در خانه ام منتظر کلید ساز ایستادم، این موجود جالب روی لبانم لبخند آورد.
با خودم گفتم:
"سوزی، دیگر مغزت به سرعت قدیم کار نمی‌کند. تو هم اولد تایمر شدی."

©سوسن آفرین

.......

Mitten in den Schwierigkeiten, die ich mir gestern aufgrund meiner eigenen Nachlässigkeit zugezogen habe, und als ich vor meiner Tür stand und auf den Schlosser wartete, zauberte mir dieses interessante Geschöpf ein Lächeln ins Gesicht.
Ich sagte mir:
„Suzie, dein Gehirn arbeitet nicht mehr so ​​schnell wie früher.
Du bist ein Oldtimer geworden.“

©Susan Afarin

.......

In the midst of the trouble that I brought upon myself yesterday due to my own negligence, and as I stood outside my door waiting for the locksmith, this interesting creature brought a smile to my face.
I said to myself:
“Suzie, your brain isn’t working as fast as it used to.
You’ve become an old-timer.”

©Susan Afarin

من به هیچکس صورت حساب نمی‌دهم، بابت اینکه انسان با شرافت و مهربانی هستم.
اما تف های کریه دروغگوها و هارپاگون های این جهان، روی من نمی‌چسبند.
من دوست ندارم روی جداره خارجی حریم من دروغی بچسبد و گاه بخاطر دفاع از خودم در مقابل اوباش و هرزه ها، این جداره را پاک میکنم، تا همه چیز شفاف شود.
برای پاک کردن کثافت، باید مواد تند شوینده مصرف کنی و گاه روی زانو بنشینی.
من هم با حرفهای زننده گاه سعی بر پاک کردن کثافت باقی گذاشته از خودراضی های بی وجدان و بی کلاس کرده ام.
اما شاید باید همیشه، فقط سریع رد شوم.
چون جای من آنجا نیست.
جهان بیش از هشتاد درصد با زجر و جنگ و مرگ و بیماری و فقر طرف است، ده درصد انسانیت را به نوعی درک کرده اند و ده درصد آخر زندگی بقیه را جهنم می‌کنند، چون چیز دیگری به نام زندگی نمی‌شناسند.
من اگر سریع رد بشوم، کجا جای ایستادن خواهم یافت؟!

©سوسن آفرین

........

Ich erstelle niemandem eine Rechnung, weil ich ein Mensch mit Ehre und Freundlichkeit bin.
Aber die schmutzige Spucke der Lügner und Harpagonen dieser Welt bleibt an mir nicht haften.
Ich mag es nicht, wenn Lügen an der Außenmauer meiner Privatsphäre hängen bleiben, und manchmal, um mich gegen Mobs und Anzüglichkeiten zu verteidigen, reinige ich diese Mauer, damit alles klar wird.
Um den Schmutz zu entfernen, muss man starke Reinigungsmittel verwenden und manchmal auch auf den Knien sitzen.
Ich habe auch versucht, den Schmutz zu beseitigen, den skrupellosen und klasselosen Eitele Menschen mit bösen Worten beantwortet habe.
Aber vielleicht sollte ich immer einfach nur schnell vorbeigehen.
Weil mein Platz nicht da sein könnte.
Mehr als achtzig Prozent der Weltbevölkerung stehen auf der Seite des Leids, des Krieges, des Todes, der Krankheit und der Armut, zehn Prozent haben die Menschheit irgendwie verstanden und die letzten zehn Prozent machen den Rest des Lebens zur Hölle, weil sie nichts anderes kennen, das Leben heißt.
Wenn ich schnell vorbeigehe, wo finde ich einen Platz zum Stehen?!

©Susan Afarin

........

I don't bill anyone because I am a person of honor and kindness.
But the dirty spit of the liars and harpagones of this world doesn't stick to me.
I don't like lies hanging on the outer wall of my privacy, and sometimes, to defend myself against mobs and insinuations, I clear that wall so everything becomes clear.
To remove the dirt you have to use strong cleaning agents and sometimes sit on your knees.
I also tried to remove the filth through responding to unscrupulous and classless vain people with evil words.
But maybe I should always just walk by quickly.
Because my place might not be there.
More than eighty percent of the world's population is on the side of suffering, war, death, disease and poverty, ten percent have somehow understood humanity and the last ten percent make the life of the rest to  hell because they know nothing else , which is called life.
If I walk past quickly, where can I find a place to stand?!

©Susan Afarin

ترانه مرد پیانیست از بیلی جول ترانه ای قدیمی و بسیار زیباست.
من تلفیق پیانو و سازدهنی را در این ترانه زیبا بسیار دوست دارم.
چند روز پیش این ترانه برای رقصیدن پخش شد و فکر می‌کنم که معلم رقصمان هم آن را خیلی دوست داشت. چون نیم آن را دوباره پخش کرد.
تمام شب ملودی آن در ذهنم گذشت.
متن آن را هم خیلی دوست دارم ولی نخواستم کارائوکه بخوانم.
فکر میکنم که نوشتن یک متن جدید، حتی اگر زیبا نباشد تغییری ست که برای دل من خوب است.
دیگر در زندگیم تلاش خواهم کرد، کارهایی را بکنم که برای دلم خوب است، حال چه موفقیت داشته باشم و چه نه.
با وجود این، هیچگاه هیچ مرز اخلاقی و انسانی را لگد مال نخواهم کرد.
چون زیاده خواهی جزئی از طبیعت نیست.

©سوسن آفرین

.....

Das Lied „Piano Man“ von Billy Joel ist ein altes und sehr schönes Lied.
Ich liebe die Kombination aus Piano und Mundharmonika in diesem wunderschönen Lied.
Vor ein paar Tagen wurde dieses Lied zum Tanzen gespielt und ich glaube, unserer Tanzlehrererin hat es auch sehr gut gefallen.
Weil sie die Hälfte davon noch einmal abgespielt hat.
Die Melodie ging mir die ganze Nacht durch den Kopf.
Der Text gefällt mir sehr gut, aber ich wollte kein Karaoke singen.
Ich denke, dass das Schreiben eines neuen Textes, auch wenn er nicht schön ist, eine Veränderung ist, die meinem Herzen gut tut.
Ich werde in meinem Leben versuchen, Dinge zu tun, die mir gut tun, egal ob es mir gelingt oder nicht.
Trotzdem werde ich niemals moralische und menschliche Grenzen überschreiten. Denn Extravaganz existiert nicht in der Natur.

©Susan Afarin

.......

The song “Piano Man” by Billy Joel is an old and very beautiful song.
I love the combination of piano and harmonica in this beautiful song.
A few days ago this song was played for dancing and I think our dance teacher really liked it too.
Because she replayed half of it.
The melody ran through my head all night.
I really like the lyrics, but I didn't want to sing karaoke.
I think that writing a new text, even if it isn't beautiful, is a change that is good for my heart.
In my life I will try to do things that are good for me, regardless of whether I succeed or not.
Nevertheless, I will never cross moral and human boundaries.
Because extravagance isn't existing in nature.

©Susan Afarin

Own lyrics for Billy Joel, Piano Man
"Run-Woman"

l feel to deserve a holiday
Big one before turning sixty
I got old like all other human
But my feelings are still ever green

I've also experienced previous century
Those memories are still much more close
l felt the beauties mighty, and cold and the heat
But I didn't feel sad or froze

I've danced, sang and draw
I wrote all what l saw
Oh, somehow

Dance for nature you're a run-woman
Dance and sing for the light
It's hard to stay soft while you're a forelady
But your wings fly even through night

How l get from Teheran there on the Rhine
Are all good things ever three?
But one thing l know is the holiness of soul
l won't spend my life just like a tree

Medical assistant or pharmacist, it's me
No matter what you do, but the grace
Don't trust the Vain who gives you pain or makes scar
And take care of hunters who chase

I've danced, sang and draw
I wrote all what l saw
Oh, somehow

Don't waste your life for always opposites
They won't let their daggers and knife
They'll tell you lies maybe, but force you for more gravy
They're not original but rife

Let bricks which are fixed, and whoever kicks with tricks
All who accusate and doubt, think you're owned
Avoid whatever harms, smells like moldiness
Be happy that you are not their clone

Dance for nature you're a run-woman
Dance and sing for the light
It's hard to stay soft while you're a forelady
But your wings fly even through night

Oh, being meaningless compare to milky way
Think 'bout you're allowed to wonderwhile
How paradoxical' s life on itself, to be
Everyone has his own private file

A nano particle we're all, that marginal
And funny kings of throne, who're not clear
Oh, be happy that you are not their fooling star
They are worlds away and far, not near

I've danced, sang and draw
I wrote all what l saw
Oh, somehow

Dance for nature you're a run-woman
Dance and sing for the light
It's hard to stay soft while you're a forelady
But your wings fly even through night

©Susan Afarin

شاید سرنوشت من این بود، که در میان داروها و بیماران، رقص شفا انجام بدهم.
بقیه این عمر کوتاه، که آهی بیش نخواهد بود را پس از رقص شفا، با راک اند رول و سالسا و والس، و رنگ های قدرتمند روی کاغذ و ترانه و نوشتار، در حضور محبت و صمیمیت و عشق و دوستان واقعی دکور و سپری خواهم کرد.

©سوسن آفرین

.......

Vielleicht war es meine Bestimmung, einen Heiltanz zwischen Medikamenten und Patienten aufzuführen.
Den Rest dieses kurzen Lebens, das nach dem Heilungstanz nur noch ein Seufzer sein wird, werde ich mit Rock'n'Roll, Salsa und Walzer, kraftvollen Farben auf Papier, Liedern und Schriften, in der Gegenwart von Zuneigung und Intimität, Liebe und wahre Freunde verbringen und dekorieren.

©Susan Afarin

......

Perhaps it was my destiny to perform a healing dance between medications and patients.
I will spend and decorate the rest of this short life, which will only be a sigh after the healing dance, with rock'n'roll, salsa and waltz, powerful colors on paper, songs and writings, in the presence of affection and intimacy, love and true friends.

©Susan Afarin

Own lyrics for NAT King Cole's Unforgettable

"Untouchable"

I'm untouchable cause of bad sores

I'm untouchable, it grows much more

That's might be strange, but I'm irresistible

My going by through life, Unbelievable
 
Going through these unbelievable corridors

Untouchable, made me be prey
Carry wounds through all night and day
I know beauties, they are not regretable
But pairs who can't be healthy equable
Yes such partners made me untouchable blue

Untouchable, let me be prey
Carry wounds through night and day
I know beauties, they are not regretable
But pairs who can't be healthy equable
Yes such partners made me untouchable blue

 
©Susan Afarin

وابستگی به خدا و پول که موجودات دست ساز خود انسان هستند، نشانه ترس اوست.
او با ثروت و قدرت خیالی قصد جاودانه شدن در جهان زندگان و مردگان دارد.
پناه بردن به این دو ریشه در احساس حقارت او در مقابل نیستی دارد.
©Susan Afarin

.......

Die Abhängigkeit von Gott und Geld, die menschengemachte Kreaturen sind, ist ein Zeichen seiner Angst.
Mit imaginärem Reichtum und Macht will er in der Welt der Lebenden und der Toten unsterblich werden.
Die Zuflucht zu diesen beiden wurzelt in seinem Minderwertigkeitsgefühl vor dem Nichtsein.

© Susan Afarin

.......

Dependence on God and money, which are man-made creatures, is a sign of his fear.
With imaginary wealth and power, he wants to become immortal in the world of the living and the dead.
Refuge in these two is rooted in his sense of inferiority to nonbeing.

© Susan Afarin

ماه و مهتاب مظهر زیبایی رومانتیک هستند.
ماه و من هیچوقت با هم دوست نبوده ایم.
او جز شقایق برای من نیاورده ست
ولی من به او گل شبدری می آویزم، تا زحمات نا خواسته او برای ماه زمین بودن و تاثیراتش از راه دور روی کره خاکی زمین برای او حاصلی داشته باشند.
آنسوی ماه، پرندگان، زوج وار با هم پرواز میکنند.
پرنده ای که فراز و نشیب جنون پرواز زندگی من را قبول کند و دوستم بدارد، دوست خواهم نامید.
شاید که او تبدیل به دوستی با شقیقه های ماه وار شد، و در دلم جای گرفت.
شاید هم رفت و با دیگران دوست شد.
آنهم که رفت و پیاله دوستی شکست، ماه برای وجود او هم تقصیری ندارد.
لیلی-سو اینها را زمزمه می‌کرد و آواز می‌خواند.

©سوسن آفرین

........

Mond und Mondlicht sind der Inbegriff romantischer Schönheit. Mond und ich waren nie Freunde.
Er hat mir nichts als Klatschmohn-Schmerz gebracht.
Aber Ich werde eine Kleeblume an ihn hängen, damit seine unerwünschten Bemühungen, der Erdmond zu sein und seine Auswirkungen aus der Ferne auf den Planeten der Erde nicht gänzlich vergeblich sind.
Jenseits des Mondes fliegen Vögel paarweise zusammen.
Einen Vogel, der die Höhen und Tiefen des Flugwahnsinns meines Lebens akzeptiert und mich liebt, werde ich einen Freund nennen.
Vielleicht würde er ein Freund mit Mond-Schläfen werden und einen Platz in meinem Herzen einnehmen.
Vielleicht ist er hingegangen und hat sich mit anderen angefreundet.
Auch wenn er ging und den Kelch der Freundschaft zerbrach, ist der Mond nicht für seine Existenz verantwortlich.
Lilly-Sue summte und sang diese.

©Susan Afarin

......

Moon and moonlight are the epitome of romantic beauty.
Moon and I were never friends.
He's brought me nothing but corn poppy pain.
But I will hang a shamrock on him so that his unwanted efforts to be the Earth's moon and his effects from afar on the planet of Earth are not entirely in vain. Beyond the moon, birds fly together in pairs.
A bird that accepts the ups and downs of the flying madness of my life and loves me is what I will call a friend.
Perhaps he became a friend with moonlight temples and would take a place in my heart.
Maybe he went and made friends with others.
Even if he left and broke the cup of friendship, the moon isn't responsible for his existence.
Lilly-Sue hummed and sang these.

©Susan Afarin

بدنبال یک اتم نور در تاریکی محض گشتم و با اینحال چشمان خودم را مؤاخذه کردم، که پیرند و خسته و اگر هم این تاریکی مطلق است، شاید نور من برای نجات او کافی نبود.
شاید تاریکی از دید خیلی‌ها شیک باشد.
اما من جز حقیقت چیزی را نمی طلبم و گناه پاره کردن امواج نور به دست خیانت و دروغ را هم نخواهم بخشید.
تاریکی از نور وجودم کور شد و نتوانست به خود بیافزاید.
دو خط موازی که در امتداد هم با فاصله میلیونها سال نوری حرکت کردند و هیچوقت به هم نرسیدند.

©سوسن آفرین

........

Ich suchte nach einem Atom Licht in der absoluten Dunkelheit und verfluchte dennoch meine Augen, die alt und müde sind, und wenn dies absolute Dunkelheit ist, reichte mein Licht vielleicht nicht aus, um sie zu retten.
Dunkelheit mag in den Augen vieler in Mode sein.
Aber ich verlange nichts anderes als die Wahrheit, und ich werde die Sünde, die Lichtwellen durch Verrat und Lügen zerstören, nicht vergeben.
Die Dunkelheit wurde vom Licht meines Wesens geblendet und konnte sich nicht verstärken.
Zwei parallele Linien, die sich im Abstand von Millionen Lichtjahren aneinander entlang bewegten und sich nie trafen.

©Susan Afarin

.......

I searched for an atom of light in the absolute darkness and yet I cursed my eyes, which are old and tired, and if this is absolute darkness, perhaps my light was not enough to save it.
Darkness may be fashionable in the eyes of many.
But I ask for nothing but the truth, and I won't forgive the sin that destroys light waves through betrayal and lies.
The darkness was blinded by the light of my being and couldn't amplify.
Two parallel lines that moved along each other, millions of light years apart, and never met.

©Susan Afarin

بعضی موجودات، خاطرات و چیزهایی در زندگی هستند که ما هیچوقت آنها را فراموش نمی‌کنیم، مخصوصا وقتی مطلوب هستند.
لیلی-سو دیشب خواب خواهر کوچکش آیدا را دیده بود که به شکل بلبلی زخمی بر او ظاهر شده بود.
لیلی-سو هیچ بلبلی در زندگیش به زیبایی آیدا ندیده بود.
آیدا او را بوسید و به او گفت که متافیزیک اگر برای زخمهای ما التیام است، خوب است که باورش کنیم.
فیزیکدان‌هایی که به فیزیک و اعتقادات خطرناک دچار هستند، متافیزیک را مسخره می‌کنند.
آنهایی هم که جرئت باور ندارند، آرزوی آن را دارند.
هر چیزی که به ما و دیگران آسیب نمی‌زند ولی احساس خوشبختی ما را تشدید می‌کند، خوب است.
آیدا به لیلی-سو گفت:
"خواب تو و مرگ من یک آه فاصله دارند.
چه خوب است که تو در این آه کوتاه، دلخواه زیست کنی."

©سوسن آفرین

.......

Es gibt einige Kreaturen, Erinnerungen und Dinge im Leben, die wir nie vergessen, besonders wenn sie angenehm sind.
Letzte Nacht träumte Lilly-Sue von ihrer kleinen verstorbenen Schwester Aida, die ihr in Form einer verwundeten Nachtigall erschien.
Lilly-Sue hatte noch nie in ihrem Leben eine so schöne Nachtigall wie Aida gesehen.
Aida küsste sie und sagte ihr, dass es gut sei, daran zu glauben, wenn die Metaphysik unsere Wunden heilt.
Physiker, die von Physik und gefährlichen Überzeugungen besessen sind, verspotten die Metaphysik.
Wer nicht den Mut hat zu glauben, wünscht es sich.
Alles, was weder uns noch anderen schadet, sondern unser Glücksgefühl steigert, ist gut, sagte Aida zu Lilly-Sue:
„Dein Schlaf und mein Tod sind nur einen Atemzug entfernt.
Wie schön wäre es, in diesem kurzen Seufzer glücklich zu leben.“

©Susan Afarin

........

There are some creatures, memories and things in life that we never forget, especially when they are pleasant.
Last night Lilly-Sue dreamed of her little deceased sister Aida, who appeared to her in the form of a wounded nightingale.
Lilly-Sue had never seen a nightingale as beautiful as Aida in her life.
Aida kissed her and told her that if metaphysics heals our wounds, it's good to believe.
Physicists obsessed with physics and dangerous beliefs mock metaphysics.
If they don't have the courage to believe, they wish they could.
Everything that neither harms us nor others, but increases our feeling of happiness, is good,” Aida said to Lilly-Sue:
“Your sleep and my death are just a breath away.
How nice it would be to live happily in this short sigh.

©Susan Afarin

l dedicate this song to my beloved sister Aida, who loved this song so much and after 12 years that she flew for always away and have left us with this less qualitative life, l was able to sing it.

It's a very bad cover but l think l could never sing it beautiful.

l love you Aida, my loving beatiful Nightingale-Sister and l will always miss you.

❤❤❤

©Susan Afarin

Cover Hamid Talebzadeh, Hame Chi Aroome, Everything is peaceful

Everything is peaceful
You fell in love with me
How wonderful that you are with me
Everything is peaceful, all sadnesses are sleeping
You don't doubt my feelings anymore

Everything is peaceful
How lucky l am
You are with me and l'm proud of that
You fell in love with me
I see it in your eyes
How lucky l am, everything is peaceful

I'm thirsty of your eyes
Quench my thirst
Sing lulluby again to sooth me
Tell me that this peace will always rule
Now that your gaze is full of love

Everything is peaceful
How lucky l am
You are with me and l'm proud of that
You fell in love with me
I see it in your eyes
How lucky l am, everything is peaceful

(Translation©Susan Afarin)

دیشب خواب میدیدم که بلبلی زخمی ست.
او را میان برگهای خشک و داغ تابستان پیدا کردم و جراحت هایش را مداوا کردم.
بالش شکسته بود.
پرواز او انگار هدف زندگی من شده بود.
میان نور آفتاب پرهایش را می‌نگریستم.
هر روز قوی‌تر میشد.
صبح زودی کنار گوشم آوازی خواند و بیدارم کرد.
بانداژ بالش را با نوکش کنار بالشم گذاشت و دانه گندمی را که پیدا کرده بود با منقارش توی دهانم کرد.
من هم او را بوسیدم.
به او گفتم که مراقب پرندگان بزرگتر باشد و از خودش در مقابل طبیعت و سرنشینان آن دفاع کند.
او با بال‌هایش صورت من را نوازش کرد.
چشمهایش را که نگاه کردم، فهمیدم که او آیداست.
آیدا گفت:
"فکر نکن که ما در زندگی تو حضور نداریم.
عشق قدرتمند نورانی از میان زمان و مکان می‌گذرد و برای دلهای سرخ خسته لبخند و عشق و دوستی به ارمغان می آورد.
باور کن کسانی که از دلت رانده ای، لیاقت رسایکل ندارند.
آنها جزو سایه های طبیعت هستند و نور فقط آنها را زخمی می‌کند.
مشکل آنها حساسیت به نور نیست بلکه عدم پذیرش آن است.
بگذار آنها کنار اشباح منیت و گناه به زیست خود ادامه بدهند.
دل و روح آنها از جنس تو نیست.
کمک کردن به آنها، دور ریختن انرژی و وقت و انسانیت ست.
بگذار یک بار محکم در آغوشت بگیرم.
جایی که ما هستیم، زخمی وجود ندارد.
اما من برای اینکه بتوانم تو را ببینم، تمارض کردم.
عشق و احساسات تو قدرتمند تر از جهان فانی ست که تو را احاطه کرده.
این هدیه بهشتی را برای سایه های خطرناک و افکار پلید و غیر انسانی دیگران دور نریز.
آنها مداوا نمی‌شوند، بلکه فقط با حضورشان و ایجاد ترحم در تو آزارت می‌کنند."
چشمهای هیچ بلبلی به زیبایی آیدا نبوده اند.

©سوسن آفرین

.........

Letzte Nacht habe ich von einer verletzten Nachtigall geträumt.
Ich fand sie zwischen den trockenen und heißen Sommerblättern und behandelte ihre Verletzungen.
Ihre Flügel waren verletzt.
Ihr Fliegen schien das Ziel meines Lebens geworden zu sein.
Ich betrachtete ihre Federn im Sonnenlicht.
Sie wurde von Tag zu Tag stärker.
An einem frühen Morgen sang sie neben meinem Ohr ein Lied und weckte mich.
Sie legte ihren Verband neben meinem Kissen und steckte mir mit ihrem Schnabel ein Weizenkorn, das sie gefunden hatte, in den Mund.
Ich habe sie auch geküsst.
Ich sagte ihr, sie solle auf die größeren Vögel achten und sich gegen die Natur und ihre Bewohner verteidigen.
Sie streichelte mein Gesicht mit ihren Flügeln.
Als ich ihr in die Augen sah, wurde mir klar, dass sie Aida war.
Aida sagte:
„Denke nicht, dass wir in Deinem Leben nicht präsent sind.
Die kraftvolle Liebe des Lichts durchdringt Zeit und Raum und bringt müden roten Herzen Lächeln, Liebe und Freundschaft.
Glaube mir, diejenigen, die Du aus Deinem Herzen vertrieben hast, verdienen es nicht, recycelt zu werden.
Sie gehören zu den Schatten der Natur und das Licht verletzt sie nur.
Ihr Problem ist nicht die Lichtempfindlichkeit, sondern ihre mangelnde Akzeptanz. Lasse sie weiterhin mit den Geistern des Egos und der Schuld leben.
Ihre Herzen und Seelen sind nicht aus Deinem Stoff.
Ihnen zu helfen ist eine Verschwendung von Energie, Zeit und Menschlichkeit.
Lass mich Dich einmal fest umarmen.
Wo wir sind, gibt es keine Wunde.
Aber ich bin einen Kompromiss eingegangen, um Dich sehen zu können.
Deine Liebe und Gefühle sind mächtiger als die sterbliche Welt, die Dich umgibt. Werfe dieses himmlische Geschenk nicht weg für die gefährlichen Schatten und bösen und unmenschlichen Gedanken anderer.
Sie können nicht geheilt werden, sie nerven Dich nur, indem sie durch ihre Präsenz Dich mit Mitleid quälen."
Noch nie waren die Augen einer Nachtigall so schön wie die von Aida.

©Susan Afarin

........

Last night I dreamed of an injured nightingale.
I found her among the dry and hot summer leaves and treated her injuries.
Her wings were injured.
Her flying seemed to have become the goal of my life.
I looked at her feathers in the sunlight.
She was getting stronger day by day.
Early one morning she sang a song near my ear and woke me up.
She placed her bandage next to my pillow and used her beak to put a grain of wheat she had found into my mouth.

I kissed her too.
I told her to watch out for the larger birds and to defend herself against nature and its inhabitants.
She stroked my face with her wings.
When I looked into her eyes I realized she was Aida.
Aida said:
“Don’t think that we're not present in your life.
The powerful love of light penetrates time and space, bringing smiles, love and friendship to weary red hearts.
Believe me, the ones you have driven out of your heart don't deserve to be recycled. They belong to the shadows of nature and the light only hurts them.
Their problem isn't sensitivity to light, but rather their lack of acceptance.
Let them continue to live with the ghosts of ego and guilt.
Their hearts and souls aren't made of your stuff.
Helping them is a waste of energy, time and humanity.
Let me give you a big hug.
There is no wound where we are.
But I compromised to be able to see you.
Your love and feelings are more powerful than the mortal world that surrounds you. Don't throw away this heavenly gift for the dangerous shadows and evil and inhuman thoughts of others.
They can't be cured, they only annoy you by tormenting you with pity through their presence."
No nightingale's eyes have ever been as beautiful as Aida's.

©Susan Afarin

Cover Googoosh, The glassy night

We need each other
Like sleep for a crazy
Like soil for the wheat
Like water for the dessert

We need each other
We need each other

We need each other
Like other people for us
Like water for a fish
Like air for human
(Like Eve for Adam)

We need each other
We need each other

If one day our hands would stay away from each other
The glassy night wouldn't break
Out of this infinite glassyness would a cardboard sun rise

Our hands mourn for being seperated
Alleys would get dark and silent

The smell of exile will spread everywhere
All doors would be opened to loneliness
All our streets, which reached the sun
Would be unending like darkness

We need each other
We need each other

(Translation ©Susan Afarin)

Cover Googoosh, Ahooye Eshgh, Reh der Liebe

Bei der Jagd nach Reh der Liebe, Bei der Jagd nach Reh der Liebe,
Wurde ich zu einem obdachlosen Jäger,
Wie weit soll ich streben, O Gott, ich fühle mich verzweifelt

Bei der Jagd nach Reh der Liebe, Bei der Jagd nach Reh der Liebe,
Wurde ich zu einem obdachlosen Jäger,
Wie weit soll ich streben, O Gott, ich fühle mich verzweifelt

Ich bin ein Adler mit königlichen Federn,
Ich bin ein Adler mit königlichen Federn,
Ich wohne oben auf dem Berg, bin unschlagbar
Plötzlich wurde ich von einem Reh verspottet

Wie weit soll ich streben, O Gott, ich fühle mich verzweifelt,

Mein Flügel wurde schattenlos,
Dafür, dass ich so oft auf den Boden gefallen bin,
Ich wurde zu einem Toten, gefesselt in einer Ecke des Hauses,
Ohne fliegen oder irgendeine Bewegung tun zu können

Wie weit soll ich streben, O Gott, ich fühle mich verzweifelt

Ich, der kein Wort aus dreißig Teilen des Korans gelesen hat,
Du brachtest mich dazu, mein Leben für die Liebe zu geben, so dass ich in dreißig Stücke zerteilt bin

Wie weit soll ich streben, O Gott, ich fühle mich verzweifelt

Tausend Dank an den gnadenlosen Pfeil meines Feindes
Ein wenig Balsam wird diese Wunde in meinem Körper heilen,
Dein unfairer Liebespfeil traf mein Herz
Egal wie viel Balsam für diese Wunde verwendet wird, es ist nicht effektive oder heilend
Wie leicht lassen sich mein Verstand und meine Konzentration in Deiner Gegenwart ablenken,
Mein Leben vergeht schnell, um den schnellen Schritt zu Deinem Schatten stand zu halten

Bei der Jagd nach Reh der Liebe, Bei der Jagd nach Reh der Liebe,
Wurde ich zu einem obdachloserln Jäger,
Wie weit soll ich streben, O Gott, ich fühle mich verzweifelt

....

Cover Googoosh, Ahooye Eshgh, Deer of Love

By chasing the deer of love, by chasing the deer of love
I became a homeless hunter
How far shall I strive, O Lord, I feel desperate

By chasing the deer of love, by chasing the deer of love
I became a homeless hunter
How far shall I strive, O Lord, I feel desperate

I'm an eagle with royal feathers, I am an eagle with royal feathers
I live up on the mountain, I'm unbeatable
Suddenly I was mocked by a deer

How far shall I strive, O Lord, I feel desperate

My wing became shadowless, for falling to the ground so many times
I became death, tied up in a corner of the house
Without being able to fly or do anything

How far shall I strive, O Lord, I feel desperate

I, who have not read a word out of thirty parts of the Koran,
You made me give my life for love so I broke into thirty pieces

How far shall I strive, O Lird, I feel desperate

A thousand thanks to my enemy's merciless arrow
A little balm will heal this wound in my body
Your unfair dart of love hit my heart
No matter how much balm is used on this wound, it isn't effective
How easily my mind and concentration are distracted in your presence,
My life loose itself quickly to withstand step to your shadow

By chasing the deer of love, by chasing the deer of love
I became a homeless hunter
How far shall I strive, O Lord, I feel desperate

Translation ©Susan Afarin

Ich fühle mich so gut und so gelassen.
Abgesehen davon, dass ich den Faden zu Melodien verliere, die mir im Sinne kommen und ich sie nicht spielen kann und wenn etwas dazwischen passiert, vergesse ich die Melodie und kann keinen Text mehr dafür schreiben.
Ich mag meinen neuen Job, weil ich von lieben Menschen mit Klasse umgeben bin.
Es gibt keinen Sarkasmus und Sklaverei und keine verfluchte Hexen.
Eine Freundin sagte, erzähl Deine Freude nicht laut, denn Neid und Perversion lauert in jeder Ecke.
Ich will meine Freude nicht auf große Glocke hängen, denn abgesehen von schadenfrohen Psychopathen, gibt es sehr viel Leid, Elend und Unglück auf dieser Erde für Menschen, die es überhaupt nicht verdienen.
Aber es ist Wochenende, ich fühle mich in meinem Job bestätigt und geborgen und Tanzen wischt alle bösen Erfahrungen mit zweibeinigen Lebewesen durch Bewegung und Elan weg.
Das Lächeln keines Tanzpartners ist mir persönlich, obwohl ich denke, dass ich mich für eine neue Partnerschaft bereit fühle, möchte ich mich erst ganz fühlen und mich feiern für Ertrag eines langen harten Lebenswegs.

©Susan Afarin

Cover Ramesh/Fereydoun Forough, Namaz, Gebet

Dein Körper errinert mich an Sommermittag
Die Farbe Deiner Augen erinnern mich an Regen
Wenn Du nicht da bist, unterscheidet sich das Leben nicht vom Gefängnis
Deine Zorn erinnert mich an die Bitterkeit des Gefängnisses daran

Mein tägliches Gebet ist, Dich jeden Tag zu sehen
Und von deinen Lippen zu hören, dass Du mich liebst

Du bist gigantisch wie der Moment, indem Regen beginnt
Du bist das Blut, das jeden Moment in meinen Adern fließt
Du bist wie der zärtlicher Traum einer Rose
Ich bin derjenige, der sterben wird, wenn er ohne Dich bleibt

Mein tägliches Gebet ist, Dich jeden Tag zu sehen
Und von deinen Lippen zu hören, dass Du mich liebst

Du bist wie die Versuchung, einen Schmetterling zu jagen
Du bist wie die Spannung darauf, einen Drachen hoch gehen zu lassen
Du bist immer wie eine Geschichte voller Abenteuer
Du bist wie die Freude, eine Puppe zum schlafen zu bringen

Mein tägliches Gebet ist, Dich jeden Tag zu sehen
Und von deinen Lippen zu hören, dass Du mich liebst

Du bist so schön wie die Formen, die Wolken bilden
Petunienblumen verblassen, wenn sie Dich sehen
Wenn Frauen in Märchen von Deiner Existenz wüssten, würden sie mit Einhorn reiten, um Dich mitzunehmen

Mein tägliches Gebet ist, Dich jeden Tag zu sehen
Und von deinen Lippen zu hören, dass Du mich liebst

......

Cover Ramesh/Fereydoun Forough, Namaz, Prayer

Your body reminds me of summer noon
The color of your eyes remind me of rain
When you're not there, there's no difference between life and prison
Your anger reminds me of the bitterness of prison

My daily prayer is to see you every day
And hearing from your lips that you love me

You are gigantic like the moment the rain begins
You are the blood that runs in my veins every moment
You are like the tender dream of a rose
I'm the one who will die if left without you

My daily prayer is to see you every day
And hearing from your lips that you love me

You're like the temptation to chase a butterfly
You're like the excitement of flying a kite
You are always like a story full of adventures
You're like the joy of putting a doll to sleep

My daily prayer is to see you every day
And hearing from your lips that you love me

You are as beautiful as the shapes that clouds make
Petunia flowers fade when they see you
If women in fairy tales knew of your existence, they would ride a unicorn to take you away

My daily prayer is to see you every day
And hearing from your lips that you love me

Translation ©Susan Afarin

من تا دوست داشته نشوم٫ خدا را هم بغل نمیکنم.

Solange ich nicht geliebt werde, würde ich nicht einmal den Gott selbst umarmen.

As long as l am not loved l won't hug even God himself.

©Susan Afarin

Own text for Minnie the Moocher

"Part of future"

I am old and can not be a part of future
I talk to neglected one and bad moocher
They are crimes for, no one brings you in jail
But it's like if crows kill nightingale

Right, allright, allright, allright
Surely, surely, surely, sure
Very, very, very, well
Right, allright, allright, oh sure

Just cause you think els, don't get hurt by blocky
Cause you are fast, must not be abused by gawky
You could be lucky while the whole world turns 'round
But being human means don't let all others down

Right, allright, allright, allright
Sureeeeeeeeeeeeeeeeeeee
Very, very, very, well
Right, allright, allright, oh sure

For making good things you don't need a reason
I thought so, till I got, life means being beaten
Or the opposite, which means hitting and deal
So l began to heal and feel me real

Right, allright, allright, allright
Surely, surely, surely, surely, surely, surely, sure
Whatever sooth, whatever sooth,
Whatever, however could me sooth
Not the wrong ruling lows or
The bad traditions

I once lived on a ranch, farmhouse without coarses
Polite kind child can't remember if we had gorses
I write so intense in my last four years of life time
But I think I will never find the right eternal rhyme

Right, allright, allright, allright
Surely, surely, surely, sure
Very, very, very, well
Right, allright, allright, oh sure

Your Jinn,
Your Jinn,
Your Jinn.

©Susan Afarin

صداقت و اصالت اجزای لاینفک من هستند.
با دانش و داشته هایم هم نه با کسی رقابت میکنم و نه به کسی حسادت.
کسی که از دانش من می‌ترسد، دوست نیست، وگرنه می‌دانست که قلب و دستان من پر از برکت و بخشش هستند.
کسانی که برای مسائل عاطفی و ارزش‌های انسانی قیمت می‌گذارند، هیچوقت دوست کسی نیستند.
دوستان واقعی خوبی و بدی را با هم تقسیم می‌کنند.
کسانی که به دنبال دیکتاتوری، کنترل و شکنجه دیگران هستند را یک روزی بالاخره از زندگی ام بیرون میکنم.
تحمل و صبر من خیلی زیاد است.
طبع بلند باعث می‌شود که موجودات لئیم و خبیث مثل زالو به ما بچسبند.
اما وقتی متوجه ماهیت دون آنها می‌شویم، باید آنها را دور بریزیم.
شعر حافظ دیروز خیلی به من چسبید، چون توصیفی از احساسات و شرایط زندگی من بود.
اما قسمت آخر را برای خود حافظ می‌گذارم.
من نیازی به بخشش پادشاهان ندارم و مجیز کسی را هم نمی‌گویم.
اگر از کسی تمجید کرده ام، از روی احساسات واقعی خودم بوده است.
برای همین با تاسف باید دوباره تکرار کنم، من فقط جلوی پاکی و عظمت عشق زانو میزنم، چه این زیبایی یک گل ساده باشد که دیگران بی توجه از کنارش رد می‌شوند و چه لبخند زیبای یک انسان با قلبی که شرافت آن اشکهای مرا سرازیر می‌کند.

©سوسن آفرین
.......

Ehrlichkeit und Authentizität sind meine untrennbare Bestandteile.
Mit meinem Wissen und meinem Haben konkurriere ich mit niemandem und bin auch auf niemanden neidisch.
Wer mein Wissen fürchtet, ist kein Freund, sonst wüsste er, dass mein Herz und meine Hände voller Segen und Vergebung sind.
Wer für emotionale Themen und menschliche Werte einen materiellen Preis setzt, ist nie jemandes Freund.
Wahre Freunde teilen Gutes und Schlechtes.
Diejenigen, die Diktatur, Kontrolle und Folter anstreben, werde ich eines Tages endgültig aus meinem Leben verbannen.
Ich habe viel Toleranz und Geduld.
Großzügig zu sein, führt dazu, dass gemeine und bösartige Kreaturen wie Blutegel an uns haften bleiben.
Aber wenn wir ihre niedere Natur erkennen, müssen wir sie wegwerfen.
Das Gedicht von Hafez gestern hat mir gut getan, weil es eine Beschreibung meiner Gefühle und Lebensumstände ist.
Aber den letzten Teil lasse ich dem Hafez selbst.
Ich brauche nicht die Vergebung der Könige und ich schleime bei niemandem herum.
Wenn ich jemanden gelobt habe, dann aus wahren Gefühlen.
Deshalb muss ich es leider noch einmal wiederholen:
Ich knie nur vor der Reinheit und Größe der Liebe nieder, sei es die Schönheit einer einfachen Blume, an der andere einfach vorbeigehen, ohne es zu bemerken, oder das schöne Lächeln eines Menschen mit einem Herzen, dessen Ehre mir Tränen in Augen hervorbringt.

©Susan Afarin

........

Hnesty and authenticity are my inseparable components.
With my knowledge and what I have, I don't compete with anyone and I'm not jealous of anyone.
He who fears my knowledge isn't a friend, otherwise he would know that my heart and my hands are full of blessing and forgiveness.
Anyone who puts a material price on emotional topics and human values ​​is never anyone's friend.
True friends share good and bad.
One day I will permanently banish those who seek dictatorship, control and torture, from my life.
I have a lot of tolerance and patience.
Being generous causes mean and vicious creatures like leeches to stick to us.
But when we recognize their lower nature, we must throw them away.
Hafez's poem yesterday was good for me because it's a description of my feelings and life circumstances.
But I leave the last part to Hafez himself.
I don't need the forgiveness of kings and I don't slime by anyone.
If I praised someone, it was out of true feelings.
That's why I unfortunately have to repeat it again:
I only kneel before the purity and greatness of love, be it the beauty of a simple flower that others simply pass by without noticing, or the beautiful smile of a person with a heart whose honor brings tears to my eyes.

©Susan Afarin

طالع اگر مدد دهد، دامَنَش آوَرَم به کف

گر بِکَشَم زهی طَرَب، ور بِکُشَد زهی شرف

طَرْفِ کَرَم ز کَس نَبَست، این دلِ پُر امیدِ من

گر چه سخن همی‌بَرَد، قصهٔ من به هر طرف

از خَمِ ابرویِ توام، هیچ گشایشی نشد

وَه که در این خیالِ کَج، عمرِ عزیز شد تلف

اَبرویِ دوست کِی شود دَستکَشِ خیالِ من؟

کس نزده‌ست از این کمان تیرِ مراد بر هدف

چند به ناز پَروَرَم مِهرِ بُتانِ سنگدل

یادِ پدر نمی‌کنند این پسرانِ ناخَلَف

من به خیالِ زاهدی گوشه‌نشین و طُرفه آن‌ک

مُغْبَچه‌ای ز هر طرف می‌زندم به چنگ و دَف

بی خبرند زاهدان، نقش بخوان و لاتَقُل

مستِ ریاست محتسب، باده بده و لاتَخَف

صوفی شهر بین که چون لقمهٔ شُبهه می‌خورد

پاردُمَش دراز باد آن حَیَوانِ خوش علف

حافظ اگر قدم زنی در رَهِ خاندان به صِدق

بدرقهٔ رَهَت شود همَّتِ شَحنِهٔ نجف

"حافظ شیرازی، غزل شماره 296"

.....

Wenn das Schicksal hilft, wird meine Hand sein Gewand erreichen
Auch wenn ich von Freude verzichten müsste oder er die Ehre töten würde
Mein hoffnungsvolles Herz hat nie an Großzügigkeiten anderer geglaubt
Auch wenn man meine Geschichte überall und in vielen Richtungen brachte
Die Biegung Deiner Augenbraue brachte mir kein Glück
Leider wurde wegen dieser krummen Fantasie mein liebes Leben verschwendet Wann wird die Augenbraue des Freundes Handschuh in meiner Fantasie werden Niemand hat jemals einen Pfeil mit diesem Bogen ins Ziel geschossen
Wie lange soll ich die kaltherzige Idole verwöhnen
Diese ungezogenen Söhne erinnern sich nicht einmal an ihren Vater
Ich denke an einsamen Asketen und die Erneuerung
Junge Magier spielen von allen Seiten auf Harfe und Tamburin
Asketen sind ahnungslos, lese die Wahrheiten aber erzähle die nicht weiter
Der Amtsrichter ist betrunken durch seine Hinterlist, verteile den Wein, hab keine Angst
Sieh Dir den Sufi der Stadt an, dessen Einnahmequelle Zweifeln ist
Möge der Schwanz dieses grasfressenden Tieres lang sein
Hafez wenn Du auf Deinen Weg zu königlichen Familie ehrlich bleibst
Wird sogar der Amtsrichter von Najaf Dich kraftvoll begleiten

"Hafez Shirazi, Ghazal Nr. 296"

.......

If fate helps, my hand will reach his garment
Even if I had to give up joy or he would kill the honor
My hopeful heart has never believed in the generosity of others Even though my story was reported everywhere and in many directions
The curve of your eyebrow brought me no luck
Unfortunately, because of this crooked imagination, my dear life was wasted
When will the friend's eyebrow become a glove in my imagination?
No one has ever shot an arrow into the target with this bow How long should I pamper the cold-hearted idols?
These naughty sons don't even remember their father
I think of lonely ascetics and renewal
Young magicians play the harp and tambourine from all sides Ascetics are clueless, read the truths but don't tell them
The magistrate is drunk because of his deceit, distribute the wine, don't be afraid
Look at the city's Sufi, whose source of income is doubt
May the tail of this grass-eating animal be long
Hafez if you stay honest on your path to royal family
Even the magistrate of Najaf will accompany you vigorously

"Hafez Shirazi, Ghazal No. 296"

(Translations ©Susan Afarin)

Cover Aref, Kleiner ( gemeint Süßer)

Ich bin müde Deinet Wegen, Süßer.
Dieses oder anderes Gesicht hast Du, Süßer?
Du wartest verzweifelt und rennst vor mir weg, wie ein Reh, Süßer.

Du bringst mich durcheinander wie Deine Haare, von einer Seite zur anderen, Süßer.
Gott, mein Herz wird von diesen Zwei Augen und zwei Augenbrauen verspielt, Süßer.

Schau mir in die Augen, die sind wie der Regen hinter dem Fenster.
In meinem Herzen brennt ein Feuer, Süßer.

Du hast mich im Feuer Deiner Liebe verbrannt für Immer, Süßer.
Du hast Dein Versprechen gebrochen.
Wenn nicht, sag nein, Süßer.
....

Cover Aref, little one (meaning babe)

I'm tired of your ways, babe.
Do you have this face or another, babe?!
You wait desperately and run away from me like a deer, babe.

You mess me up like your hair, side to side, babe.
God, my heart is being played with by those two eyes and two eyebrows, babe.

Look into my eyes, they are like the rain behind the window.
There's a fire burning in my heart, babe.

You burned me in the fire of your love forever, babe.
You broke your promise.
If not, say no, babe.

Roses come into the world to smell, just to be there and beautify the world.
They are not vain, they don't  compete, they have no ulterior motives.
The war of roses began on the day on which two human neighbors grew two rose bushes in their garden and wanted to give the beauty a price.

©Susan Afarin

روزگار گاه و دمی تاب نیاورد به دوام،
دلبر ناز ولی خواب، نپاید به قوام،
لب را ورد مران، صبر نکن، عهد با خصم نکن،
عاشقش بودی، حیف عشق و آن جوان ناکام

....

Die Zeiten wähtren nicht lange,
Ein süßer Schatz, aber Schlafend behält nicht seine Konsistenz
Warte nicht, schließ keinen Bund mit dem Feind,
Du liebst ihn, wie schade um die Liebe und um diesen gescheiterten jungen Mann

....

The times don't last long
An adorable sweetheart, but asleep, doesn't hold his consistency
Don't wait, don't make a league with the enemy
You love him, what a pity for love and for this failed young man

©Susan Afarin

داکی چند روزی بود که خیلی به سر خوردن علاقه نشون میداد.
لیلی-سو هر جا می‌نشست، داکی از روی دست و یا پای او سر می‌خورد و روی زمین می افتاد.
با وجود درد زمین خوردن، کواک غلیظی می‌کرد و به راه خودش ادامه میداد.
لیلی-سو امروز کنار حوض کاشی نشست و گذاشت داکی بازی جدیدش را توی آب امتحان کند و زخمی نشود.
ضمن اینکه داکی عاشق شنا کردن بود.
توی حوض کاشی ماهی ها دو تا دو تا با هم می‌رقصیدند.
داکی تنهایی وسط آنها قل می‌خورد و می‌رقصید و با باله هایش، آب را از حوض بیرون می‌ریخت.
هر از گاهی هم باله یک ماهی را می‌گرفت و با او والس و سالسا و تانگو می‌رقصید، یا در واقع رقص را شنا می‌کرد.
لیلی-سو دلش برای هاله نورش تنگ شده بود ولی نمی‌خواست دل بعی را بشکند.
برای همین توری به لباسش اضافه کرد، شبیه لباس زنان دربار انگلیس در قرن شانزدهم.
اسم کارش را هم گذاشت فاصله با فقرای ذهن و دل.
هوا سرد شده بود، انگار که پاییز میان تابستان روییده باشد.
لیلی-سو با وجود گلو درد به دوستانش گفت:
"یک وقتی فکر نکنید که لباس من تغییری در طرز فکر من می‌دهد.
اما وقتی دچار یک بحث بی دلیل بی سر و ته راجع به خودشیفتگان و خودپرستان جهان میشوی، احساس ثروتمند بودن میکنی.
مسئله دانش و مدرک دانشگاهی و کتاب نیست.
وقتی دل آدمها صاف نباشه، هیچ چیز دیگه به رشد تکاملی آنها به عنوان انسان کمک نمیکنه.
از آدمهایی که بخاطر کمبودهای خودشان، حسادتهای کوچک و بی معنایشان، رقابت های اعصاب خردکن دنیای ناچیزشان، وقت و محبت و دوستی و انرژی ما را می‌گیرند، و ما را ضعیف می‌کنند، متنفرم.
گاهی برای پر کردن این انرژی از دست رفته و احساس قدرت سالم انسانی، شرافت و کودک درونمان، باید خودمان را به یاد بیاوریم و ارزش و مکان خودمان را فراموش نکنیم.
گلهای هیچ باغی با هم رقابت و حسادت ندارند، آدمها عقبگرد تکاملی کرده اند. "
لیلی-سو هیچوقت در زندگیش نفهمید چرا آدمها گاه حتی با وجود اینکه خیلی چیزها دارند، همیشه به دنبال چیزهایی هستند که دیگران دارند، تا آنها را تصاحب کنند و یا تخریب کنند، تا آن آدم از دید آنها ضعیف تر بشود؟!
خیلی از اوقات اینگونه آدمها اگر موفق به تخریب و تضعیف آدمی که با او رقابت و حسادت دارند، نشوند، به دروغ و تهمت روی می آورند.
لیلی-سو امروز برای نارسیست های جهان آرزوی آرامش و صلح درونی کرد و برای قربانیان نارسیست ها هم آرزوی نجات و رهایی از دست خودشیفته گان.

©سوسن آفرین

......

Ducky war ein paar Tage lang sehr am Rutschen interessiert.
Wo immer Lilly-Sue saß, rutschte Ducky über ihre Arme oder ihre Beine und fiel zu Boden.
Trotz der Schmerzen beim Sturz blieb Ducky quakend auf ihren Latschen und setzte ihren Weg fort.
Lilly-Sue saß heute am Fliesenbecken und ließ Ducky ihr neues Spiel im Wasser ausprobieren, damit sie sich nicht mehr verletzen kann.
Außerdem liebte Ducky das Schwimmen.
Im Kachelteich tanzten die Fische paarweise.
Einsam plapperte und tanzte Ducky mitten unter ihnen und drückte mit ihren Flügeln das Wasser aus dem Teich.
Von Zeit zu Zeit fing sie die Flosse eines Fisches und tanzte damit Walzer, Salsas und Tangos, besser gesagt schwamm sie den Tanz.
Lilly-Sue vermisste ihren Heiligenschein aber sie wollte Bai nicht das Herz brechen. Deshalb fügte sie ihrem Kleid Spitze hinzu, ähnlich der Kleidung englischer Hoffdamen im 16. Jahrhundert.
Sie bezeichnete diese Arbeit auch als Distanznahme zu den Geistes- und Herzensarmen.
Das Wetter war kalt, als ob der Herbst mitten im Sommer gewachsen wäre.
Lilly-Sue sagte trotz ihrer Halsschmerzen zu ihren Freunden:
„Glaubt keinen Moment, dass meine Kleidung meine Denkweise verändern wird. Aber wenn man sich auf eine sinnlose Diskussion über die Narzisstinnen dieser Welt einlässt, fühlt man sich reich.
Es geht nicht um Wissen, akademische Grade und Bücher.
Wenn die Herzen der Menschen nicht aufrichtig sind, hilft ihnen nichts anderes, um sich als Menschen weiterzuentwickeln zu können.
Ich hasse Menschen, die uns wegen ihrer eigenen Unzulänglichkeiten, ihrer kleinlichen und bedeutungslosen Eifersüchteleien, ihrer kleinlichen nervenaufreibenden Konkurrenz unsere Zeit, Liebe, Freundschaft und Energie nehmen und uns schwächen.

Manchmal müssen wir uns an uns selbst erinnern und dürfen unseren Wert und Platz nicht vergessen, um diese verlorene Energie wieder auffüllen zu können und die gesunde menschliche Stärke, Würde und unser inneres Kind zu spüren.
Keine Blume hat mit anderen Blumen eines Gartens Konkurrenz oder empfindet Neid, in dieser Hinsicht hat der Mensch sich gegen Evolution entwickelt. "
Lilly-Sue hat in ihrem Leben nie verstanden, warum Menschen manchmal, obwohl sie viele Dinge haben, immer sich nach den Dingen sehnen, die andere haben, um sie entweder selbst zu besitzen oder zu zerstören, sodass diese Person in ihren Augen schwächer wird?!
Wenn es ihnen nicht gelingt, die Person, mit der sie konkurrieren oder auf sie eifersüchtig sind, zu zerstören und zu schwächen, greifen sie oft zu Lügen und Verleumdungen.
Lilly-Sue wünschte heute inneren Frieden für die Narzissten dieser Welt, und für die Opfer von Narzissten wünschte sie sich auch Erlösung und Befreiung aus der Bann von Narzissten.

©Susan Afarin

......

Ducky was very interested in sliding for a few days.
Wherever Lilly-Sue sat, Ducky would slide down her arms or her legs and fall to the floor.
Despite the pain of the fall, Ducky stayed on her feet, croaking, and continued on her way.
Lilly-Sue sat at the tiled pool today and let Ducky try out her new game in the water so that she can't hurt herself anymore.
Ducky loved also swimming.
The fish danced in pairs in the tiled pond.
Ducky chattered and danced alone among them, pushing the water out of the pond with her wings.
From time to time she caught the fin of a fish and danced waltzes, salsas and tangos with it, or rather she swam the dance.
Lilly-Sue missed her halo but she didn't want to break Bai's heart.
So she added lace to her dress, similar to the clothing worn by English ladies-in-waiting in the 16th century.
She also described this work as distancing herself from those poor in spirit and heart.
The weather was cold, as if autumn had grown in the middle of summer.
Despite her sore throat, Lilly-Sue said to her friends:
“Don’t think for a moment that what I wear will change the way I think.
But when you engage in a pointless discussion about the narcissists of the world, you feel rich.
It's not about knowledge, degrees and books.
If people's hearts aren't sincere, nothing else will help them develop as human.
I hate people who, because of their own shortcomings, their petty and meaningless jealousies, their petty nerve-wracking competition, take away our time, love, friendship and energy and weaken us.
Sometimes we need to remember ourselves and not forget our worth and place in order to replenish that lost energy and feel the healthy human strength, dignity and our inner child.
No flower of a garden is jealous of another flowers or has competition with them.
By revolution in this regard the human made steps back"
Lilly-Sue has never understood in her life why sometimes, even though people have many things, they always long for the things that others have, either to possess them themselves or to destroy them, so that that person becomes weaker in their eyes? !
When they fail to destroy and weaken the person they are competing with or jealous of, they often resort to lies and slander.
Today Lilly-Sue wished inner peace for the narcissists of this world, and for the victims of narcissists she also wished for redemption and freedom from the spell of narcissists.

©Susan Afarin

این از بدجنسی من نیست که از خودشیفتگان فاصله میگیرم.
آنها طلب عشق و محبت دارند.
اما واقعیت اینست که آنها نمی‌دانند چه آرزوی ناممکنی دارند.
یک واقعیت ساده مثل نشستن یک آنتی بادی روی یک آنتی ژن است.
تا زمانی که جای پایگاه نشستن آن وجود نداشته باشد، هیچ آنتی بادی تاثیر ندارد.
مثال دیگری میزنم.
موتوری که روغن سوزی دارد، هر چقدر روغن در آن بریزی، تخلیه می‌شود و تو را در راه قال می‌گذارد.
ریختن روغن موتور در چنین ماشینی، هدر دادن روغن است وبس.
خودشیفتگان ابتدا به ساکن شاید حتی بدجنس هم نباشند.
اما احساس این خلا در وجودشان جوری به روان آنها چنگ می‌زند، انگار که از لذت بو و طعم بهترین غذای جهان محروم باشند.
این در دراز مدت راه زندگی آنها را کج می‌کند و آنها بخاطر اینکه دوست داشته بشوند، از روی جسد آدمها رد می‌شوند و منطقشان هم دیگر کمکی نمی‌کند که یک لحظه بایستند و به کثافتکاریهایی که به آن نام تلاش، کمک، عشق، دوستی و توجه می‌دهند، نگاه کنند و ببینند که جز خشونت و زشتی به جای نگذاشته اند و هیچ موجود عاقل و بالغی، در جواب اینهمه زشتی، نمی‌تواند محبت کند.
اگر شریف باشد، از نفرین و آرزوهای بد می‌گذرد و برایشان آرزوی خوشبختی میکند و برای همیشه آنها را ترک می‌کند.

©سوسن آفرین

.........

Es ist keine Bosheit, dass ich mich von Narzissten distanziere.
Sie sehnen sich nach Liebe und Zuneigung.
Tatsache ist jedoch, dass sie nicht wissen, wie unmöglich ihr Wunsch jedoch ist.
Es ist wie ein Antikörper, der auf einem Antigen sitzen muss.
Kein Botenstoff hat irgendeine Wirkung, solange es keine Rezeptoren dafür existieren, auf die er sitzen kann.
Ich werde ein weiteres Beispiel geben.
Für einen Motorschaden, dass sich durch viel Öl verbrennen auszeichnet, egal wie viel Öl Du hineinfüllst, es läuft leer und lässt Dich auf der Straße.
Das Einfüllen von Motoröl in ein solches Auto ist Ölverschwendung.
Narzissten sind vielleicht zunächst nicht einmal gemein.
Aber das Gefühl dieser Leere in ihrer Existenz zerfresst ihre Psyche, als ob ihnen der Genuss des Geruchs und Geschmacks des besten Essens der Welt vorenthalten würde.
Auf lange Sicht und mit wachsendem Alter wird dies ihren Lebensweg verzerren und sie werden über die Leichen von Menschen gehen, um geliebt zu werden.
Ihre Logik wird ihnen auch nicht helfen, um einen Moment innezuhalten und über die schmutzige Dinge nachdenken, die sie anderen Menschen antun, die sie selbst Bemühungen, Hilfe, Liebe, Freundschaft und Aufmerksamkeit nennen.
Sie können nicht logig und menschlich betrachten und erkennen, dass sie nichts als Gewalt und Hässlichkeit hinterlassen haben und kein weises und reifes Wesen als Reaktion auf so viel Hässlichkeit, Liebe zeigen oder erwidern kann.
Wenn das Opfer ehrenhaft ist, wird er von Fluch und bösen Wünschen absehen und ihnen trotzdem Glück wünschen und sie für immer verlassen.

©Susan Afarin

........

There is no malice in my distancing myself from narcissists.
They long for love and affection.
However, the fact is that they don't know how impossible their wish is.
It's like an antibody that has to sit on an antigen.
No messenger substance has any effect as long as there are no receptors for it to act on.
I will give another example.
For an engine failure that is characterized by burning a lot of oil, no matter how much oil you put in it, it will run empty and leave you on the road.
Filling engine oil into such a car is a waste of oil.
Narcissists may not even be mean at first.
But the feeling of this emptiness in their existence eats away at their psyche, as if they were being deprived of the pleasure of the smell and taste of the best food in the world.
In the long run and when they grow older, this will distort their life path and they will walk over people's corpses to be loved.
Nor will their logic help them to stop for a moment and think about the dirty things they do to other people that they themselves call efforts, help, love, friendship and attention.

They can't look logically and humanely and realize that they have left nothing but violence and ugliness and no wise and mature being can show or reciprocate love in response to so much ugliness.
If the victim is honorable, he will refrain from curses and evil wishes and will still wish them happiness and leave them forever.

©Susan Afarin

My own text for Doris Day's Que Sera

"Take care of yourself by narcisst"

When you have left a narcissist
Take care, he'll follow you not cause of love
He can not love you even respect
Cause he's in love with himself

Narcissism can't be healed
The sick one carries no shield
Be careful of all human field
Cause he is concealed

When l feel bad and sad
That my only love, was a narcisst
I try to forget, all his evil
That my pain was his feast

Narcissism can't be healed
The sick one carries no shield
Be careful of all human field
Cause he is concealed

Sympathy and love are base needs
Of all warm blooded but not the beast
Without giving love you are a half
Otherwise pieced and creased

Narcissism can't be healed
The sick one carries no shield
Be careful of all human field
Cause he is concealed

©Susan Afarin

Why you still stay there and think it's enough, that I love you, is partly my own fault.
I let you torture me for years cause l loved you, but you think always as a businessman.
What brings no gain, is useless, am l right?!
But you forget that l have left you, cause you are not able to love and respect anyone but expect the whole world to love and respect you unconditionally.
I think you have enough people around you, to could forget this small stain on your personality garment but your vanity can't forget the pain.
The pain about a fameless unknown artist, that you abused to death while you miss her approval in your wonderful stainless career.
I don't need wine and another warm body near me to feel complete.
I am not vain and I'm really very lucky not having fame if that is the result being so cruel like you.
I truly wish you everything the best.
But you have wasted the whole world to feel love and didn't find it, cause it must exist in us ourselves to could feel happiness for two.
I will maybe never find him.
But I'm clear with my own heart and mind and every one who has a heart will feel my transparency.

l'm stubborn like you.

But the reason forgetting you forever as a partner is that narcissm can't be healed and you will stay always loveless.

l can't live so cold.

©Susan Afarin

Don't disturb me, Joseph.

You have to apologize yourself before the world for your lies and mean acts against me, honor me and make things again good. l don't owe you anything but you owe me many things.

Otherwise just go and enjoy your life like you are used to.

You can't have me as long as you didn't the wrong things again good.

l never follow people who wronged and harmed me, so you will never have my presence again and my high quality thoughts about art. 

I wish you everything the best.

But l won't take a betrayer back who lied and cheated on me in every way.

Cause it is not love but vanity and competition. 

l want to live with love and if l have also success then l'm lucky.

But l don't follow loveless successes.

lf you some day understand what you have done to me and come back apologizing, l will feel that.

Otherwise it's just time wasting.

Have a nice life, Joseph.

🙏❤🍀🐞

I'm important😎🎸go on knees?!!! 😳🎻

Sorry I can't take heart of freez❤️‍🩹❄️

So please let your daily squeez🤪😵‍💫🤯😖💀☠️👽

Make frown when the whole world says cheese🦈🦂🪱🕷️🕸️🐃🦬

And enjoy your another trees🌳🌳🌳🌳🌳🌲🌲🌲🌲🌲🌴🌴🌴🌴

I can't breath such a poisoned breeze😖🤢🤕🤐💣

No back for you in my own tears⛔😭😭😭⛔

My heart has one, not all the keys👑

Life is holy, and not for tease🐵🐒🦍🐷🐖🐗🐽🦫

Hope you'll find in a tree your please🙏❤️🍀🐞

©Susan Afarin

What is behind of sides or companies you could never know, no witnessed

You see the members and users, who could be nice but you shall never trust

Like fakes with a stupid greedy hello, in Youtube or pinterest

In my case, l went through hell, no skill nor instrument, a naive violinist

I've nice family and friends, a good job, but no romantic love dearest

Biological clock, let me in peace, in beasts I have no interest

©Susan Afarin

A part own German text for Alannah Myles, Black velvet

Bin ich Dir zu, alt, laut, oder fettleibig
Findest Du mich unattraktiv, bullshit
Ich mache mir solche Gedanken niemals
Finde ich Dich unwiderstehlich, damals
So was ist eine Phase, sonst aber nichts
Innere Werte, oha, kannst Du, und wie?!

Ach, es ist völlig egal
Was man immer machen wird
Du wirst immer unzufrieden sein
Du hattest mich niemals ein wenig lieb
Liebe ist nicht Dein Kanal

©Susan Afarin
(Ein kleiner Text für Alannah Myles, Black Velvet)

Am I too loud, old or fat for you?
If you find me unattractive, bullshit
I never think about things like that
Do l find you irresistible? Previously!
Something like that is a phase, nothing else
You do know inner values, do you, and how?!

Oh, it doesn't matter
Whatever whoever does
You will always be dissatisfied

You have never a bit loved me
Love isn't your channel

©Susan Afarin
(A part own German text for Alannah Myles, Black velvet)

Own lyrics for Say Say Say of Paul McCartney and Michael Jackson
"Dance, Dance, Dance"

Wear tight top, don't think 'bout cup, all of you human, make a good round
Set free, well do an abort, the Charles Manson hunger ocean
You'll be sweated, good feel for inconceivable shower

Dance, Dance, Dance, like a hunt, but don't sway for aim like election
Earn, earn, earn, what you seed, but don't believe those with collection
Unknown why split poem like foam, hating more clue, baby, layby
Cruel the fears, now run to canned appears, my freezing for blue, deer?!
Who grows, I'm flying, blue blue true, true
Pah

Wow, snow, snow snow, there you jaunt, but no grieve be dear, wherever
True, true, true, my pray as song, pearl, my flee how clever
Shot down my view, pearl, for being Lilly-Sue
Cause l was true, baby, layby
Sanding tear, despised for all my cares, maybe due to cheers
Who grows, I'm flying, blue blue true, true
How you danced, danced, danced, how you danced, danced, danced

You'll never feel sorry and are no friend or a peer
You're laying cause your love isn't clear
But took all my dace, freez fears won't dying

Dance, Dance, Dance, like a hunt, but don't sway for aim like election
Earn, earn, earn, what you seed, but don't believe those with collection
Unknown why split poem like foam, hating more clue, baby, layby
Cruel the fears, now run to canned appears, my freezing for blue, deer?!
Who grows, I'm flying, blue blue true, true
Pah

©Susan Afarin

امید، از نظر تخیل، شبیه به آینده ست،
غیر قابل لمس،
یک بادکنک فرّار.
فروغ فرخزاد به فردا می‌گوید، حجم سفید لیز.
امید یک رنگین کمان است،
شوق میان بالهای رنگارنگ پروانه ست،
لبخند واقعی یک کودک خردسال است، که دندان‌های شیری او پیدا هستند،
رقصیدن میان باران است، پس از موفقیت در یک امتحان...
به او ایمان داشتن سهل است.
اما برای پیدا کردن او نباید وقت گذاشت.
اگر او بخواهد اتفاق بیفتد،
شبیه به زایمان آفتاب در یک روز سرد زمستانی، ساده است.

©سوسن آفرین
......

Hoffnung ist in der Vorstellung wie die Zukunft,
Unantastbar,
Ein außer Kontrolle geratener Ballon.
Forough Farrokhzad sagt über den morgigen Tag, , das weiße rutschige Volumen. Hoffnung ist ein Regenbogen,
Leidenschaft zwischen den bunten Flügeln eines Schmetterlings,
Das echte Lächeln eines kleinen Kindes, dessen Milchzähne sichtbar sind,
Es ist das Tanzen unter Regen nach einer bestandenen Prüfung ...
Es ist leicht, an Hoffnung zu glauben.
Aber wir sollten uns nicht die Zeit nehmen, sie zu finden.
Wenn sie passieren soll, ist es, als würde an einem kalten Wintertag der Sonnenschein geboren werden, einfach so.

©Susan Afarin

.....

Hope is in the imagination like the future,
Unreachable,
A runaway balloon.
Forough Farrokhzad says about tomorrow, the white slippery volume.
Hope is a rainbow,
Passion between the colorful wings of a butterfly,
The genuine smile of a small child whose baby teeth are visible,
It's dancing in the rain after a tough exam...
It's easy to believe in hope.
But we shouldn't take the time to find it.
If it is to happen, it will be like sunshine being born on a cold winter day, just like that.

©Susan Afarin

Cover Karaoke, Ohum, Hafez Ghazal, Dideh darya konam, l turn my eyes to a sea

I turn my eyes to a sea and threw patience into the desert
With doing this, I'll threw my heart into the sea
I sigh deeply from my sinner heart
I will burn through my sinn the species of Adam and Eve
The cause of happiness is where there is the beloved one
I will try to throw myself there 
Open your garment, you moonlight face with sunny hat,
So I could  throw my stained brain like your hair on my feet

I got a hit from arrow of the universe
Give me wine until I am drunk
So I could feel as lf I put my hands like a knot in the belt of the waist of my other half like Gemini
I will pour a sip of the wine glas on this moving bed
I will play the harp in this enamel dome
Hafez, relying on the life is a mistake and useless
Why should I leave today's love for tomorrow?

(Translation: ©Susan Afarin)

امروز صبح آسمان آبی و صاف بود.
حتی یک تکه ابر مانند پنبه ای فراموش شده روی میز آرایش کائنات وجود نداشت.
آسمان آنقدر آبی بود که مرا به یاد کودکیم انداخت.
مثل یک صبح زود، وقتی که خدا هنوز بیدار نشده بود و پرندگان از غفلت او استفاده می‌کردند و میان صدای سکوت خرخر او که شبیه به زاده شدن بینگ بنگ بود در استخر  آسمان شیرجه میرفتند و ترانه های بهاری را آنقدر با اطمینان می‌خواندند، که به ابدیت هیچ خراشی وارد نمیشد.
نسیم صبح آنقدر آرامش بخش بود که انگار پوست بدن نوزادی با لطافت رحم مادر به هنگام تولد تماس پیدا میکرد.
آنگاه که عزیز با دقت زیاد ملافه های سفید بی پایانش را روی بند های رخت پهن می‌کرد، بدون آنکه آنها یک چروک کوچک بخورند.
و من چشمانم را می‌بستم و تبخیر آرام مولکول‌های آب را میان حرکت ملایم ملافه هایی استنشاق میکردم که عزیز با پودر لاجورد آنها را به ملکوت آسمان شباهت داده بود.

©سوسن آفرین

.......

Heute Morgen war der Himmel blau und klar.
Auf dem Schminktisch des Universums war nicht einmal ein Fleck Baumwollwolke vergessen.
Der Himmel war so blau, dass er mich an meine Kindheit erinnerte.
Wie ein früher Morgen, als Gott noch nicht aufgewacht war und die Vögel seine Vernachlässigung ausnutzten und inmitten des Klangs seines stillen Schnarchen, das der Geburt von Bing Bang ähnelte, in den See des Himmels sprangen und so selbstbewusst Frühlingslieder sangen, dass die in der Ewigkeit keinen Kratzer verursachten.
Die Morgenbrise war so entspannend, als würde die Haut eines Babys zum Zeitpunkt der Geburt die Weichheit des Mutterleibs berühren.
So wie die Zeiten, als Aziz ihre endlosen weißen Laken sorgfältig auf den Wäscheleinen ausbreitete, ohne dass sie eine einzige Falte bekamen.
Und ich meine Augen schloss und atmete die langsame Verdunstung von Wassermolekülen zwischen den sanften Bewegungen der Laken, die Aziz mit Lapislazuli-Pulver die Ähnlichkeit zum Himmelreich verliehen hatte.

©Susan Afarin

.........

The sky was blue and clear this morning.
Not even a patch of cotton cloud was left on the dressing table of the universe.
The sky was so blue it reminded me of my childhood.
Like an early morning when God had not yet awakened and the birds took advantage of his neglect and amidst the sound of his silent snoring, resembling the birth of bing bang, jumped into the lake of the sky and sang spring songs so confidently that didn't cause by eternity a scratch.
The morning breeze was so relaxing, like a baby's skin touching the softness of the womb at the time of birth.
Like the times when Aziz carefully spread out her endless white sheets on the clothesline without a single wrinkle.
And I closed my eyes and breathed in the slow evaporation of water molecules between the gentle movements of the sheets that Aziz had powdered them with lapis lazuli to give them the likeness of the sky.

©Susan Afarin

My own text for Maroon 5s Memories

منو ببخش، بهونه ست،
کسی که واقعا پشیمونه،
معذرتش واضحه،
ادا و اطوار نداره

این روزا زشتی قلب رو
با سطحیات و پز پر میکنن
که ای داو داو داو بیا
داو داو داو داو برو
تموم شد، اوه

چه دلاشون سرده، اوه، اوه
چه مغزشون زرده، اوه، اوه, اوه
درمون نداره، خودشیفتگی آدم

Manchmal habe ich das Gefühl
Meine Denkweise hat keinen anderen tool
Bin ich so langweillig
Schade, ich bin sehr einseitig

Neuigkeiten dieser Welt
Roter Teppich, V. I. P. s und Fußball
Alles geht an mir vorbei
Sogar Tanzen in den Mai

Ich tanze für mich, heute
Seit Ewigkeiten, Leute, Leute
Ist mir egal wer auch immer zuguckt

As long as your heart could
Feel what your mind also would
All the world is magical
Without being technical

I'm born like any other one
And l had my own duty well done
But my hobbies are my soul
Doing them is my last ending goal

I wish all of good one peace
For bad one love-increase
May love and light everywhere release

©Susan Afarin

(Translation of the Persian part:
Saying please forgive me is just an verbal excuse
Whoever regrets, you'll feel it
He won't play a game with apologizing

Nowadays people fill the ugliness of their heart
With bragging and superfaciality
As if they would talk to a Dove,
Come come dove, go go dove
It's over, ohhhh

How cold is their heart, oh, oh
How yellow is their mind, oh, oh
Narcissm has no therapy

©Susan Afarin)

(Translation of the German part:

Sometimes I have the feeling
That my mind has no other tool
That I'm so boring
That I'm so one sided

The news of this world
Red carpet and V. I. P's and football
All pass by me
Even the dancing in the May

I dance today for myself
Since infinities, people
It's equal to me, who watches at

©Susan Afarin)

دیروز یکی از همرقصان من گفت:
"رقص زیباترین کاریست که آدم می‌تواند انجام بدهد."
من نمی‌توانم برلی هیچ چیز صد در صد قائل شوم ولی رقصیدن، وقتی که موزیک مناسب است، یکی از زیباترین کارهای جهان است.
چه تنها باشی و بدنت را با موزیک یکی کنی و چه با کسی برقصی که با تو هارمونی دارد و حرکات بدنی تو با او تناسب دارد.
رقص برای من یک جور عبادت است.
انگار یک نت موزیک کوچک میشوم و میان تار و پودرهای نادیده جهان بندبازی میکنم، چیزی شبیه نماز خواندن برای طبیعت.
جسم من دیگر جوان نیست و مشکلات خودش را دارد، اما فکر می‌کنم که موزیک مثل یک داروی بی‌حس کننده، روی نقاط دردناک و مشکل دار جسم من می‌نشیند و بدنم آن لحظه اگر به موزیک بی توجه باشد، انگار که به طبیعت حتک حرمت کرده است.
خوشبختانه محیط کار بسیار سالمی دارم و با وجود کار زیاد و تشنج های روزمره عادی یک داروخانه، بخاطر همکاران و رئیس مهربانم، فضا بسیار انسانی، دوستانه و محترمانه است.
ساعتهای کاریم بیشتر هم شده اند ولی روح من خود را آزاد حس می‌کند و به همین خاطر جسمم راندمان خیلی بیشتری دارد و حتی زمانی که برای رقص می‌گذارم، نه تنها اذیتم نمی‌کند، بلکه خیلی خوب در هفته جا افتاده است.
دیروز فکر میکردم که دل صاف من شاید این بار جواب مناسبی از طبیعت گرفته باشد و بعد از تجربه کردن چند محیط کار وحشتناک و مسموم و غیر انسانی، الان به دریا رسیده ام و کویر ضد خارجی ها و روانی ها و موجودات حریص را پشت سر گذاشته ام.
زندگی، دریایی پر تلاطم است و هیچوقت نباید مطمئن بود که کشتی شکسته ما به ساحل میرسد اما سعی خواهم کرد که فروتنی درونی ام دیگر باعث ضربه و تخریبی جدید نشود.
سعی میکنم!

©سوسن آفرین

........

Gestern sagte einer meiner Tanzpartner:
„Tanzen ist das Schönste, was ein Mensch tun kann.“
Ich kann mir bei nichts hundertprozentig sicher sein, aber Tanzen, wenn die Musik stimmt, ist eines der schönsten Dinge der Welt.
Ob Du alleine bist und Deinen Körper mit der Musik vereinst, oder ob Du mit jemandem tanzt, dessen Körperbewegungen im Einklang mit Deinen sind.
Tanzen ist für mich eine Art Anbetung.
Es ist, als würde ich zu einer kleinen Musiknote werden und zwischen den unsichtbaren Ketten und Schüsse der Welt tanzen, so als würde ich die Natur anbeten.
Mein Körper ist nicht mehr jung und hat seine eigenen Probleme, aber ich denke, dass Musik wie ein Lokalanästhetikum auf den schmerzhaften und problematischen Punkten meines Körpers sitzt, und wenn mein Körper in diesem Moment Musik ignorieren würde, ist es, als hätte ich die Natur beleidigt. . Glücklicherweise habe ich ein sehr gesundes Arbeitsumfeld und trotz der schweren Arbeit und den alltäglichen Hektiken einer Apotheke ist die Atmosphäre dank meiner netten Kolleginnen und meinem netten Chef sehr menschlich, freundlich und respektvoll.
Meine Arbeitszeit hat sich erhöht, aber meine Seele fühlt sich frei und dadurch ist mein Körper viel leistungsfähiger und selbst die Zeit, die ich zum Tanzen habe, stört mich nicht nur nicht, sondern passt sich auch sehr gut in die Woche ein.
Gestern dachte ich, dass mein klares Herz diesmal vielleicht die richtige Antwort von der Natur erhalten hat, und nachdem ich mehrere schreckliche, giftige und unmenschliche Arbeitsatmosphären erlebt hatte, habe ich nun das Meer erreicht und die Wüste der Ausländerfeinde, Psychopathen und gierige Kreaturen habe ich hinter mich gebracht.
Das Leben ist ein turbulentes Meer und wir sollten niemals sicher sein, dass unser Schiffbruch das Ufer erreichen wird, aber ich werde versuchen, dass meine innere Bescheidenheit keinen neuen Schaden oder Zerstörung anrichtet.
Ich versuche!

©Susan Afarin

........

Yesterday one of my dance partners said:
“Dancing is the most beautiful thing a person can do.”
I can't be 100% sure about anything, but dancing, when the music is right, is one of the most beautiful things in the world.
Whether you are alone and unite your body with the music, or whether you dance with someone whose body movements is in harmony with yours.
For me, dancing is a kind of worship.

It is as if I became a small musical note, dancing among the invisible warps and wefts of the world, as if I were worshiping nature.
My body is no longer young and has its own problems, but I think that music sits like a local anesthetic on the painful and problematic points of my body, and if my body were to ignore music at that moment, it would be like I would have insulted the nature.
Fortunately, I have a very healthy working environment and despite the hard work and the everyday hustle and bustle of a pharmacy, the atmosphere is very humane, friendly and respectful thanks to my nice colleagues and my nice boss.
My working hours have increased, but my soul feels free and as a result my body is much more efficient and even the time I have for dancing not only doesn't bother me, but also fits in very well into the week.
Yesterday I thought that perhaps this time my clear heart received the right answer from nature, and after experiencing several terrible, toxic and inhumane work atmospheres, I have now reached the sea and the desert of xenophobes, psychopaths and greedy creatures I have put behind me.
Life is a turbulent sea and we should never be sure that our shipwreck will reach the shore, but I will try that my inner humility doesn't cause any new damage or destruction.
I'm trying!

©Susan Afarin

گنجشکها و کبوترها، بلبلها و گلهای یاس،
زنبورهای عسل و دلفین ها،
گل زنبق و شقایق...
آنها بین خود دکتر و پرستار و روانشناس ندارند.
وقتی مریض شوند، روحشان را در انحنای دوران خورشید بازپس می‌دهند و جسمشان را به خاک می‌بخشند.
شاید بگویی، چقدر تلخ.
اما میدانی چقدر شیرین است که آنها هیچوقت یکدیگر را از قصد و از سر بدی، بیمار نمی‌کنند و از هم کینه نمی‌گیرند و بدنبال انتقام نیستند.
آنها فقط زندگی می‌کنند، چون بخشی از طبیعت زیبا هستند.
©Susan Afarin

.......

Spatzen und Tauben, Nachtigallen und Jasminblüten, Honigbienen und Delfine, lrise und Klatschmohn...
Sie haben keine Ärzte, Krankenschwestern oder Psychologen unter sich.
Wenn sie krank werden, bringen sie ihre Seele in die Kurve des Sonnenalters zurück und überlassen ihren Körper der Erde.
Man könnte sagen, wie bitter.
Aber weißt Du, wie süß es ist, dass sie einander niemals aus bösen Absichten krank machen und keinen Groll gegeneinander hegen, nicht nachtragend sind und nicht nach Rache trachten.
Sie leben einfach, weil sie Teil der wunderschönen Natur sind.

©Susan Afarin

........

Sparrows and doves, nightingales and jasmine blossoms, honeybees and dolphins, lrises and corn poppies...
They have no doctors, nurses or psychologists under them.
When they fall ill, they return their soul to the solar age curve and leave their body to earth.
You could say how bitter.
But do you know how cute it is that they never make each other sick out of bad intentions and don't hold grudges against each other, don't hold grudges and don't seek revenge.
They live simply because they are part of the beautiful nature.

©Susan Afarin

Pigs can't imagine, that horses don't enjoy dirt.

©Susan Afarin

بارانی تند نیمه شبان بیدارم کرد و بخاطرم آورد که باله دلفینی از گذشته ها میان کمرگاهانم محبوس است و اگر آن روز که جهان به پایان برسد، آب انتها باشد، من به جای پرواز در میان آب خواهم لغزید.

©سوسن آفرین

......

Ein heftiger Regen weckte mich mitten in der Nacht und erinnerte mich daran, dass die Flosse eines Delfins seit jeher zwischen meinen Lenden eingeklemmt war und dass ich anstelle des Fliegens durch das Wasser gleiten würde, wenn der Tag, an dem die Welt untergeht, das Ende Wassers bedeuten würde.

©Susan Afarin

......

A heavy rain woke me up in the middle of the night, reminding me that a dolphin's fin had always been wedged between my loins and that instead of flying, I would be gliding through the water when the day the world ended came to an end would mean, water.

©Susan Afarin

Who calls himself a friend but sells you for a little minginess

Who tries to shine and hide with luxury his labyrinthitis

Who feels inside like a beggar and enjoys his stingyness

Who tells lies 'bout you cause of his insidious stringiness

He maybe thinks he is smart and no one finds out his dinginess

Crowd says hurray, while you're disgusted and lie in bad giddiness!

©Susan Afarin

Bild: Pinterest

A true love is not vain, you look at YOU in the mirror of a WE and are whorled

And you won't let destroy this unique gift, also you won't make or let it get furled

In friendships and romantic relationships, differences could cause burled and knurled

Life isn't easy or even, the heights and nadirs in it would hurt and cause whirled

Don't add those, with competition mania and jealousy even for your curled

Universell love may rule as long as l'm alive, sightseeing would be this world

©Susan Afarin

Bild: Jacotbilley.fr

Modern Love 2019

بیشتر قسمت‌های این سریال جالب بودند.
آنها خیلی مطالب واقعی و مهم در فرم‌های زندگی جدید را مطرح می‌کردند.
در قسمت اول آن که مردی تقریبا زمخت و مسن، دربان یک ساختمان به دختر جوانی که والدین او صاحب تمام آن ساختمان بودند، پند و اندرز برای پیدا کردن مرد مناسب میداد.
او تنها یکی از انتخابات زن را مثبت دانست و جالب این بود که در آخر گفت:
"من هیچوقت به نگاه این مردان توجه نکردم، بلکه نگاه خودت را دنبال کردم.
این مرد تنها کسی ست که وقتی نگاهش میکنی، چشمانت می‌درخشند.
او انتخاب درست است.
بچه دار شدن یک زوج همجنس باز مرد و مطالب عاطفی آداپت کردن بچه یک زن آواره.
آشتی کردن یک زوج پس از سالیان دراز بی توجهی و بی احترامی بعد از بزرگ شدن بچه ها.
آن هاتاوی در نقش یک زن بای پولار که بخاطر شخصیت دو گانه اش نمی‌توانست با هیچ مردی دوست شود و خجالت می‌کشید که در خصوص بیماریش با کسی حرف بزند.
دختر جوانی که پدر نداشت و در مرد مسن تری یک سمبل پدرانه دید ولی مرد هیچوقت نمی‌توانست او را مثل دختر خود ببیند و انتظارات دیگری از او داشت.
در این سریال مطالب و مشکلات روابط متفاوت مطرح می‌شوند.
اما هیچ قسمت آن مرا به گریه نینداخت، به جز قسمت دوم آن.
دو نفر راجع به شکست عشقی خود حرف می‌زدند، یک زن ژورنالیست و یک مرد که بنگاه شادمانی دیجیتال داشت.
مرد جوان هم داستان جالبی داشت.
او عاشق زنی شده بود ولی زن با وجودیکه او را دوست داشت یک شب به او توسط مردی دیگر خیانت کرد و مرد جوان نتوانست او را ببخشد.
زن جوان فکر می‌کرد عشق آنها خیلی بزرگ است و این یک سهو حساب می‌شود؟!
در این خصوص من نمی‌توانم نظر بدهم، چون من مثل خیلی از زنان عادت به خیانت مردها ندارم و با وجود عشق خیانتکاران را از زندگیم بیرون میکنم.
چون دوست داشتن، باید دو طرفه و تمیز باشد.
بگذریم.
داستانی که مرا به گریه انداخت، داستان عشقی زن ژورنالیست بود که نقش او را کاترین کینر بازی می‌کرد.
هفده سال قبل او عاشق اندی گارسیا شده بود و از قرار عشق دو طرفه بود.
زن فکر می‌کرد که آدرس خودش را در کتاب آنا کارنینا نوشته و مرد را به خانه خودش در پاریس دعوت کرده بود.
اما مرد این کتاب را گم کرد.
در این هفده سال آنها هر کدام ازدواج کردند و بچه دار شدن ولی همیشه به همدیگر فکر کردند.
یک روز زن بخاطر یکی از کتاب‌هایش در کتابفروشی شهری ساعتی برای طرفدارانش داشت و کتابش را برای آنها امضا می‌کرد که ناگهان مرد جلویش ظاهر شد.
او بی گناهی خودش را ثابت کرد و اینکه دست سرنوشت چگونه با این عشق بازی کرده بود.
آنها آن شب را در خیابان‌ها و بارها گذراندند و تا صبح حرف زدند.
وقتی از هم جدا شدند، مرد به خانه خودش بازگشت و به زنش گفت که او می‌خواهد روی رابطه سرد زندگی‌شان کار کند.
زن وقتی پیش شوهرش برگشت، به او گفت که رابطه شان تمام شده است.
کاوش در شخصیت های آنها امکان پذیر نبود.
اما من فکر میکنم که آنالیز این قسمت جالب است.
مرد، تمام این سالها بخاطر اینکه یک مدال را به دست نیاورده بود، زجر می‌کشید.
جا گذاشتن کتاب در قطار، نشانه سهل انگاری او بود.
این عشق عظیمی که او فکر می‌کرد مختص این زن خاص بوده، در واقع احساس شکست او در از دست دادن یک موقعیت بوده است.
چه بسا که اگر به وصال هم رسیده بودند، فردای آن روز زن را خودش ترک می‌کرد؟!
او می‌توانست عاشق زن خودش هم باشد، یا نباشد.
چه فرقی می‌کند، زن، زن است!
این احساسی بود که به من منتقل شد.
اما زن وقتی احساس کرد که این مرد دوستش داشته است و او را قال نگذاشته است، نتوانست به زندگی خسته کننده مشترک خودش ادامه بدهد.
او جدا شد، تا به دنبال عشق بگردد.
نمی‌خواهم یک کلیشه جنسی را مطرح کنم.
اما مردان اغلب وقتی فتح می‌کنند، کافی ست.
مهم نیست که این زن کی ست.
او باید از دید آنها زیبا باشد.
قبل از فتح کردن، آنها احساس عشق می‌کنند و بعد از فتح، احساس مالکیت.
زنان اما عشق را در آغوش مردان جستجو می‌کنند.
گاه آنها با کمترین حد محبت از سوی پارتنر خود هم از عشق حرف میزنند.
آنها قبل از فتح یک مرد، هیجان زده و گاه دچار ترس هستند و بعد از این فتح، عاشق می‌شوند.

©سوسن آفرین

.......

Modern love 2019.
Die meisten Episoden dieser Serie waren interessant.
Sie haben viele reale und wichtige Fragen in Bezug auf neue Liebesformen aufgeworfen.
Im ersten Teil ein fast rauer und alter Mann, der Türsteher eines Gebäudes, gibt  einem jungen Mädchen Rat, dessen Eltern das gesamte Gebäude gehörte, wie sie einen geeigneten Mann finden kann.
Er bewertete nur eine der Wahlen von der Frau als positiv, und es war interessant, dass er am Ende sagte:
„Ich habe nie auf den Blick dieser Männer geachtet, aber ich bin Deinem eigenen Blick gefolgt.
Dieser Mann ist der Einzige, bei dem Deine Augen leuchten, wenn Du ihn ansieht.
Er ist die richtige Wahl.
In einer anderen Episode wünscht sich ein schwules Pärchen ein Kind und es geht auch um die emotionalen Inhalte der Adoption des Kindes von einer obdachlosen Frau.
Versöhnung eines Paares nach Jahren der Vernachlässigung und Respektlosigkeit, nachdem die Kinder größer geworden sind.
Anne Hathaway hat die Rolle eines Bipolaren gespielt, die niemals eine Beziehung haben konnte und wegen ihrer Erkrankung sich geschämt hat und mit niemandem darüber sprach.
Die junge Frau, die keinen Vater hatte und in einem älteren Mann nach einem Vater suchte, was der ältere man nicht zurück geben und sie nicht wie seine eigene Tochter ansehen konnte, sondern sich mit ihr eine Affäre wünschte.
In dieser Serie werden die Inhalte und Probleme verschiedener Beziehungen thematisiert.
Aber kein Teil davon hat mich zum Weinen gebracht, außer der zweite Teil.
Zwei Menschen sprachen über ihre gescheiterten Liebesbeziehungen, eine Journalistin und ein Mann, der ein Unternehmen für digitale Partnersuche besaß. Der junge Mann hatte auch eine interessante Geschichte.
Er hatte sich in eine Frau verliebt, doch obwohl sie ihn liebte, hat sie ihn eine Nacht mit einem anderen Mann betrogen und der junge Mann konnte ihr nicht vergeben.
Die junge Frau dachte, ihre Liebe sei so groß und das wurde als Fehler angesehen?! Ich kann dazu nichts sagen, denn wie viele Frauen bin ich den Verrat von Männern nicht gewohnt und trotz Liebe vertreibe ich Verräter aus meinem Leben.
Denn Liebe muss zweiseitig und rein sein.
Lange Rede kurzer Sinn.
Die Geschichte, die mich zum Weinen brachte, war die Liebesgeschichte der Journalistin, gespielt von Cathrine Keener.
Vor siebzehn Jahren verliebte sie sich in Andy Garcia und es war eine beidseitige Liebe.
Die Frau dachte, sie hätte ihre Adresse in das Anna-Karenina-Buch geschrieben und lud den Mann zu sich in Paris ein.
Aber der Mann hat dieses Buch verloren.
In diesen siebzehn Jahren heiratete jeder von ihnen und bekam Kinder, aber sie dachten immer aneinander.
Eines Tages hatte die Frau eine Signierstunde für ihre Fans in einem städtischen Buchladen, für eine ihrer Bücher, und sie war gerade dabei, ihr Buch für sie zu signieren, als plötzlich ein Mann vor ihr erschien.
Das war ihre langjährige Liebe.
Er bewies seine Unschuld und wie das Schicksal mit dieser Liebe spielte.
Sie verbrachten die Nacht auf der Straße und in Bars und unterhielten sich bis zum Morgen.
Als sie sich trennten, kehrte der Mann nach Hause zurück und sagte seiner Frau, dass er gerne jetzt an ihrer kalten Beziehung arbeiten würde.
Als die Frau zu ihrem Mann zurückkehrte, teilte sie ihm mit, dass ihre Beziehung beendet sei.
Es ist nicht möglich, ihre Persönlichkeiten zu erforschen.
Aber ich denke, dass die Analyse dieses Teils interessant ist.
Der mann hat all die Jahre gelitten, weil er diese Frau nicht als seine Medaille gewonnen hat.
Dass er das Buch im Zug zurückließ, ist für mich ein Zeichen seiner Nachlässigkeit. Diese große Liebe, von der er glaubte, dass sie nur dieser bestimmten Frau galt, war in Wirklichkeit das Gefühl des Versagens, eine Situation verpasst zu haben.
Wäre es möglich, dass er, wenn es zu einer Verbindung gekommen wäre, die Frau am nächsten Tag selbst verlassen hätte?!

Vielleicht.
Er könnte in seine eigene Ehefrau auch verliebt sein, oder auch nicht.
Welchen Unterschied macht es, eine Frau ist eine Frau!
Dieses Gefühl wurde mir vermittelt.
Aber als die Frau spürte, dass dieser Mann sie liebte und sie nicht versetzt hat, konnte sie ihr langweiliges gemeinsames Eheleben nicht mehr fortsetzen.
Sie ging, um nach Liebe zu suchen.
Ich möchte kein sexuelles Stereotyp einführen.
Aber für die meisten Männer reicht es, wenn sie siegen.
Es spielt keine Rolle, wer diese Frau ist.
Sie muss in ihren Augen schön sein.
Bevor sie siegen, empfinden sie Liebe, und nach der Eroberung halten sie diese ursprüngliche Liebe einfach als ihren Besitz.
Aber die meisten Frauen suchen Liebe in den Armen der Männer.
Manchmal reden sie über Liebe trotz geringster Aufmerksamkeit ihres Partners.
Bevor sie einen Mann erobern, sind sie aufgeregt und manchmal ängstlich, und nach dieser Eroberung verlieben sie sich.

©Susan Afarin

........

Modern love 2019.
Most of the episodes of this series were interesting.
They have raised many real and important questions about new forms of love.
In the first part, an almost rough and old man, the doorman of a building, gives advice to a young girl, whose parents owned the entire building, on how to find a suitable man.
He rated only one of the woman's choices as positive, and it was interesting that at the end he said:
“I never paid attention to the gaze of these men, but I followed your own gaze.
This man is the only one who makes your eyes light up when you look at him.
He is the right choice."
In another episode, a gay couple wants a child and it also deals with the emotional content of adopting the child from a homeless woman.
Or the couple's reconciliation after years of neglect and disrespect as their children grow up.
Anne Hathaway as a bipolar who can't hold any relationship but is ashamed to talk about.
The girl who had no father and tries to close herself to one elderly man, but it's a man and wants to have an affair with her and could never be able to be her father.
This series addresses the content and problems of various relationships.
But no part of it made me cry except the second part.
Two people talked about their failed romantic relationships, a journalist and a man who owned a digital dating company.
The young man also had an interesting story.
He had fallen in love with a woman, but even though she loved him, she cheated on him one night with another man and the young man couldn't forgive her.
The young woman thought her love was so great and that was seen as a mistake?! I can't say anything about this because, like many women, I'm not used to betrayal from men and, despite love, I drive traitors out of my life.
Because love must be two-sided and pure.
Long story short sense!
The story that made me cry was the love story of the journalist played by Cathrine Keener.
Seventeen years ago she fell in love with Andy Garcia and it was a mutual love.
The woman thought she had written her address in the Anna Karenina book and invited the man to her flat in Paris.
But the man lost this book.
During those seventeen years, each of them married and had children, but they always thought of each other.
One day, the woman was having a book signing for her fans in a city bookstore, for one of her books, and she was about to sign her book for them when suddenly a man appeared in front of her.
This was her long-time love.
He proved his innocence and how fate played with this love.
They spent the night on the streets and in bars, chatting until morning.
When they separated, the man returned home and told his wife that he would like to work on their cold relationship now.
When the woman returned to her husband, she told him that their relationship was over.
It's not possible to explore their personalities.
But I think the analysis of this part is interesting.
The man has suffered all these years because he didn't win this woman as his medal.
For me, the fact that he left the book behind on the train is a sign of his negligence. This great love that he thought was only for this particular woman was actually the feeling of failure, of missing out on a situation.
Is it possible that if there had been a connection, he would have left the woman himself the next day?!
Perhaps.
He may or may not be in love with his own wife too.
What difference does it make, a woman is a woman!
This feeling was given to me.
But when the woman felt that this man loved her and didn't move her up, she could no longer continue their boring married life together.
She went to look for love.
I don't want to introduce a sexual stereotype.
But for most men, winning is enough.
It doesn't matter who this woman is.
She must be beautiful in their eyes.

Before they conquer they feel love, and after the conquest they simply hold that previously love as their possession.
But most women look for love in the arms of men.
Sometimes they talk about love despite the slightest attention from their partner. Before conquering a man, they are excited and sometimes afraid, and after this conquest they fall in love.

©Susan Afarin

لیلی-سو از دیروز به اسب و دلفین وجودش فکر می‌کرد و نمی‌دانست که آنها را چگونه وارد نقاشی بکند، جوری که در این صفحه دین آ سه جا بشود.
اما فعلا او با گرمای هوا می‌جنگد.
پنکه روشن است و او گیسهای خیالی اش را بافته و از گرما روی سرش جمع کرده ست.
بستنی گاه در قلب آدم بزرگها جایش را هیچگاه از دست نمی‌دهد.
لیلی-سو هنوز کسی را ندیده بود که بستنی دوست نداشته باشد.
بالاخره حداقل یک طعم وجود دارد که یک آدم بتواند دوست داشته باشد.
داکی از هیجان زیاد انگشت لیلی-سو را به جای بستنی نوک زد و لیلی-سو را به خنده انداخت.
داگی هم عاشق بستنی ست و اینقدر واق واق کرد تا لیلی-سو یک بستنی جداگانه هم برای او خرید.
لیلی-سو و دوستانش کنار چشمه آب معرفت بستنی خودشان را خوردند، چون لیلی-سو کمی زبل شده بود و می‌دانست که بعد از بستنی در گرما همه دوستانش تشنه خواهند شد.
بعی جز علف به همه چیز که مجبور میشد امتحان کند، میگفت ایی.
چون فهمیده بود که دوستانش از این حرفش به خنده می افتند.
اما آنها در خصوص بستنی با ایی گفتن بعی مخالفت کردند و گفتند، نه بعی.
بعی هم غصه خورد و هاله نور لیلی-سو را روی سر خودش گذاشت.
لیلی-سو هیچ دلیلی برای مخالفت ندید، چون بعی کاملا شفاف بود و امکان نداشت، هیچوقت مثل داکی با صدای دوبلور آلن دلون به نامردها بگوید، احمق.
بعی هیچوقت مثل داگی از هیچکس دفاع نمی‌کرد، حتی از خودش و هیچوقت به کسی پارس نمی‌کرد.
ضمن اینکه هوا اینقدر گرم بود که هاله نور لیلی-سو در واقع کمکی که نبود هیچ، بیشتر گرما تولید میکرد.
لیلی-سو در عرض چند روز اخیر سریال قشنگی نگاه کرده بود به نام، بانوی من جین، محصول 2024.
ایده کله گردها و کله تیزهای برتولت برشت در این سریال به فرم قشنگ و بچه گانه ای حس میشد.
دو گروه اجتماعی بر علیه هم.
چیزی که خواست همه قدرتمداران است، چون از قرار با تفرقه انداختن، خیلی بهتر می‌توان حکومت کرد.
بهتر؟!
نه!
راحت تر می‌توان حکومت کرد.
کسانی را که می‌شناسیم و برایمان مفید هستند، باید پرستش کرد، مثل خانواده و دوست واقعی.
کسانی را که می‌شناسیم و برایمان مضر هستند، باید از زندگیمان بیرون بیندازیم، مثل خیانتکاران و دشمنان.
به کسانی که نمی‌شناسیم باید با مراقبت کامل از خودمان شانسی برای ثابت کردن سالم بودن ذهن و قلبشان بدهیم، شاید آنها دوستان آینده ما باشند.
بستنی مضر هم هست.
اما خوردن آن، وقتی به حد و اندازه باشد و ما رعایت بیماری‌ها و مشکلات جسمی خودمان را کرده باشیم، خیلی هم خوب است، بلکه یکی از بزرگترین لذت‌های جهان است.
لیلی-سو در دادن پند به دوستانش داشت اوج می‌گرفت و غلو می‌کرد، وقتی که گفت:
"کم گوی و گزیده گوی، چون دُر، به قول شادروان محمد نظامی از خمسه لیلی و مجنون..."
همه دوستانش بلند خندیدند.
لیلی-سو با تعجب نگاه کرد و پرسید، برای چه می‌خندید؟!
بُلی زیر گوشش چهچه کرد و گفت:
"لیلی-سو خیلی از حرفهایت خوب هستند ولی جداً بعید می‌دانم که کسی در جهان از تو بیشتر حرف بزند.!"
لیلی-سو خودش هم خندید.
آنها روز بسیار زیبایی را با وجود شلاق های تند خورشید کنار چشمه آب معرفت گذراندند.

©سوسن آفرین

........

Lilly-Sue denkt seit gestern über das Pferd und den Delfin in ihrem Wesen nach und wusste nicht, wie sie sie in einem Bild zeichnen sollte, damit sie auf eine Din A3 Seite passen.
Aber im Moment kämpft sie gegen die Hitze.
Der Ventilator ist eingeschaltet und sie hat ihr imaginäres Haar geflochten und es vor der Hitze auf ihrem Kopf hoch getragen.
Eis verliert nie seinen Platz im Herzen mancher Erwachsenen.
Lilly-Sue hatte noch niemanden getroffen, der kein Eis mochte.
Schließlich gibt es mindestens eine Geschmacksrichtung, die ein Mensch lieben kann.
Vor Aufregung stocherte Ducky statt Eiscreme in Lilly-Sues Finger und brachte Lilly-Sue zum Lachen.
Doggy liebt auch Eis und sie hat so lange gebellt, bis Lilly-Sue ihr ein zweites Eis kaufte.
Lilly-Sue und ihre Freunde aßen ihr Eis neben dem Brunnen des Wissens, denn Lilly-Sue war etwas zimperlich und wusste, dass nach einem Eis in der Hitze alle ihre Freunde durstig sein würden.
Bai sagte zu allen Dingen, was sie zum fressen ausprobieren musste, Aii, bis auf Gras.
Weil sie verstand, dass ihre Freunde über ihre Worte lachen würden.
Aber sie waren nicht damit einverstanden, zum Thema Eis „Aii“ zu sagen, und sagten: „Nein.“

Bai war traurig und legte aus Scham den Heiligenschein von Lilly-Sue auf ihren Kopf.
Lilly-Sue sah keinen Grund, sauer zu sein, denn Bai war völlig transparent und konnte die Bösewichte niemals als "Dumm" bezeichnen, sowie Ducky es mit ihrer erkälteten Stimme, also wie persische Alain Delons Synchronsprecher, sagen könnte.
Bai verteidigte nie jemanden so wie Doggy es tat, nicht einmal sich selbst, und bellte nie jemanden an.
Außerdem war die Luft so heiß, dass Lilly-Sus Heiligenschein tatsächlich mehr Hitze erzeugte, was überhaupt nicht hilfreich war.
Lilly-Sue hatte in den letzten Tagen eine wunderschöne Serie namens My Lady Jane gesehen, die im Jahr 2024 produziert wurde.
Die Idee von "Die Rundköpfe und die Spitzköpfe" von Bertolt Brecht wurde in dieser Serie auf schöne und kindliche Weise beschrieben.
Zwei soziale Gruppen gegeneinander.
Das ist es, was alle Mächtigen wollen, denn es ist viel besser, durch Spaltung zu herrschen.
Besser?!
NEIN!
Es ist einfacher zu regieren.
Diejenigen, die wir kennen und die uns gut tun, sollten verehrt werden, wie Familie und wahre Freunde.
Diejenigen, von denen wir wissen, dass sie uns schaden, sollten wir wie Verräter und Feinde aus unserem Leben verbannen.
Wir sollten denen, die wir nicht kennen, die Chance geben, zu beweisen, dass ihr Geist und ihre Seele gesund sind, indem wir gut auf uns selbst aufpassen.
Vielleicht werden sie unsere zukünftigen Freunde.
Auch Eis ist schädlich.
Aber es zu essen, wenn es in Maßen geschieht und wir uns um unsere körperlichen Krankheiten und Probleme gekümmert haben, ist sehr gut.
Nein, sogar es ist eines der größten Vergnügen der Welt.
Lilly-Sue übertrieb immer mehr, indem sie ihre Freunde mit Weisheiten beglückte, als sie sagte:
„Rede wenig und eloquent, wie Perlen, es sind Worten von Mohammad Nezami aus Khamse Laila und Majnoon …“
Alle ihre Freunde lachten laut.
Lilly-Sue schaute sie überrascht an und fragte:
„Warum lacht lhr?!“
Bolly zwitscherte unter ihrem Ohr und sagte:
„Lilly-Sue, viele Deiner Worte sind gut, aber ich halte es für äußerst unwahrscheinlich, dass irgendjemand auf der Welt mehr reden wird als Du!“
Auch Lilly-Sue lachte.
Sie verbrachten trotz der starken Sonnenstrahlen einen sehr schönen Tag neben der Quelle des Wissens.

©Susan Afarin

........

Lilly-Sue has been thinking about the horse and the dolphin in her own being since yesterday and didn't know how to draw them in a picture so that they would fit on an A3 page.
But right now she's fighting the heat.
The fan is on and she has her imaginary hair braided and worn up on her head out of heat.
Ice cream never loses its place in the hearts of some adults.
Lilly-Sue had never met anyone who didn't like ice cream.
After all, there is at least one flavor that a person can love.
In her excitement, Ducky picked Lilly-Sue's finger instead of ice cream, making Lilly-Sue laugh.
Doggy also loves ice cream and she barked until Lilly-Sue bought her a second ice cream.
Lilly-Sue and her friends ate their ice cream next to the Fountain of Knowledge because Lilly-Sue was a little squeamish and knew that after an ice cream in the heat all her friends would be thirsty.
Bai said Aii to everything she had to try to eat, except grass.
Because she understood that her friends would laugh at her words.
But they didn't agree to say "Aii" on the subject of ice cream and said, "No."
Bai was sad and put Lilly-Sue's halo on her head out of shame.
Lilly-Sue saw no reason to be angry because Bai was completely transparent and could never call the villains "stupid" like Ducky could say it in her cold voice, like Alain Delon's Persian voice actor.
Bai never defended anyone the way Doggy did, not even herself, and never barked at anyone.
Plus, the air was so hot that Lilly-Su's halo actually generated more heat, which didn't help at all.
In the last few days, Lilly-Sue had been watching a beautiful series called My Lady Jane, which was produced in 2024.
The idea of ​​"The Round Heads and the Pointed Heads" by Bertolt Brecht has been described in a beautiful and childlike way in this series.
Two social groups against each other.
This is what all powerful people want, because it is much better to rule through division.
Better?!
NO!
It's easier to govern.
Those we know and who do us good should be revered as family and true friends. We should banish those who we know will harm us from our lives as traitors and enemies.
We should give those we don't know the chance to prove that their minds and souls are healthy by taking good care of ourselves.
Maybe they will become our future friends.
Ice is also harmful.
But eating it, if done in moderation and we have taken care of our physical illnesses and problems, is very good.
No, even it is one of the greatest pleasures in the world.
Lilly-Sue continued to exaggerate as she regaled her friends with wisdom when she said:
“Speak little and eloquently, like pearls, these are words of Mohammad Nezami from Khamse Laila and Majnoon…”
All her friends laughed loudly.
Lilly-Sue looked at them in surprise and asked:
“Why are you laughing?!”
Bolly chirped under her ear and said:
“Lilly-Sue, many of your words are good, but I think it's extremely unlikely that anyone in the world will talk more than you!”
Lilly-Sue laughed too.
Despite the strong rays of the sun, they spent a very nice day next to the fountain of knowledge.

©Susan Afarin

اوست، بالاتر از دوست، وقتی که نیکوست

Ohhhh, don't look at an abyss
That you won't ever miss
Give just true love a kiss

(Persian part meaning: He is much more worth than A friend, who is nice)

©Susan Afarin

Bild: Filmstarts

My lady Jane 2024
این سریال را فوق العاده دوست دارم.
پر از طنز و اتفاقات خنده دار و پر از عشق است.
جین مثل من دچار جنون شرافت و انسانیت است.
او سعی می‌کند، همه چیز را مثبت ببیند و حتی درون زشت ترین موجودات انسانی هم به دنبال انسانیت می‌گردد.
من آرامش او را ندارم، حیف.
اما اینهم شاید بخاطر اینست که جین قبل از ازدواج اجباری اش با گیلفورد زندگی خوب و بی دردسری داشته است و سرنوشت بلاهای آسمانی را از او دور نگاه داشته بوده ست، ضمن اینکه سن او خیلی کم است.
اما روح او شفاف است و طرز فکر کردن او خیلی شبیه به من است.
او بخاطر نجات جان خود و شوهرش، یکبار سعی کرد پرنسس زشت و عقده ای، ماری را مسموم کند، اما خوشبختانه نتوانست.
گرچه نبودن موجودات مضر این جهان به کیفیت زندگی می افزاید، اما هیولاهای زشت انسانی هم جزو قسمت کریهی از تکامل هستند، چون شعور اخلاقی، خانوادگی و اجتماعی آنها در حد شامپانزه های مجنون و خبیث است در حالیکه از نظر کروموزومی باید دقیقا هموساپینس باشند.
گیلفورد از دید من مرد با لیاقتی نبود، چون فقط به خودش فکر می‌کرد.
با اینحال جین عاشق او بود و بخاطر او جانش را چندین بار در خطر انداخت.
اینجا هم من بخاطر سن ام باید بیشتر از جین می‌فهمیدم، اما متاسفانه نفهمیدم.
اما حالا فکر میکنم پس از چهار سال تحمل خیانت‌های متعدد میان افراد بسیار نزدیکی که به آنها نام دوست و به یکی از آنها نام عشق دادم، دیگر وقت، عشق و انرژی ام را برای زباله های انسان نما تلف نخواهم کرد.
برای لیلی-سو وجودم چندین حیوان متفاوت پیدا کردم، گرچه اسب و دلفین هم جزیی از من هستند.
با خودم فکر کردم، اگر طبق این فیلم، می‌توانستم به یک حیوان تبدیل شوم، چه حیوانی را انتخاب میکردم.
سیمرغ و ققنوس افسانه ای هستند.
اما من آرزو میکردم، یک عقاب گیاه‌خوار باشم که در طبیعتی خیلی خیلی دور از زباله های انسانی زندگی می‌کند.

©سوسن آفرین

.......

My Lady Jane 2024.
Ich mochte diese Serie sehr.
Es ist voller Humor und lustiger Ereignisse und voller Liebe.
Jane ist genauso wie ich von Ehre und Menschlichkeit besessen.
Sie versucht, alles positiv zu sehen und sucht selbst in den hässlichsten Menschen nach Menschlichkeit.
Ich habe nicht ihren Seelenfrieden, schade.
Aber das liegt wahrscheinlich daran, dass Jane vor ihrer Zwangsheirat mit Guilford ein gutes und problemloses Leben hatte und das Schicksal gemeine Katastrophen von ihr fernhielt, außerdem ist sie im Vergleich zu mir sehr sehr jung.
Aber ihre Seele ist klar und ihre Denkweise ist meiner sehr ähnlich.
Um das Leben von sich selbst und ihrem Mann zu retten, versuchte sie einmal, die hässliche und boshafte Prinzessin Marie zu vergiften, was ihr aber glücklicherweise nicht gelang.
Obwohl das Fehlen schädlicher Kreaturen auf dieser Welt die Lebensqualität erhöht, sind hässliche menschliche Monster ein abscheuliches Teil der Evolution.
Ihr moralisches, familiäres und soziales Können ist auf dem Niveau von verrückten und bösen Schimpansen zurückgeblieben, während von den Chromosomen her sie echte Homosapiens sein sollten.
Guilford war in meinen Augen kein würdiger Mann, weil er nur an sich selbst dachte.
Jane war jedoch in ihn verliebt und riskierte mehrmals ihr Leben für ihn.
Auch hier hätte ich aufgrund meines Alters mehr verstehen müssen als Jane, was mir aber leider nicht gelang.
Aber jetzt denke ich, dass ich, nachdem ich vier Jahre lang mehrfachen Verrat unter sehr nahestehenden Menschen ertragen musste, die ich Freunde nannte und einer von ihnen sogar meine einzigartige Liebe nannte, meine Zeit, Liebe und Energie nicht länger mit humanoidem Müll verschwenden werde.
Für meine Lilly-Sue habe ich mehrere verschiedene Tiere gefunden, obwohl auch Pferd und Delfin zu mir gehören.
Ich dachte mir:
"Wenn ich mich gemäß diesem Film in ein Tier verwandeln könnte, welches Tier würde ich wählen?
Simorgh und Phoenix sind Mythen.
Aber ich würde gerne ein vegetarischer Adler sein, der in einer Natur lebt, die weit, weit weg von den humanoidem Müll ist.

©Susan Afarin

.......

My Lady Jane 2024.
I liked this series a lot.

It is full of humor and funny events and full of love.
Jane, like me, is obsessed with honor and humanity.
She tries to see everything positively and looks for humanity in even the ugliest people.
I don't have her peace of mind, too bad.
But that's probably because before her forced marriage to Guilford, Jane had a good and trouble-free life and fate kept her away from nasty disasters, and she's very, very young compared to me.
But her soul is clear and her way of thinking is very similar to mine.
To save herself and her husband's lives, she once tried to poison the ugly and spiteful Princess Marie, but luckily she didn't succeed.
Although the absence of harmful creatures in this world improves the quality of life, ugly human monsters are a disgusting part of evolution.
Their moral, family and social skills are at the level of crazy and evil chimpanzees, while from the chromosomes they should be true homosapiens.
Guilford wasn't a worthy man in my eyes because he only thought about himself. However, Jane was in love with him and risked her life for him several times.
Here too, due to my age, I should have understood more than Jane, but unfortunately I couldn't.
But now I think that after four years of enduring multiple betrayals from very close people who I called friends and one of them even l thought and called my unique love, I will no longer waste my time, love and energy on humanoid garbage.
I found several different animals for my Lilly-Sue, although horses and dolphins are also mine.
I figured:
"If I could transform into an animal according to this movie, which animal would I choose?
Simorgh and Phoenix are myths.
But I would like to be a vegetarian eagle living in a nature far, far away from the humanoid garbage.

©Susan Afarin

Cover Karaoke, Farhad Mehrad, Mirrors

I see my face in the mirror
I ask myself with tired lips
Who is this stranger and what does he want from me?
Is he staring at me or I am at him?

I can't believe what I see
I put my eyes together for a moment
I tell myself this is a mask
I can take it off my face

I sweep my face with my hands
My hands tell me everything I need to know
Shows me in the mirror
And says: this is you, not anybody else

The footprint of all the stories
The color of loneliness in all of the moments
is left on you face so that you know
that what's left of you today

The mirror says that you're the one that one day
wanted to hold the sun with your hands
but the city of night has become your home today
You're dying silently in your heart

I break the mirror so that again
it doesn't wanna talk about the past
The mirror breaks into a thousands of pieces
but still it's my picture on every piece
The pictures tell me with grimace
cut your hope from the sky
Days are not different from each other
They all smell like obsolescence

https://lyricstranslate.com

آدمهایی که بخاطر کاستی ها و حقارتهای وجودشان، بدنبال لفت و لیس های بی ارزش و انتقام سیاه هستند، شاید بتوانند در زندگی دیگران تولید ترس و مشکلات بکنند، ولی هیچوقت با زور و کینه انتقام، آنها صاحب دوست، شرافت، انسانیت و خوشبختی نمی‌شوند.
حرص و آز، انتقام و کینه، حسادت و رقابت همه به کیسه صفرا ختم می‌شوند و هیچ ارگان واقعی که کار بلد باشد، آنها را نمی‌پذیرد.
آنها مثل انباری به نام کیسه صفرا تلخ می‌شوند و اگر در این بار منفی خشونت هم به وجود بیاورند، این کیسه می‌ترکد و کبد آنها را تلخ می‌کند.
به این وسیله آنها نه تنها در ارتباط با هر چیز و هر موجودی در آن انزجار و فاصله و قطع ارتباط بوجود می‌آورند، بلکه خود با طعم صفرا زندگی خیلی بی کیفیتی خواهند داشت.
صفرای هیولاهای پلید انسانی را قورت ندهیم، بلکه در ذهنمان آن را توی سطل آشغال منیت حقارت بار انسانی تف کنیم، و به زندگی با تمام زیبایی هایش و انسانهای شریفی که روی این کره خاکی راه می‌روند لبخند بزنیم.

©سوسن آفرین

.........

Menschen, die aufgrund ihrer Unzulänglichkeiten und Minderwertigkeitskomplexen nach wertlosem Profit und schwarzer Rache suchen, mögen zwar in der Lage sein, Angst und Probleme im Leben anderer zu erzeugen, aber sie werden durch ihre Gewalt und Hass niemals Freunde, Ehre, Menschlichkeit und Glück erlangen.
Gier, Rache und Groll, Eifersucht und Konkurrenz landen alle in der Gallenblase und kein wirkliches Körperorgan, das weiß, wie es arbeiten soll, wird sie akzeptieren.
Solche Menschen werden bitter wie ein Speicher namens Gallenblase, und wenn sie in dieser negativen Ladung zu viel Gewalt erzeugen, wird diese Blase platzen und ihre Leber verbittern.
Auf diese Weise erzeugen sie nicht nur Ekel, Distanz und Trennung gegenüber allem und jedem Lebewesen, sondern führen auch selbst dadurch ein sehr niedrig qualitatives Leben mit dem Geschmack von Galle.
Lasst uns nicht die Galle abscheulicher menschlicher Monster schlucken, sondern sie in Gedanken in den Mülleimer des menschlichen Egos ausspucken und dem Leben mit all seiner Schönheit und den ehrenhaften Menschen, die auf dieser Erde wandeln, zulächeln.

©Susan Afarin

.........

People who seek worthless profit and black revenge because of their own shortcomings and inferiority complex may be able to create fear and problems in the lives of others, but they will never achieve friends, honor, humanity and happiness through their violence and hatred.
Greed, revenge and resentment, jealousy and competition all end up in the gallbladder and no real body organ that knows how to work will accept them.
Such people become bitter like a reservoir called gallbladder, and if they create too much violence in this negative charge, this bubble will burst and make their liver bitter.
In this way they not only create disgust, distance and separation towards everything and every living being, but also lead a very low quality life with the taste of bile.
Let us not swallow the bile of vile human monsters, but mentally spit it out into the dustbin of the human ego and smile at life with all its beauty and the honorable people who walk this earth.

©Susan Afarin

Wilderness 2023
فکر میکنم، که قسمت دوم این سریال را نتوانستم به پایان برسانم.
مشکل من با تمام مطلب داستان است و برای همین زجر نگاه کردن آن را به خودم بخشیدم و اعصابم را از این سوهان روح رهانیدم.
چگونه می‌توان مردی را بوسید که به تو خیانت کرده است و حاشا می‌کند؟!
تو دست او را رو میکنی و او در مقابل واقعیت کاملا کلیشه ای میگوید:
"اوه من واقعا متاسفم، عزیزم.
اصلا اینطوری نبود که تو فکر میکنی.
یک اشتباه خیلی بد و من می‌دانم که تو عصبانی هستی ولی خواهش میکنم، مرا ببخش.
من قول می‌دهم تکرار نشود."
یک دروغگوی خیانتکار همیشه یک دروغگوی خیانتکار باقی خواهد ماند، و نه هیچ چیز دیگر.
چطور می‌شود متوجه این امر نشد، که دست کس دیگری در لباس‌های زیر تو است؟!
اگر نمرده باشی و بیهوش نباشی، حتما متوجه میشوی و واکنش نشان میدهی!!!
مرد داستان این سریال یک خرگوش بی جنم و هرزه و دروغگوست.
اما زن؟!
رفتار زن این داستان مرا عصبانی کرد.
چطور می‌شود چنین خرگوش هرزه ای را باور کرد و پس گرفت؟!
بعد این زن خیلی وحشتناک تر هم شد و نقشه انتقام و حالگیری هم کشید و وجود زنانی که با چنین خرگوش هرزه ای خوابیدند را هم تحمل کرد و بر علیه شان نقشه کشید.
زن هم خیلی ضعیف بود و ضعف در انسانهایی که لکه های پلیدی در وجودشان پیدا می‌شود، می‌تواند باعث آسیب، خطر و شاید مرگ دیگران هم بشود.
از اینگونه هرزه ها و دروغگوها بین زنان هم وجود دارند، اما درصد کمتری از آنان به نسبت مردان با تصور لباس زیر مردان هوش از کف می‌دهند.
انواع خطرناک تری از هرزه ها و دروغگوها هم وجود دارند که با وقاحت تمام بعد و قبل از خیانت خود، پارتنر خود را آزار و شکنجه روحی و یا فیزیکی هم می‌کنند.
با اینگونه آدمها من در هر دو جنس برخورد داشته ام، چون آنها به خباثت و کراهت خود افتخار هم می‌کنند و رفتار غیر اجتماعی شان اغلب در اجتماع اغلب علنی است.
آنها بی احترامی و آزار پارتنر و گاه فرزندان خود را هم به نوعی برد و قدرت خود حساب می‌کنند و چهره کریه شخصیت و وجودشان را جالب هم می‌دانند.
من وقت خودم را خیلی تلف کردم.
خیلی هوار کشیدم، از بی قانونی، بی شرافتی، خباثت و دورویی و دروغ و خیانت آدمها.
اما با اینحال هیچوقت برای کسی نقشه نکشیدم و نمیکشم.
این تنها بخاطر قدرت و استقلال من نیست.
بلکه بخاطر اینست که من همیشه دلم می‌خواهد از تاریکی ببرم و حتی اگر امکانش هست، یک تار نور از شرافت در کثیف ترین آدمها پیدا کنم و بگویم، راه من درست بود و انسانیت در قید حیات است.
اما واقعیت اینست که اگر حساسیت احساسی را تقلیل بدهیم و کاملا منطقی فکر کنیم، در رفتارهای آدمهای غلط، اغلب نشانه های کوچک ذهن بدوی و مخرب آنها، حتی گاه در ابتدای برخورد مان با آنها ما را هشدار می‌دهد آگاه می‌کند و درواقع اگر مثل دکتر هاوس از خود راضی باشیم باید پس از یک دقیقه، یا یک ثانیه درک کنیم که باید حتما از آنها فاصله بگیریم.
ذهن آگاه ما، گاه برایمان نشانه های واضحی می‌فرستد.
باید آن لحظه به خودمان فکر کنیم و به موجود خودپرست دروغگو و هرزه، چه ترسو و چه وقیح پشت کنیم و بگوییم، نه!

©سوسن آفرین

........

Wilderness 2023

Ich glaube, dass ich den zweiten Teil dieser Serie nicht beenden konnte.
Mein Problem mit der ganzen ist die Geschichte, und aus diesem Grund habe ich mir die Mühe, sie anzusehen, gespart und meine Nerven von diesem Seelenkratzer befreit.
Wie kannst Du einen Mann küssen, der Dich betrogen hat?!
Du findest heraus, dass er Dich betrügt und er sagt Dir wirklich einen völlig klischeehaften Satz:
„Oh, es tut mir so leid, Schatz.
Es war überhaupt nicht das, was Du denkst!
Ein sehr schlimmer Fehler und ich weiß, dass Du wütend bist, aber bitte verzeih mir. Ich verspreche, dass es nicht noch einmal passieren wird!!! "
Ein Lügner-Betrüger ist immer ein Lügner-Betrüger, basta.
Wie kann man nicht merken, dass die Hand eines anderen in der Unterwäsche steckt?!
Wenn Du nicht tot und bewusstlos bist, wirst Du es auf jeden Fall bemerken und reagieren!!!
Der Mann in der Geschichte dieser Serie ist ein rückgratloses Kaninchen und ein Lügner.
Aber eine Frau?!
Das Verhalten der Frau in dieser Geschichte machte mich wütend.
Wie kann man einem sexuell so versauten Kaninchen glauben und es zurücknehmen?!
Dann wurde diese Frau noch furchteinflößender und plante Rache und Vergeltung und tolerierte die Anwesenheit von der Frau, die mit diesem geilen Kaninchen schlief und plant Böses gegen sie.

Die Frau war auch sehr schwach, und Schwäche bei Menschen mit schmutzigen Flecken in ihren Gedanken kann Anderen Schaden, Gefahr und vielleicht sogar den Tod bringen.
Solche Perversen und Lügner gibt es auch unter Frauen, aber im Vergleich zu Männern denken sie zu einem geringeren Prozentsatz an Männerunterwäsche.
Es gibt gefährlichere Arten von Hurern und Lügnern, die ihren Partner nach und vor dem Verrat geistig oder körperlich brutal foltern.
Ich habe mit solchen Menschen beiderlei Geschlechts zu tun gehabt, weil sie stolz auf ihre Bosheit und ihren Ekel sind und ihr asoziales Verhalten in der Gesellschaft oft öffentlich ist.
Sie betrachten die Respektlosigkeit und den Missbrauch ihres Partners und manchmal ihrer Kinder als ihren Sieg und ihre Stärke und finden das hässliche Gesicht ihres Charakters und ihrer Existenz interessant.
Ich habe viel Zeit verschwendet.
Ich habe sehr unter Gesetzlosigkeit, Schande, Bosheit, Heuchelei, Lügen und Verrat von Menschen gelitten und deshalb oft laut geschrien.
Allerdings habe ich nie etwas für irgendjemanden geplant und werde es auch nicht tun.
Das liegt nicht nur an meiner Stärke und Unabhängigkeit.
Es liegt vielmehr daran, dass ich immer die Dunkelheit besiegen möchte, indem ich versuche, in den schmutzigsten Menschen einen Lichtstrahl der Ehre zu finden und zu sagen:
"Mein Weg war richtig.
Die Menschlichkeit lebt.
Tatsache ist jedoch, dass, wenn wir unsere emotionale Sensibilität reduzieren und völlig rational denken, können wir durch das Verhalten falscher Menschen oft kleine Anzeichen ihres primitiven und destruktiven Geistes finden, manchmal schon zu Beginn unserer Begegnung mit ihnen, dass uns warnt, und in der Tat, wenn wir wie Dr. House selbstgefällig wären, müssen wir nach einer Minute oder einer Sekunde erkennen, dass wir uns definitiv von ihnen distanzieren müssen.
Unser Bewusstsein sendet uns manchmal klare Zeichen.
Wir sollten in diesem Moment an uns selbst denken und dem selbstsüchtigen, lügnerischen und lüsternen Wesen, egal ob er feige oder unverschämt ist , den Rücken kehren und „Nein“ sagen!

©Susan Afarin

......

Wilderness 2023

I think that I couldn't finish the second episode of this series.
My problem with the whole is the sory , and for this reason, I forgave myself the trouble of watching it and freed my nerves from this soul scraper.
How can you kiss a man who cheated on you?!
You find his betray out and he says in front of you a completely clichéd reality:
“Oh I'm so sorry, honey.
It was not at all what you think!
A very bad mistake and I know you're angry but please forgive me.
I promise it won't happen again!!! "
A liar betrayer is a liar betrayer, basta!
How can you not notice that someone else's hand is in your underwear?!
If you aren't dead and unconscious, you will definitely notice and react!!!
The man in the story of this series is a coward rabbit and a liar.
But the woman?!
The behavior of the woman in this story made me angry.
How can you believe such a sexually kinky rabbit and take him back?!
Then this woman became even more frightening and plotted revenge and retaliation and tolerated the presence of the woman who slept with that horny rabbit and planned evil against them.
The woman was also very weak, and weakness in people with dirty spots on their minds can bring harm, danger, and perhaps even death to others.
Such perverts and liars also exist among women, but compared to men, they think about men's underwear in a smaller percentage.
There are more dangerous types of fornicators and liars who brutally torture their partner mentally or physically after and before the betrayal.
I saw such people of both sexes because they pride themselves on their evil and disgust and their anti-social behavior is often public in society.
They see the disrespect and abuse of their partner and sometimes their children as their victory and strength and find the ugly face of their character and existence interesting.
I wasted a lot of time.
I have suffered greatly from people's lawlessness, shame, malice, hypocrisy, lies and betrayal and have often cried out loudly because of this.
However, I have never planned anything for anyone and I never will.
This isn't just because of my strength and independence.
Rather, it's because I always want to defeat the darkness by trying to find a ray of honor in the dirtiest people and saying:
"My path was right.
Humanity is alive."
However, the fact is that if we reduce our emotional sensitivity and think completely rationally, we can often find through the behavior of false people small signs of their primitive and destructive mind, sometimes at the very beginning of our encounter with them, that warns us, and in the Indeed, if we were like Dr. House would be complacent, after a minute or a second we have to realize that we definitely have to distance ourselves from them.
Our consciousness sometimes sends us clear signals.
We should think about ourselves at this moment and turn our backs on the selfish, lying and lustful being, whether he is cowardly or impudent, and say “No!”

©Susan Afarin

آیا زنها دلبری و لوندی کردن از مردها را فراموش کرده اند؟!
خیر.
چیزهایی در وجود انسان هستند که تغییر نمی‌یابند بلکه جهت میابند.
برخی زنها از مرد نبودن مردان این روزگار، به تغییر جنسیت پناه بردند.
برخی فمینیست های آتشین و غیر منطقی و دیوانه شدند.
برخی هم تنهایی را به غیر مردانی که ادعای مردانگی می‌کردند، ترجیح دادند.
هیچ زن عاقلی لوندی و سحر زنانگی خود را برای مردان خودشیفته، هرزه و خیانتکار و بچه ننه، خلافکار و معتاد٫ پارازیت٫ حریص و خسیس و دیکتاتور دور نمی‌ریزد.

©سوسن آفرین

......

Haben Frauen vergessen, Männer zu verführen und ihnen zu schmeicheln?!
Nein.
Es gibt Dinge im menschlichen Dasein, die sich nicht verändern, sondern gelenkt werden.
Aufgrund des Mangels an Männlichkeit bei Männern, flüchteten sich einige Frauen in die Umstellung ihres Geschlechts und nannten sich auch Lesben.
Manche wurden zu hitzigen Feministinnen, irrational und unlogisch.
Manche Frauen zogen die Einsamkeit den Männern vor, die nur behaupteten, Männer zu sein.
Keine vernünftige Frau wird ihre Lust und Weiblichkeit für narzisstische, unzüchtige, betrügerische, kindische Muttersöhnchen, unethische, süchtige, parasitäre, geizige, gierige und diktatorische Männer verschwenden.

©Susan Afarin

......

Have women forgotten how to seduce and flatter men?!
No.
There are things in human existence that don't change but could get distractet.
Due to the lack of masculinity among men, some women took refuge in changing their gender and also called themselves lesbians.
Some became fiery feminists, irrational and illogical.
Some women preferred solitude to men who are just pretending to be men.
No sensible woman will waste her lust and femininity on narcissistic, lewd, cheating, childish mom's sons, unethical, addictive, parasitical, stingy, greedy and dictatorial men.

©Susan Afarin

خواب یک مزرعه دیدم.
بیشتر مسکونی بود، تا زمین زراعی.
صبح زود بیدار شده بودم و میخواستم به مرغها و اردک‌ها غذا بدهم و تخم مرغها را جمع کنم.
نسیم با خودش بوی شمال ایران را می آورد.
شاید ایران بودم.
منظره صبح زود، گرگ و میش آسمان و عطر گیاهانی مثل لاوندر و اسپرس و یونجه، به جاهایی از ذهن من دست می‌کشید که در آن کودکی بیش نبودم و هنوز نمی‌دانستم مسئولیت یعنی چه.
خانه های بزرگی که یکی از آنها مال من بود، به خانواده و دوستان صمیمی ام تعلق داشت.
انگار در این خواب، مثل بنفشه های فرهاد، عشق و خانواده و دوست، وطن را بغل کرده بودم و با خودم جایی دوردست برده و در خاک محبت آنها را کاشته بودم.
آفتاب مهربان و باران سخاوتمند هم به رویش آنها کمک کرده بودند.
در ورودی این مزرعه را ندیدم ولی در خیالم تابلوی چوبی قشنگی، پر از عکس هایی شبیه خیال لیلی-سو را حس کردم که روی آن نوشته بود:
"مزرعه دوستان"

©سوسن آفرین

.....

Ich habe von einem Bauernhof geträumt.
Es handelte sich eher um Wohn- als um Agrarland.
Ich war früh am Morgen aufgewacht und wollte die Hühner und Enten füttern und die Eier einsammeln.
Die Brise brachte den Geruch des nördlichen Iran mit sich.
Vielleicht war ich im Iran?
Der Anblick des frühen Morgens, die Dämmerung des Himmels und der Duft von Pflanzen wie Lavendel, Esparsetten und Luzerne führten mich in Gedanken an Orte, an denen ich noch ein Kind war und noch nicht wusste, was Verantwortung bedeutet.
Große Häuser, darunter eines von mir, gehörten meiner Familie und engen Freunden.
Es war, als hätte ich in diesem Traum, wie Farhads Veilchen, das Heimatland, die Liebe, die Familie und die Freunde umarmt und sie an einen weit entfernten Ort mitgenommen und in den Boden der Freundschaft gepflanzt.
Die freundliche Sonne und der großzügige Regen halfen ihnen beim Wachstum.
Ich habe den Eingang dieser Farm nicht gesehen, aber in meiner Fantasie fühlte ich ein wunderschönes Holzbrett voller Symbolen, die denen von Lilly-Sues Welt ähnelten und darauf geschrieben standen:
„Farm der Freundschaft“

©Susan Afarin

.......

I dreamed of a farm.
It was residential rather than agricultural land.
I woke up early in the morning and wanted to feed the chickens and ducks and collect the eggs.
The breeze brought with it the smell of northern Iran.
Maybe I was in Iran?
The sight of the early morning, the dusk of the sky and the scent of plants like lavender, sainfoin and alfalfa took me back to places where I was still a child and didn't yet know what responsibility meant.
Large houses, including one mine, belonged to my family and close friends.
It was as if in this dream, like Farhad's violets, I had embraced the homeland, love, family and friends and taken them to a far away place and planted them in the soil of friendship.
The kind sun and generous rain helped them grow.
I didn't see the entrance to this farm, but in my imagination I felt a beautiful wooden board full of symbols similar to those of Lilly-Sue's world written on it:
“Friendship Farm”

©Susan Afarin

Shame on you for continuing your immoral mean games
I don't take you back, cause you didn't turn your lying blames
I hate all what you have done and all your cold blooded frames
Please get back to your mom and friends and your loving blond flames

©Susan Afarin

صدای جوجه پرندگان توی لانه هایشان و آواز پر مهر مادرانشان، موقع غذا دادن به آنها، از شاخه ها مثل میوه آویزان است.
صدای عشقبازی گربه ها وسط این غوغا، شبیه شنیدن صدای ترانه غیر اخلاقی ژوتم از گینز بورگ وسط کنسرت کلاسیک ویوالدی ست!
طبیعت همه گونه عشق و لطافتی دارد.
همانگونه که پر از خطر و خشونت است.
کمین کردن برای نابودی زندگی طعمه ای که قصد خوردن آن را هم نداری، نام شکار با کلاس انسانی گرفته است.
آدمهای وقیح و بی کلاس وقتی از دیگران سؤ استفاده می‌کنند، یا به آنها بخاطر حقارت های بی پایان درون خودشان صدمه میزنن، سعی میکنند به این خشونت بیمارگونه روان خود نام زرنگی و هوش بدهند.
با هوش اینشتین بود که در سادگی و فروتنی زندگی کرد.
هوش و فراست ربطی به داشته های مادی ما ندارند، ضمن اینکه وجودشان بدون عشق شریف انسانی، بی ارزش است.
انسانهای پلید به دیگران ضربه می‌زنند و می‌روند.
حال چه کلاس بگذارند و خونسردانه خود را بالاتر از اعمال کریه خود قرار بدهند و چه با فرهنگ عقب افتاده خود و وقاحتی کولی مانند، از دیگران اخاذی کنند و بابت رد پای شتروارانه خود احساس افتخار هم بکنند.
انسانهای پلید گونه ای از تنهایی را بدوش می‌کشند که هیچ انسان پرمهری سرمای آن را حس نخواهد کرد.
آدمهای شریف اغلب زیاد در زندگی خود اذیت می‌شوند و گاه از عشق و گرمای درون خود می‌نالند که باعث می‌شود آنها دچار خیانت هیولاها بشوند.
اما هیولاها همیشه تنها هستند.
هیچکس، حتی نزدیکترین آدمهای زندگی آنها علاقه ای به آنها ندارند.

©سوسن آفرین

......

Das Geräusch der Küken in ihren Nestern und der liebevolle Gesang ihrer Mütter beim Füttern hängen wie Früchte an den Zweigen.
Das Geräusch von Katzen, die sich inmitten dieses Tumults lieben, ist, als würde man mitten in Vivaldis klassischem Konzert das unmoralische Lied von Je Taime von Gainsbourg hören!
Die Natur hat alle Arten von Liebe und Zärtlichkeit.
Aber es ist auch voller Gefahren und Gewalt.
Das Lauern, um das Leben einer Beute zu zerstören, die man nicht einmal fressen möchte, ist nur ein Werk von Menschen, was man als Hobby-Jagd bezeichnet.
Unverschämte und klassenlose Menschen versuchen, dieser pathologischen Gewalt ihrer Psyche den Namen Klugheit und Intelligenz zu geben, wenn sie andere misshandeln oder sie aufgrund der endlosen Unzulänglichkeiten in sich selbst verletzen.
Dank Einsteins Intelligenz lebte er in Einfachheit und Demut.
Intelligenz und Weisheit haben nichts mit unserem materiellen Besitz zu tun, während ihre Existenz ohne edle menschliche Liebe wertlos ist.
Böse Menschen schaden anderer und gehen.
Nun, ob sie Klasse zeigen wollen und kaltblütig über ihre Taten schweigen oder mit ihrer rückständigen Kultur und ihrer Zigeuner-lgnoranz andere erpressen und auf ihre Kamelspuren stolz sind.
Böse Menschen tragen eine Art Einsamkeit in sich, deren Kälte kein liebender Mensch spüren kann.
Ehrliche Menschen werden in ihrem Leben oft sehr ausgenutzt und beschweren sich manchmal über die Liebe und Wärme in ihrem Inneren, was dazu führt, dass sie von Monstern verraten werden.
Aber Monster sind immer allein auf ihrem Lebensweg.
Weil niemand, nicht einmal die engsten Menschen in ihrem Leben, sich für sie persönlich interessieren.

©Susan Afarin

.......

The sound of the chicks in their nests and the loving song of their mothers as they feed hang like fruit on the branches.
The sound of cats making love in the midst of this tumult is like hearing the immoral song of Gainsbourg's Je Taime in the middle of Vivaldi's classical concert! Nature has all kinds of love and tenderness.
But it is also full of danger and violence.
Lurking to destroy the life of a prey you don't even want to eat is just the work of humans, which is called hobby hunting.
Impudent and classless people try to give the name of wisdom and intelligence to this pathological violence of their psyche when they mistreat others or hurt them because of the endless inadequacies within themselves.
Thanks to Einstein's intelligence, he lived in simplicity and humility.

Intelligence and wisdom have nothing to do with our material possessions, while their existence is worthless without noble human love.
Bad people harm others and leave.
Well, whether they want to show class and remain cold-bloodedly silent about their harming or blackmail others with their backward culture and their gypsy ignorance and are proud of their camel tracks.
Evil people carry a kind of loneliness within themselves, the coldness of which no loving person can feel.
Honest people are often very exploited in their lives and sometimes complain about the love and warmth inside them, which leads them being betrayed by monsters. But monsters are always alone on their journey through life.
Because no one, not even the closest people in their life, cares about them personally.

©Susan Afarin

Unplanned singing with the mastro, Dr.Mohammad Esfahani,

Ghame Jodaei, Pain of separation

با مردی در خواب حرف میزدم، که فکر میکردم خود خداست.
به او گفتم:
"زندگی‌های بدتر از من هم وجود دارند.
زندگی های پر از ترس و درد.
من شاید ندانم، چه میخواهم ولی به چیزهایی که آنها را می‌خواهم تمایل نشان میدهم و چیزهایی را که دوست ندارم، ایگنور میکنم."
خدا گفت:
"وقتی برای مسیح خواندی، طرفداران زیادی پیدا کردی، چرا رفتی؟!
شاید می‌توانستی تکاملی در موزیک داشته باشی؟! "
گفتم:
" تمجید و تعریف دیگران زیباست، اما میان آنهایی که به کار تو تمایل مثبت نشان می‌دهند، مارهای زیادی خفته اند.
شاید فکر کنی من ترسو هستم.
اما من از خطرهای بی‌دلیل فاصله میگیرم.
ضمن اینکه وقتی لطف تو موجود پر کینه ای را قدرتمند تر کرده، باید مراقب حملات او باشی.
من از رقابت و کینه و حسادت بیزارم.
من قدرت‌های را می‌شناسم و لازم نیست دلقک هایی مثل دیتر بولن من را تایید کنند.
اما بیش از هر چیز فکر میکنم، من همه چیز را برای خودش انجام می‌دهم.
نقاشی، موزیک رقص.
تازه به دوران رسیده ها هیچوقت من را درک نمی‌کنند.
امیدوارم هیچوقت حس فضولی آنها در خصوص من تحریک نشود، چون آنها می‌توانند مرا تا حد مرگ شکنجه کنند و چون پاسخی که میخواهند بشنوند، وجود خارجی و واقعیت ندارد، من به نفی ادامه می‌دهم.
برچسب دیگران روی وجود من نمی‌نشیند.
اما توجیه کردن آنها برای اینکه زیر صورت من چیز دیگری نیست و لبخند من هم ماسک نیست، هم انرژی و هم وقت مرا می‌گیرد.
فعلا به کار جدیدم فکر میکنم و اینکه رئیس جدیدم را نمی‌شناسم، ولی اطمینان دارم که هر چقدر هم اخلاقهاب بد داشته باشد، به بی شرافتی آخرین کسی که دلش خواست ریاست کند، نخواهد بود و به یک خانه جدید هم فکر میکنم.
جایی بزرگتر برای رقصیدن و نقاشی کردن، البته اگر وقت و انرژی باقی بماند...

©سوسن آفرین

.......

Ich sprach in meinem Traum mit einem Mann, von dem ich dachte, er sei Gott selbst.
Ich sagte ihm:
„Es gibt schlimmere Leben als meines.
Leben voller Angst und Schmerz.
Ich weiß vielleicht nicht, was ich will, aber ich konzentriere mich auf die Dinge, die mir gut tun und ignoriere die Dinge, die ich nicht mag.
Gott sagte:
„Als Du für Christus gesungen hast, hattest Du viele Fans, warum bist Du gegangen?!
Vielleicht könntest Du eine Weiterentwicklung in der Musik erleben?! "
Ich sagte:
" Von Andere gelobt zu werden und von ihnen Komplimente zu hören, ist schön, aber unter denen, die eine positive Einstellung zu Deiner Arbeit zeigen, lauern viele Schlangen.
Du denkst vielleicht, ich sei ein Feigling.
Aber ich halte mich von unnötigen Risiken fern.
Vor Allem wenn Dein Gefallen eine boshafte Kreatur mächtiger gemacht hat, muss Du Dich vor ihren Angriffen in Acht nehmen.
Ich hasse Konkurrenz, Hass und Eifersucht.
Ich kenne meine Mächte und brauche keine Clowns wie Dieter Bohlen, die mich bestätigen.
Aber ich denke vor allem, dass ich alles für mich selbst mache.
Malerei, Musik, Tanz.
2.klassige bzw. Neureiche werden mich nie verstehen.
Ich hoffe, dass ihre Neugier auf mich nie geweckt wird, weil sie mich zu Tode foltern können und weil die Antwort, die sie hören wollen, keine äußere Existenz und Realität hat, werde ich weiterhin leugnen.
Die Etiketten anderer Leute passen nicht zu mir.
Aber sie zu rechtfertigen, weil nichts anderes unter meinem Gesicht ist und mein Lächeln keine Maske ist, kostet mich Energie und Zeit.
Ich denke gerade über meinen neuen Job nach und darüber, dass ich meinen neuen Chef nicht kenne, aber ich bin mir sicher, dass er, egal wie schlecht seine Laune ist, nie so unehrenhaft und würdelos sein wird wie die letzte Person, die so gerne Chefin sein wollte, und Ich denke auch über ein neues Haus nach.
Ein größerer Ort zum Tanzen und Malen, wenn noch Zeit und Energie übrig ist ...

©Susan Afarin

.......

I was talking to a man in my dream who I thought was God himself.
I said him:
“There are worse lives than mine.
Life full of fear and pain.
I may not know what I want, but I focus on the things that are good for me and ignore the things that I don't like.
God said:
“When you sang for Christ you had many fans, why did you leave?!

Maybe you could experience further development in music?! "
I said:
"Being praised and complimented by others is nice, but there are many snakes lurking among those who show a positive attitude towards your work.
You might think I'm a coward.
But I stay away from unnecessary risks.
Especially if your favor has made a vicious creature more powerful, you must be wary of its attacks.
I hate competition, hate and jealousy.
I know my powers and don't need clowns like Dieter Bohlen to confirm me.
But I think above all that I do everything for myself.
Painting, music, dance.
2nd class or nouveau riche people will never understand me.
I hope that their curiosity about me is never piqued because they can torture me to death and because the answer they want to hear has no external existence and reality, I will continue to deny.
Other people's labels don't fit me.
But justifying them because there is nothing else under my face and my smile isn't a mask takes energy and time.
I'm just thinking about my new job and the fact that I don't know my new boss, but I'm sure that no matter how bad his mood is, he will never be as dishonorable and undignified as the last person who was so happy wanted to be a boss and I'm also thinking about a new house.
A bigger place to dance and paint when there is still time and energy left...

©Susan Afarin

Bild: CUMI USA, Pixers

چند روز پیش متنی به انگلیسی برای un pajaro liebre از مرسدس سوسا نوشتم.
تمام مدت به آیدا فکر میکردم.
به گریه افتادم و نتوانستم آن را تمام کنم.
بعضی از آدمها می‌گویند که تا وقتی مادر نشدی، نمیدانی غم چیست.
من مادران خودخواهی که از بچه هایشان به عنوان اسلحه و بهانه بر علیه دیگران و به سود خود استفاده می‌کنند را مادر نمی‌دانم.
چون آنها حتی با زایش فرزند، به عشق دست نیافته اند.
اما خیلی از آنها را بخشیده ام.
به آنهایی هم که درد فانتوم خود را جار می‌زنند و توقع گریه و صدقه دیگران را دارند، صدقه دادم و از دستشان فرار کردم.
نه زاییدن نشانه مادر بودن است و نه نزاییدن نشانه غیر مادری.
از انسانهای خیلی زیادی در طول زندگیم مثل یک فرزند نگهداری کردم ولی هیچکس را به اندازه آیدا بچه خودم ندیدم.
روح همه عزیزان رفته ام شاد باد.
آیدا هم همیشه بین من و مادرم نمی‌توانست انتخاب کند و بگوید، کدام یک از ما را بیشتر مادر خود می‌داند.
این روزها زیاد به آیدا فکر میکنم.
پریشب هم خواب مادری را دیدم که پسرش زندگیم را مثل لودر تخریب کرده است.
آن دو را هم میبخشم.
انسانها ادای قدرت را زیاد در می آورند اما پشت ماسک‌های عجیب خود، اغلب آنها بچه هایی نارس و دور از خوشبختی هستند.
امروز ترانه لالایی گوگوش را با متن انگلیسی برای آیدا خواندم.
آیدا تبلور کودکی ست که او را هیچوقت نزاییدم.

©سوسن آفرین

.......

Vor ein paar Tagen habe ich einen englischen Text für Mercedes Sosas un pajaro liebre geschrieben.
Ich habe die ganze Zeit an Aida gedacht.
Ich weinte und konnte es nicht beenden.
Manche Leute sagen, dass man erst dann weiß, was Trauer ist, wenn man Mutter wird.
Ich betrachte keine egoistischen Mütter, die ihre Kinder als Waffen und Ausreden gegen andere und zu ihrem eigenen Vorteil benutzen, als Mütter.
Weil sie nicht einmal durch die Geburt eines Kindes Liebe erlangt haben.
Aber ich habe vielen von ihnen vergeben.
Ich habe auch denjenigen Almosen gegeben, die ihren Phantomschmerz zum Ausdruck bringen und von anderen erwarten, dass sie ihret wegen weinen, und ihnen Almosen geben und dann bin ich ihnen entkommen.
Weder ein Kind zu gebären ist ein Zeichen dafür, Mutter zu sein, noch "nicht zu gebären" ist ein Zeichen dafür, keine Mutter zu sein.
Im Laufe meines Lebens habe ich mich um viele Menschen wie meine Kinder gekümmert, aber ich habe nie jemanden so stark wie Aida als mein eigenes Kind angesehen.
Möge die Seele aller meiner verstorbenen geliebten Menschen glücklich sein.
Aida konnte sich auch nicht immer zwischen mir und meiner Mutter entscheiden und sagen, wen von uns sie mehr als ihre Mutter betrachtet.
Ich denke diese Tage viel an Aida.
Letzte Nacht habe ich von einer Mutter geträumt, deren Sohn wie ein Lader mein Leben zerstört hat.
Ich vergebe ihnen beiden.
Menschen demonstrieren viel Macht, aber hinter ihren seltsamen Masken sind die meisten von ihnen unreif und alles andere als glückliche Kinder.
Heute habe ich Googooshs Wiegenlied mit englischem Text für Aida gesungen.
Aida ist die Verkörperung eines Kindes, das ich nie zur Welt gebracht habe.

©Susan Afarin

......

A few days ago I wrote an English text for Mercedes Sosas un pajaro liebre.
I thought about Aida the whole time.
I cried and couldn't finish it.
Some people say that you don't know what grief is until you become a mother.
I do not consider selfish mothers who use their children as weapons and excuses against others and for their own benefit as mothers.
Because they have not achieved love even through the birth of a child.
But I have forgiven many of them.
I have also given alms to those who express their phantom pain and expect others to cry because of them and gave them alms and then I escaped from them.
Neither giving birth is a sign of being a mother, nor "not giving birth" is a sign of not being a mother.
Throughout my life, I have cared for many people like my children, but I have never considered anyone as my own child as strongly as Aida.
May the soul of all my departed loved ones be happy.

Aida couldn't always decide between me and my mother and which of us she considered more than her mother.
I'm thinking about Aida a lot these days.
Last night I dreamed of a mother whose son destroyed my life like a loader.
I forgive them both.
People demonstrate a lot of power, but behind their strange masks, most of them are immature and anything but happy children.
Today I sang Googoosh's lullaby with English lyrics for Aida.
Aida is the embodiment of a child I never gave birth to.

©Susan Afarin

Own English text for Googoosh Lalaei, Lullaby

Sleep my child, close your beautiful eyes
How the world is with you sweet and so nice
I will protect you no matter in which town
If the world makes you frown, I will give you crown

Sleep my child, l will give you your milk feast
And try to defend you before wolves and beast
There are much loving things in this magic world
If you take care of yourself, love shell'll warm your cold

Sleep my child, sleep my child
Mom will love you, even exiled
She'll protect you, she will love you
She will at you never get riled

In our world there are bad and there are good nice thoughts
You have to keep your worthes while both could be begots

Everytime you feel alone, think of your mom's heart
And that the human force needs love while it's smart

No one has a receip to cook happiness
Both side love, harmony, freedom, nothing else

Sleep my child, sleep my child
Mom will love you, even exiled
She'll protect you, she will love you
She will of you never get riled

©Susan Afarin

Eli Roth's South of Hell 2017

سریال بدی نبود.
گرچه هنرپیشه اول آن قوی نیست و بخاطر احساس زیبا بودن و غرور، بازیش بدتر هم دیده می‌شود.
اما سریال سرگرم کننده بود.
مطلب اصلی که در خصوص آن میخواهم بنویسم، رشد غیر عادی و ترسناک بی بند و باری و ضد اخلاق است.
ذهن من ذهن یک دختر مسلمان نیست.
اعتقادات من مختلط و رنگین هستند.
گاه از خدا و پیغمبران او انتقاد میکنم.
گاه از مسیح بخاطر شخصیت انسانی و والای او تمجید میکنم.
از روح و جادو و تاروت حرف میزنم...
من هم مثل بقیه نمی‌دانم که پس از مرگ چه اتفاقی میفتد.
اما فکر می‌کنم که اگر انسان بخاطر حماقت و توخالی بودن خودش جهان را زودتر از زمان طبیعی آن در سی هزار سال آینده فنا نکند، شاید متافیزیک مثل فیزیک قابل لمس شده باشد.
چیزی که در فیلم‌ها و سریال‌های جدید هر روز از قبح آن کاسته می‌شود، ضد اخلاق است.
خشونت سرد و شکنجه های دردناک جسمی، برای من هیچوقت جذابیت در فیلم‌های هورور نداشته اند.
من با لذت دیگران هیچ مشکلی ندارم، تا زمانی که آنها به خود و موجودات دیگر آسیب نزنند.
انسان سیر و بی هدف به دنبال پیدا کردن نقاط جدید تحریک می‌گردد ولی در واقع به سمت قهقرا حرکت می‌کند.
هموسکسوالیتی حتی در حیوانات هم دیده می‌شود.
تا زمانی که مردهای هموسکسوئل بخاطر نفرت از زنانگی من، برای من نقشه نکشند و خطر تولید نکنند، تا وقتی که زنان لزبین به خودشان اجازه ندهند که به من دست بزنند، من هیچ مشکلی با آنها ندارم.
اما تازگی‌ها در تبلیغات متفاوت اینقدر هموسکسوالیتی به شکل تنها فرم زندگی مشترک نشان داده می‌شود که نمی‌دانم قصد تولید کننده ها و کارگردانان چیست؟!
آیا هتروسکسوئل بودن در چند سال آینده قدغن خواهد شد و هموسکسوئل ها آنها را زندانی و شکنجه خواهند کرد؟!
آزادی واقعی چیست؟!
چیز دیگری در فیلم‌ها مثل پلاریزه شدن و تنها نوع طبیعی جنسیت یعنی همجنس بازی اضافه شده که از دید من کاملا غیر اخلاقی ست.
آدمهایی که به سن قانونی می‌رسند باید برای انتخاب زوج خود آزاد باشند.
ولی این زوج نه می‌تواند یک بچه بیگناه باشد و نه یک همخون.
پدوفیلی همیشه یک بیماری باقی خواهد ماند و اجتماع باید همیشه از بچه ها با قوانین و استفاده اجرایی آنها دفاع کند.
هیچ خواهر و برادری و هیچ مادر و پدری با بچه هایشان نمی‌خوابند، اگر از نظر روحی سالم باشند و خشونت در خانواده شان قدغن باشد.
اما احساس من با برخی فیلم‌ها اینگونه است، که انگار اخلاق اجتماع از بردگیهای قرنها نه تنها چیزی نیاموخته است، بلکه بخاطر تنوع به تقدس هم تجاوز می‌کنند.
بچه ها مقدس هستند، چون بی گناهند.
روابط خونی هم مقدس هستند و تجاوز به حریم یک همخون گناه حساب می‌شود و نه پیشرفت اجتماعی.
گاه فکر میکنم که خوشبخت بوده ام که در این برهه زمان بدنیا آمده ام.
نه اینکه کثافتکاریهای اخلاقی در طول تاریخ وجود نداشته اند.
اما این عقب افتادگی ذهنی و خشونت به شکل آزاد فقط میان خانواده های سلطنتی و اشرافی وجود داشته است، آنهم به دلیل حرص و آز آنها برای نگاه داشتن قدرت و پول.
اما آنها در قرن بیستم تغییر و تکامل یافتند و ما انسانها بخاطر زیاده خواهی، این سیر تکاملی را به سیر قهقرایی تبدیل کرده ایم و دوباره خودمان را در تاریکی غارهای اولیه غوطه ور میکنیم.

©سوسن آفرین

.......

Eli Roths South of Hell 2017.
Es war keine schlechte Serie.
Obwohl die Hauptschauspielerin nicht stark ist und weil sie das stolze Gefühl hat, zu schön und unwiderstehlich zu sein, ist ihre Leistung noch schlechter.
Aber die Serie hat Spaß gemacht.
Das Wichtigste, worüber ich schreiben möchte, ist das abnormale und beängstigende Wachstum von Hemmungslosigkeit und Unmoral.
Mein Verstand ist nicht der eines muslimischen Mädchens.
Meine Überzeugungen sind gemischt und bunt.
Manchmal kritisiere ich Gott und seine Propheten.
Manchmal preise ich Christus für seinen menschlichen und edlen Charakter.
Ich spreche von Geist, Magie und Tarot ...
Wie alle andere weiß ich auch nicht, was nach dem Tod passiert.
Aber ich denke, wenn der Mensch aufgrund seiner eigenen Dummheit und Hohlheit die Welt in den nächsten dreißigtausend Jahren also nicht früher als zu ihrem natürlichen Zeitpunkt zerstört, wird die Metaphysik vielleicht so greifbar wie die Physik sein.
Was in neuen Filmen und Serien täglich reduziert wird, ist die Hemmung über Unmoral.

Kalte Gewalt und schmerzhafte körperliche Folter haben mich in Horrorfilmen noch nie angesprochen.
Ich habe kein Problem mit dem Vergnügen anderer Menschen, solange sie weder sich selbst noch anderen Lebewesen Schaden zufügen.
Der zufriedene und ziellose Mensch sucht nach neuen Reizpunkten, bewegt sich aber tatsächlich in Richtung Rückschritt.
Homosexualität kommt sogar bei Tieren vor.
Solange schwule Männer keine Intrigen schmieden und mich in Gefahr bringen, weil sie meine Weiblichkeit hassen, solange lesbische Frauen sich nicht erlauben, mich zu berühren, habe ich kein Problem mit ihnen.
Aber in letzter Zeit wird in verschiedenen Werbespots Homosexualität so sehr als einzige Form des Zusammenlebens dargestellt, dass ich nicht weiß, was die Absichten der Produzenten und Regisseure sind?!
Wird Heterosexualität in den nächsten Jahren verboten und werden Heterosexuelle eingesperrt und gefoltert?!
Was ist wahre Freiheit?!
In den Filmen kommt noch etwas hinzu, zu der Polarisierung und die einzig natürliche Art von Sex, nämlich Homosexualität, die meiner Meinung nach völlig unmoralisch ist.
Menschen, die das gesetzliche Mindestalter erreichen, sollten die freie Wahl für ihre Sexualpartner haben.
Aber diese Partner kann weder ein unschuldiges Kind noch eine Blutsverwandte sein.
Pädophilie wird immer eine Krankheit bleiben und die Gesellschaft muss Kinder stets mit ihren Gesetzen und deren Durchsetzung schützen.
Keine Geschwister, keine Mütter und Väter schlafen mit ihren Kindern, wenn diese psychisch gesund sind und es in ihrer Familie keine Gewalt gibt.
Aber bei einigen Filmen habe ich das Gefühl, als ob die Moral der Gesellschaft nicht nur nichts aus Jahrhunderten der Sklaverei gelernt hätte, sondern sie verstoße auch um der Vielfalt willen gegen die Heiligkeit.
Kinder sind heilig, weil sie unschuldig sind.
Auch Blutsverwandte sind heilig und die Verletzung der Privatsphäre eines Blutsverwandten gilt als Sünde und nicht als sozialer Fortschritt.
Manchmal denke ich, dass ich Glück hatte, zu dieser Zeit geboren zu werden.
Nicht, dass es im Laufe der Geschichte keinen moralischen Schmutz gegeben hätte.
Aber diese geistige Behinderung und freie Form der Gewalt gab es aufgrund ihrer Gier nach Macht und Geld nur in den königlichen und aristokratischen Familien. Aber sie haben sich im 20. Jahrhundert verändert und weiterentwickelt, und wir Menschen haben diesen Evolutionsprozess aus Extravaganz in einen regressiven verwandelt und tauchen wieder in die Dunkelheit der primitiven Höhlen ein.

©Susan Afarin

........

Eli Roth's South of Hell 2017.
It wasn't a bad series.
Although the main actress isn't strong and because she has the proud feeling that she is too beautiful and irresistible, her performance is even worse.
But the series was fun.
The most important thing I want to write about is the abnormal and frightening growth of unrestrainedness and immorality.
My mind isn't that of a Muslim girl.
My beliefs are mixed and colorful.
Sometimes I criticize God and his prophets.
Sometimes I praise Christ for his humane and noble character.
I'm talking about spirit, magic and tarot...
Like everyone else, I don't know what happens after death.
But I think that if man, because of his own stupidity and hollowness, destroys the world no sooner than its natural time in the next thirty thousand years, perhaps metaphysics will be as tangible as physics.
What is being reduced every day in new films and series is the inhibition about immorality.
Cold violence and painful physical torture have never appealed to me in horror films.
I have no problem with other people's pleasure as long as they don't harm themselves or other living beings.
The contented and aimless person looks for new points of stimulation, but is actually moving towards regression.
Homosexuality even occurs in animals.
As long as gay men don't scheme and endanger me because they hate my femininity, as long as lesbian women don't allow themselves to touch me, I have no problem with them.
But recently in various commercials homosexuality is portrayed as the only form of coexistence so much that I don't know what the intentions of the producers and directors are?!
Will heterosexuality be banned in the next few years and will heterosexuals be imprisoned and tortured?!
What is true freedom?!
In the films there is something else added to the polarization and the only natural type of sex, namely homosexuality, which in my opinion is completely immoral. People of legal age should have the freedom to choose their sexual partners.
But this partner can't be an innocent child or a blood relative.
Pedophilia will always remain a disease and society must always protect children with its laws and their enforcement.
No siblings, no mothers and fathers sleep with their children if they are mentally healthy and there is no violence in their family.
But some films make me feel as if society's morals not only have not learned anything from centuries of slavery, but are also violating sanctity for the sake of diversity.
Children are holy because they are innocent.
Blood relatives are also sacred and violating a blood relative's privacy is considered a sin and not social progress.
Sometimes I think I was lucky to be born at that time.
Not that there hasn't been moral filth throughout history.
But this mental disability and free form of violence only existed in the royal and aristocratic families due to their greed for power and money.
But they have changed and evolved in the 20th century, and we humans have turned this evolutionary process from extravagance into a regressive one, plunging back into the darkness of primitive caves.

©Susan Afarin

لیلی-سو در دو رویای متفاوت کشتن دو مار را دیده بود.
مار سفید او را زخمی کرد ولی لیلی-سو او را کشت.
تقریبا دو سال بعد لیلی-سو مار سیاه را در رویایش کشت.
گاه خوابها احساس عجیب واقعی به ما می‌دهند.
در هر حال اخیرا لیلی-سو وجود مار پلید سیاه و خبیث را زیاد حس کرده بود.
مارها به شکل سمبلیک وجود ترس و خطر در ما هستند.
آنها هم جزئی از طبیعت هستند.
مارها چون خونسرد هستند، از تپیدن قلب گرم و خون پر حرارت می‌ترسند.
وقتی آدمها را به مار تشبیه میکنیم، از موجوداتی حرف می‌زنیم که ماسک موجودات مهربان و بی خطر دارند، و خطر آنها را حس نمی‌کنیم.
مارها را حتی فرزندانشان دوست ندارند، بلکه فقط از آنها می‌ترسند.
تنها چیز خوبی که وجود دارد اینست که آنها کریه بودن خود را هیچوقت حس نمی‌کنند و اینگونه اعتماد به نفس آنها تخریب نمی‌شود، اما به خطر آنها و سمی بودنشان افزوده می‌شود.
دیروز مار زشت و کریهی میخواست بعی را زخمی کند.
بعی هم که کاملا نادان است، به جویدن علف خود ادامه داد.
داگی مار را کشف کرد و در نتیجه لیلی-سو هم به موقع متوجه شد و بعی را نجات داد.
مار زشت و کثیف به جای بعی زنگوله او را گاز زد و اینگونه برای همیشه صدای زنگوله بعی باعث خواهد شد که مار زشت، مکان خود را ناخواسته افشا کند و طعمه های او شانس فرار داشته باشند.
لیلی-سو بعد از این اتفاق برای همه دوستانش این پنجره را قدغن کرد.
لیلی-سو به این پنجره نام پنجره مکافات گذاشته بود.
لاکی، یک گانگستر درجه دوم و پری یک آرزوی ننر و بچه ننه بودند.
وجود آنها در زندگی موجودات سالم و با ارزش از کیفیت زندگی آنها میکاهد.
چون حتی اگر آنها خطر بزرگ هم نباشند، معنای بودن آنها اتلاف وقت پر ارزش زندگی ست.
اما مارها در زندگی موجودات خونگرم به هیچ عنوان راهی ندارند.
چون بخاطر سرمای وجودشان جز تخریب و خطر مرگ حاصلی ندارند.
لیلی-سو میخواست اسمی برای موجودات بد و خطرناک زندگی انتخاب کند، که به نام دوست وارد زندگی ما می‌شوند، در حالی که از همان اول جز دشمنی و حسادت و کینه هدف دیگری ندارند.
اما بعی بدون اینکه بخواهد وسط نطق لیلی-سو پرید و بع کرد:
"ائی" Aiii
کلمه ای که خیلی از اوقات واکنش کلامی در مقابل چندش است و انزجار را بیان می‌کند.
همه بلند خندیدند.
آنها پنجره مکافات و موجودات ائی را برای همیشه در ابر فراموشی دفن کردند.
دشمن جدید هم اگر پیدایش شود، آنها یکبار دسته جمعی خواهند گفت:
"ائی".
اینگونه دشمن جدید هم پشت پنجره مکافات، زیر ابر فراموشی مدفون خواهند شد.

©سوسن آفرین

......

Lilly-Sue hatte zwei verschiedene Träume gehabt, in denen sie gesehen hatte, zwei Schlangen zu töten.
Die weiße Schlange verwundete sie, aber Lilly-Sue tötete sie.
Fast zwei Jahre später tötete Lilly-Sue die schwarze Schlange in ihrem Traum. Manchmal fühlen sich unsere Träume seltsam real an.
Auf jeden Fall hatte Lilly-Sue die Anwesenheit der bösen schwarzen Schlange in letzter Zeit oft gespürt.
Schlangen sind in uns ein Symbol für Angst und Gefahr.
Sie sind Teil der Natur.
Da Schlangen kaltblütig sind, haben sie Angst vor dem Schlag eines warmen Herzens und heißem Blut.
Wenn wir Menschen mit Schlangen vergleichen, sprechen wir von Kreaturen, die die Maske freundlicher und harmloser Wesen tragen, und deshalb spüren wir ihre Gefahr nicht.
Sogar ihre Kinder mögen die Schlangen nicht, sondern haben nur Angst vor ihnen. Das einzig Gute ist, dass sie sich nie hässlich fühlen und dadurch ihr Selbstvertrauen nicht zerstört wird, aber dafür ihre Gefährlichkeit und Toxizität erhöht wird.
Gestern wollte die hässliche Schlange Bai verletzen.
Da Bai völlig unwissend war, kaute er weiter auf seinem Gras.
Doggy entdeckte die Schlange und Lilly-Sue fand es rechtzeitig heraus und rettete Bai.
Die hässliche und schmutzige Schlange biss in Bais Glocke statt in Bai selbst, und so wird der Klang von Bais Glocke für immer dazu führen, dass die hässliche Schlange unbeabsichtigt ihren Standort preisgibt und ihre Beute eine Chance zur Flucht hat.
Lilly-Sue hat dieses Fenster nach diesem Vorfall für alle ihre Freunde gesperrt und verboten.
Sie nannte dieses Fenster das Bestrafungsfenster.
Lucky war ein zweitklassiger Gangster, und Parry, ein verwöhnter Muttersöhnchen- Traum.

Ihre Anwesenheit im Leben gesunder und wertvoller Lebewesen verringert deren Lebensqualität.
Denn auch wenn sie keine große Gefahr darstellen, bedeutet ihre Existenz eine Verschwendung wertvoller Lebenszeit.
Aber Schlangen haben im Leben warmblütiger Geschöpfe nie etwas zu suchen.
Denn aufgrund der Kälte ihrer Existenz gibt es für sie nichts als Zerstörung und Todesgefahr für Andere.
Lilly-Sue wollte einen Namen für die bösen und gefährlichen Kreaturen des Lebens wählen, die im Namen von Freunden in unser Leben treten, obwohl sie von Anfang an keinen anderen Zweck haben als Feindschaft, Eifersucht und Hass.
Aber ohne es zu wollen, sprang Bai mitten in Lilly-Sus Rede und sagte:
„Ai“.
Aiii ist ein Wort, das oft die verbale Reaktion bei Ekel ausdrückt.
Alle lachten laut.
Sie begruben das Bestrafungsfenster und die bösen Kreaturen für immer in der Wolke des Vergessenheit.
Wenn ein neuer Feind auftaucht, werden sie gemeinsam sagen:
„Aii“!!!
Ein solcher neuer Feind wird direkt hinter dem Bestrafungsfenster, unter der Wolke des Vergessenheit begraben.

©Susan Afarin

.......

Lilly-Sue had had two different dreams in which she saw herself killing two snakes. The white snake wounded her, but Lilly-Sue killed her.
Almost two years later, Lilly-Sue killed the black snake in her dream.
Sometimes our dreams feel strangely real.
In any case, Lilly-Sue had felt the presence of the evil black snake a lot lately. Snakes are a symbol of fear and danger in us.
They are part of nature.
Cause snakes are cold-blooded, they are afraid of the beat of a warm heart and hot blood.
When we compare people with snakes, we are talking about creatures that wear the mask of friendly and harmless beings, and therefore we don't sense their danger.
Even their children don't like the snakes, they are just afraid of them.
The only good thing is that they never feel ugly and this doesn't destroy their self-confidence, but it does increase their dangerousness and toxicity.
Yesterday the ugly snake wanted to hurt Bai.
Cause Bai was completely ignorant, she continued chewing her grass.
Doggy discovered the snake and Lilly-Sue found out in time and saved Bai.
The ugly and dirty snake bit Bai's bell instead of Bai itself, and so the sound of Bai's bell will forever cause the ugly snake to inadvertently reveal her location and give her prey a chance to escape.
After this incident, Lilly-Sue blocked and banned this window for all her friends.
She called this window the punishment window.
Lucky was a second-rate gangster and Parry, a spoiled mama's boy's dream.
Their presence in the lives of healthy and valuable creatures reduces their quality of life.
Because even if they don't pose a major threat, their existence represents a waste of valuable life time.
But snakes never have any place in the lives of warm-blooded creatures.
Because of the coldness of their existence, there is nothing for them but destruction and danger of death for others.
Lilly-Sue wanted to choose a name for the evil and dangerous creatures of life that come into our lives in the name of friends, although from the beginning they have no other purpose than enmity, jealousy and hatred.
But without meaning to, Bai jumped in the middle of Lilly-Su's speech and said:
“Ai.”
Aiii is a word that often expresses the verbal response of disgust.
Everyone laughed loudly.
They buried the punishment window and the evil creatures forever in the cloud of oblivion.
When a new enemy appears, they will say together:
“Aii”!!!
Such a new enemy will be buried under the cloud of oblivion just beyond the punishment window.

©Susan Afarin

The evil of people is the only thing I wish me to unteach

Without losing alarm in me by all dangerous snakes and leech

I know that l have a deadly honest tongue which could create screech

I tell the truth even in my stories, never need lies to pleach

Criminals who lie won't make me fears with their blackmailing and their breach

I hate criminals but l avoid making troubles with my impeach

I also avoid a forereach and people who are used lies to preach

I saw people with good fame who just seemed to be nice and make outreach

I go only on knees for truth and love, cause l could just them bessech

I wish darkness behind me like in "Dark City" finding the Shell Beach

©Susan Afarin

Own lyrics for The Beatles's Yesterday

"Destiny"

Destiny, l described you in my elegy
How could you change my life, messily
Oh, l wished me no destiny

Luckily, there is no man whom l want to see
I have a meadow in my brain like fee
Oh, could destiny be lovingly

We all have to go
We won't know, we couldn't stay
We sing just a song
We belong to destiny

Destiny, love is that for we have all to pray
How we need the grace to avoid dismay
Oh, I wished me no destiny

©Susan Afarin

دیشب خیلی بد خوابیدم.
با اینکه با دوستی قدیمی بیرون رفتیم و خیلی خوش گذشت.
خواب کم و بی کیفیتی داشتم.
اما یک رویای کوتاه ولی خیلی زنده داشتم.
مردی که صورتش را نمیدیدم، کنار دری بزرگ و فلزی و قدیمی ایستاده بود.
از آسمان بارانی می‌ریخت که تا بحال اینگونه سنگین و دردآلود آن را حس نکرده بودم.
مرد سرش را بالا گرفت.
او را نمی‌شناختم.
لبخندی زد و ناگهان از کنار در فلزی نور به تمامی سطح زمین پاشید و قطرات باران میان نور شبیه استخرهایی بدون زمین و کف شدند.
مرد خیلی عظیم بود، شبیه خدایان اساطیری.
او به من گفت:
"چیزی به نام سر وجود دارد ولی چیزی به نام ته وجود ندارد.
اینگونه است که ابدیت پدید می آید."
گفتم:
"دقیقا مثل تنهایی."
او لبخندی زد و از دهانش ماه زاییده شد، سپس گفت:
"تو شبیه منی ولی از جنس من نیستی.
تنهایی تو آرامش قلبی توست.
نیاز تو هر دیگری نیست.
بلکه آن دیگری ست که از جنس خود تو باشد.
تحقق آرزوی عشق، وقتی درونت نورانی ست، خیلی ناممکن است.
نمی‌خواهم امید را از تو بگیرم.
اما جز به راه به هیچ چیز دیگر نام واقعیت نده."

©سوسن آفرین

.......

Ich habe letzte Nacht sehr schlecht geschlafen.
Obwohl ich mit einer langjährigen Freundin ausgegangen bin und eine tolle Zeit hatte.
Ich hatte eine schlechte Schlafqualität.
Aber ich hatte einen kurzen, aber sehr lebhaften Traum.
Ein Mann, dessen Gesicht ich nicht sehen konnte, stand neben einer großen, alten Metalltür.
Es regnete vom Himmel dermaßen, dass ich es noch nie so stark und schmerzhaft empfunden hatte.
Der Mann hob den Kopf.
Ich kannte ihn nicht.
Er lächelte und plötzlich breitete sich das Licht von der Seite der Metalltür über den ganzen Boden aus und die Regentropfen im Licht sahen aus wie Swimmingpool ohne Boden.
Der Mann war riesig, wie ein mythologischer Gott.
Er sagte zu mir:
„Es gibt so etwas wie den Kopf, aber so etwas wie den Boden gibt es nicht.
So entsteht die Ewigkeit.“
Ich sagte:
„Genau wie Einsamkeit.“
Er lächelte und ein Mond ist aus seinem Mund geboren.
Dann sagte er:
„Du hast Ähnlichkeit mit mir, aber Du bist nicht aus meiner Substanz.
Deine Einsamkeit ist der Frieden Deines Herzens.
Du brauchst nicht Jeden Anderen.
Sondern jemanden anderen, der von Deiner Art und Substanz ist.
Es ist sehr unwahrscheinlich, den Wunsch nach Liebe zu erfüllen, wenn man innerlich zu strahlend ist.
Ich möchte Dir die Hoffnung nicht nehmen.
Aber nenne nichts anderes Realität außer dem Weg.“

©Susan Afarin

.......

I slept very badly last night.
Although I went out with a long time friend and had a great time.
I had poor sleep quality.
But I had a short but very vivid dream.
A man whose face I couldn't see stood next to a large, old metal door.
It was raining from the sky in such a way that I had never felt it so hard and painful. The man raised his head.
I didn't know him.
He smiled and suddenly the light from the side of the metal door spread all over the ground and the raindrops in the light looked like bottomless swimming pools.
The man was huge, like a mythological god.
He said to me:
“There is existing such a thing like the head, but there is existing no such thing as the bottom.
This is how eternity comes into being.”
I said:
“Just like loneliness.”
He smiled and a moon is born from his mouth.
Then he said:
“You resemble me, but you aren't made out of my substance.
Your solitude is the peace of your heart.
You don't need anyone else.
But someone else who is like your type and is made out of your substance.
It is very unlikely to fulfill your desire for love if you are too radiant inside.
I don't want to take your hope away.
But call nothing else reality except the way.”

©Susan Afarin

در جام سخن، شراب جانان هم بود
در بین و میان آب حیات هم که بود
این جام ظریف اگر لب کس نفرود
تنها ز نبود پاکی دل خود بود

.....

Der Kelch der Rede enthielt auch göttlichen Wein
In der Mitte und drum herum gab es auch Wasser aus dem Jungbrunnen des Lebens
Falls dieses zarte Glas Jemandes Lippen nicht berührte
Der Grund war nur, Mangel an Reinheit seines eigenen Herzens

......

The cup of speech also contained divine wine
In the middle and around it there was also water from the fountain of youth of life
If this delicate glass doesn't touch someone's lips
The reason was only lack of purity of his own heart

©Susan Afarin

You could have a nice world of charm

You could be shy like from a farm

Don't search shortcomings in your arm

When you had to do with Mr.Harm

Harms just harm and know how to smarm

Never ignore if you feel alarm

(Little boy, don't say, she's mine

You let her down, she lives on Rhine

She is alone, but doesn't drink wine

She'll feel love if once sun'll shine)

©Susan Afarin

Never make a fault twice and don't do things you're not able to and or cause failure

I can't treat with money, for such investigations l've no advice nor trailer

Exactly the same applies to love, loveless beings, their coldness and behavior

We all will die, you could choose light and love or hate and greed, you are your own sailor

©Susan Afarin

I don't take your half feelings or the second hand love back, what you still want to offer me

I despise your generosity, it's for Superfacials good, pity won't make me glee

We didn't experience the same, therfore you want to repeat, where you have been with me

I don't give this place you've offered even as almes to whom you want a hero to be

We could make maybe a unique story, but your vanity, my naivity, lack of WE

When I'm alone, l feel sad, cause you're my only love, but you just wasted and destroyed me

©Susan Afarin

Please be a bit logical Joseph, you can't have adventages trough making in my life clutter

I was nice and loving, cause it's my nature and my love was true, therefore I was soft like butter

Nobody's perfect, also not you, but you think you're irresistible, begin, end and utter

I gave you thousand chances but for those who only harm, abuse, laugh at me, my heart won't flutter

Do l owe you anything? My arts're always mine, English was favor to you, for not sputter

What you have gained through me, may bring you luck, but you can't have me as friend for your offering gutter

©Susan Afarin

A part reim for "You are beautiful"

l don't owe you anything, l'm free
You owe me many thing, your sprit
Bluebell enjoy all of your tree

I can't love an empty frame
You sold your soul maybe earlier on devil

And you're now unloveable, and it wasn't she
You're spoiled oh Bluebell, don't ask, I'm not one of your tree

(Don't bother me everyday with your hints and remembering me how you hurt me.
Go and hurt others.
I'm immun and know you now.
I read my own text for high class boy.
You are mean and loveless.
I'm not a good and not to buy.
Sell me as you are used to.
You are not something special, at least not pleasant special.
Think and blame me as long as you wish.
I won't dance to your music, never again.
Cause you are not loyal, not morally and not gentle.
Have a nice life, Bluebell.
Don't scream in my brain.
I won't do anything for you.
Take what you need and sell it in your name.
I don't care about meaness on this earth.
It is an unseperatable part of the most human.
Such must be just left behind and nothing else, no matter how it hurt

There is no other way, Bluebell.
You will some day know that l was different but it would be very late.
So l don't care...)

©Susan Afarin

Own text for Tango for Evora
"Killing the dove"

No matter that you killed the dove
And also not a bean, you killed the love
The world of human, cares not about
They are only counting,
What they think it's worth

Mostly they are counting their medal
If running people over, no brake pedal
The main is that they win, rest equal
Forget 'bout humanity and the moral

But being selfish, cost us too much
We sell our souls, never get love to touch
So when we meet real love
We call it lie and overmuch

Don't let sadness come in, you're loving
Don't waste your time with those who're cunning
A good year shows itself through its spring

©Susan Afarin

Bild:Filmstars

بچه که بودم یادمه، پدرم خیلی از اوقات در خصوص فیلم‌هایی که یک زن در آن توجه دو یا چند مرد را به خود جلب کرده بود، با عصبانیت میگفت:
"دوستی مردها را فقط یک زن می‌تواند به هم بریزد!"
حتی آن زمان هم با خودم فکر میکردم، چه دوستی احمقانه ای که یک نفر سوم غریبه بتواند آن را از هم بپاشد.
هم حرف پدرم درست است و هم حرف من.
در اجتماع اغلب آدمها به دوست بودن با هم تظاهر میکنند و رابطه دوستی آنها عمیق نیست.
بنابر این هر اتفاق غیر عمیق دیگری هم می‌تواند فرم آن را تغییر دهد.
اما وقتی کلمات را شاهد میگیریم و معنای واقعی خودشان را در نظر می‌گیریم، هیچ دوست واقعی بخاطر یک مطلب زودگذر و یک نیاز پیش پا افتاده، وجدان و شرافت و دوستی خود را نمی‌فروشد.
پدر من مثل بیشتر آدمها در مورد احساسات و مسائل عاطفی سطحی بود.
من شبیه مادرم شدم.
به روابط عمیق فکر کردم.
سه زن به نام دوست و با خاطرات و شخصیت متفاوت، من را بخاطر مردی فروختند.
هیچکدام صاحب آن مرد نشدند و من هم خوشحالم که صاحب او نیستم.
اما آن سه زن را برای همیشه از زندگی خودم خارج کردم.
شرافت چیزی ست که هیچوقت مد نبوده ست.
دیشب فیلمی میدیدم به نام غریزه مادری، محصول 2023.
زنی که بخاطر سهل انگاری خودش، پسرش را از دست داد و بچه از پشت بام افتاد و مرد، تقصیر این اتفاق دردناک را گردن زن همسایه خود انداخت، که مثلا دوست او هم بود.
خودخواهی در انسانهای خودپرست باعث می‌شود که آنها برای پوشاندن ایراد و سهل انگاری خود، یک بی گناه را پیدا کنند و کاستی های خود را گردن او بیندازند.
این زن، همسایه های خود و حتی شوهر خودش را کشت، تا پسر همسایه را بتواند برای خودش داشته باشد و او را آداپت کند و جایگزین پسر خودش بکند.
اشتباهات خود را وقتی گردن کسی دیگر می‌اندازیم، شاید در اجتماع و از نظر قانونی مشکلی پیدا نکنیم، اما اگر یک اتم شرافت و وجدان داشته باشیم، مرگ را به این زندگی دروغین ترجیح می‌دهیم.
آنهایی که از داشتن شرافت و وجدان بری هستند، شاید به نظر خوشبخت ترین موجودات باشند.
اما مطلب اینجاست که جایی که آنها خود را قرار داده اند، جایگاه شامپانزه هاست.

©سوسن آفرین

.......

Ich erinnere mich, als ich ein Kind war, sagte mein Vater immer wütend über Filme, in denen eine Frau die Aufmerksamkeit von zwei oder mehr Männern auf sich zog. „Die Freundschaft zwischen Männern kann nur von einer Frau gebrochen werden!“ Schon damals dachte ich mir, was für eine dumme Freundschaft, die ein dritter Fremder zerstören könnte.
Sowohl die Worte meines Vaters als auch meine sind wahr.
In der Gesellschaft geben die meisten Menschen vor, Freunde zu sein, aber ihre Freundschaft ist nicht tief.
Daher kann jedes andere banale Ereignis seine Form ändern.
Aber wenn wir die Worte als Zeugen nehmen und ihre wahre Bedeutung berücksichtigen, wird kein wahrer Freund sein Gewissen, seine Ehre und seine Freundschaft für eine flüchtige Angelegenheit und ein triviales Bedürfnis verkaufen.
Wie die meisten Menschen ist mein Vater auch oberflächlich, wenn es um Gefühle und emotionale Angelegenheiten geht.
Ich wurde wie meine Mutter.
Ich dachte über tiefe Beziehungen nach.
Drei Frauen, sogenannte Freundinnen, mit unterschiedlichen Erinnerungen und Persönlichkeiten, verkauften mich für einen Mann.
Keiner von ihnen besaß diesen Mann und ich bin froh, dass er mir auch nicht gehört hat.
Aber ich habe diese drei Frauen für immer aus meinem Leben verbannt.
Ehre war noch nie in Mode.
Gestern Abend habe ich einen Film namens „Mutter Instinct“ gesehen, der 2023 produziert wurde.
Eine Frau, die ihren Sohn durch Vernachlässigung verlor und das Kind vom Dach fiel und starb, gab ihrer Nachbarnin, die auch ihre Freundin war, die Schuld an diesem schmerzhaften Vorfall.
Egoismus bei egoistischen Menschen führt dazu, dass sie einen unschuldigen Menschen finden und ihm die Schuld für ihre Mängel geben, um ihre eigene Schuld und Nachlässigkeit zu vertuschen.
Diese Frau nachher tötete ihre Nachbarn und sogar ihren eigenen Ehemann, damit sie den Sohn des Nachbarn für sich haben und ihn adoptieren und ihren eigenen Sohn ersetzen konnte.
Wenn wir jemand anderem die Schuld für unsere Fehler geben, finden wir vielleicht kein gesellschaftliches und rechtliches Problem, aber wenn wir ein Funken Ehre und Gewissen haben, ziehen wir den Tod diesem falschen Leben vor.

Diejenigen, die frei von Ehre und Gewissen sind, scheinen die glücklichsten Geschöpfe zu sein.
Aber der Punkt ist, dass der Platz, an dem sie sich niedergelassen haben, der Platz der Schimpansen ist.

©Susan Afarin

........

I remember when I was a child, my father would always say angrily about movies where a woman attracted the attention of two or more men.
“The friendship between men can only be broken by a woman!”
Even then I thought to myself what a stupid friendship that a third stranger could destroy.
Both my father's words and mine are true.
In society, most people pretend to be friends, but their friendship is not deep. Therefore, any other banal event can change its form.
But if we take the words as witnesses and consider their true meaning, no true friend will sell his conscience, his honor and his friendship for a fleeting affair and a trivial need.
Like most people, my father is also superficial when it comes to feelings and emotional matters.
I became like my mother.
I thought about deep relationships.
Three women, so-called friends, with different memories and personalities, sold me for a man.
None of them owned this man and I'm glad he wasn't mine either.
But I have banned these three women from my life forever.
Honor has never been fashionable.
Last night I saw a movie called Mother Instinct, produced in 2023.
A woman who lost her son due to neglect and the child fell from the roof and died blamed the painful incident on her neighbor who was also her friend.
Selfishness in selfish people leads them to find an innocent person and blame him for their own shortcomings in order to cover up their own guilt and negligence.
This woman later killed her neighbors and even her own husband so that she could have the neighbor's son for herself and adopt him and replace her own son.
If we blame someone else for our mistakes, we may not find a social and legal problem, but if we have a shred of honor and conscience, we prefer death to this false life.
Those who are free from honor and conscience seem to be the happiest creatures. But the point is that the place where they settled is the place of the chimpanzees.

©Susan Afarin

Own composition, "Love, you mean happiness"
"عشقا عشقا تو را خوش است"

عشقا، عشقا، تو را خوش است
عشقا عشقا، تو را خوش است

Feet are tied to the earth
Eyes are stared at sea firth
Don't think of all the dearth
Enjoy your own heart berth

عشقا، عشقا، تو را خوش است
عشقا ، عشقا ، تو را خوش است
عشقا، عشقا، تو را خوش است
عشقا ، عشقا ، تو را خوش است

No contract for your birth
But you sculpt your life's girth
Don't let pick up your nice mirth
But keep your solacing worth

عشقا،عشقا ، تو را خوش است
عشقا ، عشقا ، تو را خوش است

یا من هو،
یا من هو،
God was blue
God was blue,
I don't call God, but the rue

یا من هو،
یا من هو،

And l drew,
And l drew
Till l saw the morning dew

©Susan Afarin
(Translation of the Persian part:

Love you mean happiness
Love you mean happiness

Oh, You inner God
Oh, You inner God

©Susan Afarin

امروز توی کامپیوترم، سعی کردم خیلی چیزها را مرتب کنم.
من هم از تکنیک بیزارم و هم ناشی.
این کارها را دوست ندارم، خسته ام می‌کنند.
اما چاره ای هم نیست.
.همه مان در این قرن شبیه به بچه هایی هستیم که صبح تا شب با اسباب بازی هایی که خراب کرده اند ور می‌روند تا درستش کنند.
من هم استثنا نیستم.
صدا، تصویر، متن...
همه را در فضا رها میکنم، بدون اینکه مرکز تولیدی مثل رادیو باشم.
و تازه من به اندازه تی نیجرها و جوان‌ها با موبایل مشغول نیستم.
کاری تولید میکنم که نمیفروشم.
نمی‌دانم به آن چه میگویند.
وقت دور ریختن؟!
هنر؟!
از آگهی روی کلیپ سونات مهتاب تعجب کردم.
خود یوتیوب می‌کند؟!
من از آگهی بیزارم، تقریبا به اندازه فوتبال.
باید بیشتر تبخیر شوم.
در هر حال به زودی وقتم خیلی کم خواهد بود.
فعالیت اینترنتی ام هم کمتر خواهد شد.
امروز به تستوسترون از زاویه دیگری نگاه کردم.
از طرفی با آدرنالین همزمان، دوز قدرت و تحریک اعصاب سمپاتیک را دو برابر میکند.
از طرف دیگر نیاز جنسی را هم بالا می‌برد و تخلیه آن لازم است.
فوتبال بخاطر شدت و سرعت آن، ایده خوبی برای جلوگیری از بروز عوارض جانبی این هورمون است.
تحرک جسمی برای تخلیه آن خیلی مهم است.
مردها وقتی جا می افتند، خیلی جذاب تر می‌شوند.
آنهایی که از زندگی می آموزند و عشق را تجربه کرده اند و عشق را هدیه کرده اند، شفافیت روحی و جذابیت فیزیکی پیدا می‌کنند.
امروز عکسهای ویدئویی از "پروژه آلن پارسون"، ترانه "آخرین خداحافظی"را نگاه میکردم.
چقدر این ترانه لطیف و پر احساس است.
من قسمت اول ترانه را بیشتر دوست دارم.
صدایی اینگونه را چه کسی ست که باور نکند؟!
من این عشق را در صدای کسی دیگر جوری دوست داشتم که لرزه به تنم می افتاد.
اما او عشق را برای زنان دیگر می‌خواند.
چیزهایی که برای من خواند، همه را دور ریختم.
یک مشت دروغ و ادعا و موهومات متکبرانه.
عشق یک موهبت است.
اجبار نیست.
تو میتوانی او را مثل یک کبوتر زیر پاهایت له کنی و بگویی، من فیل هستم!
اما عشق واقعی خیلی کم اتفاق می افتد.
مطلب خود این آدمها نیستند.
گلهای رز در جهان میلیاردها و میلیاردها وجود دارند.
اما یکی از آنها گل رز شازده‌کوچولو بود.
احساسی که در این ترانه نهفته ست، یک جدایی عجیب و بهت زده و مات است و این صدا زیبایی های رابطه و سکوت آرام قبول واقعیت را بازپس می‌دهد.
مثل ترانه "طبیعتا" از "گیلبرت او سولیوان"، که احساس یک انسان بی پناه و پردرد و بهت زده در شولای غم است که او با صدای دوست داشتنی اش رها می‌کند و تنهایی او قلب آدم را میشکند.
یا لطافت صدای "نات کینگ کول" در ترانه "اسمایل"، که من فروتنی و قدرت را در آن همزمان میبینم.
زندگی زیباست برای ادامه دادن در شرایط سخت، قوت قلب دادن به دیگرانی که دوستشان داریم.
این مردها نیستند که ما زنان عاشق آنها می‌شویم.
بلکه آن احساسی ست که درون ما بخاطر آنها بوجود می‌آید.
وقتی آنها را نمی‌شناسیم، با صدا، نگاه، برخورد و وقتی به ما نزدیکتر هستند با رفتار و عکس‌العمل هایشان.
کسی که تو را بخاطر خودت دوست دارد، وقتی با تو در یک کلام، گفتگو، دیالوگ، بحث، چت، تلفن، وارد می‌شود، چون تو برایش مطلوب هستی و او تو را بخاطر خودت می‌خواهد و جز تو با هیچ زن دیگری روی کره زمین چنین حسی را ندارد....
این قدرتی ست که من می‌توانم به پارتنرم بدهم، اگر عاشقش شوم و فکر کنم که او هم دوستم دارد.
اگر روزی مردی وارد زندگی من بشود که بخواهد مرا عاشق خودش کند، باید او احساسی دلاویز باشد، مثل گلهای تازه درخت شاه بلوط که سکر آنها آدم را به خواب می‌برد.

©سوسن آفرین

.....

Heute habe ich am Computer versucht, viele Dinge zu organisieren.
Ich bin sowohl angewidert von der Technik als auch unwissend.
Ich mag diese Dinge nicht, sie machen mich müde.
Aber es gibt keinen anderen Weg.
Wir alle in diesem Jahrhundert sind wie Kinder, die von morgens bis abends mit den Spielzeugen herumlaufen, die sie kaputt gemacht haben, um sie zu reparieren.
Ich bin keine Ausnahme.
Ton, Bild, Text...
Ich lasse alles im Weltraum, ohne ein Produktionszentrum wie das Radio zu sein. Und ich bin nicht so sehr mit Mobiltelefonen beschäftigt wie Teenager und junge Leute.
Ich produziere etwas, das ich nicht verkaufe.
Ich weiß nicht, wie man es nennt.
Zeitverschwendung?!
Kunst?!
Ich wurde von der Werbung auf meinem Moonlight Sonata-Clip von Beethoven überrascht.

Macht YouTube das selbst?!
Ich hasse Werbung, fast so sehr wie Fußball.
Ich muss in jeder Hinsicht noch mehr verdunsten.
Auf jeden Fall werde ich bald keine Zeit haben.
Meine Internetaktivität wird geringer sein.
Heute habe ich Testosteron aus einem anderen Blickwinkel betrachtet.
Einerseits verdoppelt es gleichzeitig mit Adrenalin-Ausschüttung die Dose an Stärke und Stimulation der sympathischen Nerven.
Andererseits erhöht es das sexuelle Bedürfnis und es ist notwendig, es zu stillen. Aufgrund seiner Intensität und Geschwindigkeit ist Fußball eine gute Idee, um die Nebenwirkungen dieses Hormons zu vermeiden.
Um ihn loszuwerden, ist körperliche Aktivität sehr wichtig.
Männer sind viel attraktiver, wenn sie eine Reife erreichen.
Wer aus dem Leben lernt und Liebe erfahren und geschenkt hat, wird spirituelle Klarheit und körperliche Attraktivität finden.
Heute habe ich mir beim Ordnen von PC mir die Videofotos vom „Alan Parson Project“, für den Song „The Last Goodbye“, angeschaut.
Wie zärtlich und emotional dieses Lied ist.
Mir gefällt der erste Teil des Liedes besser.
Wer glaubt so einer Stimme nicht?!
Ich liebte diese Liebe in der Stimme eines anderen so sehr, dass ich schauderte.
Aber er singt anderen Frauen Liebe.
Ich habe alles weggeworfen, was er gegen mich gesungen hat.
Eine Menge Lügen, Behauptungen und arrogante Wahnvorstellungen.
Liebe ist ein Geschenk.
Es gibt keinen Zwang.
Du kannst ihn wie eine Taube unter Deinen Füßen zertreten und sagen:
„Ich bin ein Elefant!“
Aber wahre Liebe kommt sehr selten vor.
Es geht nicht um diese Leute selbst.
Es gibt Milliarden und Abermilliarden Rosen auf der Welt.
Aber einer von ihnen war die Rose des kleinen Prinzen.
Die in diesem Lied verborgene Emotion ist eine seltsame, fassungslose und zarte Trennung, und diese Stimme rundet die Schönheit der Beziehung und die ruhige Stille der Akzeptanz der Realität.
Wie das Lied „Naturally“ von Gilbert O' Sullivan“, das das Gefühl eines hilflosen, Schmerztragenden und verwirrten Menschen in den Tiefen der Trauer widerspiegelt, die er mit seiner schönen Stimme auslöst, und seine Einsamkeit bricht einem das Herz.
Oder die Zärtlichkeit von "Nat King Cole's" Stimme im Song „Smile“, in dem ich Bescheidenheit und Stärke zugleich sehe.
Es ist schön, das Leben unter schwierigen Umständen weiterzuführen und anderen, die wir lieben, Kraft zu geben.
Es sind nicht die Männer, in die wir Frauen uns verlieben.
Vielmehr ist es das Gefühl, das durch sie in uns entsteht.
Wenn wir sie noch nicht kennen, dann anhand ihrer Stimme, ihres Blicks, ihres Kontakts können wir sie betrachten und wenn sie uns näher sind, anhand ihres Verhaltens und ihrer Reaktionen.
Ein Mensch, der Dich um Deiner selbst willen liebt, wenn er sich auf ein Gespräch, einen Dialog, eine Diskussion, einen Chat oder ein Telefon einlässt, weil Du für ihn begehrenswert bist und er Dich für sich selbst allein haben will, und Dieses mit keiner anderen Frau auf dem Planeten außer Dir fühlt...
Das ist die Kraft, die ich meinem Partner geben kann, wenn ich mich in ihn verliebe und denke, dass er mich auch liebt.
Wenn eines Tages ein Mann in mein Leben tritt, der mich dazu bringen will, mich in ihn zu verlieben, muss er eine emotionale Freude sein, wie die frischen Blüten der Kastanie, deren Duft einen betören lässt.

©Susan Afarin

........

Today I tried to organize a lot of things on the computer.
I am both disgusted by technology and ignorant.
I don't like these things, they make me tired.
But there is no other way.
All of us in this century are like children who run around from morning to night with the toys they broke in order to repair them.
I am no exception.
Sound, image, text...
I leave everything in space without being a production center like radio.
Although I'm not as into cell phones as teenagers and young people.
I produce things that I don't sell.
I don't know what to call it.
Waste of time?!
Art?!
I was surprised by the advertisement on my Moonlight Sonata clip by Beethoven. Does YouTube do that itself?!
I hate advertising, almost as much as I hate football.
I have more to evaporate in every way.
In any case, I won't have time soon.
My internet activity will be lower.
Today I looked at testosterone from a different perspective.
On the one hand, it doubles the dose of strength and stimulation of the sympathetic nerves at the same time as adrenaline is released.
On the other hand, it increases sexual desire and it is necessary to satisfy it. Because of its intensity and speed, soccer is a good idea to avoid the side effects of this hormone.
To get rid of it, physical activity is very important.
Men are much more attractive when they reach maturity.
Those who learn from life and have experienced and given love will find spiritual clarity and physical attractiveness.
Today, while organizing my PC, I looked at the video photos from the “Alan Parson Project” for the song “The Last Goodbye”.
How tender and emotional this song is.
I like the first part of the song better.
Who doesn't believe a voice like that?!
I loved this love in someone else's voice so much that I shuddered.
But he sings love to other women.
I threw away everything he sang against me.
A lot of lies, claims and arrogant delusions.
Love is a gift.
There is no compulsion.
You can crush him like a dove under your feet and say:
“I am an elephant!”
But true love is very rare.
It's not about these people themselves.
There are billions and billions of roses in the world.
But one of them was the little prince's rose.
The emotion hidden in this song is a strange, stunned and tender separation, and this voice completes the beauty of the relationship and the calm silence of accepting reality.
Like the song "Naturally" by Gilbert O' Sullivan", which reflects the feeling of a helpless, pain-bearing and confused person in the depths of grief that he inspires with his beautiful voice and his loneliness breaks your heart.
Or the tenderness of "Nat King Cole's" voice in the song "Smile", in which I see modesty and strength at the same time.
It's nice to carry on life under difficult circumstances and give strength to others we love.
It's not the men we women fall in love with.
Rather, it is the feeling that they create in us.
If we don't know them yet, we can look at them through their voice, their look, their contact, and when they are closer to us, through their behavior and their reactions. A person who loves you for your own sake when he engages in a conversation, a dialogue, a discussion, a chat or a telephone because you are desirable to him and he wants you for himself alone, and that he won't have the same feeling, the same THIS with any other woman on the planet feels like you...
This is the strength I can give to my partner when I fall in love with him and think that he loves me back.
If one day a man comes into my life who wants to make me fall in love with him, he must be an emotional joy, like the fresh blossoms of the chestnut, whose scent enchants you.

©Susan Afarin

Own lyrics for NAT King Cole's Smile
"Aisle"

Aisle,
Could be lonely like an isle
But you must good memories file
And stay young through smile
Even when it sounds trivial
Your heart can not end in mile
Life isn't wish concert or dial
Therfore you can't surley say, I'll
Enjoy your own aisle

Decorate it with love and smile
Take good care, cause of other's rile 
Cause there are thoughts, they can't heal
No matter, got love to feel
They pick up your nice smile
Just for being cruel and vile
They call it smartness pure and pile
When others cry, they guile

Aisle,
Life is a colorful way, an aisle
Thrive to wonderful scents, and smile
We could reach goals and touch the sky,
We could learn more and wonderwhile
We could search the reasons why
The primrose wants to blossom, not die
And if the life is holy to you
Others have the same style

©Susan Afarin

یکی از کارها و عادت‌های سگها فضولی ست.
لیلی-سو از طرفی خیلی خوشحال است که سگ وجودش، داگی مراقب او و دیگران است.
اما داگی، پرهای ریخته لیلی-سو و داکی را گاه زیادی می‌جوید و بعد مجبور میشد عطسه کند.
او به همه نقاط ذهن لیلی-سو سفر می‌کرد و دنبال نقص فنی و واشرهای خراب و پیچ های کهنه می‌گشت.
اما او یک کشف بزرگ کرد و بابت آن لیلی-سو خیلی خوشحال شد.
آنهم پیدا کردن "بعی" بره خنگ و بی گناه درون لیلی-سو بود.
اینطوری لیلی-سو و بقیه دوستانش می‌توانستند راحت تر حرکت کنند و داگی لازم بود فقط از بعی مراقبت کند.
آنها همگی بعی را بغل کردند، چون او خیلی زیادی خنگ خدا و دوست داشتنی بود.
لیلی-سو امروز یاد بلبل وجودش افتاد و اینکه چرا به او نامی نداده است.
بلبل درون او قبل از تهاجم آستم خیلی راحت می‌خواند ولی الان اسپری و داروهای آستم مصرف می‌کند و برای همین هم بیشتر وظایفش را به داکی محول کرده بود.
اسم او "بُلی" بود.
بُلی وقتی به صدای زیبای آواز زیبای خواهرش مینا گوش میداد و یا با خواهر دیگرش لالی-لو تلفنی حرف می‌زد، یاد قدرت و لطافت صدای خودش قبل از آستم می افتاد.
هر از گاهی، آستم لیلی-سو را کمتر آزار می‌کند و اینگونه بُلی هم کمی ترانه می‌خواند.
لیلی-سو به همگی گفت:
"ما همگی باید مراقب بعی باشیم، چون داگی هم تمام وقتش را نمی‌تواند صرف او کند.
هر موجودی یک بعی در وجودش دارد که باید از او مراقبت کند تا موجودات دروغین و اشتباه او را از راه زندگی درست او دور نکنند.
اما اگر اینطوری بخواهیم پیش برویم، تا سال آینده باید برای خودمان و موجوداتی که داگی یافت می‌کند، یک مزرعه بخریم.
مزرعه لیلی-سو و دوستان! "

©سوسن آفرین

.......

Eine der Aktivitäten und Gewohnheiten von Hunden ist neugierig zu sein.
Lilly-Sue hingegen ist sehr froh, dass ihre Hundin Dogy sich um sie und andere kümmert.
Aber Dogy kaute oft auf den abgeworfenen Federn von Lilly-Sue und Ducky herum und musste dann niesen.
Sie bereiste alle Teile von Lilly-Sues Gedanken und suchte nach technischen Fehlern, kaputten Unterlegscheiben und alten Schrauben.
Aber sie machte eine großartige Entdeckung und Lilly-Sue freute sich sehr darüber. Es ging darum, „Baei“, das dumme und unschuldige Lamm in Lilly-Sue, zu finden. Auf diese Weise konnten sich Lilly-Sue und der Rest ihrer Freunde leichter bewegen und Dogy musste sich nur um Baei kümmern.
Sie alle umarmten Baei, weil sie so göttlich unwissend und liebenswert war.
Lilly-Sue erinnerte sich heute an die Nachtigall ihres Wesens und daran, warum sie ihr keinen Namen gegeben hatte.
Früher konnte die Nachtigall in ihr vor dem Asthmaanfall sehr gut singen, aber jetzt benutzt sie Sprays und Asthmamedikamente, und deshalb hat sie Ducky die meisten ihrer Aufgaben übertragen.
Ihr Name ist „Boly“.
Als Boly der schönen Stimme ihrer Schwester Mina lauschte oder mit ihrer anderen Schwester Lally-Lue telefonierte, erinnerte sie sich an die Stärke und Sanftheit ihrer eigenen Stimme vor Asthma.
Von Zeit zu Zeit stört Lilly-Sues Asthma sie weniger und so singt Boly ein wenig. Lilly-Sue sagte zu allen:
„Wir müssen uns alle um Baei kümmern, denn auch Dogy kann nicht ihre ganze Zeit mit ihr verbringen.“
Jedes Lebewesen hat eine Baei in sich, das sich um Es kümmern muss, damit falsche lügnerische Wesen ihn nicht von seiner richtigen Lebensweise abbringen. Aber wenn wir weiterhin neue Mitglieder haben, müssen wir bis zum nächsten Jahr eine Farm für uns und die Kreaturen kaufen, die Dogy findet.
Lilly-Sue's Farm und Freunde! "

©Susan Afarin

.....

One of dogs' activities and habits is being curious.
Lilly-Sue, on the other hand, is very happy that her dog Dogy takes care of her and others.
But Dogy often chewed on Lilly-Sue and Ducky's shed feathers and then sneezed. She traveled to every part of Lilly-Sue's mind, looking for technical errors, broken washers, and old screws.
But she made a great discovery and Lilly-Sue was very happy about it.
It was about finding “Baei”, the stupid and innocent lamb in Lilly-Sue.
This way, Lilly-Sue and the rest of her friends could move more easily and Dogy only had to worry about Baei.

They all hugged Baei because she was so divinely ignorant and lovable.
Today Lilly-Sue remembered the Nightingale's nature and why she hadn't given her a name.
The nightingale in her used to be able to sing very well before the asthma attack, but now she uses sprays and asthma medication, and so she has given most of her duties to Ducky.
Her name is “Boly”.
As Boly listened to her sister Mina's beautiful voice or spoke on the phone with her other sister Lally-Lue, she remembered the strength and gentleness of her own voice before asthma.
From time to time, Lilly-Sue's asthma bothers her less and so Boly sings a little. Lilly-Sue said to everyone:
“We all have to take care of Baei because even Dogy can’t spend all her time with her.”
Every living being has a Baei within him that must take care of It so that false lying beings don't distract him from his right way of life.
But if we keep having new members and the creatures Dogy finds, by next year we'll have to buy a farm for ourselves.
Lilly-Sue's Farm and Friends! "

©Susan Afarin

Own lyrics for NAT King Cole's Smile
"Aisle"

Aisle,
Could be lonely like an isle
But you must good memories file
And stay young through smile
Even when it sounds trivial
Your heart can not end in mile
Life isn't wish concert or dial
Therfore you can't surley say, I'll
Enjoy your own aisle

Decorate it with love and smile
Take good care, cause of other's rile 
Cause there are thoughts, they can't heal
No matter, got love to feel
They pick up your nice smile
Just for being cruel and vile
They call it smartness pure and pile
When others cry, they guile

Aisle,
Life is a colorful way, an aisle
Thrive to wonderful scents, and smile
We could reach goals and touch the sky,
We could learn more and wonderwhile
We could search the reasons why
The primrose wants to blossom, not die
And if the life is holy to you
Others have the same style

©Susan Afarin

A song for gamers and players.

l am used to live my life without games.

Games just disgust me, no interesst of deceite and cheat.

l'm happy not to be such a hero!

©Susan Afarin

امروز لالی-لو با تعجب از لیلی-سو پرسید:
"لیلی اونی که توی عکس دیشبت، دستت بود، چی بود؟!
لیلی-سو خنده اش گرفت چون ایده اردک وجودش در جیب پیشبند لباس یک ایده قدیمی بود.
لیلی-سو از مادرش شنیده بود که قبل از تولد لیلی-سو مادر او یعنی مادربزرگ لیلی-سو  که به او عزیز می‌گفتند، جوجه مرغ حیرانی را پیدا کرده بود و او را همه جا با خودش می‌برد.
برای اینکه جوجه زیر پا زخمی و له نشود، مخصوص او یک جیب برای پیشبند آشپزخانه و پیراهن‌های بلند خانه اش دوخته بود و جوجه را در آن نگه داری می‌کرد.
لیلی-سو با وجود آنکه می‌داند تمامی این دوستانش، در وجود خودش هستند، از رنگارنگ بودن و تفاوتهای آنها در شکل ظاهری هم لذت میبرد.
لیلی-سو چند روز پیش ترانه شب بلند حمیرا را با متن انگلیسی که خودش نوشته بود، خواند و احساس اردک بودن تمام وجودش را فرا گرفت.
حمیرا خواننده مورد علاقه او نیست ولی این ترانه قشنگ است.
صدای خیلی تیز و تند حمیرا با صدای تودماغی لیلی-سو جهانی فاصله دارند.
اما لیلی-سو بعد از ضبط ترانه وقتی خنده های خودش تمام شدند به این فکر کرد که قواعد تا زمانی که مشکل برای کسی درست نکنند، قابل انعطاف هستند.
اگر کسی تو را کنار خیابان ببیند که با بیل ماست میخوری، حتما از تو عکس می‌گیرد و توی اینستاگرام می‌گذارد، تا همه دوستانش هم به تو بخندند.
آیا خندیدن آنها مهم است؟!
تو که در هر حال اینستاگرام نداری که ببینی چه کامنت های دور از سلول‌های مغزی برای تو نوشته می‌شود.
مهم اینست که تو تنها کسی بودی که سعی خودش را کرده، برای قاشق یک آلترناتیو پیدا کند.
از سی هزار سال پیش به این طرف همو ساپینس با استفاده از هوش برتر خود هم برای بقای خود روش‌های عجیب غیر اخلاقی پیدا کرد و هم تفریحات ناسالم ذهنی.
او از طرفی در سالن‌های ورزش و استادیوم ها جسمش را قدرتمندتر می‌کند و از طرف دیگر مغزش مثل دنبه آبگوشت تحلیل می‌رود و میپکد و همه جا را چرب می‌کند.
خندیدن آدمیزاد در این برهه زمان غمناک است.
این بخاطر ملانکولی و دپرسیون و خجالت او در خصوص کم کاری اجتماعی او نیست.
بلکه بخاطر این غمناک است که هنوز مثل شمپانزه ها از آزار و شکست و بحران و ترس دیگران احساس لذت می‌کند.
او یک تیم را برای دوست داشتن انتخاب می‌کند و آرزو می‌کند که تیم مقابل او ببازد، چه چهار سال و چه چهل یا هشتاد سالش باشد.
توپها و تی شرت ها، دروازه ها و چمنها، های تک شده اند ولی تفکر انسان برای یافتن یک بازی که بتواند همه را با عشق دور هم جمع کند، هیچ رشدی نداشته است.
لیلی-سو وقتی جوان بود والی بال و پینگ پنگ بازی می‌کرد ولی هیچوقت بازی دیگران را نگاه نمی‌کرد.
شاید او خیلی سنتی و قدیمی باشد.
اما از دید او بازی و ورزش حرکتی هستند و هیچکس روی کاناپه خانه خودش جلوی تلویزیون نمی‌تواند اینگونه ورزش کند و فضولی کردن و نگاه کردن دیگران هم هیچ لذتی ندارد.
لیلی-سو دیروز وقتی توی یک کافه رستوران که اغلب هنردوستان و طرفداران جاز در آن تردد می‌کنند، تلویزیون عظیم دیواری را کشف کرد که خوشبختانه بدون صدا بود و هنوز موزیک زیبای جاز پخش می‌شد.
او رفتار آدمها را با این تصویر عظیم نگاه کرد و متعجب شد، چون برخی حتی جمع دوستانه خود را از میزها به هم زدند تا بتوانند به این جعبه جادویی چشم بدوزند.
لیلی-سو با خودش فکر کرد:
"نمی‌دانم ولی فکر میکنم اگر بازیکن بودم و همه از من توقع خاصی داشتند، توپ را روی زمین می‌گذاشتم و میرفتم.
چون من همیشه بازی را هم برای خودش انجام دادم، نه دیگران."

©سوسن آفرین
......

Heute fragte Lally-Lue, die Lilly-Sue überrascht:
„Lilly, was war das in Deiner Hand auf dem Foto von gestern Abend?!
Lilly-Sue lachte, weil die Idee einer Entenküke in der Schürzentasche eine alte Idee war. Lilly-Sue hatte von ihrer Mutter gehört, dass ihre Mutter, Lilly-Sues Großmutter, die sie Aziz nannten, vor Lilly-Sues Geburt ein Zwerghuhnküken gefunden hatte und es überallhin mitnahm. Damit das Küken nicht verletzt und unter Füßen zerquetscht wurde, hatte sie eine Tasche für ihre Küchenschürze und ihren langen Kleider eingenäht und bewahrte das Küken darin auf.
Obwohl Lilly-Sue weiß, dass all diese Freunde in ihr stecken, genießt sie auch deren Buntheit und Unterschiede im Aussehen.
Vor ein paar Tagen singte Lilly-Sue Homeyras Lied, "lange Nacht" mit dem englischen Text, das sie selbst geschrieben hatte, und das Gefühl, eine Ente zu sein, erfasste ihr ganzes Wesen.

Homeyra ist nicht ihre Lieblingssängerin, aber dieses Lied ist wunderschön. Homeyras sehr scharfe und hohe Stimme ist eine Welt weit entfernt von Lilly-Sue kehliger Nasen-Stimme.
Aber nachdem sie das Lied aufgenommen hatte und ihr Lachanfall vorbei war, dachte Lilly-Sue, dass die Regeln flexibel seien, solange sie niemandem Ärger bereiten.
Wenn Dich jemand auf der Straße sieht, wie Du mit einer Schaufel Joghurt isst, wird er auf jeden Fall ein Foto von Dir machen und es auf Instagram posten, damit alle seine Freunde Dich auch auslachen können.
Ist es wichtig, dass sie Dich auslachen?!
Auf jeden Fall hast Du kein Instagram, um sehen zu können, welche Kommentare fernab von Gehirnzellen über Dich geschrieben werden.
Wichtig ist, dass Du der Einzige warst, der versucht hat, eine Alternative für den Löffel zu finden.
Seit 30.000 Jahren entdeckt der Homo sapiens mithilfe seiner überlegenen Intelligenz immer wieder weitere seltsame, unethische Überlebensmethoden sowie geistig ungesunde Unterhaltung.
Einerseits stärkt er seinen Körper in den Fitnessstudios und Stadien, andererseits schrumpft und verdickt sich sein Gehirn wie der Schafschwanz einer Brühe und macht alles fettig.
Es ist traurig, in diesen Zeiten zu lachen.
Nicht wegen der Melancholie und Depression oder Scham über seinen Mangel an sozialer Aktivität.
Vielmehr ist es traurig, weil er immer noch Freude an der Belästigung, dem Scheitern, der Krise und der Angst anderer hat, immer noch wie Schimpansen.
Er sucht sich eine Mannschaft aus, die er liebt, und wünscht sich, dass die andere Mannschaften verlieren, egal ob er vier, vierzig oder achtzig Jahre alt ist.
Bälle und T-Shirts, Tore und Rasen sind High Tec geworden, aber das menschliche Denken hat sich nicht entwickelt, um ein Spiel zu finden, das alle in Liebe zusammenbringen kann.
Als sie jung war, spielte Lilly-Sue Volleyball und Tischtennis, aber sie sah nie anderen beim Spielen zu.
Vielleicht ist sie zu traditionell und altmodisch.
Aber aus ihrer Sicht sind Spiele und Sport Bewegung, und niemand kann sich auf der heimischen Couch vor dem Fernseher so bewegen, und es macht keinen Spaß, andere bei Bewegung zu beobachten.
Gestern entdeckte Lilly-Sue in einem von Kunstliebhabern und Jazzfans frequentierten Restaurantcafé einen riesigen Wandfernseher, der glücklicherweise stumm geschaltet war und immer noch wunderschöne Jazzmusik gespielt wurde.
Sie betrachtete das Verhalten der Menschen mit diesem riesigen Bild und war überrascht, denn einige lösten sich sogar von ihrer freundlichen Gruppe von den Tischen, damit sie einen Blick auf diese Zauberkiste werfen konnten.
Lilly-Sue dachte bei sich.
„Ich weiß es nicht, aber ich denke, wenn ich ein Spieler wäre und jeder besondere Erwartungen an mich hätte, würde ich den Ball auf den Boden legen und gehen.“ Weil ich das Spiel immer für mich selbst gespielt habe, nicht für andere.

©Susan Afarin

.....

Today Lally-Lue asked, which surprises Lilly-Sue:
“Lilly, what was that in your hand in the photo from last night?!
Lilly-Sue laughed because the idea of ​​a duckling in the apron pocket was an old idea.
Lilly-Sue had heard from her mother that her mother, Lilly-Sue's grandmother, whom they called Aziz, had found a bantam chick before Lilly-Sue was born and took it with her everywhere.
So that the chick wouldn't be injured and crushed underfoot, she had sewn a pocket for her kitchen apron and long dresses and kept the chick in it.
Although Lilly-Sue knows that she has all these friends inside her, she also enjoys their diversity and differences in appearance.
A few days ago, Lilly-Sue sang Homeyra's song, "Long Night" with the English lyrics that she wrote herself, and the feeling of being a duck took over her entire being. Homeyra isn't her favorite singer, but this song is beautiful.
Homeyra's very sharp and high-pitched voice is a world away from Lilly-Sue's throaty, nasal voice.
But after she recorded the song and her bout of laughter was over, Lilly-Sue thought the rules were flexible as long as they didn't cause anyone trouble.
If someone sees you on the street eating yogurt with a scoop, they will definitely take a photo of you and post it on Instagram so all his friends can laugh at you too. Does it matter that they laugh at you?!
In any case, you don't have Instagram to see what comments are written about you far from any brain cells.
The important thing is that you were the only one who tried to find an alternative to the spoon.
For 30,000 years, Homo sapiens have used their superior intelligence to discover strange, unethical survival methods and mentally unhealthy entertainment.
On the one hand, he strengthens his body in the gyms and stadiums, but on the other hand, his brain shrinks and thickens like the sheep's tail in a broth, making everything greasy.
It's sad to laugh in these times.
Not because of the melancholy and depression or shame over his lack of social activity.
Rather, it's sad because he still takes pleasure in the harassment, failure, crisis, and fear of others, still like chimpanzees.
He picks a team he loves and wants other teams to lose, whether he's four, forty or eighty years old.
Balls and t-shirts, goals and turf have become high tech, but human thinking has not evolved to find a game that can bring everyone together in love.
When she was young, Lilly-Sue played volleyball and table tennis, but she never watched others play.
Maybe she's too traditional and old-fashioned.
But from their point of view, games and sports are exercise, and no one can move like that on the couch at home in front of the TV, and it's no fun to watch others move.
Yesterday, in a restaurant café frequented by art lovers and jazz fans, Lilly-Sue discovered a huge wall-mounted television that was fortunately muted and still playing beautiful jazz music.
She looked at the behavior of the people with this huge image and was surprised because some of their friendly group even broke away from the tables so that they could take a look at this magic box.
Lilly-Sue thought to herself.
"I don't know, but I think if I were a player and everyone had special expectations of me, I would put the ball on the ground and leave."
Because I have always played the game for myself, not for others.

©Susan Afarin

"Bello Wow"

You never loved me,
You always doubt me,
Bello wow, Bello wow, Bello wow, wow wow
You always hurt, you always hurt me Bluebell,
You always hurt, hurt, hurt hurt me, Bluebell

©Susan Afarin

Based on Bella Ciao

Do you have HIV? Hepatitis C?!
No problem, l love you, we will use condoms!
Do you have depression and low self confidence?!
No problem, l love you, I will strengthen and protect you.
Do you have a bad family and feel alone?!
No problem, l love you, l will help you and give you so much love, so that you could endure them better.
Do you have no money or fame?!
No problem, l love you, l don't want to have fame and we will share what we have together.( l don't mean that parasites and criminals have entry. No. They are narcissts too)!
Do you have a very dangerous illness and will soon die?!
No problem, I love you, I will hold your hands and care for and nurse you till you close your eyes.
But...

lf you are perverted, then l'm rally sorry.

No way.
Do you have God-Complex, are you vain and arrogant, you abuse and laugh at people who are in need and pain, you love sarcasm and are a narcisst?!
I can't help you and l can't love you and we will never come together.
Have a nice life.

©Susan Afarin

Narcissm,
To me is that the best tourism
I don't care about all other ism
Oh I'm loving, for my narcissm

Luckily,
I'm the most beautiful destiny
I can't know, why you feel lonesome, jee
Oh, my narcissm make you feel lucky

Why should all people need love
Love is just my fate, you see
I must be loved from all of you,
Cause I'm a narcisst

Narcissm
I'm dissatisfied and frostrated
Why all people are so dumb to Pilger
I'm their own God, their destiny

Hu Hu Hu....

(The Beatles, Yesterday)

©Susan Afarin

Narcissm is unluckily translated as self protection and nowaday we see many people with enormous self confidence but at cost of innocent people.
When we need only "Me" then I have to go in a forest and let God serve me, cause l don't need anyone.
A narcisst told me once, All people must love me!
Narcissts are successful, wealthy, famous?!
Thank you.
I prefer to stay meaningless.

©Susan Afarin

دیشب خواب یک مهمانی میدیدم.
در این خواب انگار آدم دیگری بودم.
بیست سال جوانتر، یک شوهر مهربان و دو بچه؟!
زنی که باید من میبوده باشم، شباهت ظاهری به من نداشت.
موهایش صاف و بلند بودند، قدش بلند و بدنش لاغر بودند.
اما نمی‌دانم چه چیزی درون او به من می‌گفت که او من هستم.
یک لحظه روی ایوان رفت و سیگاری روشن کرد.
اشک‌هایش نزدیک به سرازیر شدن بودند.
رو به آسمان کرد و گفت:
"حالا که همه چیز دارم، باید بمیرم؟!"
به این فکر نکرده بودم.
آدمهایی که احساس خوشبختی می‌کنند، از مرگ می‌ترسند.
چون آنها چیزهای زیادی برای از دست دادن دارند.
اما آنهایی که فقط خواب خوشبختی می‌بینند، با مرگ دوست هستند.
مرگ در کوچه زندگی ما نشسته است و ترس هم ندارد.
فقط وقتی دست در دستش بگذاری، دیگر هیچ چیز دیگر وجود ندارد.
تویی و او، تنها.

©سوسن آفرین

....

Letzte Nacht habe ich von einer Party geträumt.
In diesem Traum war ich wie ein anderer Mensch.
Zwanzig Jahre jünger, ein liebevoller Ehemann und zwei Kinder?!
Die Frau, die ich hätte sein sollen, sah nicht aus wie ich.
Ihr Haar war glatt und lang, sie war groß und ihr Körper dünn.
Aber ich weiß nicht, was in ihr mir sagte, dass sie ich bin.
Sie ging für einen Moment auf die Veranda und zündete sich eine Zigarette an.
Ihre Tränen waren kurz davor zu fließen.
Sie wandte sich zum Himmel und sagte:
„Jetzt, wo ich alles habe, muss ich sterben?!“
Daran hatte ich nicht gedacht.
Menschen, die sich glücklich fühlen, haben Angst vor dem Tod.
Denn sie haben viel zu verlieren.
Doch wer nur vom Glück träumt, ist mit dem Tod befreundet.
Der Tod sitzt in der Gasse unseres Lebens und ist nicht beängstigend.
Aber wenn man ihm die Hand nimmt, gibt es nichts anderes.
Du und er, allein.

©Susan Afarin

.......

Last night I dreamed about a party.
In this dream I was like a different person.
Twenty years younger, a loving husband and two children?!
The woman I was supposed to be didn't look like me.
Her hair was straight and long, she was tall and her body was thin.
But I don't know what inside her told me that she was me.
She went out onto the porch for a moment and lit a cigarette.
Her tears were about to fall.
She turned to sky and said:
“Now that I have everything, do I have to die?!”
I had not thought about that.
People who feel happy are afraid of death.
Because they have a lot to lose.
But anyone who only dreams of happiness is friends with death.
Death sits in the alley of our lives and isn't scary.
But if you take his hand, there is nothing else.
You and him, alone.

©Susan Afarin

Own English lyrics for Homeyra, lang night
"The One under Crowds"

I have left behind, one never ending night, oh yeah
My eyelids didn't touch each other for many years, oh yeah
I have many admirers, but l wanted just a one
And exactly this one was a betrayer, so l am gone

When you fall in love, you must be a very careful dove
Cause this word is the most abused one in the world, oh love
I don't wanna say that all men are deceitful or fool
But love is generous and kind, won't cheat on you just to rule

Whoever let you wait, isn't a gentleman
Whoever blames you, let you under rain, isn't human
Tell him that you're not dumb, he must get back to his Known clan

(2)

What you're searching is to find easily, under your fan
You have to let me in peace, Jazzwoman from lran
Cause my culture isn't arrogant or vain, I hate your beloved competition game plan

You also didn't understand, what true love means
Just like others think, gain who ignors you, means wins
I wish you much win, but I will conquer clouds
Maybe someday, a one could feel true love in crowds

What you're searching is to find easily, under your fan
You have to let me in peace, Jazzwoman from lran
Cause my culture isn't arrogant or vain, I hate your beloved competition game plan

You also didn't understand, what true love means
Just like others think, gain who ignors you, means wins
I wish you much win, but I will conquer clouds
Maybe someday, a one could feel true love in crowds

Whoever let you wait, isn't a gentleman
Whoever blames you, let you under rain, isn't human
Tell him that you're not dumb, he must get back to his Known clan

Whoever let you wait, isn't a gentleman
Whoever blames you, let you under rain, isn't human
Tell him that you're not dumb, he must get back to his Known clan

Whoever let you wait, isn't a gentleman
Whoever blames you, let you under rain, isn't human
Tell him that you're not dumb, he must get back to his Known clan

©Susan Afarin

وقتی در یک سالن انتظار مثل مطب یک دکتر یا بیمارستان...
با آدم‌های زیادی نشسته ای، برای من نگاه کردن به آنها از سویی جالب است، وقتی آنها این جمله را با نگاهشان به زور به تو وارد میکنند:
"من خیلی خاص هستم و شما که اینجا نشسته اید، همه تان با هم لیاقت یک تف من را هم ندارید."
از طرف دیگر، غم بزرگی روی دلت می‌نشیند که چطور یک انسان بعد از سی هزار سال زندگی روی کره زمین، حقارت خود را در مقابل جهان نمی‌بیند.
بعد وقتی از کنار باغ گل رد میشوی و از هیچکدام این گلها نمیشنوی که گردن خود را بالا بگیرد و درخواست یک گلدان جداگانه داشته باشد.
آنها جلوی چشمان تو می‌رقصند و رایحه خوشبو و طراوت زندگی را به یادت میآورند و با خجالت می‌گویند :
"سلام رهگذر.
چه خوب که امروز نگاه تو ما را بدرقه می‌کند.
خورشید دلت همیشه تابان باد."

©سوسن آفرین

.......

Wenn Du Dich in einem Wartezimmer wie einer Arztpraxis oder einem Krankenhaus befindest ...
Du sitzt mit vielen Menschen zusammen.
Es ist einerseits für mich interessant, sie so zu betrachten, wenn sie Dir mit ihrem Blick diesen Satz aufzwingen:
„Ich bin etwas ganz Besonderes und ihr alle, die hier zusammensitzt, verdient nicht einmal neinen Spucke.“
Andererseits lastet eine große Traurigkeit in Deinem Herzen darüber, dass ein Mensch nach dreißigtausend Jahren seines Lebens auf dem Planeten seine Minderwertigkeit vor der Welt nicht erkennt.
Wenn Du dann am Blumengarten vorbeikommst, hörst Du nie, dass eine dieser Blumen den Hals höher hebt und nach einem separaten Topf fragt.
Sie tanzen vor Deinen Augen und erinnern Dich an den Duft und die Frische des Lebens und sagen schüchtern:
„Hallo Passant.
Es ist schön, dass uns Dein Blick heute begleitet.
Möge die Sonne Deines Herzens immer scheinen.

©Susan Afarin

.......

If you're in a waiting room like a doctor's office or hospital...
You sit with a lot of people.
On the one hand, it's interesting for me to look at them like this when they force this sentence on you with their look:
"I'm very special and all of you sitting here don't even deserve a spit of me."
On the other hand, there is a great sadness in your heart that a human, after thirty thousand years of life on the planet, doesn't recognize his inferiority before the world.
Then, when you pass the flower garden, you never hear one of these flowers raise its neck higher and ask for a separate pot.
They dance before your eyes and remind you of the scent and freshness of life and say shyly:
“Hello passerby.
It's nice that your gaze accompanies us today.
May the sun of your heart always shine.

©Susan Afarin

Bild:Access Now

l hate Instagram and Facebook, cause mostly betrayer are there to cheat on people and abuse them, like what is happen to me 2020-2023.

Never again l will have an account there.

دیگران کاشتند و ما خوردیم،
ما میکاریم تا دیگران بخورند...
در جمله اول شک ندارم.
در جمله دوم تا یک نسل بعد از خودم را شاید بتوانم تا حدی باور کنم ولی نسل‌های بعدی نه!

(Others planted and we ate.
We plant so others can eat...
I have no doubt about the first sentence.
In the second sentence, I may be able to believe a generation after me to some extent, but not the next generations!)

We are used to eat what others seed, their stook
Lazyness and digital world, no precook
Hidden betrayers, like tik tok and Facebook
I prefer nature, like a book near a brook

©Susan Afarin

Bild: دیجیاتو

آزمایشگاه زکریای رازی یک زیرزمین نمور و نیمه تاریک بود.
مثل پسرها لباس پوشیده بودم و شالی از روی دهانم رد کرده بودم، تا زکریا زن بودن من را نفهمد.
گفتم، استاد، شما خسته شدید.
اینهمه اتانول درصد بالا را کسی لازم ندارد.
شاه و دربارش همان شراب ترش را بخورند، از سرشان هم زیاد است.
زکریا لبخند بسیار زیبایی زد که از خواب دیشب تا حالا هنوز یادم نمیرود.
او سبیل‌های مرتب و دندان‌های سفید و تمیزی داشت.
گفت:
"پسر جان، خیلی کنجکاوی.
من تا حالا شاگرد با اینهمه نظر و دقت نداشتم.
فردا در بازی چوگان سفرای چند کشور دیگر هم دعوت شده اند و آنها بخاطر دینشان جلوی پیشرفت در صنعت الکل را نگرفته اند و مثل ما تقیه نمی‌کنند که جلوی همه نماز بخوانند و در خانه، دمشان به خمره وصل باشد.
گفتم:
"استاد من از فردا دیگر نیستم ولی باور کنید، ریختن برخی میوه ها در این خمره ها، طعم الکل را جالب تر می‌کند.
دستانم را باز کردم و از میان آنها توتهای رنگینی روی دستمال سفید زکریا ریختم.
او با چشمان درشت شده مرا نگاه کرد و گفت:
" الکل خراب نشود؟! "
گفتم خیر، استاد، این برای فردا نیست ولی چند ماه دیگر، به شما پاداش خواهند داد، وقتی که الکل جدید را به دربار ببرید و بگویید، لیکور میوه است. "

©سوسن آفرین

......

Zakaria Razis Labor war ein halbdunkler Keller.
Ich war wie ein Junge gekleidet und hatte einen Schal um den Mund, damit Zakaria nicht wusste, dass ich eine Frau war.
Ich sagte: Meister, Sie sind müde.
Niemand braucht so viel hochprozentiges Ethanol.
Wenn der König und sein Hofstaat immer noch denselben sauren Wein trinken, ist das sogar zu viel für sie.
Zakaria schenkte ein sehr schönes Lächeln, an das ich mich aus dem Traum der letzten Nacht immer noch nicht vergessen kann.
Er hatte einen gepflegten Schnurrbart und saubere weiße Zähne.
Er sagte:
„Mein lieber Junge, Du bist sehr neugierig.
Ich hatte noch nie einen Studenten mit so vielen Meinungen und so viel Aufmerksamkeit.
Botschafter mehrerer anderer Länder wurden morgen zum Polospiel eingeladen, und sie haben den Fortschritt in der Alkoholindustrie nicht aufgrund ihrer Religion wie bei uns aufgehalten.
Sie bestehen nicht darauf, vor allen provokativ zu beten aber zu Hause von Weinkarafe nicht auszuweichen, nicht heuchlerisch wie wir. "
Ich sagte:
„Meister, ich bin ab morgen weg, aber glauben Sie mir, wenn Sie ein paar Früchte in diese Fässer geben, schmeckt der Alkohol interessanter.“
Ich öffnete meine Hände und goss bunte Beeren auf Zakarias weißes Taschentuch. Er sah mich mit großen Augen an und fragte:
„Wird dadurch der Alkohol nicht verderben?!“
Ich sagte:
"Nein, Meister, das ist nicht für morgen, aber in ein paar Monaten werden Sie belohnt, wenn Sie den neuen Alkohol vor Königshof bringen und sagen, es sei Fruchtlikör. "

©Susan Afarin

.......

Zakaria Razi's laboratory was a semi-dark basement.
I was dressed like a boy and had a scarf around my mouth so Zakaria wouldn't know I was a woman.
I said:
" Master, you are tired.
Nobody needs that much high-proof ethanol.
If the king and his court continue to drink the same sour wine, it is even too much for them."
Zakaria gave a very beautiful smile that I still can't forget from last night's dream.
He had a well-groomed mustache and clean white teeth.
He said:
“My dear boy, you are very curious.
I've never had a student with so many opinions and so much attention. Ambassadors from several other countries have been invited to the polo match tomorrow, and they have not stopped progress in the alcohol industry because of their religion, as we have.
They don't insist on praying provocatively in front of everyone but simultaneously don't avoid carafes of wine at home, not hypocritically like us. "
I said:
“Master, I will be away from tomorrow, but believe me, if you put some fruits in these barrels, the alcohol will taste more interesting.”
I opened my hands and poured colorful berries onto Zakaria's white handkerchief. He looked at me with wide eyes and asked:
“Won’t this spoil the alcohol?!”
I said:
"No, master, this is not for tomorrow, but in a few months you will be rewarded if you bring the new alcohol to the royal court and say it is fruit liquor."

©Susan Afarin

لیلی-سو از اینکه مجبور شده بود، پری را که تنها آرزویش بود، از باغ و خانه دلش براند، خیلی ناراحت بود.
اما چاره ای نداشت.
خانه و زندگی ما، روابط ما همه باید سالم باشند.
وقتی دوستانی مثل لاکی را سالیان دراز در زندگیت راه داده ای در حالی که آنها فقط به تو حسادت کرده اند و از تو سواستفاده کرده اند و تو را بخاطر کاستی ها و زشتی روح خودشان هر لحظه در خطر انداخته اند، این حق توست که از سگ وجودت کمک بگیری و همه دشمنان و دروغ گو ها و دروغ ها را از باغ زندگیت برانی.
داکی، شاید فقط یک بچه اردک کوچک باشد و نه یک بلبل و مثل پینی آلرژی به خاطر آستم و آلرژی قدرت و کنترل آواز خواندن را از ليلي-سو گرفته باشد.
اما او صدای خنده دار ولی دوستانه درون اوست، مثل اوقاتی که آستم او را آزار می‌کند و یا سرماخوردگی صدایش را کیپ می‌کند و او به خنده به خودش می‌گوید، دوبلر فارسی آلن دلون.
لیلی-سو به این نتیجه رسید که باید تکه های متفاوت وجودش را با هم منسجم کند و از خودش جلوی همه موجودات اشتباه دفاع کند.
پری بزرگترین آرزو و بزرگترین اشتباه لیلی-سو بود، چون او به نهایت و غایت لوس شده بود و از شخصیت والایی که لیلی-سو تصور می‌کرد، جهانی جدا بود.
لیلی-سو مثل لاکی، برای پری هم بهترین ها را آرزو می‌کرد ولی دیگر به هیچ عنوان حاضر نبود، هیچ چیز در خصوص او بگوید و یا بشنود.
لیلی-سو حالا یک آرزوی گنگ دارد که دلش می‌خواهد معنای خوشبختی بدهد.
او اسمی ندارد، تا زمانی که وجود خارجی پیدا نکند.
لیلی-سو جز خانواده مهربانش، دوستان عزیز و نایابی دارد که به داشتن آنها افتخار می‌کند.
او امروز به تمامی اجزای وجودش که دوستان او هستند، گفت:
"دوست و آرزو، باید حال ما را خوب کند و ما هم باید دلمان برای آنها بهترین ها را بخواهد.
اما هیچوقت نباید به کسی ابراز علاقه کرد که لیاقت تو را ندارد و یا دشمن توست.
دوستی و دوست داشتن یک خیابان دو طرفه است.
آنهایی که این خیابان را یکطرفه می‌دانند و یا بن بست، عاشق خودشان هستند و نام آنها دوست نیست، بلکه خودشیفته ست.
بعد هم لیلی-سو یاد سریال دکتر هاوس افتاد که این اواخر زیاد نگاه می‌کرد.
او به نقد پزشکی سریال نپرداخت، بلکه به شخصیت این دکتر که قرار است نقش خدا را در راهروهای بیمارستان بازی کند.
ضعف های یک بعدی تفکر آمریکایی را هم در نظر نگرفت.
او فقط به این فکر کرد که انسان چقدر ضعیف است و با داشتن کوچکترین امکانات و قدرت‌ها چقدر خودش را می‌بازد و یادش می‌رود که او هم یک موجود میرا ست.
دکتر هاوس از کمبودها و ضعف های شخصیتی خودش سلاح طنز سیاه درست کرده است و با این شلاق به تن همه می‌کوبد، از بچه و جوان و پیر تا ظالم و خنثی و بیگناه.
چیزی که او بدنبالش می‌گردد، نامش عشق انسانی ست.
اما چون خودش واجد شرایط و جایگاه انسانی نیست، مثل هر موجود احمق و ضعیف دیگری، تخریب را پیشه خود کرده، تا حقارت خود را پنهان کند.
کسی که به غایت می‌رسد، دولا می‌شود، شاید هم سه لا و بیشتر.
آنکه در درازا رشد می‌کند، بار ذهنی و میوه روحی ندارد.
فروتنی قسمتی از اخلاق است که تکبر و منیت به آن نام ضعف می‌دهند، حتی اگر با استفاده از قدرت های او، ضعف های خود را پنهان کنند.

©سوسن آفرین
......

Lilly-Sue war sehr traurig, dass sie Parry, der ihr einziger Traum war, aus dem Garten und dem Zuhause ihres Herzens vertreiben musste.
Aber sie hatte keine Wahl.
Unser Zuhause und unser Leben, unsere Beziehungen müssen alle gesund sein. Wenn Du viele Jahre lang Freunde wie Lucky in Deim Leben gelassen hast, während diese nur eifersüchtig auf Dich waren, Dich missbrauchten und Dich aufgrund ihrer eigenen Unzulänglichkeiten und Hässlichkeit ihrer Seele jeden Moment in Gefahr brachten, ist es Dein Recht, Hilfe von dem Hund Deiner Existenz zu erhalten, und alle Deiner Feinde, Lügner und Lügen aus dem Garten Deines Lebens zu vertreiben.
Ducky ist vielleicht nur eine einfache Entenküken und keine Nachtigall und hat Lilly-Sue wie Pinny-Allergy aufgrund von Asthma und Allergien die Kraft und Kontrolle über den Gesang auch abgenommen.
Aber sie ist die lustige, aber freundliche Stimme in ihr, wenn sie Asthma plagt oder eine Erkältung ihre Stimme heiser macht und sie sich scherzhaft Alain Delons persischen Synchronsprecher nennt.
Lilly-Sue kam zu dem Schluss, dass sie die unterschiedlichen Teile ihres Wesens vereinen und sich gegen all die falschen Kreaturen verteidigen muss.

Parry war Lilly-Sues größter Wunsch und größter Fehler, denn er war völlig verwöhnt und Welten von der großartigen Person entfernt, die Lilly-Sue sich vorgestellt hatte.
Wie Lucky wünschte Lilly-Su Parry das Beste, war aber nicht mehr bereit, etwas über ihn zu sagen oder zu hören.
Lilly-Sue hat nun einen dumpfen Wunsch, dass ihrem Herz Glück bringen sollte.
Er hat keinen Namen, bis er eine äußere Existenz findet.
Neben ihrer liebevollen Familie hat Lilly-Sue wenige aber unglaublich liebe und seltene Freunde, auf die sie sehr stolz ist.
Sie sagte heute zu allen Teilen ihres Wesens, die gleichzeitig ihre Freunde sind: „Freunde und Wünsche sollten uns ein besseres Gefühl geben und wir sollten ihnen das Beste wünschen.
Aber wir sollten niemals Interesse an jemandem zeigen, der uns nicht verdient oder der unser Feind ist.
Freundschaft und Liebe sind keine Einbahnstraßen.
Wer diese Straße für eine Einbahnstraße oder Sackgasse hält, ist in sich selbst verliebt und heißt kein Freund, sondern ein Narzisst.
Dann erinnerte sich Lilly-Sue an die Dr. House-Serie, die sie in letzter Zeit oft gesehen hatte.
Sie will jetzt nicht die falsche Medizin der Serie nicht kritisieren, sondern die Figur dieses Arztes, der auf den Fluren des Krankenhauses die Rolle Gottes spielen soll.
Sie will jetzt auch nicht die eindimensionalen Schwächen des amerikanischen Denkens kritisieren.
Sondern sie dachte nur darüber nach, wie schwach dieser Mensch ist und wie sehr er sich selbst verliert, wenn er über kleinsten Fähigkeiten und Kräfte verfügt, und dass er einfach vergisst, dass er auch ein sterbliches Wesen ist.
Dr. House hat aus seinen eigenen Unzulänglichkeiten und Schwächen eine Waffe aus schwarzem Humor gemacht, und mit dieser Peitsche schlägt er jeden, von Kindern, jung und alt, bis hin zu grausam, neutral und unschuldig.
Was er sucht, ist menschliche Liebe.
Aber weil er selbst nicht qualifiziert ist und keinen menschlichen Status hat, wie jedes andere dumme und schwache Geschöpf, hat er die Zerstörung zu seiner Berufung gemacht, um seine Minderwertigkeit zu verbergen.
Derjenige, der das Ende erreicht, wird er sich einmal falten, vielleicht sogar zwei mal oder mehr.
Es heißt Entfalten!
Wer nur länglich wächst, hat keine spirituellen Früchte.
Bescheidenheit ist ein Teil der Moral, den Arroganz und Ego als Schwäche bezeichnen, auch wenn sie deren Stärken ausnutzen, um ihre Schwächen zu verbergen.

©Susan Afarin

Lilly-Sue was very sad that she had to drive Parry out, who was her only dream, from the garden and the home of her heart.
But she had no choice.
Our homes and our lives and our relationships must all be healthy.
If you have allowed friends like Lucky into your life for many years while they were just jealous of you, abusing you and putting you in danger at every moment because of their own inadequacies and ugliness of their soul, it is your right to seek help from the dog of your existence, to maintain and to drive out all your enemies, liars and lies from the garden of your life.
Ducky is perhaps just a simple duckling and not a nightingale and, like Pinny-Allergy, she let Lilly-Sue also losing the power and control of singing due to asthma and allergies.
But she is the funny but friendly voice inside her when she is plagued by asthma or a cold makes her voice hoarse and she jokingly calls herself Alain Delon's Persian voice actor.
Lilly-Sue came to the conclusion that she must unite the disparate parts of her being and defend herself against all the false creatures.
Parry was Lilly-Sue's greatest wish and greatest mistake because he was completely spoiled and a world away from the great person Lilly-Sue had imagined. Like Lucky, Lilly-Su wished Parry the best but was unwilling to say or hear anything more about him.
Lilly-Sue now has a dull wish that should bring her heart to happiness.
He has no name until he finds an external existence.
In addition to her loving family, Lilly-Sue has a few but incredibly dear and rare friends of whom she is very proud.
She said today to all parts of her being that are also her friends:
“Friends and wishes should make us feel better and we should wish them the best. But we should never show interest in someone who doesn't deserve us or who is our enemy.
Friendship and love are two-way streets.
Anyone who thinks this road is a one-way street or a dead end is in love with himself and can't be called a friend, but a narcissist.
Then Lilly-Sue remembered the Dr. House series she had been watching a lot lately. She doesn't want to criticize the false medicine in the series, but rather the figure of this doctor who is supposed to play the role of God in the corridors of the hospital. She also doesn't want to criticize the one-dimensional weaknesses of American thinking.
But she just thought about how weak this person is and how much he loses himself when he has the smallest of abilities and strengths and that he simply forgets that he is also a mortal being.
Dr. House has turned his own shortcomings and weaknesses into a weapon of dark humor, and with this whip he strikes everyone, from children, young and old, to cruel, neutral and innocent.
What he is looking for is human love.
But because he himself is unqualified and has no human status like any other stupid and weak creature, he has made destruction his vocation to hide his inferiority.
The one who reaches the end will fold himself once, maybe even twice or more.
It's called unfolding!
Those who only grow elongated have no spiritual fruits.
Humbleness is a part of morality that arrogance and ego call a weakness, even when they exploit its strengths to hide their own weaknesses.

©Susan Afarin

فروتنی قسمتی از اخلاق است که تکبر و منیت به آن نام ضعف می‌دهند، حتی اگر با استفاده از قدرت های او، ضعف های خود را پنهان کنند.

©سوسن آفرین
......

Bescheidenheit ist ein Teil der Moral, den Arroganz und Ego als Schwäche bezeichnen, auch wenn sie deren Stärken ausnutzen, um ihre Schwächen zu verbergen.

©Susan Afarin

......

Humbleness is a part of morality that arrogance and ego call a weakness, even when they exploit its strengths to hide their own weaknesses.

©Susan Afarin

Irismann is a nice romantic dream

For my rough part of skin he is like cream

In him are all good properties to stream

No disappoints, no making me scream

He and me are old friends, we are a team

©Susan Afarin

تمام احساسات عاشقانه و رومانتیک زندگیم را به مرد زنبقی ام اهدا میکنم.
از او بابت همراهی صادقانه و عاشقانه اش از سن هفده سالگی من تا به حال ممنونم و به او بخاطر بودن یک پایگاه احساسی قدرتمند و زیبا برای من، بدون خودخواهی ها و خیانت های انسانی مدیونم.
با داشتن او خاطرات عشق رومانتیک زنده می‌ماند.
تعریف عشق رومانتیک برای آدمها همه یکسان نیست.
من تصور خودم را در مرد زنبقی رها کردم.
اگر مردانی مثل گل زنگوله ای من، چون یک بیماری مهلک درونم را خلیدند و هضم کردند و به دیوار تف کردند، مردانی مثل کوآلا و رولف هم وجود داشتند که مرا از شرافت و انسانیت درون مردان مجاب کردند.
زندگی خیلی کوتاه است.
چهار سال غمبار و وحشتناک گذشت.
دلم دنبال عشق کسی نیست، چون تصمیم گرفتم مجذوب شوم و اگر مردی نتواند مرا جذب خودش کند، نگاهش نخواهم کرد و او را ندید خواهم گرفت.
بگذار آدمهای فضول و بی دانش و بی عشق هر چه می‌خواهند بگویند.
آنها نه از دل من خبر دارند و نه از ذهنم.
زنجیر هیچ برده داری روی گردن من نمی‌نشیند.
اگر اجازه داشتند که مثل بچه ها روی سر و کول من بپرند و هر کار اشتباهی که دلشان می‌خواهد، بکنند، بخاطر بزرگواری من بوده نه عظمت آنها.
دلم می‌خواهد باقی عمر کوتاهم را میان دوستان واقعی ام بگذرانم.
آنهایی که قدرت‌های من را نفی نمی‌کنند و بر علیه من پاپوش می‌دوزند.
دوستان واقعی من شاید به تعداد انگشتان دست هم نباشند ولی هر کدام از آنها، جهانی از انسانیت و عشق درون خود دارد.
با خودکار قرمز تصحیح کردن امتحانات دیگران، کار من نخواهد بود، حتی اگر این تصحیح بتواند روح آنها را نجات دهد.
کسی که نجات می‌خواهد، خودش خودکار قرمز را دست تو می‌دهد.
بدون فروتنی و انسانیت، کو ه هم ذوب می‌شود.

©سوسن آفرین

.......

Ich gebe meinem Irismann all die Liebe und romantischen Gefühle meines Lebens. Ich bin ihm dankbar für seine ehrliche und liebevolle Begleitung seit meinem siebzehnten Lebensjahr bis heute, und ich verdanke ihm, dass er eine starke und schöne emotionale Basis für mich darstellt, ohne menschlichen Egoismus und Verrat.
Bei ihm bleiben die Erinnerungen an die romantische Liebe lebendig.
Die Definition romantischer Liebe ist nicht für alle Menschen gleich.
Ich habe meine Fantasie dem Irismann überlassen.
Während Männer wie meine Glockenblume, wie eine tödliche Krankheit mich verdauten und an die Wand spuckten, gab es auch Männer wie Koala und Rolf, die mich von der Ehre und Menschlichkeit der Männer überzeugten.
Das Leben ist zu kurz.
Vier traurige und schreckliche Jahre vergingen.
Ich suche nicht nach der Liebe von irgendjemandem, denn ich habe beschlossen, mich angezogen zu fühlen, und wenn ein Mann mich nicht anziehen kann, werde ich ihn nicht ansehen sondern ihn ignorieren.
Lass neugierige, ignorante und lieblose Menschen sagen, was sie wollen.
Sie wissen weder etwas von meinem Herzen noch von meinem Verstand.
An meinem Hals hängt keine Kette der Sklaverei.
Wenn sie wie Kinder auf meinen Kopf und Hals springen und tun durften, was immer sie wollten, dann wegen meiner Großzügigkeit und nicht wegen ihrer Wichtigkeit.
Ich möchte den Rest meines kurzen Lebens mit meinen wahren Freunden verbringen.
Diejenigen, die meine Kräfte nicht negieren und mich nicht verleumden.
Meine wahren Freunde sind vielleicht nicht so zahlreich wie die Finger meiner Hand, aber in jedem von ihnen steckt eine Welt voller Menschlichkeit und Liebe.
Es wird nicht meine Aufgabe sein, die Prüfungen anderer Leute mit einem Rotstift zu korrigieren, auch wenn diese Korrektur ihre Seelen retten könnte.
Derjenige, der gerettet werden will, wird Dir selbst den Rotstift geben.
Ohne Bescheidenheit und Menschlichkeit werden sogar Berge schmelzen.

©Susan Afarin

.......

I give all the love and romantic feelings of my life to my iris man.
I am grateful to him for his honest and loving companionship from the age of seventeen until today, and I owe him for providing a strong and beautiful emotional base for me, without human egoism and betrayal.
For him, the memories of romantic love remain alive.

The definition of romantic love isn't the same for all people.
I left my imagination to the iris man.
While men like my Bluebell digested me like a deadly disease inside and spat me on the wall, there were also men like Koala and Rolf who convinced me of the honor and humanity of men.
Life is too short.
Four sad and terrible years passed.
I'm not looking for anyone's love because I have decided to be attracted and if a man can't attract me, I won't look at him but ignore him.
Let curious, ignorant and uncaring people say whatever they want.
They don't know anything about my heart or my mind.
There is no chain of slavery around my neck.
If they were allowed to jump on my head and neck like children and do whatever they wanted, it was because of my generosity and not because of their importance. I want to spend the rest of my short life with my true friends.
Those who don't negate my powers and don't slander me.
My true friends may not be as numerous as the fingers of my hand, but in each of them there is a world full of humanity and love.
It won't be my job to correct other people's trials with a red pen, even if that correction might save their souls.
The one who wants to be saved will give you the red pencil himself.
Without humility and humanity, even mountains will melt.

©Susan Afarin

I'm superstitious and make my own tarot, so I'm now sure l'll me forgive
Bad, untrustworthy, or immoral, nothing from such persons I want to relieve
While people think they have abused you, tortured and blamed you wrong to swive and or sieve
I've found that true relationships are rare, for these few ones I have my life to give.

And without judging about human, l hate Facebook and its friendships.

©Susan Afarin

Lyrics of the Reza Sadeghi song "Ashna" Acquaintance"

You are with me
Where ever l go
Your love is connected to my soul
Your love doesn't leave my head
It lives in my skin and my bones
If I don't see you for a while
I will miss you like infinity
Your sea look, is like watee on my fire

All belongs to you, my heart, my body, the whole of my life
I became me again because of you.
My tiredness ended with you

It's raining in my eyes
Is the proof of pure love
My  co-breather, my destiny, I love you more than world
The most beautiful memories
Is being with you and talking about you
I only could calm when I hear your voice

(Translation:©Susan Afarin)

بهترین چیزهای زندگی ما، بی‌صدا، بی منظور، آرام و سخاوتمندانه، متواضعانه و سبک هستند.
گاه بخاطر دقت کم خودمان و یا تحت تاثیر قرار گرفتن در مقابل احساس وظیفه، عظمت، شکوه، قدرت، سرعت... قرار می‌گیریم و چیزهای واقعی و ارزشمند را از دست می‌دهیم، چون به آنها بها نمی‌دهیم.
امروز فکر میکردم، تجربه های تلخ من شاید تغییر پیدا کنند و جبران شوند.
باید لحظات روز را از صافی دل گذراند و برای دوستان واقعی همیشه لبخندی صمیمانه و قلبی سرخ داشت.

©سوسن آفرین
......

Die besten Dinge in unserem Leben sind still, bescheiden, ruhig und großzügig, weich und leicht.
Manchmal liegt es an unserer eigenen Ungenauigkeit oder an der Beeinflussung durch Pflichtgefühl, Größe, Ruhm, Macht, Geschwindigkeit ...
und wir verlieren die echten und wertvollen Dinge, weil wir sie nicht wertschätzen. Heute dachte ich, dass sich meine bitteren Erfahrungen ändern und entschädigt werden könnten.
Man soll die Momente des Tages durch Filter des Herzen durch sieben und immer ein aufrichtiges Lächeln und ein rotes Herz für wahre Freunde haben.

©Susan Afarin

....

The best things in our life are quiet, humble, calm and generous, soft and light. Sometimes it is due to our own inaccuracy or to the influence of a sense of duty, size, fame, power, speed... and we lose the real and valuable things and we don't enjoy them.
Today I thought that my bitter experiences could change and be compensated.
One should sift through the moments of the day through the filter of the heart and always have a sincere smile and a red heart for true friends.

©Susan Afarin

میان جمع بزرگی در یک میهمانی بالماسکه می‌رقصیدم.
همه چیز خیلی با شکوه بود.
نمی‌دانم ماسک من چه چیزی بود ولی لباسم خیلی سنگین بود.
همانطور که در حال رقصیدن با مرد جوانی بودم که راجع به وسعت مزارع خود حرف می‌زد، متوجه مردی شدم که پشت به جمع به سوی دیوار ایستاده بود و ماسکی به صورت نداشت ولی نمی‌توانستم صورتش را ببینم.
احساس غریبی داشتم.
باید با او حرف میزدم.
صحن رقص را ترک کردم.
اما او سالن را ترک کرد و به سمت باغ رفت.
روی ایوان به او نزدیک شدم و گفتم:
"خواهش میکنم، یک لحظه بایستید."
صورتش را که به من برگرداند، تشخیصش دادم.
سهراب سپهری بود.
به سمت او دویدم و در آغوشش کشیدم و گفتم:
"استاد از وقتی شما نیستید، کسی شقایق‌های زندانی را نقاشی نمی‌کند و ما دور از شما برای ساده شدن لهجه آب یک سطل به انتظار نشستیم. "
لبخند زیبایی زد و گفت:
" دخترم، جهان پر از زیبایی ست و من همه آن را ندیدم.
تو بانوی یاسمن و زنبق و گل زنگوله ای...
تو بانوی باغ گل هستی و با پروانه ها دوستی.
پروانه ها همه دوستت دارند ولی تو آرزوی متامورفوز درون خودت را داری.
به خودت باور داشته باش.
درون تو با وجود جنگهای مرگبار، پر از خون سرخ است.
خواستم به تو بگویم که راه دشوار زندگیت بخاطر داشتن چمدان‌های سنگین گذشته هستند.
اما زیر این گنبد کبود، شانه های تو قویترین هستند که نگذاشته اند، کمر تو بشکند.
آنهایی که در سالن ماندند، دوستان تو نیستند و من هم از جنس تو نیستم.
یک نیلوفر آبی برایت هدیه آورده ام.
آن را درون قلبت بگذار و هر وقت سرخی خون آدمها خسته ات کرد، دستت را روی قلبت بگذار، تا رنگین کمانی بنقفش پدید آید و خستگی شانه هایت به پایان برسند. "

©سوسن آفرین

.....

Ich tanzte inmitten einer großen Menschenmenge auf einer Maskenballparty.
Alles war so herrlich.
Ich weiß nicht, was meine Maske war, aber meine Kleidung war sehr schwer.
Als ich mit einem jungen Mann tanzte, der über die Größe seiner Felder sprach, bemerkte ich einen Mann, der mit dem Rücken zur Wand stand und keine Maske im Gesicht hatte, aber ich konnte sein Gesicht nicht sehen.
Ich hatte ein seltsames Gefühl.
Ich musste mit ihm reden.
Ich habe die Tanzfläche verlassen.
Aber er verließ die Halle und ging in den Garten.
Ich ging auf der Veranda auf ihn zu und sagte:
„Bitte bleiben Sie einen Moment stehen.“
Ich erkannte ihn, als er sein Gesicht mir zuwandte.
Es war Sohrab Sepehri.
Ich lief zu ihm, umarmte ihn und sagte:
„Meister, seitdem Sie nicht da sind, malt niemand die eingesperrten Klatschmohnen, und wir warten seitdem, dass das Dialekt eines kleinen Eimer Wasser vereinfacht wird.“
Er lächelte wunderschön und sagte:
„Meine Tochter, die Welt ist voller Schönheit und ich habe noch nicht alles gesehen. Du bist die Dame von Jasmin, Iris und Glockenblume ...
Du bist die Dame des Blumengartens und mit Schmetterlingen befreundet. Schmetterlinge lieben Dich alle, aber Du sehnst Dich nach einer inneren Metamorphose.
Glaube an Dich selbst.
Trotz der tödlichen Kriege ist Dein Inneres voller rotem Blut.
Ich wollte Dir sagen, dass der schwierige Weg Deines Lebens aufgrund des schweren Gepäcks der Vergangenheit ist, die Du immer mitschleppst.
Aber unter dieser blauen Kuppel sind Deine Schultern die Stärksten, die Deinen Rücken nicht brechen ließen.
Diejenigen, die im Saal geblieben sind, sind nicht Deine Freunde und ich bin auch nicht von Deine Sorte.
Ich habe dir einen Lotus als Geschenk mitgebracht.
Lege es in Dein Herz und wann immer das rote Blut der Menschen Dich ermüdet, lege Deine Hand auf Dein Herz, damit ein Regenbogen erscheint und die Müdigkeit Deiner Schultern ein Ende hat. "

©Susan Afarin

.......

I danced in the middle of a large crowd at a masque ball party.
Everything was so wonderful.
I don't know what my mask was, but my clothes were very heavy.
As I was dancing with a young man who was talking about the size of his fields, I noticed a man with his back to the wall and no mask on his face, but I couldn't see his face.
I had a strange feeling.
I had to talk to him.
I left the dance floor.

But he left the hall and went into the garden.
I walked up to him on the porch and said:
“Please stand still for a moment.”
I recognized him when he turned his face towards me.
It was Sohrab Sepehri.
I ran to him, hugged him and said:
“Master, since you have been away, no one has been painting the caged poppies, and we have been waiting for the dialect of a small bucket of water to be simplified.”
He smiled beautifully and said:
“My daughter, the world is full of beauty and I haven't seen it all yet.
You are the lady of jasmine, iris and bluebell...
You are the lady of the flower garden and friends with butterflies.
Butterflies all love you, but you long for an inner metamorphosis.
Believe in yourself.
Despite the deadly wars, your insides are full of red blood.
I wanted to tell you that the difficult path of your life is because of the heavy baggage of the past that you always carry with you.
But under this blue dome, your shoulders are the strongest that didn't let your back break.
Those who remained in the hall aren't your friends and I'm not your kind either.
I brought you a lotus as a gift.
Place it in your heart and whenever the red blood of men tires you, place your hand on your heart so that a rainbow may appear and the weariness of your shoulders may come to an end. "

©Susan Afarin

That is the destiny of every relationship when one of two wants to rule

Why are the most people so blind, relationship means not war, but a same own pool

I'm fed up with your fake pantomim, even if your dear nice friends think it's cool

Time clocks showed me the real you, how loveless you are and me that I'm such a fool

I had bad words against your devil acts, but l never saw someone who's so cruel

I won't be your prey, hidden secret, clown, let me in peace or use real true love tool

©Susan Afarin

A short own text for Elvis Love me tender
"Love is a splendor"

Love is splendor of a greet
Love is fair and kind
Love doesn't want to hurt you bad
Pain is own wrong done

Love needs no mender, love is true
A lover has no fears
If a starling sings for two
Why can't human skill

©Susan Afarin

Everyone whom I have left, if he was good or bad he wanted me later back

It's not because l am young, too beautiful or rich, but cause my heart isn't black

Koala gave me so much strength today, without knowing the whole of the plaque

After 20 years of friendship we feel still like children playing in a shack

Most important thing we let as memories by others is our heart without lack

I wish every man who thinks he's in love with me luck, me peace and love without hack

©Susan Afarin

Love must taste like friendship but much detailed, regard to an special one, intense
As if all would merge to heart, like a target, all our feelings and all of our sense
I had this feeling four years ago, but at this lying cost and expense
One who has good intentions won't let you wait, make fog or cause a condense
Koala was once my love and l love him still really friendly immense
When real love will come to me, it would taste similar to but prepense
That you could never replace this one with anyone else or change this nice dispense
Having worthy and noble friends and family give you strength and self defence
Towards people who just simulate love and friendship like a murderer offence
Joseph will always stay in back ground of my life for fear of his pitiful pence
He never loved any one, why me, his love is fame, money and the air defense
No one will have entry in my life without respecting, friendship and moral sense

©Susan Afarin

I don't know business, so don't try with me to deal
I said the truth, only possible way to feel
I'll otherwise stay a silent useless stone
No belief? No problem, forget me, stay on your throne

©Susan Afarin

Who count his potential partners like the trees of a forest

Can't be caring and loving like treating flowers by florist

Who thinks about fight and win, couldn't be part of afforest

I love to paint, sing and write even as an allegorist

Who competes and fights with all but can not share would deforest

Keep what you got, fusion was 4 years ago, I'm alorist

©Susan Afarin

For the most there are milliards potential Romeo or Juliett.

For a heart which searchs true love, there will exist just one.

But if this one is one of whom who sees the world like the milliards above, then it will also be meaningless and you should'nt treat him as he would be this one, cause it's not his place.

l don't want to fill a chair with a man's body.

lf he is not a real gentlemann then this chair will stay empty.

You are not allowed to enter my life before you have apologized for your insulting and lies in your time clocks.

It must convince me that you regret your faults.

Otherwise continue destroying the forest of all young girls who are called pick me up girls.

It is not a fight, Joseph.

l am not fighting.

You are my greatest enemy.

l will never let you in before l know you won't destroy something.

And that begins with sincere apologize in public.

Have a nice life, Mr.Late for Fate.

©Susan Afarin

Lilly-Sue let Bluebell vase and the Mr. Parry out of her garden.
She gave him clovers and ladybug for luck and as symbols star for light and knowledge, heart for family, friendship, romantic love, infinity for being someone in universe and musical note for brain cell dancing.
The last isn't something he needs.
He could make it better.
Lilly-Sue hopefully finds at some point again joy in hearing music.
When all terrors and attacks will finaly end someday.
The people, who accompany Parry will take him with.
He must fly in gardens which he knows.
And Lilly-Sue has no lust anymore of his lies, his attacks and self pitty.
She loves him and wish him every thing the best.
But he only wants to hurt her, let her from living and from a bit luck that she is not like the mass.
He is an enemy cause he only loves himself and would let everyone die for just a bloody doubt.
She took again the blue color for the butterfly wish but for something new.
She will never know if she again will fall in love.
But she will keep on believing in honest love.
So why can't exist a man who could be her lover and is as honest and loving as she herself?!
She won't focus on a wish if he will be fulfilled or not.
She has her own parts, which always protect her and help her to feel complete.
Love but never without being loved back.
Forgive and took back friends when they apologize honestly and change their behavior and acts, but never take enemies back or liar who always try a trick if for fooling you or for protecting them.
Who puts you in danger for his vanity or doubts has no real friends and you should let his society too.

©Susan Afarin

I've never lied to you, there were never another man in my life whom l loved that much, bluebell

And I've never betrayed you, even my half one night stand's confessed, for convincing you in farewell

I was often rude and scolded, but can you say you didn't deserve hearing your own caused hell?

You deny the truth, don't want to see, I won't waste my time for you and hope of your luck and self heal

You were a very good artist but I don't like business and it's slaves, take what you need, I don't sell

I've 10 years to live, I'd a very hard life, I wish me love and comfort, you happiness as well

©Susan Afarin

I am so happy that l have found my sincere inner dog
He is one with me, and not a lying spoiled wish in fog
I have many stories in me, like them for lamb and frog
Love will never be arised from a not friend through lying smog
A freak controller can't be a lover who uses your log
I'm alone, free, owe no one a thing, and do art with my blog

©Susan Afarin

Because I am alone, am in love with you and am naturally faithful
It doesn't mean that I automatically belong to you, like a fool
I am free like a ghost in my mind and life, no ring on my finger pull
You have to apologize yourself by me, otherwise I'm deaf like wool

©Susan Afarin

Never trust and never take back a betrayer
It's like being under beggars, the poor payer
Wish all the best, but don't close them in your prayer
Don't let them judge you, bulimia as weigher?!
Remove your naivity sign, preyer for slayer
Compare to royals, could be nice even strayer
Generosity doesn't live in pocket, Mayor
There're some who paint sadness for others with brayer
I love to sing, but l am not Leo Sayer
I'm fed up Joe, accept or not, I'm not player

©Susan Afarin

امروز مجهز به انبر قفلی، رفتم تا یادگار عشق رولف و خودم به شکل قفل را از روی پل هوهن زولن رینگ بکنم.
چیزی که در ذهنم مانده بود را گشتم ولی نیافتم.
یاد حرف رولف افتادم که در غم هجران و جدایی در مراوده آخرمان پای تلفن، گفت که او قفل را خودش خواهد کند.
اما با اینحال من امروز سعی خودم را کردم.
اگر جایی که فکر میکردم، اشتباه هم بوده باشد و این قفل، هنوز به این پل چسبیده باشد، دیگر تقصیر من نیست.
امروز ساعتی زیر باران دنبال این قفل گشتم ولی پیدایش نکردم.
هنوز نمی‌دانم که آیا این انبرقفلی قدرت شکستن قفل را داشت یا نه.
یک انبر قفلی آمریکایی که تقریبا هم سن خود من است و از بیژن به سیروس به ارث رسیده و از ایران با او به آلمان آمده است.
امروز عکسی از رولف را نگاه کردم.
هیچوقت عاشق او نبودم ولی هنوز هم به عنوان یک انسان مهربان و دوست داشتنی دوستش دارم و برایش بهترین ها را آرزو میکنم.
خواهرم میگفت، تو اینقدر غصه دیگران را میخوری که آنها حتی خودشان هم اینقدر ناراحت نیستند.
چهار سال از این ماجرا می‌گذرد و من با اینحال در دلم از وجدان خودم و از روح بزرگ رولف معذرت میخواهم.
از جوزف هم معذرت میخواهم.
من نباید مثل طرفداران الکی، برای او کامنت می‌نوشتم.
او به سایز های کوچک مغزی عادت دارد.
برای همین به من همه جور انگ و تهمت و اتیکتی زد، جز آنچه واقعیت بود.
واقعیت این بود که من با تمام وجودم عاشق جوزف شده بودم و جز او هیچ آرزویی نداشتم.
بعد از گذشتن چهار سال میدانم که تاثیر او روی من جز مسمومیت با بلا دونا نیست ولی راه این چهار سال جهنمی ست که هیچ کارگردانی قدرت ساختن یک فیلم از آن نخواهد داشت، مگر اینکه با دیدن غم دل من بارها خودش بشکند و در دلش آرزوی مرگ کند.

©سوسن آفرین

.......

Heute bin ich mit einer Schlosszange ausgestattet, um Rolfs und michs Liebeserinnerung in Form eines Schlosses von der Hohenzollenbrücke zu entfernen.
Ich suchte nach dem, was in meinem Kopf noch übrig war, aber ich fand es nicht. Ich erinnerte mich an Rolfs Worte, dass er in unserem letzten Telefongespräch gesagt hatte, dass er das Schloss selbst entfernen würde.
Aber trotzdem habe ich es heute versucht.
Wenn ich mich geirrt habe und dieses Schloss immer noch an dieser Brücke befestigt ist, ist das nicht meine Schuld.
Heute habe ich eine Stunde lang im Regen nach diesem Schloss gesucht, es aber nicht gefunden.
Ich weiß immer noch nicht, ob diese Zange die Kraft hatte, das Schloss aufzubrechen oder nicht.
Eine amerikanische Klemmzange, die ungefähr in meinem Alter ist und von Bijan an Ciroos geerbt wurde und mit ihm aus dem Iran nach Deutschland kam.
Heute habe ich mir ein Bild von Rolf angesehen.
Ich war nie in ihn verliebt, aber ich habe ihn immer noch sehr gern als einen freundlichen und liebevollen Menschen und wünsche ihm alles Gute.
Meine Schwester pflegte zu sagen:
"Du bist so traurig und machst Dir Gedanken über andere, dass sie nicht einmal über sich selbst traurig sind oder sich Gedanken machen."
Vier Jahre sind seit diesem Vorfall vergangen und ich entschuldige mich immer noch bei meinem Gewissen und Rolfs großer Seele.
Ich entschuldige mich auch bei Joseph.
Ich hätte keine Kommentare für ihn schreiben sollen wie normale herkömmliche Fans.
Er ist an kleine Gehirngrößen gewöhnt.
Deshalb hat er mich mit allen möglichen Stigmata und Verleumdungen belegt, außer dem, was wahr war.
Tatsache war, dass ich mich von ganzem Herzen in Joseph verliebt hatte und kein Verlangen außer ihm hatte.
Nachdem vier Jahre vergangen sind, weiß ich, dass sein Einfluss auf mich nichts anderes als eine Vergiftung mit Bella Donna ist, aber der Weg dieser vier Jahre ist eine Hölle, für die kein Regisseur die Kraft haben wird, daraus einen Film zu machen, es sei denn, er sieht meine Traurigkeit und ihm bricht oft das Herz und wünscht sich in seinem Herzen den Tod.

©Susan Afarin

......

Today I am equipped with lock pliers to remove Rolf and I's love memory in the form of a lock from the Hohenzollen Bridge.
I searched for what was left in my mind, but I couldn't find it.

I remembered Rolf's words in our last phone conversation that he would remove the lock himself.
But anyway, I tried it today.
If I was wrong and that lock is still attached to that bridge, it's not my fault.
Today I looked for this lock in the rain for an hour but couldn't find it.
I still don't know if those pliers had the strength to break the lock or not.
An American pair of clamping pliers that has almost my age and was inherited from Bijan to Ciroos and came with him to Germany from Iran.
Today I looked at a picture of Rolf.
I was never in love with him, but I still like him very much as a kind and loving person and wish him all the best.
My sister used to say:
"You're so sad and worried about others that they don't even feel sad or worried about themselves."
Four years have passed since this incident and I still apologize to my conscience and Rolf's great soul.
I also apologize to Joseph.
I shouldn't have written comments for him like normal traditional fans.
He is used to small brain sizes.
So he cast all sorts of stigmas and slanders on me except what was true.
The fact was that I was in love with Joseph with all my heart and had no desire other than him.
After four years have passed, I know that his influence on me is nothing more than Bella Donna poisoning, but the path of these four years is a hell that no director will have the strength to make a film out of, it unless he sees my sadness and he often gets heartbroken and wishes death in his heart.

©Susan Afarin

Vangalis, La Petite Fille de la mer
Own lyrics in 3 languages
"Life is beautiful"
ابر، توی آسمونه
خواب شبا پشت بومه
شب با مهتاب میشه تزئین
روز با آفتاب میشه رنگین
آرزو فرداست
زندگی زیباست
©Susan Afarin

....

Im Himmel sieht man manche Wolken
Auf dem Dach verbergen sich Träume
Die Nacht dekoriert sich mit Mondschein
Der Tag wird bunt mit Sonnenschein
Wunsch steckt in Morgen
Wunderschön ist das Leben

©Susan Afarin

.....

Silence and tune, are natural products
Fall asleep with moon, awaking trough sun

.......

In the sky there are clouds which swimming
Behind the roof are hidden all dreaming
Nights are beautiful with moonlight
Days are colorful through sunlight
Tomorrow is the craving
Beautiful is to living

.....

Rainbows don't touch the darkness
But the dark could wish to turn to
Beauty and light
If it's pure but lost
Although it's rare
But rainbows must be smart
And don't fall in a dark trap
Cause darkness could hide it's real wish

©Susan Afarin

I can't endure people who're stingy, jealous, enjoy malicious glee and are petty

And who could enjoy nonsense, laughing about those they don't even know, but must be sweaty

The similar level of thoughts's a surface on it we could share each other like jetty

The problem is that human have lost the real human worth tools, their God is a Yeti

I'm too old and unattractive, but I prefer often the ghost world talk to Mom Betty

A morally crazy Frida, who enjoys writing texts for songs, de la mer la petit

©Susan Afarin

I have more sides, being hard for my destiny and for feelings often soppy
Superficiality can't be my life, I'm too good hearted, but I'm not sloppy
My jasmin platonic love was honest and I'm not to blame, was never stroppy
I created iris for my own need, useless, like bluebell which turned to poppy

©Susan Afarin

I'm so happy to be humble and transparent, not arrogant, narcisstical and vain

The easiest thing in this world is to say, please forgive me, when you were wrong and are sane

Who himself is a betrayer with devil thoughts, will feel better throwing after you stain

But such rabitts'll never be friends of anyone, or love any one, ever lasting Cain

I am not one of the trees of your pick me up fan forest, take one of them for your reign

Who is a slave, subject, obedient, mute with chastity belt, that's the very important main

If she can't endure your lovelessness, is like previous ones rotten, then simulate pain

It must be good for your business writing blues about whores and planktons, from New York to spain

You don't need to wait for me, cause you never invited me, if with airplane or with train

I'm a queen, you won't have entry in my heart and in brain, how you let me stay under rain

©Susan Afarin

You put the people just in the dirt, cause you are lazy to think and analyze?!
I don't want a betrayer, Joe Bonamassa.
You are my only romantic feeling, when I don't think about what you really were in my life.
Dormagen, cause Rolf was nice and l didn't throw out the signs and memories of love.
They were honest and beautiful.
My dance teacher?!
I never make such relationship, by job, learning and studying...
I am not like you.
I am honest, Joseph.
Your lying deceitful being can't believe in beautiful moral worths.
You only search for dirt and if you don't find any, you stick the innocent people with your own made dirty lables.
I don't want you, although l love you.
Cause you are loveless and respect no one.
Your whole lying existence is the reason why l don't choose you.
You have betrayed me in every way and are scared that l want money from you.
Sure, you have stolen also money by me.
But I don't want it back.
I think the criminal way of thinking in you is punishment enough for a person even if he is an arrogant celebrity like you and thinks that moral is also something for making profits.
What do you want from me?!
We are not a pair, cause you have betrayed me with the fucking lying album and your mistresses.
I can't and won't do anything for you.
Talk to your lying friends.
They will help you writing a new lying album.
You are allowed to take my ideas and abuse my side again.
I don't care, Joseph.
The thirst or greed of people disgust me.
This is the real reason why l couldn't accept you as my partner.
Write a new lie and win and make profit, Bluebell.
Your world disgusts me.

©Susan Afarin

I had no happy times with you.

l fell in love with the most beautiful soul on earth!

But l found out that he sold his own soul to the devil.

Never felt hapiness with you.

You love to make people unhappy.

Please go and find a woman who will betray you and make you lucky with your possible blues so you would be able to write romantic blues.

So you won't need honest classy women who stay loyal to you and therfore force you to write lies like Time Clocks, a lie product without soul. Cause you are unable to love and want to wake every one mourning for you.

There are much more important betrayal as betrayal of whores.

You could only show very young women on your side for your fans although you are yourself not a teenager any more.

Don't play your games, Joseph.

I don't let betrayers and liars in my life.

We both know that a liar can't turn to an honest man.

l wish you the best.

But blackmailing me with an old story from 4 years ago is stupid.

l have left this nice knight for you.

But you are never thankful for anything but stay close to every one, cause the whole world didn't still regognized that God personally is born on your birthday, before and after there is nothing, Majesty!

You can't expect me after all shame and blaming me that l forgive you.

You didn't even apologize?

l don't forgive betrayer, let alone the rude and careless liar ones.

l know how you want me.

Again put me in your private jail, suck my ideas and laught at me with your friends.

l'm so sorry that this is your real level.

But l don't accept men without level in my life and all people who are not friends.

Be great, so l will treat you so.

But how you have treaten me, it showed me how far you are from humanity.

You can't have me without officially appologize for your lying time clocks.

Never.

Undo it.

l'm not superfacial, so l won't forgett your mean lies about me.

We are not new people.

As long as you didn't apologize to me officially just like your cruel shameless accusating which was public, you would never have a chance by me.

Did l change my mind about it?

I won't do it.

Appologize and make good all your betrayals.

Could you?!

Then just go.

l can't endure weak rabitt men.

Have a nice life, Blues Titan-Lie.

©Susan Afarin

لیلی-سو سگ وجودش را خیلی دوست داشت.
داکی، مرغابی درون لیلی-سو اینقدر از بی‌عدالتی کواک کرده بود که دیگر صدایش در نمی آمد.
او و پینی آلرژی می‌دانستند که حیلی کلا برای مطالب جدی ذهن هوشیاری ندارد.
او یک انفجار خوشبختی شامل هورمون‌های آدرنالین و استروژن و پروژسترون بود و جهانش کامل.
جوانی، شادی و بیخیالی در او جمع شده بودند و آدم‌های حسود فکر می‌کردند که لیلی-سو همیشه خوشبخت است.
بخاطر همین دوتایی تصمیم گرفتند قسمتی از ذهن لیلی-سو را بیدار کنند که از او مراقبت می‌کرد، سگ وجودش.
داگی مهربان است و پشمهایش همه از نخ درست شده اند.
چشمان او پر از عطوفت و عشق است.
اما او به سمت دروغگوها و دشمنان لیلی-سو پارس می‌کند و آبروی آنها را می‌برد و اینگونه جلوی خطر های جدید برای لیلی-سو را می‌گیرد.
قرار نیست او مثل سگ های وحشی باغ مارها، موجودات زنده را پاره کند و بکشد.
طبیعت لیلی-سو با خشونت در تناقض هستند.
سگ لیلی-سو هم مثل خود او مهربان و بخشنده است، اما دشمنان را به باغ دوستی لیلی-سو راه نمی‌دهد.
جلوی در این باغ نمکی پاشیده شده است که مثل نمک در فیلم‌های هورور بر علیه افکار و ارواح خبیث استفاده می‌شود.
در این باغ فقط لیلی-سو و احساسات و قدرت‌های درونش، خانواده مهربان و دوستان صمیمی او راه دارند.
لیلی-سو حتی اگر دشمن اصلی خود را دوست بدارد، خیانت او را هرگز فراموش نخواهد کرد و جایی را درون دلش به او تخصص نخواهد داد.
عشق به پری، بزرگترین شکست زندگی لیلی-سو است.
چون پری از هرگونه احساس صمیمانه و صادقانه ای بری ست.
لیلی-سو آرزو می‌کند که پری هم خوشبخت شود.
به او اجازه می‌دهد که نگاه کند.
سه کاری که پری عاشق آنهاست، فضولی٫ تهمت  و دخالت در زندگی لیلی-سو است.
اما تهمت و کنترل را لیلی-سو برای پری قدغن کرده است.
او تنها دشمنی ست که اجازه فضولی دارد و لیلی-سو امیدوار است که روزی نور دانش و عشق بر دل پری بتابد و او را از تاریکی ترسناکی که در آن زیست می‌کند، یعنی خودپرستی بدون شرط، رها کند.
این را از ته دل برای خود پری آرزو می‌کند.
لیلی-سو برای خودش هم از ته دل آرزوی یک آرزوی جدید و زیبا و عاشقانه می‌کند.
یک پری که شرافت و انسانیت اش، لیلی-سو را مفتون و شیدا کند.
©سوسن آفرین
.......
Lilly-Sue liebte ihren Hund sehr.
Ducky, die inner Ente in Lilly-Sue, hatte wegen der Ungerechtigkeit so laut gequakt, dass sie heiser wurde und keinen Laut mehr von sich geben konnte.
Sie und Pinny Allergy wussten, dass Hilly bei ernsten Angelegenheiten überhaupt nicht auf der Hut war.
Sie war eine Explosion des Glücks, einschließlich der Hormone Adrenalin, Östrogen und Progesteron, und ihre Welt war vollkommen.
In ihr versammelten sich Jugend, Freude und Sorglosigkeit, und neidische Menschen dachten, Lilly-Sue sei immer glücklich.
Aus diesem Grund beschlossen die beiden, den Teil in Lilly-Sues Geist zu erwecken, der sich um sie kümmerte, den Hund ihrer Existenz.
Dogy ist nett und ihre Wolle besteht ausschließlich aus Garn.
Ihre Augen sind voller Mitgefühl und Liebe.
Doch er bellt die Lügner und Feinde von Lilly-Sue an, zerstört ihren Ruf und verhindert so neue Gefahren für Lilly-Sue.
Er soll keine Lebewesen wie wilde Killerhunde im Schlangengarten sein, die zerreißen und töten.
Lilly-Sues Natur ist nicht von Gewalt geprägt.
Lily-Sues Hund ist genauso freundlich und nachsichtig wie sie, aber sie lässt keine Feinde in Lilly-Sues Garten der Freundschaft.
Vor der Tür dieses Gartens wird Salz verstreut, das wie Salz in Horrorfilmen gegen böse Gedanken und Geister eingesetzt wird.
In diesem Garten dürfen nur Lilly-Sue und ihre Gefühle und Kräfte, ihre freundliche Familie und enge Freunde verweilen.
Auch wenn Lilly-Sue ihren Hauptfeind liebt, wird sie seinen Verrat nie vergessen und ihm keinen Platz in ihrem Herzen geben.
Die Liebe zu Parry ist der größte Misserfolg in Lilly-Sues Leben.
Weil Parry leer von aufrichtigen und ehrlichen Gefühlen ist.
Lilly-Sue wünscht sich, dass auch Parry glücklich wird.
Sie erlaubt ihm weiterhin Lilly-Sues Leben zu betrachten.
Drei Dinge, die Parry liebt, sind das Herumschnüffeln, Unterstellungen und sich Einmischen in Lilly-Sues Leben.

Doch die Einmischung,  Kontrolle und Unterstellung verbietet Lilly-Sue dem Perry.
Er ist der einzige Feind, der schnüffeln darf, und Lilly-Sue hofft, dass eines Tages das Licht des Wissens und der Liebe auf Parry's Herz scheint und ihn von der schrecklichen Dunkelheit befreit, in der er lebt, das heißt vom bedingungslosen Egoismus.
Lilly-Sue wünscht sich das aus tiefstem Herzen für Parry.
Und sie wünscht sich aus tiefstem Herzen einen neuen, schönen und romantischen Wunsch.
Ein Parry, ein Schmetterling , dessen Würde und Menschlichkeit Lilly-Sue verzaubert.
©Susan Afarin
........
Lilly-Sue loved her dog very much.
Ducky, Lilly-Sue's inner duck, had croaked so loudly because of the injustice that she became hoarse and could no longer make a sound.
She and Pinny Allergy knew that Hilly wasn't at all on his guard when it came to serious matters.
She was an explosion of happiness, including the hormones adrenaline, estrogen and progesterone, and her world was complete.
Youth, joy and carefreeness gathered in her, and envious people thought that Lilly-Sue was always happy.
For this reason, the two decided to awaken the part of Lilly-Sue's mind that cared about her, the dog of her existence.
Dogy is nice and her wool is made entirely of yarn.
Her eyes are full of compassion and love.
But she barks at Lilly-Sue's liars and enemies, destroying her reputation and thus preventing new dangers for Lilly-Sue.
She shouldn't be living creatures like wild killer dogs in the snake garden that tear and kill.
Lilly-Sue's nature doesn't fit to any violence.
Lily-Sue's dog is just as kind and forgiving as she is, but she doesn't let enemies into Lilly-Sue's garden of friendship.
Salt is scattered at the door of this garden, used like salt in horror films to combat evil thoughts and spirits.
Only Lilly-Sue and her feelings and powers, her friendly family and close friends are allowed to stay in this garden.
Even though Lilly-Sue loves her main enemy, she will never forget his betrayal and won't give him a place in her heart.
Love for Parry is the biggest failure in Lilly-Sue's life.
Because Parry is empty of sincere and honest feelings.
Lilly-Sue wants Parry to be happy too.
She allows him to continue looking at Lilly-Sue's life.
Three things Parry loves are snooping, accusating and meddling in Lilly-Sue's life.
But Lilly-Sue forbids Parry from interfering,  prejudices and controlling.
He is the only enemy who is allowed to snoop, and Lilly-Sue hopes that one day the light of knowledge and love will shine on Parry's heart and free him from the terrible darkness in which he lives, that is, unconditional selfishness.
Lilly-Sue wants this from the bottom of her heart for Parry.
And she wants a new, beautiful and romantic wish from the bottom of her heart.
A Parry, a butterfly whose dignity and humanity enchants Lilly-Sue.
©Susan Afarin

I'm not the one who took the ideas of you and sold lies about you and l'm not the one who while abusing someone whom l promiss love, made vacation with my other unending women list and misstresses.

l am a clown?!

I'm not, that was again a cruel arrogant maneuver for your own shortcomings.

But l will hug this name and love it, if the alternative would be being you yourself.

A man without a ray of humanity and respect to world.

Take you teenager theaters and play them with your daily pick me up level planktons.

l'm old and unattractive and have no interest for liars and their sadistical games.

Ich weiß, Du regst Dich auf, wenn Du auf etwas lange bestehst, warum auch immer jetzt, Dormagen!
Ich mag diese Stadt nicht aber mit Rolf habe ich schöne Erinnerungen daliegen
Was willst Du damit sagen? Dass ich wieder mit ihm zusammen versuche, dort zum Absteigen?
Du kannst bis Ende Deiner Tage andere Menschen beschuldigen für Dein falsches Fliegen
Du kannst Menschen, die Deine Sklaverei ablehnen, töten lassen, und neue Vorschlagen
Ich liebe Dich, aber will Dich nicht, Du bist grausam, keine Gefühle in Deinen schönen Augen

©Susan Afarin

Just go, Joseph.

l told you the truth.

But you are a liar, therfore you will never find or believe on truth.

l don't owe a betrayer anything.

Get back to your all J.s, blond or dark.

Women must only be dumb and beautiful, so you have millions of admireres in this regard.

But l am not your fan, cause you are a betrayer to truth, to blues, to yourself and all others and call it smartness.

l will stay oldfashioned and not modern.

You have lost all your chances.

What l will do in my life isn't your business at all.

Go and buy a new guitar, lie and fool a new fan, betray your girlfriend or wife.

l have no interest to such people.

Have a nice life in your lying imperium and don't bother me.

The next who will come in to my life would surrely be nice.

Cause it is impossible being such a beast to someone who only loved you with care and faithful.

You won again in having an ugly personality.

Go please, Joseph.

Just go.

Thank you.

I hate your long bad pose doubting arrogant nose
Nothing in my life is your business, Mr. Froze
Please, get back to your dark or blonde daily crows
Your only interest's yourself, Mr. All Knows
I don't talk to CIA, KGB, all shit shows
No way in my life, the fate of rabitts, never close
You are used to slaves, but I buy myself my cloths
I thought you're only flowers from bluebell to rose
But you're a rude famous dictator, abuse and goes

©Susan Afarin

I got only thorns, no petals.

The rose that must be you, was poisoned, mean, scratching.

Sorry that l have to say:

l beg your pardon, 

you killed my camis,

In betrayal garden.

©Susan Afarin

Bild: 1-800 Flowers.com

Roses come into the world to smell, just to be there and beautify the world.
They are not vain, they don't  compete, they have no ulterior motives.
The war of roses began on the day on which two human neighbors grew two rose bushes in their garden and wanted to give the beauty a price.
©Susan Afarin

لیلی-سو سگ وجودش را خیلی دوست داشت.
داکی، مرغابی درون لیلی-سو اینقدر از بی‌عدالتی کواک کرده بود که دیگر صدایش در نمی آمد.
او و پینی آلرژی می‌دانستند که حیلی کلا برای مطالب جدی ذهن هوشیاری ندارد.
او یک انفجار خوشبختی شامل هورمون‌های آدرنالین و استروژن و پروژسترون بود و جهانش کامل.
جوانی، شادی و بیخیالی در او جمع شده بودند و آدم‌های حسود فکر می‌کردند که لیلی-سو همیشه خوشبخت است.
بخاطر همین دوتایی تصمیم گرفتند قسمتی از ذهن لیلی-سو را بیدار کنند که از او مراقبت می‌کرد، سگ وجودش.
داگی مهربان است و پشمهایش همه از نخ درست شده اند.
چشمان او پر از عطوفت و عشق است.
اما او به سمت دروغگوها و دشمنان لیلی-سو پارس می‌کند و آبروی آنها را می‌برد و اینگونه جلوی خطر های جدید برای لیلی-سو را می‌گیرد.
قرار نیست او مثل سگ های وحشی باغ مارها، موجودات زنده را پاره کند و بکشد.
طبیعت لیلی-سو با خشونت در تناقض هستند.
سگ لیلی-سو هم مثل خود او مهربان و بخشنده است، اما دشمنان را به باغ دوستی لیلی-سو راه نمی‌دهد.
جلوی در این باغ نمکی پاشیده شده است که مثل نمک در فیلم‌های هورور بر علیه افکار و ارواح خبیث استفاده می‌شود.
در این باغ فقط لیلی-سو و احساسات و قدرت‌های درونش، خانواده مهربان و دوستان صمیمی او راه دارند.
لیلی-سو حتی اگر دشمن اصلی خود را دوست بدارد، خیانت او را هرگز فراموش نخواهد کرد و جایی را درون دلش به او تخصص نخواهد داد.
عشق به پری، بزرگترین شکست زندگی لیلی-سو است.
چون پری از هرگونه احساس صمیمانه و صادقانه ای بری ست.
لیلی-سو آرزو می‌کند که پری هم خوشبخت شود.
به او اجازه می‌دهد که نگاه کند.
سه کاری که پری عاشق آنهاست، فضولی٫ تهمت  و دخالت در زندگی لیلی-سو است.
اما تهمت و کنترل را لیلی-سو برای پری قدغن کرده است.
او تنها دشمنی ست که اجازه فضولی دارد و لیلی-سو امیدوار است که روزی نور دانش و عشق بر دل پری بتابد و او را از تاریکی ترسناکی که در آن زیست می‌کند، یعنی خودپرستی بدون شرط، رها کند.
این را از ته دل برای خود پری آرزو می‌کند.
لیلی-سو برای خودش هم از ته دل آرزوی یک آرزوی جدید و زیبا و عاشقانه می‌کند.
یک پری که شرافت و انسانیت اش، لیلی-سو را مفتون و شیدا کند.

©سوسن آفرین

.......

Lilly-Sue liebte ihren Hund sehr.
Ducky, die inner Ente in Lilly-Sue, hatte wegen der Ungerechtigkeit so laut gequakt, dass sie heiser wurde und keinen Laut mehr von sich geben konnte.
Sie und Pinny Allergy wussten, dass Hilly bei ernsten Angelegenheiten überhaupt nicht auf der Hut war.
Sie war eine Explosion des Glücks, einschließlich der Hormone Adrenalin, Östrogen und Progesteron, und ihre Welt war vollkommen.
In ihr versammelten sich Jugend, Freude und Sorglosigkeit, und neidische Menschen dachten, Lilly-Sue sei immer glücklich.
Aus diesem Grund beschlossen die beiden, den Teil in Lilly-Sues Geist zu erwecken, der sich um sie kümmerte, den Hund ihrer Existenz.
Dogy ist nett und ihre Wolle besteht ausschließlich aus Garn.
Ihre Augen sind voller Mitgefühl und Liebe.
Doch er bellt die Lügner und Feinde von Lilly-Sue an, zerstört ihren Ruf und verhindert so neue Gefahren für Lilly-Sue.
Er soll keine Lebewesen wie wilde Killerhunde im Schlangengarten sein, die zerreißen und töten.
Lilly-Sues Natur ist nicht von Gewalt geprägt.
Lily-Sues Hund ist genauso freundlich und nachsichtig wie sie, aber sie lässt keine Feinde in Lilly-Sues Garten der Freundschaft.
Vor der Tür dieses Gartens wird Salz verstreut, das wie Salz in Horrorfilmen gegen böse Gedanken und Geister eingesetzt wird.
In diesem Garten dürfen nur Lilly-Sue und ihre Gefühle und Kräfte, ihre freundliche Familie und enge Freunde verweilen.
Auch wenn Lilly-Sue ihren Hauptfeind liebt, wird sie seinen Verrat nie vergessen und ihm keinen Platz in ihrem Herzen geben.
Die Liebe zu Parry ist der größte Misserfolg in Lilly-Sues Leben.
Weil Parry leer von aufrichtigen und ehrlichen Gefühlen ist.
Lilly-Sue wünscht sich, dass auch Parry glücklich wird.
Sie erlaubt ihm weiterhin Lilly-Sues Leben zu betrachten.
Drei Dinge, die Parry liebt, sind das Herumschnüffeln, Unterstellungen und sich Einmischen in Lilly-Sues Leben.

Doch die Einmischung,  Kontrolle und Unterstellung verbietet Lilly-Sue dem Perry.
Er ist der einzige Feind, der schnüffeln darf, und Lilly-Sue hofft, dass eines Tages das Licht des Wissens und der Liebe auf Parry's Herz scheint und ihn von der schrecklichen Dunkelheit befreit, in der er lebt, das heißt vom bedingungslosen Egoismus.
Lilly-Sue wünscht sich das aus tiefstem Herzen für Parry.
Und sie wünscht sich aus tiefstem Herzen einen neuen, schönen und romantischen Wunsch.
Ein Parry, ein Schmetterling , dessen Würde und Menschlichkeit Lilly-Sue verzaubert.

©Susan Afarin

........

Lilly-Sue loved her dog very much.
Ducky, Lilly-Sue's inner duck, had croaked so loudly because of the injustice that she became hoarse and could no longer make a sound.
She and Pinny Allergy knew that Hilly wasn't at all on her guard when it came to serious matters.
She was an explosion of happiness, including the hormones adrenaline, estrogen and progesterone, and her world was complete.
Youth, joy and carefreeness gathered in her, and envious people thought that Lilly-Sue was always happy.
For this reason, the two decided to awaken the part of Lilly-Sue's mind that cared about her, the dog of her existence.
Dogy is nice and her wool is made entirely of yarn.
Her eyes are full of compassion and love.
But she barks at Lilly-Sue's liars and enemies, destroying their reputation and thus preventing new dangers for Lilly-Sue.
They shouldn't be living creatures like wild killer dogs in the snake garden that tear and kill.
Lilly-Sue's nature doesn't fit to any violence.
And Lilly-Sue's dog is just as kind and forgiving as she is, but she doesn't let enemies into Lilly-Sue's garden of friendship.
Salt is scattered at the door of this garden, used like salt in horror films to combat evil thoughts and spirits.
Only Lilly-Sue and her feelings and powers, her friendly family and close friends are allowed to stay in this garden.
Even though Lilly-Sue loves her main enemy, she will never forget his betrayal and won't give him a place in her heart.
Love for Parry is the biggest failure in Lilly-Sue's life.
Because Parry is empty of sincere and honest feelings.
Lilly-Sue wants Parry to be happy too.
She allows him to continue looking at Lilly-Sue's life.
Three things Parry loves are snooping, accusating and meddling in Lilly-Sue's life.
But Lilly-Sue forbids Parry from interfering,  prejudices and controlling.
He is the only enemy who is allowed to snoop, and Lilly-Sue hopes that one day the light of knowledge and love will shine on Parry's heart and free him from the terrible darkness in which he lives, that is, unconditional selfishness.
Lilly-Sue wants this from the bottom of her heart for Parry.
And she wants a new, beautiful and romantic wish from the bottom of her heart.
A Parry, a butterfly whose dignity and humanity enchants Lilly-Sue.

©Susan Afarin

Those who don't care are allowed to stay to learn, to take, use, abuse?!

But not sicken me.

Every of these animals is a part of me and hopfully the dog in me would protect me.

A wish which wants to kill you to could laugh isn't a friend and every time he hurts me, he must fly away.

Doubt and accusating won't be my daily topics.

My existence has much more worth as doubting enemies.

©Susan Afarin

From the humble V. I. P. view l could only be a criminal
A woman who is independent she is doubtable liminal
Oh, and she has no money, and all poor people are subliminal!
Only who has fame and money is to trust, that's real principle
But rich make donations shows, charity entertainment, typical
To could reduce their taxes tricky, make reality shows biblical
Sorry, the world's too dirty for the majesty, who's invincible
My life's my own, King of making others sorrows, it's just visible
I have left my poor knight 4 years ago in Dormagen, liveable
And I tried once to make my body free, but it was miserabel
I loved and love you majesty, but not for your size, forgiveable
I could only digest honesty, your lies and cheat were pitiful
Get back to the sort women you're used to, I hate world of digital
I love you, but you are a betrayer inside, it's unbridgeable

©Susan Afarin

Oh, and l'm so sorry that me and my family are all born, l have family and relatives, what a shame!

You were not born yet, so that God could ask you who is allowed to be born, Majesty!

بازی بچه گربه؟!
نه من گربه ای در وجودم ندارم.
سگ جزئی از وجود خود من است.
اما اگر قرار است سگ مهربانی پارتنر زندگی من باشد، خوشحالم.
به کسانی که در کلیسا و کنیسه و مسجد دعا می‌کنند، کسی نمی‌گوید خرافاتی.
اما خوشحالم اگر چنین آدمهایی به من بگویند خرافاتی.
متولدین سال سگ و اسب اصیل ترین موجودات در طالع بینی چینی هستند.
از متولدین سال‌های مار باید بپرهیزیم، درون آنها همیشه خطری برای بقیه موج می‌زند.

©سوسن آفرین

......

Kätzchenspiel?!
Nein, ich habe keine Katze in mir.
Der Hund ist Teil meines Wesens.
Aber wenn ein freundlicher Hund mein Lebenspartner wird, bin ich sehr glücklich. Niemand sagt Abergläubisch zu denen, die in der Kirche, Synagoge und Moschee beten.
Aber ich freue mich, wenn mich solche Leute als abergläubisch bezeichnen. Diejenigen, die im Jahr des Hundes und des Pferdes geboren wurden, sind die edelsten Geschöpfe in der chinesischen Astrologie.
Wir sollten diejenigen meiden, die in den Jahren der Schlange geboren wurden, sie stellen fast immer eine Gefahr für andere dar.

©Susan Afarin

......

Kitten play?!
No, I don't have a cat in me.
The dog is part of my being.
But if a friendly dog ​​becomes my life partner, I will be very happy.
Nobody says superstitious to those who pray in church, synagogue and mosque. But I'm happy when people like that call me superstitious.
Those born in the Year of the Dog and the Horse are the most noble creatures in Chinese astrology.
We should avoid those born in the Years of the Snake, they almost always pose a danger to others.

©Susan Afarin

ایده قشنگی در ذهنم چرخ زد و برای ادامه لیلی-سو جهانی جدید آفرید.
کواک که نام اردک وجود لیلی-سو است و گاه بی دلیل از خودش ایده های بلند تعریف می‌کند و با صدای خنده دارش آواز می‌خواند، امروز صبح در پارک با توله سگی دوست شد که صاحب نداشت.
او را مادرش زاییده بود و خانواده ای که صاحب سگ بود، فرفری را جا گذاشته بودند.
کواک و فرفری تمام روز مشغول این بودند که پشمهای او را بزنند و به جایش نخ کتانی استفاده کنند تا لیلی-سو حساسیت پیدا نکند و پینی آلرژی به عطسه وادار نشود.
کواک و فرفری وقتی پیش لیلی سو رسیدند، او از خوشحالی گریه کرد و گفت:
"سگ وجود من را هم پیدا کردی؟!
اگر دلفین را هم روزی بیابیم، دیگر مجموعه باغ وحش وجود من کامل است.
کواک که هم پررو بود و هم با دقت، به لیلی-سو گفت:
" خبری از پری نیست.
کجاست؟! "
لیلی-سو گفت:
" همین دور و بر.
کارت قرمز گرفته است.
چون خودخواهی هایش تمامی ندارند و در این زندگی سخت جایی برای نازکشیدن یک موجود خودپرست هم نیست.
من با هیچکس قطع رابطه نمیکنم، مگر در تمام امتحانات دوستی رد شده باشد.
پری رد شده و معتقد است که او نیازی به امتحان پس دادن ندارد.
من هم او را برای مادرش پس فرستادم.
چون اگر خانواده او کمی به موجودات زنده دیگر فکر می‌کرد، یک محفظه کوچک برای مراعات دیگران برای او باقی می‌گذاشتند.
دیگر نزدیک پنجاه سالش شده است و بچه نیست.
اینجا جایی ندارد، مگر تغییر اساسی کند.
او هم پیش مادرش خوشبخت تر است.
آنها هیچوقت ایرادهای شخصیتی او را نمی‌گیرند و جز لوس کردن او و مشغله های پیش پا افتاده اش، کار دیگری انجام نمی‌دهند.
او هم هر لحظه بخاطر ضعفهای شخصیتی اش، گریه کنان به خانه برمی‌گردد و به همه تهمت می‌زند و خانواده او بجای تربیت درست او، به دروغهای او بها می‌دهند و این دایره اشتباه هیچوقت به پایان نمی‌رسد.
او آرزوی من بود ولی آرزویی که جز ضرر زدن به تو چیزی دیگر نباشد، باید دور انداخت.
میدانم جملات من را می‌شنود.
اما مهم نیست.
چون ده دقیقه توی بغل مادرش، چهار تا دروغ تعریف می‌کند و مادرش هم بابت اینهمه چرند مشتاقانه بغلش می‌کند و به او مفتخر هم هست.
اینجور افتخارات جهانی، نصیب خود کسانی باد که از جهان هیچ نیاموختند.
من حتی پینی آلرژی را تحمل میکنم، چون ضعفی جسمانی ست و هنوز طب به پیشرفت واقعی در این خصوص نرسیده است.
بلبل وجود من آستم دارد و با اینحال می‌نویسد و می‌خواند.
هیلی ژن جوان ماندن و خنده و هومور است.
او به من کمک می‌کند، مشکلات را از بالا ببینم.
برگ شبدر و پینه دوز، نور و عشق هم هست.
حالا که تو با سگ وجود من هم سر و کله تان پیدا شده، نیاز به یک پری از خود راضی کمتر حس می‌شود.
او تنها کسی ست که می‌تواند خودش را اجابت کند ولی مثل گداهای سامره، حتی بابت آن هم توقع دارد، من زحمت بکشم.
خانه من جای خودم و دوست است.
برای دشمنان نازک نارنجی که ظرفیت یادگیری ندارند، جایی پیش من نیست.
او در حیاط خانه من طواف می‌کند و مثل همیشه منتظر است، من او را بی دلیل ببخشم.
اما بخشش زمانی ممکن است که تو اشتباهات خودت را جبران کرده باشی.
او هر لحظه به اشتباهاتش اضافه می‌کند.
برای همین کنار من حق ندارد بنشیند و همنشینی با من برایش قدغن است.
فکر نمی‌کنم او هیچوقت بفهمد که چه موجود مضری ست.
اما تا وقتی این واقعیت را درک نکند، معذرت نخواهد و اشتباهات خودش را جبران نکند، از حیاط من تنها می‌تواند به دامان مادرش بازگردد.

©سوسن آفرین

.......

Eine wunderschöne Idee schwirrte in meinem Kopf herum und erschuf eine neue Welt für die Fortsetzung von Lilly-Sue.
Kwak, so heißt Lilly-Sues Existenzente, die manchmal ohne Grund hohe Töne von sich selbst gibt und mit ihrer lustigen Stimme singt, hat sich heute Morgen im Park mit einem Welpen angefreundet, der keinen Besitzer hatte.
Er wurde von seiner Mutter geboren und die Familie, der der Hund gehörte, hinterließ den lockigen Hund.
Kwak und Curly waren den ganzen Tag damit beschäftigt, ihre Wolle auszuklopfen und durch Watte zu ersetzen, damit Lilly-Sue nicht allergisch wurde und Pinny Allergie nicht allergisch dagegen Niesen würde.
Als Kwak und Curly Lilly-Sue erreichten, weinte sie vor Freude und sagte:
„Hast Du meinen Existenzhund gefunden?!
Wenn wir eines Tages den Delfin finden, ist meine Zoo-Sammlung komplett.
Kwak, der sowohl mutig als auch vorsichtig war, sagte zu Lily-Su:

„Es gibt keine Neuigkeiten von Parry. wo ist er?! "
Lilly-Sue sagte:
"ln naher Umgebung.
Er bekam eine rote Karte von mir.
Denn sein Egoismus hat kein Ende und in diesem harten Leben gibt es keinen Platz für ein egoistisches Wesen, der ständig Streichel-Einheiten braucht und sich um nichts kümmert.
Ich werde mit niemandem Schluss machen, es sei denn, er fällt durch alle Freundschaftstests durch.
Parry fiel überall durch aber glaubt, dass er die Prüfung nicht wiederholen muss.
Ich habe ihn auch zu seiner Mutter zurückgeschickt.
Denn wenn seine Familie ein wenig an andere Lebewesen denken würde, hätten sie ihm ein kleines menschliches Teil übrig gelassen, damit er sich um andere kümmern konnte.
Er ist fast fünfzig Jahre alt und ist kein Kind mehr.
Hier gibt es keinen Platz, es sei denn, er ändert sich grundlegend.
Auch mit seiner Mutter ist er glücklicher.
Sie bemerken nie seine Charakterfehler und tun nichts anderes, als ihn zu verwöhnen und seine verdorbene alltäglichen Beschäftigungen zu erledigen.
Jeden Moment kehrt er wegen seiner Persönlichkeitsschwächen weinend nach Hause zurück und verleumdet jeden, und seine Familie wertschätzt seine Lügen, anstatt ihn richtig zu erziehen, und dieser falsche Kreis endet nie.
Er war mein Wunsch, aber ein Wunsch, der Dir nur schadet, sollte weggeworfen werden.
Ich weiß, dass er meine Worte hört.
Aber das ist egal.
Denn zehn Minuten lang erzählt er in den Armen seiner Mutter vier Lügen und seine Mutter umarmt ihn für all diesen Unsinn begeistert und ist stolz auf ihn.
Solche globalen Ehrungen sollten denen zuteil werden, die nichts von der Welt gelernt haben.
Ich toleriere sogar eine Pinny-Allergie, da es sich um eine körperliche Schwäche handelt und die Medizin diesbezüglich noch keine wirklichen Fortschritte gemacht hat.
Die Nachtigall meines Lebens hat Asthma und schreibt und liest immer noch.
Hilly ist das Gen dafür, jung zu bleiben, zu lachen und Humor zu haben.
Sie hilft mir, Probleme von oben zu sehen.
Es gibt auch Kleeblätter und Marienkäfer, Licht und Liebe.
Jetzt, da Du und der Hund meiner Existenz Euren Weg gefunden haben, ist das Bedürfnis nach einem selbstgefälligen Schmetterling geringer.
Er ist der Einzige, der sich selbst erfüllen kann, aber wie die Bettler von Samaria erwartet er auch dafür von mir, dass ich etwas schaffe, was nicht in meiner Macht steht.
Mein Zuhause ist ein Ort für mich und meine Freunde.
Ich habe keinen Platz für dünnhäutige verwöhnte lügnerische Feinde, die nicht lernfähig sind.
Er umkreist meinen Garten und wartet wie immer darauf, dass ich ihm grundlos verzeihe.
Aber Vergebung ist nur erst dann möglich, wenn Du Deine Fehler wieder gut gemacht hast.
Er fügt seinen Fehlern jeden Moment etwas hinzu.
Deshalb hat er kein Recht, neben mir zu sitzen und es ist ihm verboten, bei mir zu sein.
Ich glaube nicht, dass er jemals verstehen wird, was für ein schädliches Wesen er ist.
Aber solange er diese Tatsache nicht versteht, sich nicht entschuldigt und seine Fehler nicht wiedergutmacht, darf er nur von meinem Garten auf den Schoß seiner Mutter zurückkehren.

©Susan Afarin

.....

A beautiful idea was floating around in my head, creating a new world for the sequel to Lilly-Sue.
Kwak, that's the name of Lilly-Sue's duck, who sometimes makes high-pitched noises for no reason and sings in her funny voice, made friends with a puppy in the park this morning who didn't have an owner.
He was born to his mother and the family that owned the dog left the curly-haired dog behind.
Kwak and Curly were busy all day beating out his wool and replacing it with cotton wool so that Lilly-Sue wouldn't become allergic and Pinny Allergy wouldn't sneeze allergic to it.
When Kwak and Curly reached Lilly-Sue, she cried for joy and said:
“Did you find my existence dog?!
If we find the dolphin one day, my zoo collection will be complete."
Kwak, who was both brave and cautious, said to Lily-Su:
“There is no news from Parry. where is he?! "
Lilly Sue said:
"In the immediate vicinity.
He got a red card from me.
Because his egoism has no end and in this hard life there is no place for a selfish being who constantly needs cuddles and doesn't care about anything.
I won't break up with anyone unless they fail all the friendship tests.
Parry failed everywhere but believes he won't have to retake the exam.
I also sent him back to his mother.
Because if his family thought a little about other living beings, they would have left him a little human part so that he could take care of others.
He is almost fifty years old and is no longer a child.
There is no place here unless he changes fundamentally.
He is also happier with his mother.
They never notice his character flaws and do nothing but pamper him and take care of his corrupted daily activities.
Every moment he returns home crying because of his personality flaws and slanders everyone and his family values ​​his lies instead of raising him right and this wrong cycle never ends.
He was my wish, but a wish that only harms you should be thrown away.
I know he hears my words.
But it doesn't matter.
Because for ten minutes he tells four lies in his mother's arms and his mother hugs him enthusiastically for all this nonsense and is proud of him.
Such global honors should be given to those who have learned nothing from the world.
I even tolerate a pinny allergy because it is a physical weakness and medicine has not made any real progress in this regard.
The nightingale of my life has asthma and still writes and reads.
Hilly has the gene for staying young, laughing and having a sense of humor.
It helps me see problems from above.
There are also shamrocks and ladybugs, light and love.
Now that you and the dog of my existence have found your way, the need for a smug butterfly is less.
He is the only one who can fulfill himself, but like the beggars of Samaria, he expects me to accomplish what is beyond my power.
My home is a place for me and my friends.
I have no room for thin-skinned, spoiled, lying enemies who are incapable of learning.
He circles my yard and, as always, waits for me to forgive him for no reason.
But forgiveness is only possible when you have made amends for your mistakes. He adds something to his mistakes every moment.
Therefore he has no right to sit next to me and it is forbidden for him to be with me.
I don't think he will ever understand what a harmful creature he is.
But as long as he doesn't understand this fact, apologize and make amends for his mistakes, he will only be allowed to return from my garden to his mother's lap.

©Susan Afarin

Cover Mecano, Hijo de la luna, mit eigener persischen Lyrik
Namens: Das Leben ist ein Märchen

Das Leben ist eine Märchen
Es ist ein halbes Märchen
Einer hatte etwas, ein anderer wünschte etwas
Beides ist nicht perfekt
Einer ist voller Liebe, ein anderer voller Hass
Beides ist nicht perfekt

Der furchtlose Optimismist fliegt über die Wolken
Er sieht die Hässlichkeit der Welt nicht
Der Pessimist suchte aus Trauer die Einsamkeit
Beides ist nicht perfekt
Augen, die nicht weinen
Lippen, die nicht lachen
Beides ist nicht perfekt

Fürs Glück aller Menschen, gibt es Liebe, Heilung und Freundschaft in der Welt Damit niemand traurig ist, ist hier eine freundliche Hand zu finden

Schmerz und Bedauern
Leiden und Täuschung
Unsere Augen sind geschlossen

Wir haben nicht gelernt, zwischen den Zeilen zu lesen
Aus der Tiefe des Schweigens, die schreie zu erkenne
Oder die Anderen wie uns selbst zu behandeln
Nur im Spiegel gibt es der stolze "Ich"
Wir sehen nichts außer uns selbst

Die meisten von uns haben kein Gewissen
Wir haben Liebe begraben, wir trauern um Freundschaft
Aber wenn wir allein und schwach sind, erwarten wir die ganze Güte der Welt

Schmerz und Bedauern
Leiden und Täuschung
Unsere Augen sind geschlossen

Den Liebesvogel, der blau war, haben wir mit Steinen beworfen, bis er weg flog und ging
Gewissen und Ehre, die die gelbe Farbe der Macht hatten
Wir haben sie zerstört
Die Sanftheit der Seele und die Röte von Herzen, haben wir verwelkt

Wenn wir wollen, dass die Welt wieder bunt wird
Und die getötete Farben wieder blühen
Dann nimm Deine Maske ab, verschwende keine Zeit
WIR werde ICH mit DIR
Öffne Deine Augen, rufe die Herzen
WIR werde ICH mit DIR

....

Cover Mecano, Hijo de la luna, with my own Persian lyrics
Called: Life is a fairy tale

Life is a fairy tale
It's a half of a fairy tale
One had something, another one wanted something
None is perfect
One is full of love, another one full of hate
None is perfect

The fearless optimist flies above the clouds, he doesn't see the ugliness of the world
The pessimist sought solitude out of grief
None is perfect
Eyes that don't cry
Lips that don't smile
None is perfect

For the happiness of all people, there is enough love, healing and friendship in the world
So that no one is sad, here is a kind hand to sooth
Pain and regret
Suffering and deception
Our eyes are closed

We haven't learned to read between the lines
From the depths of silence, recognize the screams
Or treating others like ourselves
Only in the mirror there is the proud "I"
We see nothing but ourselves

Most of us have no conscience
We buried love, we mourn for friendship
But when we are alone and weak, we expect all the goodness in the world
Pain and regret
Suffering and deception
Our eyes are closed

We threw stones at the lovebird, which was blue, until it flew away and left Conscience and honor, had the yellow color of power, that we destroyed 
The sweetness of the soul and the blush of the heart, we have withered them

If we want the world to be colorful again
And the killed colors bloom again
Then take off your mask, don't waste time
WE will I be with YOU
Open your eyes, call the hearts
WE will I be with YOU

©Susan Afarin

My wish is much more beautiful.
It's the moment of flying of matured love and it is a butterfly in my mind with great, beautiful silver features and a smile like God himself.
It has no gender.
The most beautiful mind cristalizied out of love.

©Susan Afarin

دیروز لیلی-سو در حال دعا کردن بود و به دوستانش هم گفت، اگر کسی دوست دارد، می‌تواند دعا کند.
بخاطر هر چیزی و به درگاه هر کسی، تا زمانی که هیچکس آسیب نبیند.
دعای دوستان لیلی-سو برای او یک سوال است.
اما خود او دعا می‌کند که تمام گره های بد زندگی خودش، خانواده و دوستانش باز بشوند و آنها همیشه تندرست و خوشبخت باشند.
برای کسانی که فکر می‌کنند، به نوعی برتر آفریده شده اند، لیلی-سو آرزوی نور می‌کند.
همینطور برای آنهایی که آرزویشان گره انداختن در زندگی دیگران است.
چون این دو گروه بخاطر کاستی های وجود خود، هم دیگران و زندگی آنها را به خطر می‌اندازند و هم خودشان هیچوقت احساس خوشبختی نمی‌کنند، چون وقتشان را برای بدبخت کردن دیگران هدر کرده اند.
آنهایی که فکر می‌کنند، فروتنی از کمبود می آید، هیچ رنگی از رنگین کمان را لمس نکرده اند.
خضوع مرتبه ای از روح است که اجسام بدلیل درک نکردنش، آن را نفی می‌کنند.
لیلی-سو پری را برای همیشه از خودش دور نگاه خواهد داشت.
چون او نتوانسته در طول چندین سال حتی یک بار شرافتمندانه و بزرگوارانه و با کلاس رفتار کند.
او عادت به موجودات سطحی دارد و روحش کوچک مانده است.
مهم نیست، سایز اجتماعی او چقدر بزرگ است.
او هیچوقت انسانیت و شرافت را رعایت نمی‌کند، چون مست خودخواهی و تکبر است.
لیلی-سو شاید هیچوقت دلش آرزوی چیز دیگری نداشته باشد ولی پری جز دوست داشته شدن هیچ چیز دیگری را دوست ندارد و بخاطر همین خودپرستی زیاد، لیاقت دوست داشته شدن ندارد.
پروانه در این جهان زیاد است.
اما لیلی-سو فقط پری را دوست داشت.
با اینحال فقط زمانی او را کنار خودش تحمل خواهد کرد، که همان آرزویی باشد که لیلی-سو خواسته بود.

©سوسن آفرین

........

Gestern betete Lilly-Sue und sagte zu ihren Freunden:
"Wenn jemand möchte, kann er auch beten.
Für alles und be jedem, solange niemand verletzt wird."
Die Gebete von Lilly-Sus Freunden sind eine Frage für sie.
Aber sie selbst betet, dass alle schlimmen Knoten in ihrem Leben, das Leben ihrer Familie und ihrer Freunden gelöst werden und sie immer gesund und glücklich leben werden.
Für diejenigen, die denken, ihr Leben sei irgendwie überlegen geschaffen, wünscht Lilly-Sue Licht.
Auch für diejenigen, die im Leben anderer Knoten knüpfen möchten, weil diese beiden Gruppen aufgrund ihrer Unzulänglichkeiten andere und deren Leben gefährden während sie sich selbst dabei nie glücklich fühlen, weil sie ihre Zeit damit verschwendet haben, andere unglücklich zu machen.
Wer glaubt, dass Demut aus Mangel entsteht, hat noch keine Farbe des Regenbogens berührt.
Bescheidenheit ist eine Ebene der Seele, die der Körper ablehnt, weil er sie nicht versteht.
Lilly-Sue wird Parry für immer fernhalten.
Weil er es nicht einmal in vielen Jahren geschafft hat, sich mit Würde und Klasse oder edel zu benehmen.
Er ist an oberflächliche Wesen gewöhnt und seine Seele ist klein geblieben.
Es spielt keine Rolle, wie groß seine soziale Größe ist.
Er respektiert niemals Menschlichkeit und Ehre, weil er von Egoismus und Arroganz betrunken ist.
Lilly-Sue wünscht sich vielleicht nie etwas anderes, aber Parry liebt nichts mehr, als geliebt zu werden, und aufgrund seines Narzismus hat er es nicht verdient, geliebt zu werden.
Es gibt viele Schmetterlinge auf dieser Welt.
Aber Lilly-Sue liebt nur Parry.
Sie wird ihn jedoch nur dann an ihrer Seite dulden, wenn es zu dem geworden ist, was Lilly-Sue sich gewünscht hat.

©Susan Afarin

.......

Yesterday Lilly-Sue prayed and said to her friends:
"If someone wants, he can also pray.
For everything and by everyone, as long as no one gets hurt."
Lilly-Su's friends' prayers are a question for her.
But she herself prays that all the bad knots in her life, in the lives of her family and friends will be untied and they will always live healthy and happy.
For those who think their lives are somehow created to be superior, Lilly-Sue wishes light.
Also for those who want to tie knots in the lives of others, because these two groups endanger others and their lives due to their shortcomings while they never feeling happy themselves because they have wasted their time making others unhappy.

Anyone who believes that humility comes from shortcomings has never touched a color of the rainbow.
Modesty is a level of the soul that the objects reject because they doesn't understand it.
Lilly-Sue will keep Parry away forever.
Because not once in many years has he managed to behave with dignity and class or nobility.
He is used to superficial beings and his soul has remained small.
It doesn't matter what his social size is.
He never respects humanity and honor because he is drunk with selfishness and arrogance.
Lilly-Sue may never wish anything else, but Parry loves nothing more than being loved, and because of his narcissism, he doesn't deserve to be loved.
There are many butterflies in this world.
But Lilly-Sue only loves Parry.
However, she will only tolerate him at her side if someday he becomes what Lilly-Sue wished.

©Susan Afarin

More than my naivity l hate the bloody Instagram and the Facebook

They brought me junk, dirt, lies, criminals, cheap bad advertisement, such bad cook

Talking in order to communicate, why most think about earning stook

Disagreed donating of your heart, not to compare to thought change on nook

Not every slang is meant also trash, but containing only that, means schloonk

For keeping nightingale alive, you must be brave even ugly like rook

I don't know laws,  law doesn't like old foreigners, l don't know any crook

May their harm stay always away from nice and honest kind people, peace shook

Good things must be protected, but content can't be itself just a sharp hook

©Susan Afarin

Let us prey, 2014.
این فیلم را با بتی نگاه کردیم، به زبان اصلی.
با خودم فکر کردم، آمازون پرایم فقط مرا تعقیب نمی‌کند.
او اینقدر پیشرفته شده است که آینده نگری هم می‌کند.
در این قسمت لیلی-سو میخواستم راجع به نحوه دعا کردن و محتوی آن حرف بزنم و بگویم که تا وقتی اعتقادات ما بر علیه خودمان و دیگران خطرناک نباشند، این دعا می‌تواند هر شکلی داشته باشد و فرم آن یک مطلب کاملا شخصی ست.
اما منظورم قربانی کردن نبود، آنگونه که به شکل طنز سیاه از این کلمه برای اسم فیلم انتخاب شده است.

©سوسن آفرین

.......

Let us prey, 2014.
Ich habe diesen Film mit Betty in der Originalsprache gesehen.
Amazon Prime ist nicht nur hinter mir her, dachte ich mir.
Er ist so weit fortgeschritten, dass er in die Zukunft sehen kann.
In diesem Teil von Lilly-Sue, wollte ich über die Art und Weise des Betens und seinen Inhalt sprechen und sagen, dass das Gebet jede Form haben kann und dass seine Form völlig persönlich ist, solange unser Glaube keine Gefahr für uns selbst und andere darstellt.
Aber ich meinte nicht Opfer, sondern Beten wie die schwarze Ironie dieses Wortes wurde für den Namen des Films gewählt.

©Susan Afarin

.......

Let us prey, 2014.
I saw this film with Betty in the original language.
Amazon prime isn't just after me, I thought to myself.
It is so advanced that it can see the future.
In this part of Lilly-Sue, I wanted to talk about the way of praying and its content and say that prayer can take any form and that its form is completely personal as long as our faith doesn't pose a danger to ourselves and others.
But I didn't mean prey, I meant pray and not like the black irony of that word which is chosen for the name of the film.

©Susan Afarin

So much hardness, is my daily situation, l can't change this inelegance

There were loving knights on my path, who didn't have fears of life and persepolis

And also who were much excited and proud of my knowledge and intelligence

But the most intense feeling of one whom l truly love could just be negligence

This tarot means, my life isn't lack of femaleness or wish for dysgenesis

I'm asked to reduce my brain, if I wish him being nucleus for my memranous

Irritating, silently respected for smartness, but must call it pestilence

It's dumb, loving someone unconditionally, who offers you only recklessness

©Susan Afarin

شبیه هیچکس دیگری نخواهم توانست زندگی کنم.
از آنهایی که مرا به انواع دیگر زندگی دعوت کردند و مرا در چهارچوب زندگی خودشان خواستند، ممنون هستم ولی زندگی من زندگی آنها نیست.
از آنهایی هم که سعی کردند، زندگی مرا تقلید کنند،هم معذرت میخواهم و هم آنها را میبخشم، چون کار سخت و بیهوده ای را انجام دادند، هم خودشان شکست خوردند و هم مرا زخمی کردند.
جایی که افکار من روی آن می‌رقصند، بزرگتر از پیست رقص افکار خود آنها نیست.
اما من سعی کردم تمام این مساحت کوچک را به نور و عشق تبدیل کنم، حتی اگر عمر آن از چشمک زدن شهاب کوچکتر باشد.

©سوسن آفرین

.....

Ich werde nicht wie jeder andere leben können.
Ich bin denjenigen dankbar, die mich zu anderen Lebensformen eingeladen haben und mich im Rahmen ihres Lebens haben wollten, aber mein Leben ist nicht ihr Leben.
Ich entschuldige mich und vergebe denen, die versucht haben, mein Leben nachzuahmen, denn sie haben einen harten und nutzlosen Job gemacht.
Sowohl sie selbst sind gescheitert als auch mich haben sie verletzt.
Der Ort, auf dem meine Gedanken tanzen, ist nicht größer als die Tanzfläche ihrer eigenen Gedanken.
Aber ich habe versucht, diesen ganzen kleinen Bereich in Licht und Liebe zu verwandeln, auch wenn seine Lebensdauer kürzer ist als das Funkeln eines Meteors.

©Susan Afarin

.......

I won't be able to live like everyone else.
I am grateful to those who invited me into other ways of life and wanted me to be part of their lives, but my life isn't their life.
I apologize and forgive those who tried to imitate my life, because they did a hard and useless job.
Both they failed and they hurt me.
The place on which my thoughts dance is no bigger than the dance floor of their own thoughts.
But I tried to transform this entire small area into light and love, even if its lifespan is shorter than the sparkle of a meteor.

©Susan Afarin

خوابهای دیشبم را فراموش کردم.
اما یک صحنه از آن قدرتمند در لابلای بوته های خیالم، حیات یافته است.
روی سراشیبی تندی به سمت یک دره، بالای یک کوه بلند ایستاده بودم.
ظرف بزرگی مثل یک سطل آشغال بزرگ، یک مخزن فلزی، میان دو درخت خشک میسوخت.
کسی جز من نبود که بپرسم، چه چیزی را می‌سوزانند.
وقتی به آن نزدیک تر شدم، دیدم که کاغذهای سفید آغشته به جوهر سیاه می‌سوزند.
دستم را درون جیب پیشبندی کردم که تنم بود و انگار بخاطر کار در آشپزخانه آن را به تن داشتم.
غذایی که نمی‌دانستم در کدام خانه و برای چه کسی پخته میشود و محتویات آن چیست.
درون این پیشبند پر از کاغذهای سفیدی بود که من با خون جگر خودم و با درد سیاهی که دیگران برایم بوجود آورده بودند، مثل تهمتشان به دیگران و کاستی های دیگر آنها خیس کرده بودم.
دستانم پر از خون و مرکب بود.
اما زخم و کتابی در کار نبود.
کاغذها را درون مخزن فلزی ریختم.
آنها مثل اسپند درون آتش صدا میدادند و میترکیدند ولی دردی تولید نمی‌کردند.
آنها به آرامی و بدون پرتاب جرقه های خطرناک سوختند و با هر صفحه ای که خوراک آتش میشد، دل من آرام تر میشد و دستانم خشک تر.
به لحظه بعد فکر کردم.
دهی که نور چراغهایش از دور سوسو میزد، می‌توانست جایگاه بازگشت من باشد ولی من می‌توانستم، هر جایی دلم می‌خواهد بروم.
سبک بودم و آزاد.

©سوسن آفرین

.......

Ich habe meine Träume von letzter Nacht vergessen.
Aber eine so kraftvolle Szene ist unter den Büschen meiner Fantasie zum Leben erwacht.
Ich stand an einem steilen Hang in Richtung Tal, auf einem hohen Berg. Ein großer Behälter, ähnlich einer großen Mülltonne, ein Metalltank, brannte zwischen zwei trockenen Bäumen.
Außer mir war niemand da, den ich fragen konnte, was in diesem Behälter verbrannt wird.
Als ich näher kam, sah ich weiße Papiere voller schwarzer Tinte brennen.
Ich steckte meine Hand in die Tasche meiner Schürze und es war, als würde ich sie zum Arbeiten in der Küche tragen.
Ein Essen, von dem ich nicht wusste, in welchem ​​Haus und für wen es gekocht wird und welchen Inhalt es hat.
Die Innentasche dieser Schürze war voller weißer Papiere, die ich mit dem Blut meiner Leber und mit der schwarzen Schmerztinte getränkt hatte, den andere mir zugefügt hatten, wie etwa Verleumdung anderer und ihre anderen Mängel.
Meine Hände waren voller Blut und Tinte.
Aber es gab keine Wunde und kein Buch.
Ich habe die Papiere in den Metalltank gelegt.
Sie knisterten wie die Samen von Steppenraute im Feuer, aber sie verursachten keine Schmerzen.
Sie brannten langsam und ohne gefährliche Funken, und mit jeder Seite, die befeuert wurde, wurde mein Herz ruhiger und meine Hände trockener.
Ich dachte über den nächsten Moment nach.
Das Dorf, dessen Licht aus der Ferne flackerte, könnte meine Rückkehr nach Hause sein, aber ich könnte gehen, wohin ich wollte.
Ich war leicht und frei.

©Susan Afarin

.......

I forgot my dreams from last night.
But such a powerful scene has come to life beneath the bushes of my imagination. I was standing on a steep slope towards the valley, on a high mountain.
A large container, similar to a large garbage can, a metal tank, was burning between two dry trees.
There was no one other than me to ask what was being burned in this container.
As I got closer, I saw white papers burning with black ink.
I put my hand in the pocket of my apron and it was like I was wearing it to work in the kitchen.
A meal that I didn't know in which house and for whom it was cooked and what its contents were.
The inside pocket of this apron was full of white papers that I had soaked with the blood of my liver and with the black ink of pain that others had inflicted on me, such as slandering others and their other shortcomings.
My hands were covered in blood and ink.
But there was no wound and no book.
I put the papers in the metal tank.
They crackled like rue seeds in a fire, but they caused no pain.
They burned slowly and without dangerous sparks, and with each side lit my heart grew calmer and my hands drier.
I thought about the next moment.
The village, whichs lights flickered in the distance, could be my return home, but I could go wherever I wanted.
I was light and free.

©Susan Afarin

صدایم می‌توانست چندین بار و هر بار برای یک آلت موسیقی ضبط شود و جمع آنها بشود ترانه.
اما امروز ناله ای درون کمرم گیر کرده است.
شاید بادی تند و سرد، عضلاتم را سنگی کرده باشد.
اما این هم خواهد گذشت.
همه چیز خواهد گذشت.
این واقعی ترین اتفاق جهان است، گذشت لحظه ها، آنگونه که ما به آن بعد و نام دادیم، زمان.

©سوسن آفرین

.......

Meine Stimme könnte mehrmals und jedes Mal für ein Musikinstrument aufgenommen werden und die Summe würde ein Lied ergeben.
Aber heute bleibt mir ein Stöhnen im Rücken.
Vielleicht hat ein starker und kalter Wind meine Muskeln verhärtet.
Aber auch das wird vorübergehen.
Alles wird vergehen.
Das ist das Realste auf der Welt, das Vergehen von Augenblicken, wie wir es nannten: Zeit.

©Susan Afarin

.....

My voice could be recorded several times and each time for a musical instrument and their sum would be a song.
But today, a moan is stuck in my back.
Maybe a strong and cold wind has made my muscles hard.
But this too, shall pass.
Everything will pass.
This is the most real thing in the world, the passage of moments, as we called it, time.

©Susan Afarin

A partly own english text for Moein, Delsookhte,

"Burned heart"

Burn your own damned heart, but then say it's allright
No matter that you're a friend, the whole world wants to fight

And also that is to world equal, you want to save life
Or wish the beauties in the world all begin to thrive

I had a very strange trip, from east to the west
I got so many colorful but also different test

Oh love, you're cruel
Or maybe l'm the fool
Mind cried, heart died
But I let you stay to rule

©Susan Afarin

Reza Sadeghi, don't fool me

Don't hide your deception
You laugh, but it's forced
Your eyes are empty of me
Your excuses are also fake
You don't want me anymore
This is clear in your gaze
I know my hands won't reach yours

Even your crying, your moment, your staying, your wanting, all are deception

Don't fool me anymore, don't lie
Don't say that your heart is with me
Don't say that the pulse of your moment only beats for me
Don't fool me anymore, don't lie
Don't say that your heart is with me
Do not say that the pulse of your moment only beats for me

I was so naive all that long, I didn't know you 
I had lost my heart to your tricks in belief your heart is with me
I was so crazy even as I got your deceite again
But l didn't let you know so that your heart couldn't break

(Translation:©Susan Afarin)

امروز خیلی احساساتی شدم.
میان کاغذهای اداری، مایوس به دنبال مدرک خیلی مهمی میگشتم که با یافتن گنجینه عشقی قدیمی، لبخند روی لبانم پدیدار شد.
او واقعا دوستم داشت و هر کاری می‌توانست برای ماندن من انجام بدهد، انجام داد.
حتی شاید بیشتر.
او حتی با اخلاق تلخ من هم آرام برخورد می‌کرد، جوری که خجالت زده میشدم.
اخلاق تلخ من از حزن و بغض گلویم می آمد که برای بتی هنوز می‌گریست.
اما دلیل دیگرش هم شوخی بیمارگونه طبیعت بود که عشق را در زمانی اشتباه و برای یک مرد خالی از عشق و انسانیت به قلبم فرستاد، و باعث شد که نتوانم این شوالیه مهربان را دوست بدارم.
او بالهای فرشته وار مرا به هنگام اخلاق تلخم به اژدها تشبیه کرد.
عشق به زور انجام پذیر نیست.
ولی کاش آدمیزاد می‌توانست به قلبش زور بگوید و زوجی را برای خودش انتخاب کند که دوستش دارد و وفادار و مهربان برای همیشه کنار او ایستاده است.

©سوسن آفرین

........

Ich wurde heute sehr emotional.
Ich war verzweifelt auf der Suche nach einem sehr wichtigen Dokument unter den Papieren, als ich den Schatz einer alten Liebe fand und plötzlich erschien ein Lächeln auf meinem Gesicht.
Er liebte mich wirklich und tat alles, damit ich blieb.
Vielleicht sogar noch mehr.
Er ging sogar gelassen mit meinem bitteren Verhalten um, auf eine Art und Weise, dass es mir peinlich war.
Mein bitteres Verhalten kam von der Traurigkeit und Wut in meiner Kehle, die immer noch um Betty weinte.
Aber ein weiterer Grund war der kranke Witz der Natur, der mir zur falschen Zeit und für einen falschen Mann ohne Liebe und Menschlichkeit Liebe ins Herz schickte und mich unfähig machte, diesen freundlichen Ritter lieben zu können.
Er verglich meine Engelsflügel mit einem Drachen, wenn ich verbittert war.
Liebe kann nicht mit Gewalt geschehen.
Aber ich wünschte, Menschen könnten ihr Herz zwingen und einen Partner wählen, der einen liebt und das ihm für immer treu und liebenswert an seiner Seite erhalten bleibt.

©Susan Afarin

......

I got very emotional today.
I was desperately searching for a very important document among the papers as I found the treasure of an old love and suddenly a smile appeared on my face.
He really loved me and did everything to make me stay.
Maybe even more.
He even dealt with my bitter behavior in stride, in a way that embarrassed me.
My bitter behavior came from the sadness and anger in my throat from still crying for Betty.
But another reason was the sick joke of nature, which sent love into my heart at the wrong time and for a wrong man, devoid of love and humanity, and made me unable to love this kind knight.
He compared my angel wings to a dragon when I was bitter.
Love can't happen with violence.
But I wish people could force their hearts and choose a partner who will love them and remain loyal and lovable forever on their sides.

©Susan Afarin

Every beauty can't be surely harmless, for example Amanita Muscaria
But when you are sure what you're enjoying, then breath deeply the scent of wisteria

©Susan Afarin

انسان زمانی به تکامل خواهد رسید، که هیچ کجا قانونی نوشته شده و دستگاه قانونی جداگانه وجود نداشته باشد، چون ذهن و سطح او در حدی قدرت و تکامل یافته است  که مرز خود و دیگران را با تمام وجودش حس می‌کند و برای دانستن اینکه چه چیز مناسب و چه چیز نامناسب است، نیازی به توصیف خود و یا پرسش از دیگران ندارد.
او به دنیا خواهد آمد، تا به عشق و دانش جهان درون و برونش بیفزاید بدون اینکه این زندگی حتی یک لحظه خسته کننده و غیر اخلاقی داشته باشد.
او مفید و مناسب است، دقیقا بخاطر اینکه می‌خواهد اینگونه باشد و دیگران هم به نوع خودشان با حفظ شخصیت خاص خودشان، برای خود و دیگران مفید هستند.
مدینه فاضله ای که من تصور می‌کنم، با جنگ و کشتار، قراردادهای عجیب جنگی و تسلیحات، آزارها و بی توجهی کردن ها میسر نیست.
همینطور با کلمات بی هدف و بی منظور دهان پر کن قبل از انتخابات، برده داری مدرن و شیک، روانشناسی نیمه گاز زده شده و تکراری، خرافات مدرن دیجیتالی، مصرف و حرص و آز مثل آدامس‌های تاریخی کلاسیک هر دوران.
او چیزی ست شبیه شنیدن آواز خدا هنگام غروب در فیلمی با شرکت نیکلاس کیج و مگ راین به نام شهر فرشتگان.
گرفتن پیغام واقعی هستی در هنگام فاصله از زیست درون نیست، اتفاقی نیست.
من پیر و ابله هستم ولی فکر میکنم ما برای فرستادن پیغام مهمی در کهکشان انتخاب شده بودیم.
اما دعوا سر این تریبون برای استفاده از یک میکروفون با هدف، نگذاشت که ما وقتی برای یافتن پیغام مناسب و درست پیدا کنیم.
ما اغلب مثل یک موجود دو بار قدیمی تر از خودمان از نظر تکامل با هم دعوا کردیم و کائنات بعد از خندیدن زیاد به ما، از ما خسته شد.
و این در در حالی ست که در فضا هم با هم می‌جنگیم و به اصطلاح آلمانی ها اندازه آلت های تناسلی مان را با هم مقایسه میکنیم.
فضله دیجیتالی چیزی ست که هیچکس به آن فکر نکرده، چون شیک حساب می‌شود.
مثل وانمود کردن به اینکه تو خیلی خوشبخت و مفتخری که تا مرز هفتاد سالگی با وجود بیماری و ضعف، با مدال‌های زیاد، با تومور و زخمهای جسمی و روحی ناشی از کار و سو استفاده کردن از تو مثل ابزار،مثل یک برده و طبق جمله مشهوری که گفتن آن مجاز نیست، زندگی کرده ای.
من دقیق آن را نمینویسم، چون انجام آن یک وظیفه اجباری بوده و هست ولی گفتن آن از بعد از باخت در جنگ جهانی دوم در آلمان جرم است.
"کار به ما بال آزادی هدیه می‌کند."
انسانها در طول تاریخ اغلب برده بوده اند.
حتی اغلب برده داران، خود برده دیگران هستند.
انسان واقعا آزاد وجود ندارد.
مگر آنهایی که وجودشان در جمع انسانی استثنا و ایزوله دیده می‌شود.
آنها در ایزولاسیون خود با قوانین حاکم بر آنها ولی رها زندگی می‌کنند و ذهنشان را به کسی بدهکار نیستند.
مثل دیوانگان، اسمی که به طور معمول روی آنها گذاشته می شود.
گرچه خیلی از اوقات ممکن است در خفا تو را دیوانه خطاب کنند ولی با اینحال آنها به هر نحوی سعی می‌کنند تو را مجبور به کار بکنند.
چیزهای بدی مثل بیماری مزمن و گرفتاری را می‌توان مثل پینی آلرژی ليلی-سو قسمتی از وجود او دانست و پذیرفت.
درد را مثل یک میهمان که ناخواسته است، تحمل و به او عادت کرد.
جایی که او نشسته، ریه و بینی و گوش و حلق و گردن توست؟!
اینها اعضای بدن خودت هستند، دشمن نیستند و نمی‌توانی آنها از خودت جدا کنی.
پس درد آنها  را هم تحمل کن.
اما داشتن دوست بد، جزوی از تو نیست.
او حتی اگر در جایی از قلبت سکونت کرده باشد، میتوانی مثل دی اکسید کربن باز پسش دهی.
مگر اینکه اینقدر دوستش بداری که با نسج قلبت در هم بافته شده باشند.
آنوقت، قسمتی از قلبت برای همیشه خواهد مرد.
من از یک قبر سمبولیک برای تنها مردی که حتی نمی‌دانم چرا اینقدر دوستش دارم، یک قبرستان پر از گل و گیاه، خارزار و باغ میوه، صحرا و جنگل ساختم.

©سوسن آفرین
........

Der Mensch wird sich weiterentwickeln, wenn nirgendwo ein geschriebenes Gesetz  existiert und es kein separates Rechtssystem nötig ist, weil sich sein Geist und sein Niveau so weit entwickelt haben, dass er mit seinem ganzen Wesen die Grenzen seiner selbst und anderer spürt und weiß, was angemessen und was unangemessen ist und dafür muss er sich nicht selbst beschrieben oder andere befragen.
Er wird geboren, um die Liebe und das Wissen der inneren und äußeren Welt zu erweitern, ohne dass dieses Leben auch nur einen langweiligen und unmoralischen Moment hat.
Er ist nützlich und geeignet, gerade weil er so sein möchte, und andere sind auf ihre Weise für sich selbst und andere nützlich, wobei sie ihre eigene besondere Persönlichkeit bewahren.

Die Utopie, die ich mir vorstelle, ist mit Krieg und Töten, seltsamen Kriegsverträgen und Waffen, Schikanen und Vernachlässigung nicht vereibar.
Auch mit den ziellosen und sinnlosen Worten, die man vor der Wahl in den Mund stopft, mit moderner und stilvoller Sklaverei, halb vergaster und sich wiederholender Psychologie, modernem digitalen Aberglauben, Konsum und Gier als klassische historische Drekkaugummi aller Zeiten.
Diese Utopie ist so etwas wie das Lied Gottes bei Sonnenuntergang in einem Film mit Nicolas Cage und Meg Rain namens City of Angels.
Es ist kein Zufall, die wahre Botschaft der Existenz zu verstehen, während man sich in Nichts befindet, fern lebend von Sein.
Ich bin alt und dumm, aber ich glaube, wir wurden ausgewählt, um der Galaxis eine wichtige Botschaft zu übermitteln.
Aber der Kampf um dieses Podium, das zielgerichtete Mikrofon zu besitzen, ließ uns nicht die Zeit, die richtige Botschaft zu finden.
Wir kämpften oft wie ein Geschöpf, das doppelt so fern von uns in der Evolution zurück liegt, und das Universum wurde unserer überdrüssig, nachdem es zu viel über uns gelacht hatte.
Und das, während wir sogar im Weltraum gegeneinander kämpfen und die Größe unserer Genitalien vergleichen, wie die Deutschen es nennen.
Über digitalen Müll hat noch niemand nachgedacht, weil er als modisch gilt.
Etwas ähnliches wie, als wäre man sehr glücklich und stolz darauf, dass man bis zum Alter von fast 70 Jahren, trotz Krankheit und Schwäche, mit vielen Medaillen, mit Tumoren und körperlichen und geistigen Wunden, die durch Arbeit und Missbrauch verursacht wurden, wie ein Werkzeug, wie ein Sklave und entsprechend einem berühmten Satz sein Leben geführt hat, das nicht gesagt werden darf.
Ich werde es nicht wortwörtlich schreiben, weil  seine Realisierung Pflicht war und ist, aber es zu sagen, ist in Deutschland seit der Niederlage im Zweiten Weltkrieg verboten.
„Arbeit verleiht uns Flügel der Freiheit.“
Menschen waren im Laufe der Geschichte oft Sklaven.
Selbst die meisten Sklavenhalter sind selbst Sklaven anderer.
Es gibt keinen wirklich freien Mann.
Außer denen, deren Existenz in der menschlichen Gesellschaft als Ausnahme und isoliert angesehen wird.
Sie leben in ihrer Isolation, unterliegen den Regeln, die sie regieren, sind aber frei und schulden ihren Geist niemandem.
Wie Verrückte, ein Name, der ihnen häufig gegeben wird.
Obwohl sie Dich insgeheim oft als verrückt bezeichnen, versuchen sie Dich dennoch auf irgendeine Weise zur Arbeit zu zwingen.
Schlimme Dinge wie chronische Krankheiten und Probleme können als Beispiel ein Teil der Allergie von Lilly-Sue angesehen und akzeptiert werden.
Sie ertrug und gewöhnte sich an die Schmerzen wie an einen unerwünschten Gast. Wo er sitzt, sind Deine Lungen, Deine Nase, Deine Ohren, Dein Hals, Dein Rachen und Dein Nacken?!
Das sind Deine Körperteile, sie sind keine Feinde und Du kannst sie nicht von Dir trennen.
Also ertrage auch deren Schmerz.
Aber einen schlechten Freund zu haben, gehört nicht zu Dir.
Selbst wenn er sich irgendwo in Deinem Herzen niedergelassen hat, kannst Du ihn wie Kohlendioxid zurückgeben.
Es sei denn, Du liebst ihn so sehr, dass er tief in Deinem Herzen verankert ist.
Dann wird ein Teil Deines Herzens für immer sterben.
Aus einem symbolischen Grab für den einzigen Mann, von dem ich nicht einmal weiß, warum ich ihn so sehr liebe, habe ich einen Friedhof voller Blumen und Pflanzen, Heiden und Obstgärten, Wüste und Wald geschaffen.

©Susan Afarin

Man will continue to develop when there is no written law anywhere and there is no need for a separate legal system, because his mind and level have developed to such an extent that he feels with his whole being the limits of himself and others and knows what is appropriate and what is inappropriate and for this he doesn't have to describe himself or question others.
He's born to expand the love and knowledge of the inner and outer world, without this life having even a dull and immoral moment.
He's useful and suitable precisely because he wants to be so, and others are useful to themselves and others in their own way, while maintaining their own special personality.
The utopia I imagine is incompatible with war and killing, strange war contracts and weapons, harassment and neglect.
Even with the aimless and meaningless words that are stuffed into the mouth before the election, with modern and stylish slavery, half-gassed and repetitive psychology, modern digital superstition, consumption and greed as classic historical rubbish gum of all time.
This utopia is something like the song of God at sunset in a film starring Nicolas Cage and Meg Rain called City of Angels.
It is no accident to understand the true message of existence while living in nothingness, far from being.
I'm old and stupid, but I believe we were chosen to send an important message to the galaxy.
But the struggle to own that podium, to own the targeted microphone, didn't give us the time to find the right message.
We often fought like a creature twice as distant from us in evolution, and the universe grew tired of us after laughing at us too much.
And this while we're even fighting each other in space and comparing the size of our genitals, as the Germans call it.
Nobody has ever thought about digital trash because it's considered fashionable. Something similar to being very happy and proud that until the age of almost 70, despite illness and weakness, with many medals, with tumors and physical and mental wounds caused by work and abuse, you lived like a tool how a slave lived his life and according to a famous sentence that must not be said.
I won't write it verbatim because its realization was and is mandatory, but saying it has been forbidden in Germany since the defeat in the Second World War.
“Work gives us wings of freedom.”
People have often been slaves throughout history.
Even most slave owners are themselves slaves of others.
There is no such thing as a truly free man.
Except those whose existence is considered exceptional and isolated in human society.
They live in isolation, subject to the rules that govern them, but are free and owe their spirit to no one.
Like madmen, a name often given to them.
Although they often secretly call you crazy, they still try to force you to work in some way.
Bad things like chronic illnesses and problems can be seen and accepted as part of Lilly-Sue's allergy as an example.
She endured and got used to the pain like an unwanted guest.
Where he sits are your lungs, your nose, your ears, your throat and your neck?! These are your body parts, they are not enemies and you can't separate them from you.
So endure their pain too.
But having a bad friend doesn't belong to your being.
Even if it has settled somewhere in your heart, you can give it back like carbon dioxide.
Unless you love him so much that he's deeply anchored in your heart.
Then a part of your heart will die forever.
From a symbolic grave for the one man I don't even know why I love so much, I created a cemetery full of flowers and plants, heaths and orchards, desert and forest.

©Susan Afarin

I'm a woman so l love the slimmy song of Richard Marx, waiting for you.
But I want to change the bloody phrase about being a subject in it.

Wherever you go, whatever you do
I will be right here waiting for you?!

No, I won't do such things.
When he goes anywhere to cheat on me, then I won't wait for him.
Or when he sleeps with other women and betrays me, then I would never wait for him.
So the people are different.
Many would sell their souls for a thing that they want to show off with.
I want to feel real hapiness and therfore half deeds, half sentences, half emotions and feelings won't have a place in my life and I don't wait for betrayers.
They are free to continue such lives.
Cause we are all free beings.
But no betrayer would ever be called a friend in my life nor he would find entry.

©Susan Afarin

Bild:Creative Fabrica

انتقام مثل یک شمشیر دو لبه است که تو و نفری دیگر که حتی ممکن است بیگناه باشد را در معرض خطر قرار می‌دهد.
انتقام گرفتن تفکری ست که به معنای واقعی برای انتقام گیرنده معنای اضمحلال دارد.
چون آب ریخته را نمی‌توان به محفظه قبلی آن برگرداند.
نمی‌توان گذشته را اطو زد و چروک‌ها و ترکهای تولید شده را در زمان حال پاک کرد.
کسانی که فکر می‌کنند، حق آنها خورده شده، به آنها خیانت شده و حال آنها اجازه دارند، زمین و زمان را به هم بدوزند و با دروغ و کلک سوزش درد خیانت را خنثی کنند، اغلب از خودپرستی رنج می‌برند.
خودپرستها چون برای زندگی هیچکس جز خودشان ارزش قائل نیستند، انتقام های ذهن خود را روی بیگناهان هم پیاده می‌کنند،وقتی که شهامت و قدرت انتقام از گناهکاران اصلی را ندارند.
غیر از آنکه از دید آنها آدمهای دیگر ارزشی بیشتر از موش‌های آزمایشگاهی ندارند.
اگر یکی را به اشتباه کشتند، مهم نیست.
موش آزمایشگاه حقیرتر از اینست که آنها وقتشان را با زجر وارد کرده غیر انسانی به آنها تلف کنند.
مهم اینست که آنها عصبانیت خود را روی موجودات زنده دایورت کنند و احساس قدرت کنند.
آنها به آزمایشگاه های بزرگی که منفجرشان کرده اند و جسد موش‌های بیگناه می‌خندند و احساس عظمت در حد خداوند می‌کنند.
با اینحال تولید اینهمه درد برای دیگران از درد آنها کم نمی‌کند.
چیزی که آنها در خصوص خودشان درک نمی‌کند، باعث بیمار شدن آنها می‌شود.
کاری که آنها می‌کنند شبیه به نوشیدن آب ملح دار دریاست.
از تشنگی زیاد، آنها آب دریا را با موجودات زنده آن می‌بلعند ولی تشنگی آنها هر لحظه و با هر جرعه ای بیشتر می‌شود.

©سوسن آفرین

.......

Rache ist ein zweischneidiger Schwert, der Dich und jemanden vielleicht sogar unschuldigen in Gefahr bringt.
Rache ist ein Gedanke, der für den Rächer wörtlich Zerstörung bedeutet.
Denn verschüttetes Wasser kann nicht in den vorherigen Behälter zurückgeführt werden.
Es ist nicht möglich, die Vergangenheit auszubügeln und die in der Gegenwart entstandenen Falten und Risse zu beseitigen.
Wer denkt, dass ihm das Recht genommen wurde, dass man ihn betrogen hat und dass er deswegen die Erde und die Zeit zusammennähen darf und den brennenden Schmerz des Verrats mit Lügen und Tricks neutralisieren kann, leidet oft unter Egoismus.
Weil egoistische Menschen nur das Leben von sich selbst wertschätzen, rächen sie sich an unschuldigen Menschen, wenn sie keinen Mut oder Bezug haben, die wahre Schuldigen zu bestrafen.
Außerdem, weil ihrer Meinung nach andere Menschen nicht mehr wert sind als Laborratten.
Wenn sie jemanden aus Versehen töten, spielt das keine Rolle.
Eine Laborratte ist zu wertlos, um ihre Zeit mit unmenschlichem Leid von denen zu verschwenden.
Es ist wichtig, dass sie ihre Wut auf Lebewesen lenken und sich gestärkt fühlen.
Sie lachen über die großen Laboratorien, die sie in die Luft gesprengt haben, und über die Leichen unschuldiger Ratten und spüren die Größe Gottes.
Wenn man anderen jedoch so viel Schmerz bereitet, lindert das nicht seinen eigenen Schmerz.
Was sie über sich selbst nicht verstehen, macht sie krank.
Was sie tun, ähnelt dem Trinken von salzigem Meerwasser.
Aus großem Durst schlucken sie das Meerwasser mit seinen Lebewesen, doch ihr Durst nimmt mit jedem Schluck und Augenblick zu.

©Susan Afarin

.......

Revenge is a double-edged sword that puts you and someone perhaps even innocent in danger.
Revenge is an idea that literally means destruction for the avenger.
Because spilled water can't be returned to the previous container.
It isn't possible to iron out the past and eliminate the wrinkles and cracks that have arisen in the present.
Anyone who thinks that his rights have been taken away from him, that he has been betrayed and that he can therefore sew the earth and time together and neutralize the burning pain of betrayal with lies and tricks, often suffers from egoism.
Because selfish people only value the life of themselves, they take revenge on innocent people when they have no courage or connection to punish the real culprit.

Also because in their opinion other people are no more valuable than lab rats.
If they accidentally kill someone, it doesn't matter.
A lab rat is too worthless to waste their time making them suffer inhumanely.
It's important that they direct their anger towards living beings and feel empowered.
They laugh at the great laboratories they blew up and at the corpses of innocent rats and feel the greatness of God.
However, causing so much pain to others doesn't ease your own pain.
What they don't understand about themselves makes them sick.
What they do is similar to drinking salty sea water.
Out of great thirst, they swallow the sea water with its creatures, but their thirst increases with every sip and moment.

©Susan Afarin

In my romantic life I was a bloody naive Desdemona for a vain Othello

He was the best e guitar player, laughed at me, at my violin voice, even at cello

He was never loving, normal or honest to me and he was never my bed fellow

For just thinking else, despite of my humanity, I was called the Mind's eye tangelo

Although I love lemon fruits, but I love more water melon and cherries and morello

Being a summary, having multiple sides and talents, don't mean you're not mellow

Harry Potter-Prince of my life is still busy with magic about yellow jello

He called me Wife while I cried in his horrible dungeon, his gift wasn't Bargelo

Bluebello you're my only love, but l had to freed me from your hate, stopped your bellow

©Susan Afarin

لیلی-سو صدایش گرفته بود و به سرماخوردگیش نام وضعیت عادی داده بود.
با این وجود او آواز میخواند.
چون آواز خواندن جزو وجودش بود.
پینی آلرژی که مسئول مشکلات صوتی و پوستی لیلی-سو بود، با قیافه ملوسش سعی بر آرام کردن لیلی-سو داشت، که از آلرژی‌های بی پایان، آسم و نویرودرمیت رنج می‌برد.
پینی آلرژی صدایی شبیه به صدای سکوت طبیعت داشت.
چیزی شبیه به زبان کلیدی و ابتدایی مورس اما به فرمی طبیعی که حیوانات و گیاهان و موجودات مابین جهان انسان و فرشتگان مثل لیلی-سو اینگونه صداها را تشخیص می‌دادند.
پری به صدای تکراری و نامحسوس و گرفته پینی آلرژی خندید.
لیلی-سو به او گفت:
"دلیل اصلی اینکه، تو همیشه یک آرزو باقی خواهی ماند، همین است.
تو تنها آرزوی من هستی، ولی تا وقتی احترام به دیگران و عشق را یاد نگیری، به همین شکل باقی خواهی ماند و متامورفوزی اتفاق نخواهد افتاد.
پری طبق معمول سعی کرد، کمبود اعتماد به نفس و دانش خود را با مسخره بازی پنهان کند و گفت:
"چطور است، خودت یا پینی آلرژی روی ماهی وجود من بنشینید و تبدیل به آریل شوید و قدرتمند بخوانید؟!
لیلی-سو گفت:
" این پیشنهادی ست که تو چهار سال تمام در حال تکرار آن هستی.
اما واقعیت اینست که تو هیچوقت به خودت بخاطر دیگران زحمت نمی‌دهی، بلکه ادای مهربان بودن را در می آوری.
هیچکدام از ما قصد کباب کردن ماهی وجود تو و یا کندن بالهایت را نداریم.
اما هر وقت احساس برتری به تو دست بدهد، تو را میبوسم ولی تو را کیش خواهم داد تا بفهمی، بازی کردن با ما اتفاقی نیست.
این جهان نمی‌تواند واقعیت باشد که به تو تنهایی خوش بگذرد و بدتر از آن خوش گذشتن به تو به قیمت سخت گذشتن به دیگران باشد.
تو آرزو هستی ولی هنوز دوست نیستی.
ماهی و بالهایت را هم برای خودت نگاه دار.
من آریلی هستم که صدایم را جادوگر بزرگ اقیانوس‌ها از من دزدیده است.
صدایی که میشنوی خواست درون من است، نه قدرت من.
من با تو ما میشویم.
هر وقت موفق شدی این جمله را درونت حس کنی، از آرزو به واقعیت خواهی انجامید.
مثل تبدیل قورباغه به یک پرنس.
من با سلطنت موافق نیستم برای همین به جای پرنس می‌گویم، یک آقای محترم و دوست‌داشتنی.

©سوسن آفرین

.......

Lilly-Sue hatte ihre Stimme verloren und nannte ihre Erkältung normale Situation.
Trotzdem singt sie.
Denn Singen gehörte zu ihrem Dasein.
Pinny Allergy, die für Lilly-Sues Haut- und Stimmprobleme verantwortlich war, versuchte Lilly-Sue, die unter endlosen Allergien, Asthma und Neurodermitis leidet, mit ihrem süßen Blick zu beruhigen.
Pinny Allergy hatte eine Stimme, die der Stille der Natur ähnelte.
Etwas Ähnliches wie die Schlüssel- und Elementarsprache Morse, aber in einer natürlichen Form, sodass Tiere, Pflanzen und Kreaturen zwischen der Welt der Menschen und der Engel, wie Lilly-Sue, solche Laute erkannten.
Parry lachte über das wiederholte und subtile Geräusch von Pinny Allergy.
Lilly-Sue sagte zu ihm:
„Das ist der Hauptgrund, warum Du immer ein Traum bleiben wirst.
Du bist mein einziger Wunsch, aber bis Du lernst, andere zu respektieren und zu lieben, wirst Du in dieser Form bleiben und es wird keine Metamorphose geben. Parry versuchte wie immer, seinen Mangel an Selbstvertrauen und Wissen mit Spott zu verbergen und sagte:
„Wie wäre es, wenn Du oder Pinny Allergy Euch auf den Fisch meiner Existenz setzen und Euch in Ariel verwandeln und kraftvoll singen würdet?!“
Lilly-Sue sagte:
„Dies ist ein Vorschlag, den Du seit vier Jahren wiederholst.
Tatsache ist jedoch, dass Du Dich nie um andere kümmerst, sondern Freundlichkeit nachahmst und theatralisch spielst.
Keiner von uns wird Deinen Fisch braten oder Deine Flügel zupfen.
Aber wann immer Du Dich überlegen fühlst, werde ich Dich küssen und wegschicken, damit Du verstehen kannst, dass es kein Zufall ist, mit uns zu spielen. Diese Welt kann nicht die Realität sein, in der man alleine Spaß hat, und schlimmer noch, Spaß auf Kosten anderer genießt.
Du bist ein Wunsch, aber Du bist noch kein Freund.
Behalten Deinen Fisch und Deine Flügel für Dich.
Ich bin Ariel, meine Stimme wurde von der großen Hexe der Ozeane gestohlen.
Die Stimme, die Du hörst, ist mein innerer Wunsch, nicht meine ganze Kraft.

Ich werde zu Wir nur mit Dir.
Wenn es Dir gelingt, diesen Satz in Dich zu spüren, wirst Du Dich vom Wunsch zu Realität umwandeln.
Als würde man einen Frosch in einen Prinzen verwandeln.
Ich bin kein Anhänger von Königen, deshalb sage ich statt Prinz ein respektabler und liebenswerter Herr.

©Susan Afarin

........

Lilly-Sue had lost her voice and called her cold a normal situation.
Still she sings.
Because singing was part of her existence.
Pinny Allergy, who was responsible for Lilly-Sue's skin and voice problems, tried to calm Lilly-Sue, who suffers from endless allergies, asthma and neurodermatitis, with her sweet look.
Pinny Allergy had a voice that resembled the silence of nature.
Something similar to the key and elementary language Morse, but in a natural form, so that animals, plants and creatures between the human and angelic worlds, like Lilly-Sue, recognized such sounds.
Parry laughed at the repeated and subtle sound of Pinny Allergy.
Lilly-Sue said to him:
“That is the main reason why you will always stay a wish.
You are my only wish, but until you learn to respect and love others, you will remain in this form and there will be no metamorphosis.
Parry, as always, tried to hide his lack of confidence and knowledge with mockery, saying:
"How about you or Pinny Allergy sit on the fish of my existence and transform into Ariel and sing powerfully?!"
Lilly-Sue said:
“This is a suggestion you have been repeating for four years.
But the fact is that you never care about others, but rather imitate kindness and act histrionics.
None of us will fry your fish or pluck your wings.
But whenever you feel superior, I will kiss you and send you away so that you can understand that playing with us isn't a coincidence.
This world can't be the reality where one has fun alone, and worse, enjoys fun at the expense of others.
You are a wish, but you are not yet a friend.
Keep your fish and your wings to yourself.
I am Ariel, my voice has been stolen by the great witch of the ocean.
The voice you hear is my inner desire, not my full strength.
I become We only with You.
If you manage to feel this sentence within yourself, you will transform from desire to reality.
Like turning a frog into a prince.
I'm not a fan of kings, so instead of prince I say respectable and lovable gentleman.

©Susan Afarin

ماهیگیری که بخاطر تفریح، جاه طلبی و ادعای قدرت و خاص بودن در مقابل همکارانش فلس های تن پری دریایی را یک نیمه شب کنار آتش بزرگی کنار ساحل کند و دور ریخت، هر شب صدای گریه اش، خواب پری دریایی را به هم می‌زند.
در واقع می‌خواستند او را کباب کنند و بخورند.
اما پری نیمه جان با تن زخمی اش، در آب‌های عمیق شناور شد و به خودش قول داد که هیچگاه دیگر به حرفهای موجودی به نام انسان بها ندهد و از آنها فاصله نجومی بگیرد.
فلس پری دریایی مثل استخوان ماهیگیر بود.
پری حتی یکی از موهای مرد ماهیگیر را نکند، چه برسد که بخواهد استخوان‌های او را بشکند.
موجودی سفاک تر از انسان هنوز پا به جهان نگذاشته است.
او دانش با با سبع و قساوت، تبعیض و قمار را ترکیب کرده است و به آن نام خدا داده است.
پری دریایی قلب عجیبی دارد که تنها یک بار از دست می‌دهد و کسی دیگر را بیشتر از خود می‌خواهد.
چنین عشقی معمولا نصیب انسانهای خیلی خاص می‌شود.
مرد ماهیگیر هم خیلی خاص بود ولی او خاص بودن خود را بوسیله بازی‌های خطرناک اینترنتی و بازی با جان موجودات زنده شبیه فیلم ساو بدست آورده بود.
مثل آدمهایی که در سکس به مطالب عجیب، دردناک و خطرناک می‌رسند، چون سکس رومانتیک و زیبا برای آنها پیش پا افتاده شده است.
آنها احساساتی برای رومانتیک ندارند و از تولید درد در دیگران احساس قدرت می‌کنند.
پری دریایی هزاران سال زیر عمق آبی لاجوردی اقیانوس پنهان شده بود.
حالا قلبش را برای شستشو و احیا در چشمه حیات قرار داده است.
او قلب خودش که حاوی احساسات رقیق و اعتماد به دیگران باید باشد، دوباره به دست خواهد آورد ولی تجارب خود را مثل شیارهای مغز روی این قلب حک خواهد کرد.

©سوسن آفرین

.....

Ein Fischer, der aus Spaß, Ehrgeiz und um Machtgier und Tendenz dazu besonders zu sein vor seinen Kollegen, einer Meerjungfrau die Schuppen vom Körper abgeschnitten und sie um Mitternacht am großen Feuer am Strand weggeworfen hat, stört den Schlaf der Meerjungfrau jede Nacht mit seinem seine Weinen. Tatsächlich wollten sie sie rösten und essen.
Doch die halbtote Meerjungfrau schwamm mit ihrem verwundeten Körper im tiefen Wasser und gelobte sich, die Worte eines Wesens namens Mensch nie wieder wertzuschätzen und einen astronomischen Abstand zu ihnen einzuhalten. Meerjungfrauenschuppen waren wie Fischerknochen.
Die Meerjungfrau würde dem Fischer nicht einmal ein Haar ausreißen, geschweige denn ihm die Knochen zu brechen.
Ein grausameres Wesen als der Mensch ist noch nicht auf die Welt gekommen.
Er hat Wissen mit Grausamkeit, Diskriminierung und Glücksspiel verbunden und dem Ganzen den Namen Gott gegeben.
Eine Meerjungfrau hat ein seltsames Herz, das sie nur einmal verliert und sich mehr als sich selbst nach jemand anderem sehnt.
Solche Liebe wird normalerweise ganz besonders guten Menschen entgegengebracht.
Der Fischermann war auch etwas ganz Besonderes, aber er erlangte seine Besonderheit, indem er gefährliche Spiele im Internet spielte und mit dem Leben von Lebewesen spielte, wie im Film Saw.
Wie Menschen, die beim Sex zu seltsamen, schmerzhaften und gefährlichen Dingen gelangen, weil romantischer und schöner Sex für sie trivial geworden ist.
Sie haben keine Gefühle für Romantik und fühlen sich dadurch gestärkt, dass sie anderen Schmerzen zufügen.
Jahrtausende lang war die Meerjungfrau in den azurblauen Tiefen des Ozeans verborgen.
Jetzt hat sie ihr Herz in die Jungbrunnen des Lebens gelegt, um gewaschen zu werden und sich wiederzubeleben.
Sie wird ihr eigenes Herz zurückgewinnen, das zärtliche Gefühle und Vertrauen in andere enthalten sollte, aber sie wird ihre Erfahrungen in dieses Herz einprägen wie Rillen im Gehirn.

©Susan Afarin

........

A fisherman who, out of fun, ambition and a desire for power and a tendency to be special in front of his colleagues, cut off the scales from a mermaid's body and threw them away at the big fire on the beach at midnight, disturbs the mermaid's sleep every night with his Cry.
In fact, they wanted to roast her and eat her.
But the half-dead mermaid swam with her wounded body in the deep water and vowed never again to value the words of a being called human and to keep an astronomical distance from them.

Mermaid scales were like fisherman's bones.
The mermaid wouldn't even pull out a hair of the fisherman, let alone break his bones.
A creature more cruel than man has not yet come into the world.
He combined knowledge with cruelty, discrimination and gambling and gave the whole thing the name God.
A mermaid has a strange heart that she only loses once for that she longs for someone else more than herself.
Such love is usually shown to particularly good people.
The Fisherman was also very special, but he gained his specialness by playing dangerous games on the Internet and playing with the lives of living beings, like in the movie Saw.
Like people who end up doing strange, painful and dangerous things during sex because romantic and beautiful sex has become trivial for them.
They have no feelings for romance and feel empowered by causing pain to others. For thousands of years the mermaid was hidden in the azure depths of the ocean. Now she has placed her heart in the fountain of youth of life to be washed and revived.
She will regain her own heart, which should contain tender feelings and trust in others, but she will imprint her experiences on that heart like grooves on the brain.

©Susan Afarin

Own composition
"Queen of pain"

I won't fall again
In wrong traps for my heart

And I won't call friend
The one who's teared me apart

Always when rain
Drops on my shoulder

I feel tears in my vein
Naturality infinit folder

I don't wanna be always the prey
But if world is halfed only this way
I will stay on the side of the light
I will avoid vanity and the fight

It's not my brain
That can't anylize enough

But this damned heart
That can't identify bluff

I have tried to sooth the vain
But loneliness has much other fountain
I'm hurt and can't enjoy any gain
So weep behind the mask, Queen of pain

©Susan Afarin

هنری که من این نام را به او داده ام، تعبیر درد و زندگی، توضیح یک اتفاق، عبور از یک کریدور بی انتها و خسته کننده بوده است و اتفاقهایی که با تصور عادی امکان اینگونه اتفاقها در دیگران، زیستن تمامی و همزمان آنها را در وجود کسی که لبخند می‌زند و می‌رود، باور ندارند.
هنرمندان آتشین در طول تاریخ خیلی اوقات از نظر مادی به دیگران وابسته بوده اند و در فقر و حتی گاه به شکل پارازیت اجتماعی زیسته اند.
کسانی مثل موتزارت، مو گیلانی ون گوگ.
یک هنرمند اینگونه مفلس دو دستش را به هنرش گرفته است و شلوار مادی اش را از دست می‌دهد و لذا از دید اجتماع مادی و سطحی به سخره گرفته می‌شود.
تاجر در تمام طول این مدت، بادو دست شلوارش را محکم حفظ می‌کند و گاه حتی زندگی او در این معنا پیدا می‌کند، که منفعت او یا تفریحش اینگونه برایش تصمیم بگیرند که دیگران تسلط خود را روی شلوار اجتماعی خودشان از دست بدهند.
من یک دستم روی شلوارم و دست دیگرم روی چیزهایی ست که به آنها نام هنر میدهم.
اینگونه نه آبرو و آسایش برایم باقی ماند و نه هنرمند شدم.

©سوسن آفرین

........

Die Kunst, der ich diesen Namen gegeben habe, ist die Interpretation von Schmerz und Leben, die Erklärung eines Ereignisses, das durch einen endlosen und langweiligen Korridor geht, und der Ereignisse, die normal und möglich erscheint, dass solcher Ereignisse bei anderen passieren könnte aber nicht sie alle und gleichzeitig einem geschehen würde.
Denn sie glauben nicht an Wahrheit einer Existenz über Schmerz von jemandem, der lächelt und geht.
Im Laufe der Geschichte waren feurige Künstler oft materiell von anderen abhängig und lebten in Armut oder könnten sogar als soziale Parasiten gelten.
Künstler wie Mozart, Modigliani und Van Gogh.
Ein bankrotter Künstler wie dieser hat beide Hände auf seine Kunst und verliert seine materiellen Hosen und wird deshalb von der materialistischen und oberflächlichen Gesellschaft lächerlich gemacht.
Während der ganzen Zeit behält der Geschäftsmann seine Hosen fest im Griff, und manchmal bedeutet sogar sein Leben, dass sein Nutzen oder sein Spaß für ihn darüber entscheidet, dass andere die Kontrolle über ihre sozialen Hosen verlieren. Ich habe eine Hand an meiner Hose und die andere an Dingen, die ich Kunst nenne. Auf diese Weise hatte ich weder Würde noch Trost und wurde auch kein Künstler.

©Susan Afarin

........

The art to which I have given this name is the interpretation of pain and life,
the explanation of an event that goes through an endless and boring corridor and the events that seem normal and possible that such events could happen to others but unfortunately from the view of the society and many people, not all of them at the same time in just one person could be possible!
Because they don't believe in truth of the existence of pain of someone who smiles and leaves.
Throughout history, fiery artists have often been materially dependent on others and lived in poverty or could even be considered social parasites.
Artists like Mozart, Modigliani and Van Gogh.
A bankrupt artist like this has both hands on his art and loses his material pants and is therefore ridiculed by the materialistic and superficial society.
All the while, the businessman keeps a tight grip on his pants, and sometimes even his life means that his utility or fun for him determines that others lose control of their social pants.
I have one hand on my pants and the other on things I call art.
In this way, not only I've lost dignity and comfort, but also I didn't become an artist.

©Susan Afarin

Own text for Minnie the Moocher

"Part of future"

I am old and can not be a part of future
I talk to neglected one and bad moocher
They are crimes for, no one brings you in jail
But it's like if crows kill nightingale

Right, allright, allright, allright
Surely, surely, surely, sure
Very, very, very, well
Right, allright, allright, oh sure

Just cause you think els, don't get hurt by blocky
Cause you are fast, must not be abused by gawky
You could be lucky while the whole world turns 'round
But being human means don't let all others down

Right, allright, allright, allright
Sureeeeeeeeeeeeeeeeeeee
Very, very, very, well
Right, allright, allright, oh sure

For making good things you don't need a reason
I thought so, till I got, life means being beaten
Or the opposite, which means hitting and deal
So l began to heal and feel me real

Right, allright, allright, allright
Surely, surely, surely, surely, surely, surely, sure
Whatever sooth, whatever sooth,
Whatever, however could me sooth
Not the wrong ruling lows or
The bad traditions

I once lived on a ranch, farmhouse without coarses
Polite kind child can't remember if we had gorses
I write so intense in my last four years of life time
But I think I will never find the right eternal rhyme

Right, allright, allright, allright
Surely, surely, surely, sure
Very, very, very, well
Right, allright, allright, oh sure

Your Jinn,
Your Jinn,
Your Jinn.

©Susan Afarin

دیشب غزل حافظ برایم خواب‌ جالبی آورد.
با حافظ در میخانه ای قدیمی در زمان او نشسته بودیم.
همه چیز بوی نا، خاک، شراب، چوب قدیمی مرطوب و الکل اسید دار میداد.
او لباسی تمیز بر تن داشت و به نظر می آمد که شاه به او به تازگی انعام داده باشد.
از ما دورتر سایه هایی بودند که هی به ما نزدیک می‌شدند و حافظ به آنها هر از گاهی سنگ پرت می‌کرد.
خودم را لحظه ای کوتاه در لگن آب شستشو کنار او نگاه کردم.
تمام سر و گردنم در شولایی پیچیده بود.
تنها چشمانم پیدا بودند.
حافظ با صدایی نیمه مست گفت:
"هیچگاه به آنها اعتماد نکن.
اینها فقرا و مسکینان شهر هستند.
از فقر آنها متنفرم.
چون آنها را تبدیل به موش‌های کثیفی کرده که همه اش می‌خواهند از دیگران بدزدند و سر دیگران کلاه بگذارند.
اینها حتی زن و فرزند خود را برای یک دینار می‌فروشند و می‌کشند.
گفتم:
"شاعری با عظمت تو با تحقیر راندگان این جهان، شعر می‌سازد؟!
یا از روی تزویر و طمع برای شاه دروغهای زیبا مینویسد، تا انعام بگیرد؟!"
با وجود مست بودنش، چشمانش ناگهان برقی از بیداری زدند.
او دستش را به سمت شال من برد و گفت:
"چه زن میبودی و چه شاهد قلمان ما، زبانت را برای خودت نگاه دار و شراب و بوسه را تضمین! "
گفتم:
" خواجه، با فروختن اشعار جاودان تو روی کاغذهای ارزان قیمت، کودکان فقر و درد و کار از مسافران و عابران پول ناچیزی دریافت می‌کنند.
نمی‌دانم که گدا پروری ریشه اش در کجاست.
اما آنان که قدرت دارند ولی گدا ها و بچه های کار را مسخره می‌کنند، به جای آنکه دست آنها را بگیرند و کمکشان کنند، از خود این گداها بیشتر لایق تحقیر و انزجار هستند.
میدانم که در دلت به شاه هم فحش میدادی، وقتی انعامت دیر میشد.
اما جرئت حرف تند زدن به او را نداشتی.
جهان تغییر کرد ولی درون آدمها نه.
روزگار من هم شبیه توست.
گدایان تحقیر شده، ثروتمندان گدا صفت، قشر متوسط حیران و مردد، و خیلی به ندرت نگین های درشتی مثل تو که می‌توانند تا ابدیت برق بزنند، چه در لجن بچرخند و نصیب اشتباهات و کاستی ها شوند و چه بتوانند، تا ابدیت نور در دل و ذهن آدمها بریزند.
آنچه تو از من میخواهی برای من میسر نیست.
من نه معشوقه زن تو و ساقی ات خواهم بود و نه مرد جوانی هستم که بتوانی او را شاهد و قلمان بنامی. "
حافظ با تعجب مرا نگریست و گفت:
" زنی با این زبان تند و عصیان تا به حال در زندگیم ندیده بودم.
شهامت تو مرا تحت تاثیر قرار داده.
دختر کدام پادشاهی که اینقدر میدانی؟! "
گفتم:
" حافظ عزیز، من دختر شاه نیستم.
از شاهان گریزانم، چون آنها همیشه طمع مال و قدرت دارند، سطحی و خسته کننده اند.
من عاشق علم هستم و عشق و کلام، فلسفه و طبابت.
خواستم برایت بگویم که آنچه تو بودی و زندگی کردی، ملامت نمیکنم.
چون شغل من خدا بودن نیست.
اما کلام تو حلاوتی دارد که گاه با وجود نداشتن معنای خاص یا حتی نادرست، مثل احساس لولیدن شیر و عسل در جوی های بهشت است.
کلام تو مرا به بهشت می‌برد و برای همین فقط میخواهم یکبار دستان گناهکار تو را بخاطر عظمت عشق که در دل من بخاطر کلام تو رویید و متحول شد، ببوسم.
در کلام تو همیشه استاد باقی خواهی ماند.
اما من شاگرد تمام جهانم و تو قسمت زیبایی از آن هستی. "

©سوسن آفرین

.......

Hafez‘ Ghazal brachte mir letzte Nacht einen interessanten Traum. 
Wir saßen zu seiner Zeit mit Hafez in einer alten Taverne.
Alles roch schlecht, Schmutz, Wein, altes nasses Holz und saurer Alkohol.
Er war sauber gekleidet und sah aus, als hätte ihm der König gerade ein Trinkgeld gegeben.
Weit weg von uns waren Schatten, die auf uns zukamen.
Von Zeit zu Zeit warf Hafez Steine ​​nach ihnen.
Ich betrachtete mich für einen kurzen Moment in einer Wasserschale neben ihm. Mein ganzer Kopf und Hals waren in einem Tuch gewickelt.
Nur meine Augen waren sichtbar.
Hafez sagte mit halb betrunkener Stimme:
„Vertraue ihnen nie.
Das sind die Armen der Stadt.
Ich hasse ihre Armut.
Weil es sie zu schmutzigen Ratten gemacht hat, die alle andere bestehlen und anderen Menschen Hüte aufsetzen wollen. (Persische Redewendung über Betrug)
Sie verkaufen und töten sogar ihre eigene Frauen und Kinder für einen Dinar.
Ich sagte:
„Ein Dichter Deiner Größe schreibt ein Gedicht, indem er die in Ungnade Gefallenen dieser Welt noch mehr demütigt?!“
Oder schreibt er dem König aus List und Gier, um ein neues Trinkgeld zu bekommen mit schönen Lügen?!“

Obwohl er betrunken war, blitzten seine Augen plötzlich vor Bewusstsein auf.
Er legte seine Hand auf meinen Schal und sagte:
„Egal ob Du eine Frau oder "Shahed" (Schwuler Mann) wärest, behalte Deine Zunge für Dich und garantiere mir Wein und Küsse!“
Ich sagte:
„Meister, die Kinder der Armut des Schmerzes und der Arbeit verkaufen sehr preiswert Deine ewigen Gedichte auf billigem Papier an Reisenden und Passanten. Ich weiß nicht, wo das Betteln seinen Ursprung hat.
Aber diejenigen, die Macht haben, sich aber über Bettler und Kinder der Arbeit lustig machen, anstatt ihnen die Hände zu halten und ihnen zu helfen, verdienen mehr Verachtung und Ekel als diese Bettler selbst.
Ich weiß, dass Du den König in Deinem Herzen verfluchst, wenn Deine Belohnung und Trinkgelder zu spät kommen.
Aber Du hattest nie den Mut, ihn hart darauf anzusprechen.
Die Welt hat sich verändert, aber nicht im Inneren der Menschen.
Die Welt meines  Zeitlebens ist Deinem ähnlich.
Gedemütigte Bettler, reiche Bettler, die verwirrte Mittelschicht, und sehr selten große Juwelen wie Dich, die für immer leuchten können, ob sie im Dreck wälzen und Fehler und Unzulänglichkeiten dienen, oder ob sie in der Lage sind, für immer Licht im Herzen der Menschheit zu werden.
Was Du von mir verlangst, ist für mich nicht möglich.
Ich werde weder Deine Geliebte sein noch bin ich ein junger Mann, den Du als "Shahed" benennen könntest, noch schenke ich Dir Wine. "
Hafiz sah mich überrascht an und sagte:
„Ich habe noch nie in meinem Leben eine Frau mit einer so scharfen und rebellischen Zunge gesehen.
Dein Mut hat mich beeindruckt.
Welche Königstochter bist Du denn, dass Du so viel weißt?! "
Ich sagte:
"Mein lieber Hafez, ich bin nicht die Tochter eines Königs.
Ich meide Könige, weil sie immer geld- und machtgierig, oberflächlich und langweilig sind.
Ich liebe Wissenschaft und Liebe und Worte, Philosophie und Medizin.
Ich wollte Dir sagen, dass ich Dir keine Vorwürfe mache für das, was Du warst und gelebt hast.
Weil es nicht meine Aufgabe ist, Gott zu sein.
Aber Deine Worte haben eine Süße, die manchmal, obwohl sie keine bestimmte oder gar falsche Bedeutung haben, wie das Gefühl von fließender Milch und Honig in der Atmosphäre des Paradies sind.
Deine Worte tragen mich in den Himmel und deshalb möchte ich nur einmal Deine sündigen Hände küssen, wegen der Größe der Liebe, die durch Deine Worte in meinem Herzen gewachsen ist und sich entwickelt hat.
Du wirst bei Wörtern immer ein Meister bleiben.
Aber ich bin ein Student der ganzen Welt und Du bist ein wunderschöner Teil davon. "

©Susan Afarin

Hafez's Ghazal gave me an interesting dream last night. 
During his time we sat with Hafez in an old tavern.
Everything smelled bad, dirt, wine, old wet wood and acidic alcohol.
He was cleanly dressed and looked as if the king had just given him a tip.
There were shadows far away from us, coming towards us.
From time to time Hafez threw stones at them.
I looked at myself for a brief moment in a bowl of water next to him.
My entire head and neck were wrapped in a cloth.
Only my eyes were visible.
Hafez said in a half-drunk voice:
“Never trust them.
These are the city's poor.
I hate their poverty.
Because it has turned them into dirty rats who all want to steal from others and put hats on other people. (Persian saying about cheating)
They even sell and kill their own women and children for one dinar.
I said:
“A poet of your greatness writes a poem by further humiliating the disgraced people of this world?!”
Or does he write to the king out of cunning and greed to get a new tip with beautiful lies?!”
Even though he was drunk, his eyes suddenly flashed with consciousness.
He put his hand on my scarf and said:
“No matter if you were a woman or a “Shahed” (gay man), keep your tongue to yourself and guarantee me wine and kisses!”
I said: “Master, the children of the poverty of pain and work sell your eternal poems on cheap paper very cheaply to travelers and passers-by.
I don't know where begging has its origin.
But those who have power but make fun of beggars and children of work instead of holding their hands and helping them deserve more contempt and disgust than those beggars themselves.
I know that you curse the king in your heart when your reward and tips come late. But you never had the courage to confront him harshly about it.
The world has changed, but not inside people.
The world of my lifetime is similar to yours.
Humiliated beggars, rich beggars, the confused middle class, and very rarely great jewels like you who can shine forever, whether they wallow in the dirt and serve mistakes and shortcomings, or whether they are able to shine light in the heart of humanity forever.
What you ask of me is not possible to me.
I won't be your lover, nor am I a young man whom you could call "Shahed", nor will I give you wine. "
Hafiz looked at me in surprise and said:
“I have never seen a woman with such a sharp and rebellious tongue in my life. Your courage impressed me.
Which king's daughter are you to know so much?! "
I said:
"My dear Hafez, I'm not the daughter of a king.
I avoid kings because they're always greedy for money and power, superficial and boring.
I love science and love and words, philosophy and medicine.
I wanted to tell you that I don't blame you for what you were and lived.
Because it's not my job to be God.
But your words have a sweetness that sometimes, even though they have no specific or even false meaning, are like the feeling of flowing milk and honey in the atmosphere of paradise.
Your words carry me to heaven and that is why I want to kiss your sinful hands just once because of the greatness of love that has grown and developed in my heart through your words.
You will always be a master at words.
But I am a student of the whole world and you are a beautiful part of it. "

©Susan Afarin

(l found this piece of paper that l once have bought with my mom in Tajrish, about 20 years ago)

ای که در کشتن ما هیچ مدارا نکنی

سود و سرمایه بسوزی و محابا نکنی

دردمندان بلا زهر هلاهل دارند

قصد این قوم خطا باشد هان تا نکنی

رنج ما را که توان برد به یک گوشه چشم

شرط انصاف نباشد که مداوا نکنی

دیده ما چو به امید تو دریاست چرا

به تفرج گذری بر لب دریا نکنی

نقل هر جور که از خلق کریمت کردند

قول صاحب غرضان است تو آن‌ها نکنی

بر تو گر جلوه کند شاهد ما ای زاهد

از خدا جز می و معشوق تمنا نکنی

حافظا سجده به ابروی چو محرابش بر

که دعایی ز سر صدق جز آن جا نکنی

"حافظ شیرازی، غزلیات"

......

Du bist der Untolerante, der mich töten will
Der mein Gewinn und Kapital ohne Reue verbrennt
Leidende tragen Belladonna Gift in sich
Die Absichten dieses Volkes sind falsch, sei vorsichtig
Nicht einmal das Leiden eines Augenwinkels von mir kann von den Meisten getragen werden
Es ist unfair, dass Du mein Leid nicht behandeln willst
Wenn meine Augen wie die Aussicht des Meeres, sich auf Deine Präsenz freuen
Es wäre unfair, dass Du nicht an diesem Strand spazieren gehst
Egal, was man über Deine Laune erzählt
Es sind die Aussagen der Feinde, das wird über Dich nicht stimmen
Wenn meine Geliebte Dir erscheinen würde, oh Du Eremit
Wirst Du Gott um nichts anderes als um Wein und Geliebte bitten
Hafiz knie Dich nieder vor seinem tempelhaften Augenbraue
Weil Du nirgendwo anders dermaßen ehrlich beten könntest

„Hafez Shirazi, Ghazalyat“

........

You are the intolerant one who wants to kill me
Who burns my profits and capital without regret
Sufferers carry Belladonna poison within themselves
This people's intentions are wrong, be careful
Not even the suffering of the corner of my eye can be carried by most people
It's unfair that you don't want to heal my suffering
When my eyes, like the view of the sea, look forward to your presence
It would be unfair for you not to walk on this beach
No matter what people say about your mood
These are the statements of the enemies, that won't be true about you
If my beloved one would appear to you, O you hermit
You will not ask God for anything other than wine and lover
Hafiz kneel before his temple-like eyebrow
Because you couldn't pray so honestly anywhere else

“Hafez Shirazi, Ghazalyat”

Beim Schreiben eines neuen Textes für Minnie the Moocher, ist mir aufgefallen, dass mich diese Melodie ohne Zuhören an ein anderes Lied erinnert.
Black velvet von Alannah Myles.
Ich weiß nicht, ob das, was ich geschrieben habe, für die Pracht der Melodie des Liedes genug ist aber es geht jedenfalls nicht um Diskriminierung von jemandem.
Ich schrieb einen kleinen Teil wieder für just the 2 of us.
Bill Whiters, möge Deine Seele in Frieden ruhen, bitte vergib mir, dass ich so oft Dein wunderschönes Lied für meine bescheidene Gedanken benutzt habe.
Diesmal schrieb ich das in Deutsch und es geht dabei nicht um mich.
Sondern um die Ehe von zwei Kuscheltieren als Schaffe für eine Vereinigung!!!

Bin ich Dir zu laut, alt oder fett
Findest Du mich unattraktiv, bullshit
Ich mache mir solche Gedanken nie
Findest Du Dich unwiderstehlich
So was ist eine Phase, sonst nicht
Innere Werte kannst Du, und wie?!

Ach, ist scheiß egal
Was auch man immer machen wird
Ist nicht Dein Kanal
*lst nicht Dein Kanal
Oh, es ist scheiß egal
Du hast mich niemals ein wenig lieb
Lieben ist nicht banal
*Nicht banal

©Susan Afarin
(Two of us, Bill Whiters)

.......

While writing new lyrics for Minnie the Moocher, I noticed that without listening to it, this melody reminds me of another song.
Black velvet by Alannah Myles.
I don't know if that what l wrote is enough for the splendor of the song's melody, but in any case it's not about discrimination against anyone.
I wrote a small part again for just the 2 of us.
Bill Whiters, may your soul rest in peace, please forgive me for so often using your beautiful song for my humble thoughts.
This time I wrote it in German and it's not about me.
But about the marriage of two cuddly toys as a way of creating a union!!!

Am I too loud, old or fat for you?
If you find me unattractive, bullshit
I never think about things like that
Do you find yourself irresistible?
Something like that is a phase, nothing else
You do know inner values, and how?!

Oh, it doesn't matter
Whatever l will do
It's not your channel
*is not your channel
Oh, it doesn't give a damn
You never loved me a little bit
Loving is not banal
*Not banal

©Susan Afarin
(Two of us, Bill Whiters)

That is an ellegant piece of world music that l always wanted to touch.

l hope Ludwig will never mind.

©Susan Afarin

A lyric for moonlight sonata of Beethoven
(Hopefully he would forgive me!)

The moon is arising
His beauty is marveling
He knows my heart well

But he doesn't love me
He'll never touch me
He and me and night, he wants fight

Sun and rain, why
Why all the game
Lord, please hug me

Never cares about me
Ever hides from me

Ache, suffer and pain
Heart is chained, die
Why he's cold
This love is untold
Lord, set me free
Please, l'm on knee
Or let me flee,
Flee

Tomorrow when the sun comes
Your dream is again gone
You, mourn, your empty gaze
What has the moon shown
Where is he ever drawn
He is lonely sad, like a mourning swan
But he refuses life, no beliefe in light
He resighned the whole world and play with love like a ball
Lord, please hug me
He took life from his wife
Cause he only doubts
And can't receive life

Lord, please please hug me
Lord, please please hug me
Lord, please please hug me
Lord, please please hug me

©Susan Afarin

لیلی-سو امروز با دوستانش در آزمایشگاه، سعی بر انجام واکنش پیچیده ای داشتند که لیلی-سو به آن میگفت، تولید آینده کامل از زاینده جاهل بوسیله عشق، سادگی، نهایت و فایده.
فایده را او جوری که نازی‌ها و تمام آدمهای بدوی دیگر به دلیل سواستفاده از موجودات زنده و برده داری جدید و یا مدرن می‌بینند، نمی‌بیند.
فایده، می‌تواند حضور لبخند کودکی باشد که لحظه بعد به اتاق عملی می‌رود که دیگر از آن باز نخواهد گشت.
فایده چیزی ست که ارزش مند و طبیعی ست.
از سادگی هم منظور او صداقت است که متاسفانه در جامعه انسانی اغلب به آن نام حماقت می‌دهند.
او برای طعم خوب با در نظر گرفتن آلرژی های متفاوت و مشکلات پزشکی دیگر، چیزهای متفاوتی را انتخاب کرد.
مثل زعفران، لیمو، گل کوکب، برگ نعناع، خاک، آب.
کاتالیزاتور او برگ شبدر، موزیک و نور ستاره بودند که آخری همزمان در این واکنش ساده نقش انرژی گرمایی را هم بازی می‌کرد و همانطور که می‌دانیم اکثر واکنش‌ها به آنتالپی، و تولید گرما می انجامند.
در نتیجه ستاره در ادامه راه مثل خود دانش برای همیشه باقی میماند، تا راه ما را روشن نگاه دارد.
گاه حرارت محصول تولید شده زیاد است، تند و تیز است.
اما با رقیق کردن هر چیزی، وقتی واقعی ست، می‌توان به کیفیت آن پی برد.
حتی اگر برای این رقیق کردن، از اشک چشمانت استفاده کرده باشی.
امروز لیلی سو به چیزهای کوچکی فکر می‌کرد که با وجود جالب بودن،متاسفانه مشکلات و سوتفاهم بوجود می آوردند، مثل ترانه مینی د موچا.
آدمهایی که از دیدن بد شانسی و درد و زجر دیگران لذت می‌برند، شنیدن یک چنین ترانه ای را جدی می‌گیرند و تو را در این کاتگوری تقسیمت می‌کنند.
شاید اگر معنای تکست آن را قبل خوانده بودم، اصلا آن را نمی‌خواندم.
کسانی که در این قرن هنوز نمی‌دانند که مردان هم می‌توانند مثل زنان و شاید خیلی بیشتر از آنها حریص مال و منال دیگران باشند و آنها را بخاطر منافع خودشان توی دردسر بیندازند، یا خود ژیگولو هستند و یا دوست و همبازی ژیگولو ها.
متن مینی د موچا از طرفی باید فقط خنده دار باشد ولی از طرف دیگر سطح اندیشه مردان در خصوص زنان اجتماع را نشان می‌دهد.
مینی د موچا های این جهان خیلی زیادند ولی آنها می‌توانند زن یا مرد باشند.
مفتخوری جنسیت، سن و نژاد ندارد.
اما موزیک این ترانه فوق العاده ست.
دلم می‌خواهد چیزهایی را که فکر میکنم اشتباه دارند، تغییر دهم، بهتر کنم.
و یا فقط جوری دیگر و از زبان خودم تعریف کنم.
ترانه مینی دموچا یک ملودی فوق العاده ست.
اما متن آن را حتما عوض خواهم کرد.
چیزهایی که خیلی زیبا هستند را هم دلم می‌خواهد به نوعی لمس کنم.
اسم انگلیسی آزمایش شیمیایی لیلی-سو را اینگونه انتخاب کردم:
"lnfect moocher turns to perfect future"
و اسم آلمانی آن:
"Perfekte Zukunft aus bedeckter Auskunft"

در این جهان میلیاردها راه برای هر چیزی وجود دارد.
گاه پیداکردن راه درست سخت است ولی گاه هم ناممکن.
اینگونه راه ها نمی‌توانند، راه خوشبختی باشند.
خوشبختی، لبخند می‌زند، دعوا نمی‌کند، کنترل نمی‌کند، بر علیه تو تیمی را برای تخریب زندگی ات بخاطر افکار غلط خودش تحریک نمی‌کند و نمیشوراند.
خوشبختی قرار است، تو را خوشبخت کند.
وقتی راه انتخاب شده را یک سری آدم متکبر و لوس از روی قصد، باب طبع افراد خیلی نادان و فاقد اخلاقیات انتخاب کرده اند، تو هیچگاه راه آن ها را نباید بروی.
تاکسی بگیر و برگرد خانه.
اینترنت را از برق بکش.
موبایلت را خاموش کن.
گوگل هر چقدر هم بداند، هیچگاه نخواهد دانست که در ذهن و دل تو چه می‌گذرد.

©سوسن آفرین
......

Heute versuchten Lilly-Sue und ihre Freunde im Labor, eine komplexe Reaktion durchzuführen, die Lilly-Sue so nannte:
die Erzeugung der perfekten Zukunft aus dem unwissenden Produktion durch Liebe, Einfachheit, Unendlichkeit und Nützlichkeit.
Sie sieht den Nutzen nicht so, wie die Nazis und alle anderen primitiven Menschen sehen, nämlich nicht durch den Missbrauch von Lebewesen und die neue oder moderne Sklaverei.
Nutzen kann darin bestehen, dass ein Kinderlächeln vorhanden Dich begleitet, das im nächsten Moment in den Operationssaal gelangt, aus dem es nie wieder zurückkehrt.
Nutzen ist etwas Wertvolles und Natürliches.
Mit Einfachheit meint sie Ehrlichkeit, die in der menschlichen Gesellschaft leider oft als Dummheit bezeichnet wird.
Sie wählte verschiedene Dinge aus Gründen des guten Geschmacks und berücksichtigte dabei verschiedene Allergien und andere medizinische Probleme.

Wie Safran, Zitrone, Dahlien, Minzblätter, Erde, Wasser.
Die Katalysatoren waren Kleeblätter, Musik und Sternenlicht, und letzteres spielte bei dieser einfachen Reaktion gleichzeitig die Rolle der Wärmeenergie, und wie wir wissen, führen die meisten Reaktionen zu Enthalpie und Wärmeerzeugung. Dadurch bleibt der Stern für immer wie das Wissen selbst, um unseren Weg frei zu halten.
Manchmal ist die Hitze des hergestellten Produkts hoch oder sie sind zu scharf.
Aber wenn man sie etwas verdünnt, wenn es real ist, kann man seine Qualität gut erkennen.
Auch wenn Du für diese Verdünnung die Tränen Deiner Augen verwendet hast. Heute dachte Lilly-Sue über kleine Dinge nach, die zwar interessant waren, aber leider zu Problemen und Missverständnissen führten, wie zum Beispiel das Lied Minnie the Moocher.
Menschen, denen es Spaß macht, das Pech und den Schmerz anderer zu sehen, nehmen das Anhören eines solchen Liedes ernst und ordnen Dich in diese Kategorie ein.
Wenn ich die Übersetzung des Textes vorher gelesen hätte, hätte ich ihn vielleicht überhaupt nicht gesungen.
Diejenigen, die in diesem Jahrhundert immer noch nicht wissen, dass Männer wie Frauen und vielleicht noch viel mehr als sie nach dem Eigentum anderer Menschen gierig sein und sie für ihre eigenen Interessen in Schwierigkeiten bringen können, sind entweder selbst Gigolos oder Freunde und Komplizen von Gigolos.
Einerseits soll der Text von Mini the Moocher einfach nur lustig sein, andererseits zeigt er aber auch, auf welchem ​​Niveau Männer über Frauen in der Gesellschaft denken.
Es gibt viele Mini the Moochers auf dieser Welt, aber sie können männlich oder weiblich sein.
Parasitäres Leben hat kein Geschlecht, Alter oder Rasse.
Ich möchte die Dinge ändern und verbessern, die ich für falsch halte.
Oder ich möchte es einfach anders und oder aus meiner eigenen Sicht erklären.
Das Lied von Minnie the Moocher ist eine wundervolle Melodie.
Aber ich werde den Text auf jeden Fall ändern.
Ich möchte auch die Dinge berühren, die sehr schön sind.
Ich habe den englischen Namen des chemischen Tests von Lilly-Su wie folgt gewählt:
"lnfect moocher turns to perfect future"
Und der deutsche Name:
„Perfekte Zukunft aus bedeckter Auskunft“
Es gibt Milliarden von Möglichkeiten, irgendetwas auf dieser Welt zu tun. Manchmal ist es schwierig, den richtigen Weg zu finden, aber manchmal ist es unmöglich.
Solche Wege können nicht der Weg zum Glück sein.
Glück lächelt, kämpft nicht, kontrolliert nicht, hetzt kein Team gegen Dich auf, das Dein Leben aufgrund seiner eigenen falschen Vorurteilen zerstört.
Glück soll glücklich machen.
Wenn der gewählte Weg absichtlich von einer Reihe arroganter und verwöhnter Menschen, für sehr ignorante und unethische Menschen, gewählt wurde, solltest Du ihrem Weg niemals folgen.
Nehme ein Taxi und fahre zurück nach Hause.
Schalte das Internet aus.
Schalt Dein Handy aus.
Egal wie sehr Google alles weiß, es wird nie erfahren, was in Deinem Kopf und Herzen vorgeht.

©Susan Afarin

......

Today in the lab, Lilly-Sue and her friends tried to perform a complex reaction that Lilly-Sue called:
The generation of the perfect future from the ignorant production through love, simplicity, infinity and usefulness.
She doesn't see the benefit the way the Nazis and all other primitive people see, namely not through the abuse of living beings and the new or modern slavery.
The benefit can be that a child's smile accompanies you, which in the next moment ends up in the operating room from which it never returns.
Use is something valuable and natural.
By simplicity she means honesty, which unfortunately is often referred to as stupidity in human society.
She chose different things for the sake of good taste, taking into account various allergies and other medical issues.
Like saffron, lemon, dahlias, mint leaves, soil, water.
The catalysts were clovers, music and starlight, and the latter simultaneously played the role of thermal energy in this simple reaction, and as we know, most reactions lead to enthalpy and heat production.
This means that the star remains forever like knowledge itself, to keep our path clear.
Sometimes the heat of the product produced is high or they are too spicy.
But if you dilute it a little, if it is real, you can clearly see its quality.
Even if you used the tears of your eyes for this dilution.
Today Lilly-Sue thought about little things that were interesting but unfortunately led to problems and misunderstandings, such as the song Minnie the Moocher.
People who enjoy seeing other people's misfortune and pain will take listening to such a song seriously and put you in this category.
If I had read the translation of the lyrics beforehand, I might not have sung it at all. Those who, in this century, still don't know that men, like women, and perhaps even more than them, can be greedy for other people's property and get them into trouble for their own interests, are either gigolos themselves or friends and accomplices of gigolos .
On the one hand, Minnie the Moocher's lyrics are just intended to be funny, but on the other hand, it also shows the level at which men think about women in society. There are many Minilnie the Moochers in this world, but they can be male or female.
Parasitic life has no gender, age or race.
I want to change and improve the things that I think are wrong.
Or I just want to explain it differently and or from my own perspective.
The Minnie the Moocher song is a wonderful tune.
But I will definitely change the text.
I also want to touch the things that are very beautiful.
I chose the English name of Lilly-Sue's chemical test as follows:
"lnfect moocher turns to perfect future"
And the German name:
“Perfect future from covered information”, Perfekte Zukunft aus bedeckten Auskunft.
There are billions of ways to do anything in this world.
Sometimes it's difficult to find the right path, but sometimes it's impossible.
Such paths can't be the path to happiness.
Happiness smiles, doesn't fight, doesn't control, doesn't turn a team against you that destroys your life because of its own false prejudices.
Happiness should make you happy.
If the chosen path was deliberately chosen by a series of arrogant and spoiled people, for very ignorant and unethical people, you should never follow their path. Take a taxi and go back home.
Turn off the internet.
Turn off your cell phone.
No matter how much Google knows everything, it will never know what's going on in your mind and heart.

©Susan Afarin

Have no doubts.

l don't want anyone or anything whom or which can't be mine, does'nt love and respect me.

Just think once.

You're scared to hear, what you did to me.

Imagine just for a second how l get through your hell myself.

l bet you can't.

©Susan Afarin

Of the Lilly-Sues painting of yesterday, she and her friends all are playing music.
She could imitate a violine with her voice although she is an illiterated one by music.
She can't any nots and can't play any music instruments.
She got this honoring name from Parry once, although he had played the mean and wrong lover for her and insulted her always as parrot and clown.
Lilly-Sue wants to forget about which horrible role Parry played in her last 4 years of life.
Therfore she keeps him as a dream like one only night as he shows an imitated nice image to her.
Proud is a need of our soul.
But vanity is a fake and unhealthy shape of the proud.
So she can now play music with Parry in her thoughts while she live her life and must carry Pinny-Allergy as a symbol of all of her problems and trying to stay alive through having strong ideas of an infinite gene and humor as Hilly.
She loved Parrys music and so fell in love with his ability and then in him himself she thought.
But he also did so as if he would be fallen in love to and begann to torture her with all possible pain sorts on this earth.
He was like T. I. M. the robot who thought that love could be translated in digital language.
But in contrary to the woman in this movie Lilly-Sue was really in love with T. I. M. who could play guitar like God.
For staying alive she told him the truth:
"l love you too."
So the mean Parry fall asleep and Lilly-Sue saved her life.
But her heart would for always be forgiven to Parry whom she saw in this night, just one time and not to T. I. M. the representer of pain.
She is the most naive romantic angel on earth.

©Susan Afarin

He said to me, you are old and unattractive, fat, you have no money and no fame, on your englisch you must work harder

You know l am a very important person and you have to stay under my control with all your ador and arder

I'll come and go when I will and do what I will, you have absolutely no rights, don't ask me what l do in your larder

You're always accused cause doubting is my duty, shut your mouth, I'll have prejudices even about you and a yarder

I will show off and brag with lies but will be useless to you for all times, something for your not having sheep, like a carder"

I'd loved and will love him forever, although I don't know why, but no woman on earth would want such a husband as gurder

©Susan Afarin

کلمات می‌توانند احساسات ما را تغییر بدهند.
آنها می‌توانند برای ما خوشبختی یا دردسر درست کنند.
از کلماتی که معنای واقعی یک عمل یا حرکت را نشان می‌دهند، همیشه نمی‌توان استفاده کرد.
نه اینکه، این اعمال به وسیله تبدیل و معاوضه کلمه واقعی با کلمه ای ساده تر و ملایم تر، تغییر می‌کنند.
یک مثال میزنم در مورد وقتی مردی که زن خود را با شلاق کتک می‌زند و جای این زخمها باقی میماند.
از این بگذریم که اگر این زن قدرت و امکانات کافی داشته باشد، به این مرد باید پشت کند و او را برای همیشه ترک کند.
اما وقتی این زن ضعیف باشد، در جامعه جای دیگری نداشته باشد، خانواده و دوستانش او را حمایت نکنند و یا او بچه هم داشته باشد و بخاطر رعایت و جلوگیری از خطر برای بچه اش، در زندگی این مرد باقی بماند، مجبور است راجع به این زخمها از کلمات دروغ استفاده کند.
او خواهد گفت، که سانحه ای برایش رخ داده است و در خصوص خشونت مرد، سکوت خواهد کرد.
زور گفتن نشانه ضعف شخصیتی ست، چون آدمهای عادی با هم بحث می‌کنند، چه به نتیجه برسند و چه نه.
خشونت جسمانی از خشونت روحی بدوی تر است ولی خطر هر دو می‌تواند خیلی وحشتناک باشد.
در هر حال گفتن اینکه، کسی خشونت و کار غیر انسانی انجام می‌دهد، خیانت حساب نمی‌شود.
بلکه خود خشونت خیانت است، مخصوصا وقتی که در حین اعمال آن روی قربانی با وقاحت تمام گفته میشود:
"دوستت دارم"!
کسی که روی انجام جنایت‌های خود پافشاری می‌کند ولی دوست دارد که تو به جای دزد به او بگویی، ای سخاوتمند!!!
دچار توهمی ست که حداقل در این زندگی که پیش رو دارد، اجازه نخواهد داد که او به حقیقت برسد.
من به کسی جوابی بدهکار نیستم و طلبم از دیگران را هم به آنها میبخشم.
گاه نیاز پادشاهان خیلی بیشتر از فقرا ست و من فقیر تنگدست، به دزدی پادشاه از جیبم لبخند میزنم و می‌گویم، نوش جانت، شاید اینگونه تو سیر بشوی، چون که راه مرا در هر حال پایانی نیست.
من زن دزد ها و دروغ گو ها نمی‌شوم، مهم نیست، چقدر از مال دنیا داشته باشند.
من عاشق هاید شدم، چون فکر کردم جکیل است.
کسی که دلش هرزه است، جسمش هم همیشه هرز خواهد رفت.

©سوسن آفرین

.....

Worte können unsere Gefühle verändern.
Sie können uns Glück oder Ärger bringen.
Es können nicht immer Worte verwendet werden, die die wahre Bedeutung einer Handlung oder Bewegung zeigen.
Nein, diese Handlungen werden nicht dadurch verändert, dass das eigentliche Wort durch ein einfacheres und milderes Wort ersetzt wird.
Ich werde ein Beispiel geben, wenn ein Mann seine Frau mit einer Peitsche schlägt und die Narben zurückbleiben.
Vergessen wir nicht, dass diese Frau, wenn sie über genügend Macht und Ressourcen verfügt, diesem Mann den Rücken kehren und ihn für immer verlassen sollte.
Aber wenn diese Frau schwach ist, keinen anderen Platz in der Gesellschaft hat, ihre Familie und Freunde sie nicht unterstützen oder sie auch noch Kindern hat und deshalb im Leben dieses Mannes bleibt, um die Kinder zu schützen und einer Gefahr vorzubeugen, muss sie über ihre sichtbare Wunden falsche Begründungen und gestylte Wahrheiten erzählen.
Sie wird sagen, dass ihr ein Unfall passiert ist und sie wird über die Gewalt des Mannes schweigen.
Drängen und Gewalt sind Zeichen von Charakterschwäche, denn normale Menschen diskutieren miteinander, egal ob sie zu einem Ergebnis kommen oder nicht.
Körperliche Gewalt ist primitiver als psychische Gewalt, aber die Gefahr beider kann sehr schrecklich sein.
In jedem Fall gilt die Aussage, dass wenn jemand über Gewalt und unmenschliche Handlungen die Wahrheit erzählt, keinen Verrat verichtet.
Vielmehr ist Gewalt selbst der Verrat, insbesondere wenn dem Opfer mit völliger Unverschämtheit gesagt wird:
"Ich liebe Dich"!
Derjenige, der darauf besteht, seine Verbrechen zu begehen, aber möchte, dass Du ihn statt einen Dieb, Herr Großzügigkeit nennst !!!
Er hat eine Illusion, die es ihm nicht erlaubt, wahr zu werden, zumindest nicht in diesem Leben, das vor ihm liegt.
Ich schulde niemandem eine Antwort und vergebe anderen meine Forderungen. Manchmal ist die Not der Könige viel größer als die der Armen, und ich, der bedürftige Arme, lächle über den Diebstahl des Königs aus meiner Tasche und sage:

„Möge es Dich stärken.
Vielleicht wirst Du zumindest zufrieden sein, denn mein Weg nimmt kein Ende.“
Ich werde keine Diebe und Lügner heiraten, egal wie viel Geld sie auf der Welt haben.
Ich habe Hyde geliebt, weil ich ihn für einen Jekyll hielt.
Der Körper eines Menschen, dessen Herz schmutzig ist, wird immer schmutzig sein.

©Susan Afarin

........

Words can change our feelings.
They can bring us happiness or trouble.
You can't always use real fitting words to show the true meaning of an action or movement.
No, these actions can't be changed by replacing the actual word with a simpler and milder word.
I will give an example when a man beats his wife with a whip and the scars remain. Let's not forget that if this woman has enough power and resources, she should turn her back on this man and leave him forever.
But if this woman is weak, has no other place in society, her family and friends don't support her, or she also has children and therefore stays in this man's life to protect the children and prevent danger, she must tell about her visible wounds false reasons and styled truths.
She will say that an accident happened to her and she will remain silent about the man's violence.
Pushing and violence are signs of weak character, because normal people argue with each other, regardless of whether they reach a conclusion or not.
Physical violence is more primitive than psychological violence, but the danger of both can be very terrible.
In any case, it's true that telling the truth about violence and inhumane acts is not treason.
Rather, violence itself is betrayal, especially when the victim is told with complete impudence:
"I love you"!
The one who insists on committing his crimes but wants you to call him Mr. Generosity instead of a thief!!!
He has an illusion that doesn't allow him to reach the truth, at least not in this life that lies ahead of him.
I don't owe anyone an answer and I forgive others for my demands.
Sometimes the need of kings is much greater than that of the poor, and I, the needy poor, smile at the king's theft from my pocket and say:
“May it strengthen you.
Maybe you will at least be satisfied, because my path has no end.”
I won't marry thieves and liars, no matter how much money they have in the world.
I loved Hyde because I thought he was a Jekyll.
The body of a person whose heart is dirty will always be dirty.

©Susan Afarin